Goed voetenwerk
op landelijk
pedicure-examen
Vijfhonderd
kandidaten
in Bouwcentrum
In alle stilte werden de examens afgenomen.
Heel secuur werden de voeten verzorgd.
Opleidingen
Bevoegd
Schoeisel, heel belangrijk voor de voeten.
Dames
van'alïes weten"'^ °°k inWenC"9 Voetenwerk, dat was he, wel.
\IIEUWE STADSBLAD PAGINA 42 - WOENSDAG 3 MAART 1976
r^x-,
Stilte examen! Een wit bord met
rode letters laat "e mensen slechts
fluisterend praten met elkaar.
Vooral als de rode lampjes boven
de deuren branden zal niemand het
wagen op luide toon een gesprek
te voeren. Zo gaat dat bij examens.
Voelbare spanning gepaard gaand
met dikke sigarettenrook en vele
kopjes koffie horen daar dan nog
bij.
Vier weken lang was dit alles te
bespeuren op de eerste etage van
het Bouwcentrum. Dat witte bord
met rode letters hangt er omdat
hier ieder jaar in de maand februa
ri de examens van de Stichting
Vakopleiding voor de Detailhandel
in Schoenen voor het diploma
Voet- en Schoenkundig Pedicure
worden gehouden. Van oudsher
vinden deze landelijke examens in
Rotterdam plaats. Vroeger in het
Groothandelsgebouw, daarna vele
jaren in Lommerrijk en sinds kort
in het Bouwcentrum. Dit jaar moe
ten 524 dames en heren voor het
pedicure-vak geëxamineerd wor
den en om dat allemaal vlot en
soepel te laten verlopen moet er
heel wat georganwüU»"i"Worden.
Beft examendag begint al om half
negen, maar het is natuurlijk niet
verstandig om op dat tijdstip ie
mand uit Groningen te verwachten,
en het is voor een kandidaat uit
Maastricht niet leuk om als laatste
op een dag aan de beurt te komen,
zodat zij of hij pas in de nacht
weer thuiS is. Met deze zakert wordt
terdege rekehing gehouden. De
examencommissie heeft in het
Bouwcentrum een grote zaal voor
het theoretische gedeelte tot haar
beschikking en voor het praktische
gedeelte is een zaal met twaalf
pedicure-stoelen en bijbehorend ta
feltje met instrumenten geïnstal
leerd.
De stichting heeft haar zetel in
Driebergen, waar directeur J. Staal
met twee vaste medewerkers en
enkele noodkrachten de zaak runt
De opleidingen worden echter door
heel het land gegeven, de cursus
Voet- en Schoenkundig Pedicure
zelfs-«in 19 plaatsen. Daarnaast zijn
er nog een aantal andere cursus
sen, zoals bij voorbeeld de vakop
leiding voor het diploma Schoen
winkelier, welke cursus wel de
meest uitgebreide is. Voorts is er
een opleiding voor het diploma
Winkelpersoneel in de Schoenbran
che en een cursus Frans, Duits en
Engels met vaktermen in deze drie
talen voor winkelpersoneel in
Schoenen. Ook mensen die als ver
tegenwoordiger in Schoenen en le
derwaren hun brood willen verdie
nen, verkrijgen de nodige kennis
hiervoor in een cursus voor dit
beroep.
Alle opleidingen worden verzorgd
door bevoegde krachten die naast
hun dagtaak zoveel liefde voor het
vak hebben dat ze bereid zijn in
de avonduren hun kennis aan an
deren over te dragen. Voorzitter M.
W. van der Wielen, behoort even
eens tot de groep mensen die erg
veel vrije tijd aan de Stichting
Vakopleiding geven. Hij is van me
ning dat de stichting haar vleugels
nooit zo ver zou kunnen hebben
uitgeslagen als er niet zoveel men-
sena zich voor de vakopleiding in
schoenen en alles wat daarbij hoort
zouden inzetten. Als jongen van
zeventien jaar deed hijzelf examen
in de schoenbranche. Hij viel op
door de hoge cijfers die hij bij het
examen behaalde en dat was de
oorzaak dat de leidinggevende
mes bij deze opleiding wel in de
meerderheid, veel vrouwen van
schoenwinkeliers, en een groot aan
tal dames komt uit de verzorgende
sector. Voor verpleegsters, bejaar
denverzorgsters en andere dienst
verlenende beroepen is het een
waardevolle aanvulling. De heer
Van der Wielen vindt het toch wel
een roeping als iemand pedicure
wil worden. Het is altijd nog zo
geweest dat de mensen pas naar
een pedicure gaan, wanneer er iets.
schort aan de goede toestand van
de voeten. De opleiding trekt ech
ter wel een duidelijke rode lijn
voor wat betreft uiterlijke verzor
ging en klachten die voortkomen
uit inwendige stoornissen. Is dat
laatste het geval de gediplomeer
de pedicure is in staat zulks te
beoordelen dan wordt altijd
naar een arts verwezen.
De cursist krijgt les en wordt ge
ëxamineerd in vier theoretische
vakken en wel Anatomie/Patholo
gie, Fysiologie en Orthopedie en
het praktische gedeelte. Voor dit
laatste gedeelte brengt iedere kan
didaat een „patiënt" mee naar het
examen, die ze ter plaatse moeten
behandelen onder het toeziend oog
van de examinator. Deze patiënt is
in de cursusplaats eerst gekeurd,
want het mag natuurlijk niet de
makkelijkste voet zijn die verzorgd
moet worden. Een pedicure-oplei
ding duurt vijftien maanden. In
september gaat de nieuwe cursus
sen weer van start en voor zover
het zich laat aanzien opnieuw in 19
gemeenten met per week één
avond les.
Als alles goed verloopt en dat ho
pen de kandidaten zelf natuurlijk
het meest (er is relatief gezien een
klein percentage dat het niet haalt(
zijn er aan het einde van de maand
weer ruim 500 mensen bij, die ons
allemaal willen helpen „lichtvoetig"
door het leven te gaan.
Petra de Landmeter
mensen in die tijd hem vroegen of
hij geen zin had zich verder te gaan
specialiseren. Dat heeft hij gedaan
en hij heeft er nooit spijt van ge
had. De heer Van der Wielen heeft
een schoenenzaak in Eindhoven,
wat natuurlijk een volledige dag
taak is; zijn spaarzame vrije uur
tjes verdeelt hij dan zo eerlijk mo
gelijk tussen het voorzitterschap
van de Stichting Vakopleiding voor
Schoenen en zijn lidmaatschap van
de Gemeenteraad van Eindhoven.
In de maand februari wordt de
vakopleiding wel een beetje voor
getrokken wat zijn tijd betreft,
want dan is hij geregeld in het
Bouwcentrum te vinden; hij is dan
een graag geziene figuur bij de
examens.
Doordat het praktisch allemaal
mensen zijn die hun werk zo graag
doen, dat ze er daarnaast hun hob
by van maken om andere mensen
de fijne kneepjes van het vak bij
te brengen, heerst er een gezellige
ontspannen sfeer bij de examens.
Natuurlijk, de rode koontjes van
spanning ontbreken ook bij deze
kandidaten niet, maar, zegt de heer
Van der Wielen: „Kijk, het is geen
kunst om een kandidaat voor wat
voor een examen ook, te laten zak
ken. Maar als examinator is het
juist de kunst om te weten te ko
men wat de kandidaten wél weten
en dèn te beoordelen of dat vol
doende is".
Welke mensen worden nu pedicu
re? Over het algemeen zijn de da-
