Heeft een oud
gymlokaal geen recht
op goed materiaal
Martin Green
in Instuif
MR
HET NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 39 WOENSDAG 29 SEPTEMBER 1976
Es kijken hoe het grootzeil er bij staat
de dijk". Een geijkt geintje op de
botter. Ger Bakker, de schipperm,
verduidelijkt. „Als we toeristen aan
boord hebben, die niets van zeilen
afweten halen we dat altijd uit. Kijk,
we gaan nou voor de wind en nou zie je
de dijk voor je, straks gaan we laveren
en krijg je een hoop herrie, dat het zeil
de andere kant van het schip hangt. De
zij k zie je dan achter je. Als die mensen
dan uit het vooronder komen lijkt het
ze net of we over de dijk heen gegaan
zijn. Dolle pret".
Eén ding staat vast. Tot rust komen
doe je absoluut op het water. Je krijgt
te maken met de goede dingen van het
puur Hollands leven. Wolken, wind en
water... en Berenburg. En je stelt je
voor hoe het vroeger geweest moet zijn,
aan boord van ditzelfde schip, de Trui,
die toen wel Geertruida geheten zal
hebben en volgensde overlevering in
Schipper Ger Bakker in het vooronder.
Bunschoten haar thuishaven had.
Soms een week aan boord. Vissen,
zeilen en ook in de crisis nog steeds
weer uitvaren. Voor een appel en een
ei. Hard werken, verweerde koppen,
een slokje, netten halen, enzovoorts.
Het lijkt een beetje op een bioscoopre-
klame. This is the exciting world, bla
bla. Maar exciting zal het niet geweest
zijn. Hard werken voor weinig geld. De
strijd om het bestaan, de strijd met de
'elementen.
En nu zijn de botters zeldzaam. Van
de tweeduizend van rond de eeuwwis
seling zijn er nu misschien nog enkele
tientallen. Eén ervan is in het bezit van
een Delftse studentenvereniging. Een
vereniging waar je nooit veel van hoort,
een vereniging die doet.
AATZANDSTRA
In de haven van Voiendam.
-M
Leven en werken aan boord van de Trui.
Wekelijks maken leerlingen gebruik van een oud gymlokaal op de Broersvest
113. Er wordt beweerd, dat de overgrootouders van de tegenwoordige
leerlingen er hun gymnastieklessen al kregen. Maar zó vooruitstrevend was
men in die tijd geloof ik niet.
Een kijkje genomen dus in dit gym
lokaal. Ik had het er me érger voor
gesteld, maar ik werd snel uit mijn
droom geholpen door de gymleraar
van de L.E.A.O.-school op het Oude
Kerkhof, die net klaar was met zijn
lessen.
Er zijn twee bruggen, die totaal niet
meer gebruikt kunnen worden. De
touwen hangen vlakbij de muur, hier
in klimmen is niet meer mogelijk.
Basket bal spelen houdt het gevaar in
dat een der leerlingen met zijn hoofd
op die gevaarlijke grote kachel stoot.
Je kan hier grondoefeningen doen,
maar een douche erna is er helemaal
niet bij. Nauwelijks een was- en een
voetenwasbak, uit de middeleeuwen.
Twee ringen zijn nog goed, hoewel
een ervan lelijk gebarsten is. Je kan
er hoogstens je vingers in afklemmen.
De kettingen van de klimtouwen heb
ben totaal geen beveiliging. Ook dit
is levensgevaarlijk, zodat ze buiten
dienst blijven.
De hoogspringpalen zijn gelukkig
goed, maar de klimpalen weer niet te
gebruiken. Het paard kan je niet
Ook de buitenkant geeft een triest beeid.
De ingang, wat verscholen.
verstellen, er is totaal geen spelmate
riaal en er zijn nooit ballen, verzucht
de jonge leraar F. D. van Dalen. En
dat doet hij dan ook namens de
leerlingen van de scholen aan de
Laurens Costerstraat, die ook op dit
gymlokaal middenin de stad zijn aan
gewezen. Er hangt een klachtenboek,
maar het heeft allemaal geen zin
hierin je wensen naar voren te bren
gen, dat heeft de praktijk wel ge
leerd.
Toen ik er maandagmiddag kwam
waren juist weer twee nieuwe ruiten
ingezet. Daar zorgt men gelukkig wel
voor.
Maar waarom heeft dit toch nog wel
redelijke gymlokaal geen recht op
bruikbaar materiaal? Goed. deze zaal
is in het Binnenstadsplan opgeno
men, maar moeten de leerlingen van
de scholen in deze omtrek daarop
wachten? Elke week opnieuw wat
rondhuppelen en geen gebruik kun
nen maken van bijvoorbeeld die brug
gen en al die andere sporttoestanden?
Kóm nu toch, nieuw materiaal kan
straks naar het nieuwe lokaal in de
Binnenstad meegenomen worden.
Maar dan zijn we heus wel een paar
jaar verder. Nu dus nieuw materiaal
aangebracht en de leerlingen van de
scholen in Oost zullen er een dank
baar gebruik van maken.
Er is gel over waarvoor men een
bestemming wenst. Nieuw gymmateri-
aai in dit oude lokaal verborgen aan
de Broersvest, maar wel op nummer
113.
Een gymzaal, nauwelijks die naam nog waardig.
Martin Green een naam die op
discotheek-gebied al jarenlang ver
bonden is aan de Instuif.
Een naam ook die zonder meer garant
staat voor een gezellige avond in de
Instuif, gewoon vanwege de grote er
varing die Martin nu eenmaal heeft,
onder meer ook vanwege radiowerk bij
een van de vroegere Engelse piraten
zenders. Het Instuifpubliek kent hij
door en door en hij weet precies welke
platen jullie willen horen en waar jullie
op willen dansen.
Dus zondagavond allemaal op naar de
Instuif. De toegang is weer voor deze
avond een rijksdaalder, wil je ook nog
lid worden dan kan dat ook en dat
kost ook een rijksdaalder.
HUUB SCHAEFFER
