KIJK
HOOGTE
PUNTEN
HOLLAND
BELGIË
Het weer werkte niet mee bij geslaagde
korfbalinterland in Delft
I
M l I o J 7
Duel onder de korf met Joost Leonard in gevecht om de bal.
Opmars der gladiatoren, links Yvonne Reker (Nederland), rechts Betty Dieltjens
(België) tussen erehaag Fortuna pupillen.
Bal, bal wie heeft die bal... in ieder geval een Belgische!
Tableau de la troupe voor de hoofdtribune.
De Belgen schudden de hand en overhandigden vaantjes!
Zou alles nu echt wel goed zitten?
Belgisch madam Jeanne Meeusen
controleert! Goed gemutst en tegen een buitje gewapend gezellig op de tribune.
Jeanne Meeusen-Seliaerts), aanvoerder
Wil Reuter en Cort van Dijk onder de
maat. Levensgrote kansen, waaronder
twee strafworpen werden gemist. Mare
van Leuven deed het beter en lange tijd
leek deze stand goed voor de
statistieken. Cort van Dijk maakte zijn
falen echter vijf minuten voor tijd goed
door de gelijkmaker in te schieten.
Antwerps politieman Henry (Rik)
Mathis scoorde tegen wind in echter
een gelukkige „winner" en Belgisch
coach Jacques v.d. Velde zag zijn bevel
„kombineren" plotseling in gunstige
zin geweigerd. Omdat ook Joost
Leonard hierna nog vanaf de stip wist
te missen, ging de overwinning
verrassend naar de ploeg die er naar
gestreefd had de nederlaag zo klein
mogelijk te houden. Een desillusie voor
Adri Zwaanswijk en zijn team die zich
een revanche voor de mikro nederlaag
wel anders hadden voorgesteld.
Het ontbreken van een goed schot en
het niet kunnen uitkomen in de
sterkste opstelling (alleen in de
hoofdklas uitkomende speelsters en
spelers mogen worden geselekteerd)
mochten als voornaamste oorzaken
worden genoemd. Wil Reuter had zijn
25e cap beter voorgesteld!
Piet van der Eijk.
Verrassende overwinning
van België
Achteraf kon worden gesteld dat aan
alles was gedacht tijdens de organisa
torisch uitsstekend geslaagde korfbal
interland NederlandBelgië op het
Fortunacomplex in Delft, behalve aan
minder gunstige weersomstandig
heden.
De fikse wind uit het westen maakte
het verblijf op de goed bevolkte
tribunes niet bepaald tot een pretje, al
maakte het gezellig dicht op elkaar
gekropen publiek er niet al te veel
problemen van.
Dezelfde forse luchtverplaatsing zorg
de er overigens wel voor dat de
wedstrijd geen schoon schouwspel
werd en eerder het etiket meer
spannend dan fraai, moest worden
opgeplakt.
Dat België zich het best aan deze
omstandigheden wist aan te passen
was niet zo verwonderlijk. De
Nederlanders staan eerder en meer
bekend als sierlijk „mooi weer"
korfballers, terwijl de Belgen als
„underdog" het stevige en „harde
werkers" spel nodig hebben, om zich
tegenover de Nederlanders met enige
kans op succes te kun- n handhaven.
Omdat de ploeg van Adri Zwaanswijk
deze middag een doeltreffend schot
had thuisgelaten (er werden zelfs vier
strafworpen gemist!) wist België
verrassend, voor het eerst sinds 1968,
aan de positieve kant van de score te
blijven (4-3).
Dat scoren onder deze omstandig
heden niet gemakkelijk, maar toch wel
mogelijk was, bewees het Delfts
jeugdtwaalftal in de voorwedstrijd
tegen de Rode Duivels.
Na een beslist aantrekkelijk duel,
waarbij bleek dat Delft zich wat de
toekomst betreft geen doelpunten
zorgen hoeft te maken, trok de ploeg
van coach Leo Geluk tenslotte met 6-8
aan het kortste eind.
Inmiddels liep het Nederlandse team
zich achter de tribunes warm te
draaien met opdrachten van Adri
Zwaanswijk als: „Honderd strafwor
pen bovenshands!" De ballen vlogen
erin als koek. Er leek wat dat betreft
geen vuiltje aan de lucht. Dat was er
wel toen de Drumguards zich al
swingend tussen de lijnen begaven, al
duurde het buitje maar kort. De
mannen van Van Stokkum trokken er
zich overigens weinig van aan en
showden op de van hen verwachte
manier.
De erehaag van Fortuna pupillen had
zich inmiddels fleurig opgesteld, zodat
scheidsrechter Frederickx, geassi
steerd door landgenoot Geens en
Delftenaar Jaap Schreuder zich.
precies op tijd, met beiden ploegen
voor de tribunes kon opstellen.
Na de Brananconne en het door een
enkeling (waarom r.iet massaal?)
meegezongen Wilhelmus voortref
felijk vertolkt! kropen de teams uit
hun trainingspakken en gordden de
Nederlandse dames hun onmodieuze
rokjes aan.
gr»' "!'W
BESLISSEND
Na de toss bleek Nederland het
voordeel van de wind te hebben
gekozen of verkregen. Een niet
onbelangrijk winstpunt, want niet
alleen opbouwen en aanvallen, maar
vooral ook scoren lukt met wind mee
over het algemeen beter dan er
tegenin.
Weer of geen weer...
go on!
the show must
De Nederlandse aanval met Betty Slop,
Majka Duivenvoorden, Frits Bruyntjes
en Joost Leonard werd echter goed in
bedwang gehouden. Kort op de vrouw
(vooral!) spelend, werd de bal te weinig
strak aangespeeld en misten de heren
het inzicht de situatie onder de korf te
variëren.
België dat tegen de wind in moest
tornen was dan wel minder in balbezit,
de aanvallen die werden opgezet
bleken veel gevaarlijker. Tony Liessens
schoot binnen het half uur tweemaal
raak. Volkomen onverwacht eigenlijk,
maar deze uitnadelige positie gescoor
de treffers zullen, naar alle waarschijn
lijkheid, van beslissende invloed
geweest zijn op de uitslag.
Door toedoen van Ron Regeer, die
samen met Jan v.d. Peut, Yvonne
Reker en Trudy v.d. Berg een beter
aanvalsvak vormden, werd de stand
voor de korfwisseling echter nog gelijk
getrokken (2-2).
GEEN SCHOT
Met uitzondering van een steeds in
vorm groeiende Hilda van Nifterick
(coach „Zwaan" na afloop: „Hilda
heeft goed gedebuteerd 1") bleef het
derde Nederlandse aanvalsvak verder
bestaande uit Anneke de Ridder
(weinig te vertellen tegen de 35-jarige!
