nneuwe 1a^s klankbord voor
STADSBLAD H koor- en orkestrepetities
Interessant
nieuws voor
creatieve
mensen
Door: Mieke
Woêrdenbagch
HET NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 8 - WOENSDAG 11 FEBRUARI 1976
Combo New Life trekt
door heel het land
Peter den Hartog, de bassist, oefent hier samen met Wim
Verdam.
Het combo „New Life" van het Leger des Heils in Schiedam, bestaande uit Wim
Verdam, gitarist, trompettist en liedzanger, Jan van Drunen, electrisch orgel en
piano, Ary Vooys, drummer en Peter den Hartog, bassist, spelen meer buiten de
stad dan in Schiedam zelf. De laatste twee jaar ontzettend veel in Koffiebars,
waardoor ze méér contact met de jongeren hebben dan in de kerken.
Hun grote wens is, dat ze een
éénmalige subsidie van de gemeente
krijgen om een grotere installatie te
kopen, waardoor ze dan letterlijk meer
naar buiten kunnen treden. Zoals b.v.
spelen op de Koemarkt, het
Museumplein of in de Plantage.
Zelf kunnen ze dat allemaal niet
betalen. De instrumenten, die ze nu
bespelen, vertegenwoordigen een
waarde van ƒ.30.000,
De vader van Jan van Drunen is altijd
hun taxichauffeur. Een wagen krijgen
ze geregeld in bruikleen van het
opvangcentrum voor daklozen in de
Schoondcrloosstraat in Rotterdam.
Waarvoor één dezer dagen een groot
bord werd vervaardigd met hun naam
vermeld. De afbeelding daarvan vindt
u op de sticker hiernaast. Stickers die
onmisbaar zijn.
Al eens eerder heb ik met Wim
Verdam van ,,New Life" gesproken. Ik
ken hem al vanaf het prille begin,
zodat een beozek aan hun repetitie
ook op het lijstje staat.
Iedere vrijdagavond staat de deur van
het pand Lange Haven 27, waarin het
Leger des Heils gevestigd is, gastvrij
open en kunt u de mannen van deze
combo hier vinden.
1 Is niet allemaal zomaar ineens tot
stand gekomen, deze combo. Voor de
aanschaf van al die dure instrumenten
heeft men hulp van het Leger des Heils
gehad en zijn er heel wat oliebollen en
banketstaven gebakken. Allemaal
voor het goede doel.
Gitarist Jan van Drunen is
derdejaarsstudent van het
conservatorium en heeft al heel wat
geld in deze instrumenten gestoken.
„Een rib uit m'n lijf', zegt hij lachend,
„maar ik heb 't er graag voor over.
Met elkaar spelen we fijn en waar we
ook komen, we worden overal even
hartelijk ontvangen. Je geeft de
mensen iets mee met je muziek", is
zijn oordeel.
BANDOPNAME
Komende zondag geven ze met hun
combo luister aan een kerkdienst in
Zwijndrecht. Er staat een
bandopname in de Novanexstudio in
Wijchen bij Nijmegen op het
programma. Dat bandje krijgen ze
mee naar huis en kunnen ze dan rustig
beluisteren. En ervan leren.
Mogelijk zit er in de toekomst nog
weieens een plaatopname in, waarom
ook niet?
De synthesizer, een apparaat,
waarmee men allerlei effecten kan
bereiken, staat bovenop het electrisch
orgel. De wacht is op drummer Arie
Vooys, op bezoek bij zijn vader in het
ziekenhuis. Als hij arriveert zorgt hij
eerst voor koffie, waarvan we dan ook
eerst genieten.
Dan wordt het werken geblazen, dus
eerst stemmen en dan zetten ze in:
„All of God". Met ritmische
begeleiding klinkt dit uitstekend.
Tussendoor „schiet" Hans Keijzer zijn
„plaatjes" en luister ik naar deze vier
jonge mensen, die de boodschap van
God uitdragen.
Test 1, 2, test 1, 2, test.
Nu is het ook de beurt van de
drummer, om te zingen. Tenslotte
zingen ze allemaal en ook hier bewijst
het kleine instrument bovenop het
orgel zijn diensten, 't Is prettig
luisteren naar deze stem en de
begeleidende muziek. Wim Verdam
Arv Voois achter z'n drumstel.
begeleidt zichzelf op de gitaar en zingt
nu. Er blijkt te weinig contact te zijn,
hetgeen door de drummer wordt
verholpen. De bassist heft luisterend
het hoofd.
Leuk voor u om te weten, dat Jan van
Drunen verschillende werken zelf
gecomponeerd heeft, Wim Verdam er
meestal de tekst bijschrijft, waardoor
een ideale samenwerking ontstaat.
NAAMLOOS WERK
Op ft ogenblik zijn ze een nieuw
naamloos werk van Jan van Drunen
aan het instuderen. Het gaat over de
geboorte van Christus tot aan de
heuvel Golgotha. De muziek is er al,
doch de tekst komt nog.
Bij stukjes en beetjes komt er af en toe
wat tekst. Ijverig door Wim Verdam
genoteerd, 't Heeft een fijne melodie,
een symfonie van klanken, die deze
zaal plotseling vullen. Knap werk.
Over twee weken spelen ze weer voor
Koffiebars in Naaldwijk. Ook voor de
Schiedamse Koffiebar in de Voorhof
van de Julianakerk hebben ze al
dikwijls gespeeld en u kent ze toch wel
van de Kerstfeesten van het Leger des
Heils?
Op allerlei manieren proberen deze
jongelui hun instrumentarium op peil
te houden.
Het was daarom een groots gebaar van
drukkerij Van der Water in Schiedam
(u weet wel die nieuwe drukkerij in de
Spaansepolder) om „New Life" gratis
aan fleurige stickers te helpen. Een
heldere kleur groen, die goed in 't oog
springt en waarop de naam van hun
combo staat vermeld.
Ze komen nu op een leeftijd, waarop
ze de muziek gaan perfectioneren.
Alle nummers worden trouw elke week
extra ingestudeerd, want men weet,
dat deze combo slechts één doel
nastreeft: goede muziek brengen. Of
het nu in een kerk, een Koffiebar of
iets anders betreft. De muziek wordt
er volledig op afgestemd.
Een stuwende kracht is Arie Vooys, de
drummer. Trouwens, dit geldt
eigenlijk voor alle vier. Met elkaar
brengen ze verantwoorde muziek en ze
hebben er dan ook alles voor over.
ZELFDE PAKKEN
Het Léger des Heils is niet rijk en kan
al hun idealen niet verwezenlijken. Er
zou eigenlijk een kledingmagazijn in
Schiedam moeten zijn, die deze jonge
mensen in het andere pak steekt.
Éénzelfde pak.
't Behoeft niet persé zwart te zijn,
voegt Wim Verdam aan deze stille
wens toe, maar het zou een zeer
welkom gebaar zijn, weest u daarvan
overtuigd.
Officieel briefpapier is er ook nog niet
en het staat zo keurig om op eigen
briefpapier een uitnodiging te
bevestigen. Men heeft echt geen reden
tot klagen. Iedereen komt hun altijd in
alles tegemoet, omdat het voor het
Leger des Heils is. Een naam met een
bekende klank hier in Schiedam,
maar ook overal ter wereld.
Het grote, magnetische bord met hun
naam erop, dat elke week op die bus
uit Rotterdam wordt bevestigd, zou
eerst voor de helft van de prijs geleverd
worden. Toen kreeg men het helemaal
voor niets. Een klein voorbeeld van de
tegemoetkoming in de kosten, die men
overal ondervindt, maar ik dwaal lelijk
af.
De organist heeft intussen er nog een
ritme bijgeschreven. Eén meer of
minder, men kijkt hier niet zo nauw.
Als het gezamenlijk resultaat maar
goed is. Daar draait tenslotte alle om.
„Voor de swing de maat even
opvullen", wordt er gezegd, wat er
allemaal niet kan gebeuren in de
muziekwereld. Daar tussendoor
vertelt de drummer, dat hij zijn vader
in het ziekenhuis een koptelefoon
heeft gegeven en ik maar denken, dat
ze die overal al hebben in de
ziekenhuizen.
„Improvisatie tweemaal korter
geworden". Dat klopt natuurlijk niet.
Er wordt geodkeurend geknikt. De
drummer weert zich uitstekend, doch
ook de bassist.
Test 1, 2, test 1, 2.
„Een beetje harder". „Als je 't Intro
gaat spelen, zing dan wat harder".
Aan dat verzoek wordt gehoor
gegeven. Ik verschuif even mijn stoel
en ga er gemakkelijker bij zitten. Hé,
't gaat niet helemaal naar hun zin.
Opnieuw beginnen dus maar. Nog een
keer. „De laatste noten ontbreken
nog".
„We jagen, het ritme is niet goed",
zegt Wim Verdam.
Waar is al dat gejaag voor nodig?
Moet dat in de muziekwereld ook al,
denk ik vaag, maar ik spreek mijn
gedachte niet uit.
GESTALTE
„Pa, Ia, pa, la".
De drummer valt in met organist, de
gitarist en de bassist. Langzaam krijgt
het lied gestalte.
„De swing is tekort. Moet een
hoogtepunt hebben. Niet te geloven,
het is speciaal geschreven voor
drummer Arie Vooys.
Ik lach om zijn ongelovige blik.
Voordat ze begonnen, heeft Wim
Verdam gezegd, dat hij in de
uitverkoop voor „een prikkie" een
plaat van Exception 3 heeft gekocht.
Waarom spelen ze dit fantastische
nummer niet even? Maar ik durf er
niet om te vragen.
Er ontstaat een discussie over de
maten, waarbij niet gezongen wordt.
„Na de improvisatie tempo".
„Ja, dat klinkt beter".
„Sings to the world". Wim Verdam
heeft er kennelijk zin in.
„De laatste maat van de tweede keer
rekken we wel uit".
Wim Verdam op gitaar.
Ik frons mijn wenkbrauwen in
opperste verbazing. Er blijkt van alles
mogelijk in de muziekwereld.
Wim: „Je bent er te vroeg mee. Gauw
de paukenstokken pakken". Ik moet
ineens aan Lenie Vos van de
Harmonie van Wilton Fijenoord
denken. Die weet altijd wel raad met
haar paukenstokken, maar deze
combo komt er ook wel uit.
Ho daar, mijn aandacht moet bij New
Life blijven, want ze gaan helemaal
van voren af aan beginnen. „Na de
swing teruggaan naar het oude tempo.
Er zit een aparte melodie in".
De jongelui stoppen ineens.
Test 1, 2, 3 en dan gaat 't weer verder.
De stem van Wim Verdam, het
ritmische maatgetrappel naast me.
„Nog even van de improvisatie
vandaan, is tekort". „Neen, ho, te
langzaam. Over". Je hebt het hier
maar voor het zeggen. Ze voelen
elkaar nu beter aan. Nog even een titel
verzinnen. Werk genoeg dus nog aan
de winkel.
Test 3, 4.
Verschillende liedjes worden zomaar
overgeslagen. Dan stuit Wim Verdam
op een oud Kerstlied notabene en
anno februari 1976 klinkt in deze zaal
aan de Lange Haven 27.
,,'t Is alweer zolang geleden.,
't Gebeurde in die donk're nacht.
Toen werd 't Licht gebracht,
Kerstmis. Kerstmis, 't feest van licht
en leven
Kerstmis, Kerstmis laten we elkaar
dat licht nu geven.
Een oud Kerstlied dus op een koude
februariavond. 't Klinkt er niet minder
om. Gevolgd door het overbekende
Summer Time. Een heel ander lied
wordt feestelijk gebracht. Hier komt
de muziek op een andere manier tot
zijn recht.
Wim Verdam levert er zijn solistische
medewerking aan. Bijna „donker"
klinkt de begeleiding van het orgel.
„Focus volgt". Goed voorspél van de
organist. Vangt de andere
instrumenten goed op. Iedereen werkt
geconcentreerd mee. Arie Vooys is
even in de war met „House of King",
zodat er valse klanken tussendodr te
beluisteren zijn.
Niets aan de hand. Er wordt nu beter
ingezet, meer ritme valt te beluisteren.
„Vooral goed op elkaar letten", klinkt
ergens een verzoek.
„Dood aan de duivel", een werk van
Jan van Drunen, volgt nu. Het is een
experiment toen geweest met de
synthesizer en toen op het orgel.
Boven alles uit bijna klinkt de gitaar
van Wim Verdam, de drummer volgt
op de voet. Instrumentaal een goed
geheel, dat echter niet naar hun
tevredenheid gebracht wordt.
Vandaar dat een gedeelte van het
improvisatiegedeelte herhaald wordt.
Het komt harder over dan ft vorige,
maar het is dan ook zuiver een
instrumentaal nummer.
Ze eindigen met „This is living". Dan
is de repetitie afgelopen en rijdt buiten
bus 54 net voor mijn neus weg.
P.S.
Mocht u interesse hebben voor
deze combo, dan is het
correspondentieadres: Wim
Verdam, Rott. dijk 180c, tel.
I 267672 en bij geen gehoor:
127120.
Het gironummer van „New Life"
is 3182677. Bij voorbaat namens
deze jonge mensen hartelijk
dank.
GEZINSVOORLICHTING
Goed nieuws voor onze creatieve
mensen!
Ten eerste begint de creatief
handwerken-cursus op
dinsdagavond 17 februari om half
acht op Korte Dam 5. U leert daar
rondweven, u kunt zien hoe men wol
spint en als er belangstelling is kan
men batikken leren, en al van dit
soort dingen meer.
Ook de cursus creatief handwerken
op dinsdagmorgen gaat van start op
17 februari 's morgens van half tien
tot twaalf uur op Korte Dam 5. Er
zijn nog enkele plaatsen voor beide
cursussen. De kosten zijn ƒ.35,
voor 8 lessen.
Deze cursussen zijn werkelijk
fantastisch en worden onder
buitengewoon goede en bekwame
leiding gegeven.
Indisch koken start maandagavond
9 februari van half acht tot tien uur
in de Huishoudschool „de
Hoeksteen", B. v. Haarenlaan 1155.
Een enkeling kan er nog aan
deelnemen, de cursus is zo goed als
vol. Hebt u er idee in bel ons dan
direkt, dinsdag t/m vrijdag tussen
half tien en twaalf uur, tel. 264781, 's
avonds tussen half zes en half zeven,
tel. 263633.
Volgende maand organiseren wij
onze „Open huis dag" op 26 maart,
wat zou het leuk zijn als er dan ook
werk van u te bewonderen valt!
Iedereen komt dan altijd kijken,
daar kunt u zeker van zijn! Dus...
meteen komen! Afgesproken?
Wilt u verder inlichtingen dan kunt
u op kantoor terecht, Korte Dam 5,
dinsdag t/m vrijdag van half tien tot
twaalf uur, tel. 264781.
We zien u graag bij ons langs
komen, ook voor alle informatie op
huishoudelijk gebied. We hopen
spoedig tot ziens op Korte Dam 5.
Afgelopen week hoorden wij, dat we
de subsidie van de gemeente voor dit
jaar, weer mochten ontvangen. We
zijn daar héél dankbaar voor. Zorgt
u met ons, dat dit mooie en zinvolle
werk steeds door kan blijven gaan.
Dit kan alléén, wanneer u als
inwoners van Schiedam, daar blijk
van geeft!
Sterkte in deze koude dagen en tot
spoedig ziens!
Jan van Drunen, toetsenist, zou je kunnen zeggen
