Snuffie holt door de kamer
en niemand die er iets van zegt
Die boet wilde
dat beestje
afmaken.
ik vond dat
zo zielig
Huissense huisvrouw
heeft een varken
ais huisdier
cjjifde Randgtadkguken
Hannie v.d. Beek: zo zielig voor Snuffie.
heb nou eenmaal een zwak voor
dieren, vandaar. Ia, die opleiding is
wel nuttig, graag ga ik met de veearts
mee als er op een boerderij een lastige
bevalling is onder de veestapel.
Moeilijk?
Wel nee, je moet er alleen heel veel
geduld voor hebben. Dat breng ik wel
op. Met Snuffie hebben we dat in het
begin ook moeten betonen, eer zo'n
piepklein biggetje het varken is dat hij
vandaag al is gaan er wel wat weken
overheen. En de jongens wilden al
maar met hem spelen".
AAN TAFEL
Snuffie mag zich bij de Van der Beeks
kind aan huis noemen. Als het
vrouwtje er met haar Mini op uittrekt
mag hij soms mee, niet op de
achterbank maar comfortabel in de
wasmand. De jongens vinden dat
natuurlijk prachtig en Snuffie zelf ziet
ook wel wat in een ritje. Op zon- en
feestdagen mag de huis-big aan tafel
mee eten „hij hoort er toch bij"? zegt
Hannie v.d. Beek.
Sommige vriendinnen halen de
schouders op over haar vreemde logé.
En in Huissen weten ze ook te
vertellen dat er een wild zwijn
rondloopt- aan de Julianalaan. Maar
Hannie zelf haalt daar de schouders
over op.
biggetje op bezoek". En geweldig dat
ze het vonden.
Kinderen houden allemaal van dieren.
Of ze er bang van zijn? Welnee. Maar
de narigheid is dat kinderen uit de
stad dieren haast helemaal uit het oog
verloren hebben. Ik vind het goed als
ze dicht bij de natuur leren leven.
Daarom heb ik mijn Snuffie pardoes
in dat peuterklasje los gelaten. Ze
wilden hem allemaal aaien en zeiden
leuke dingen tegen hem. Ja, Snuffie is
heel gezellig. En ook heel erg
gezeggelijk, het enige waar hij een
grondige hekel aan heeft is als ze hem
optillen. Kindertjes van die leeftijd
beginnen daar niet aan, maar ik zelf
moet hem af en toe wel eens opbeuren.
Dan begint hij boos te knorren. Gek?
Gewoon in de huiskamer, niets bijzonders, zegt mevr. v.d. Beek.
In de nette woning van mevrouw van
der Beek aan de Julian astraat ln
Huissen holt een jonge big door de
mooie kamer. En niemand die er wat
van zegt. Integendeel, 29-jarige
Hannie van der Beek, hulsvrouw en
twee dagen in de week
doktersassistente vindt het allemaal
best.
„Zo'n lief dier, Snuffie, die kan bij ons
een potje breken" zegt ze.
Hoe ze er toe kwam een varken als
huisdier te nemen? Vertelt ze: „Ik stel
erg veel belang in dieren. Vaak ga ik
naar een boerderij. Hier in het dorp
kennen ze me allemaal als de mevrouw
die op hoeves in en uit loopt.
Bij een van de boeren was een zeug
drachtig. Toen die geworpen had ben
ik meteen gaan vragen. De boer was
tevreden, er kwamen vijftien biggetjes
welgeschapen op de wereld.
Maar er was een probleem, die zeug
had maar veertien tepels. Een tekort
dus voor nummer vijftien. Ik vroeg
aan die boer: „En wat doet u nou met
nummer vijftien?"? „Afmaken", zei
hij, „wat moet ik er anders mee".
Ik vond dat zo vreselijk zielig dat ik
aan he n gevraagd heb of ik dat dier
mee naar huis mocht nemen. Nou ja,
daar was geen bezwaar tegen. Maar ik
hoorde die boer denken, zo'n stadse
juffer, wat moet die nou met mijn big
aan? Daar zal niet veel goeds van
komen".
BD DE LAMP
Maar de Huissense huisvrouw Hannie
v.d. Beek, moeder van twee jongens,
vond het haar eer te na haar biggetje
alsnog om te laten komen. Ze zegt:
„Mijn man was er ook meteen weg
van. En de twee zoons, Marko van
zeven en Matthijs van vier waren
helemaal in de wolken. Een echte big,
mams, die moet meteen een naam
hebben, riepen ze.
Ik heb toen bedacht dat het Snuffie
moest worden. Maar ik heb ze ook
verteld dat we met zijn allen heel erg
goed voor dat kleine biggetje moesten
zorgen, anders zou hij het niet
overleven. Ik heb voor hem een warm
plekje in de keuken ingericht.
Ik heb Snuffie bij de warme lamp
gezet en voor injecties gezorgd. Zo'n
beest moet ijzer hebben en antibiotica.
Te eten kreeg hij van de fles, net als
een lieve baby. En daar was Snuffie zo
Welnee, ze moeten met mij ook niet
lopen sjorren. Hoe menselijker je een
dier behandelt, hoe beter. Daarom
mag hij bij ons ook gewoon door het
huis lopen".
De melkman en de kruidenier zijn er
al aan gewend dat als ze bij huize v.d.
Beek aanbellen soms een jonge big
komt „opendoen".
En de buren kijken er ook niet vreemd
meer van op, maar als er mensen zijn
die voor het eerst met Snuffie de
huisbig kennismaken wil het toch nog
wel eens gebeuren dat ze vragen:
„Vindt u dat nou niet vies mevrouw,
zo'n varken over de vloer"?
„Dan kan ik echt kwaad worden",
zegt Hannie v.d. Beek want van haar
eigen Snuffie wil ze geen boos woord
horen. „Een echte schat", zegt ze en
sluit het varkentje stevig in haar
armen.
En de boer die zijn 15e big wegdeed?
„Hij vindt het prachtig dat die kleine
nu zo goed gezond is", zegt zijn
gastvrouw. „Snuffie doet niet onder
voor de veertien broertjes en zusjes op
de boerderij".
Giet de saus over de vis uit. Maak van
de gare aardappelen met de melk en
boter een luchtige puree. Spuit de
aardappelpuree in toefjes langs de
rand. Strooi tenslotte de rest van de
geraspte kaas over het geheel en laat
de schotel in een voorverwarmde oven
bruin worden.
Fisherman's stew
400 gr. diepvries kabeljauw of schelvis
(in 4 moten), 5 dl. water en 1
bouillontablet, 4 dunne schijfjes
citroen, tijm, 40 gr. boter, 40 gr.
bloem, blikje tomatenpuree, 1 liter
blik uitgelekte mais, 100 gr. geraspte
kaas, 750 gr. aardappelen, melk,
boter, nootmuskaat.
Kook de vis met bouillontablet even in
het water. Schik daarna de moten in
een vuurvaste beboterde schotel.
Strooi er iets tijm over en leg hierop de
schijfjes citroen. Maak een saus door
de boter te smelten en droog bloem toe
te voegen. Voeg al roerend de bouillon
beetje voor beetje toe en tenslotte de
tomatenpuree. Meng de mais met 2
eetlepels geraspte kaas door de saus.
Deense appeltaart
1 kg. appelen (Goudreinetten), suiker
naar smaak. Voorts: 125 g.
paneermeel, 100 g. suiker, 75 boter of
margarine, 50 g. amandelen,
slagroom.
De appelen schillen en in partjes
snijden. Deze appelpartjes met heel
weinig water vlug tot moes koken en
met suiker op smaak brengen. De
amandelen fijnhakken, met 100 g.
suiker en paneermeel vermengen en in
75 g. boter of margarine onder
omscheppen lichtbruin bakken. Een
bij voorkeur hoge glazen schaal laag
om laag met gebakken paneermeel en
appelmoes vullen. De onderste en
bovenste laag moet uit gebakken
paneermeel bestaan. De taart met
slagroom garneren.
dankbaar voor dat hij met de dag ging
groeien. Nu is hij al twee maanden en
hij begint al een pittig varkentje te
worden. Toen die kwam woog Snuffie
twee ons en was die amper 15 cm.
lang. Nu pak ik ons huisdier nog maar
met moeite op, de lengte is 50 cm. en
het gewicht schat ik op een kilo of 25".
„Ik vind het voor de jongens heel
belangrijk dat ze dicht bij dieren
leven. We hebben cavia's en ook een
grote hond. Nu hebben heel wat
mensen dergelijke dieren in huis maar
wij vinden het gewoon interessant dat
ze van nabij kunnen volgen hoe zo'n
biggetje groot wordt.
Ik zelf ben voorzitster van een
peuterspeelzaal. Daar komen
kindertjes van twee tot vier jaar, een
poosje geleden heb ik Snuffie in de
mand gezet, ben met mijn wagen naar
dat zaaltje gereden en heb tegen die
kleintjes gezegd: „Zo, vandaag
hebben jullie visite, er komt een
Voor kleine Matthfis is Snuffle een geweldig speel
kameraadje.
Mee in de mini, comfortabel in de wasmand.
VEEVERLOSKUNDE
Ze heeft een drukke dagtaak, Hannie
van der Beek. Zorgen voor man en
kinderen, het huis, haar baan bij de
dokter en toch vond ze nog tijd een
cursus Vee verloskunde te volgen. „Ik
