Idee voor een mini vakantie
Tecklenburg.
gastvrij stadie
bii bergen en bossen
l i l liflll i
MÉÊB
HET NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 22 - VRIJDAG 5 NOVEMBER 1976
Juist in deze tijd van t jaar kan dat opeens een probleem zijn. U staat voor een
lang weekend en zou er wel eens uit willen. Maar het lijkt alsof de inspiratie
ontbreekt. Zin uren en uren achtereen autorijden om op de plaats van bestem
ming te komen heeft u niet. U wilt er betrekkelijk snel zijn, er eens even hele
maal uit gaan zonder dat het ook weer kapitalen vergt.
Schilderachtig zijn de straatjes waar in de donkere najaarsdagen vreemdelingen
gastvrij onthaald worden. Tafelen kan men in Tecklenburg bijzonder goed en
relatief goedkoop.
i ecKiennurg teest, het vriendelijke bergstadje bestaat 750 jaar.
Hooggelegen, midden tussen het groen, in de lucht die nog onbedorven is: Tec
klenburg. Wie er voor een mini-vakantie heen trekt vindt er maximale ontspan
ning.
In zo'n geval kan Tecklenburg de op
lossing zijn. Nooit van gehoord? Geen
schande, want tenslotte is Tecklen
burg een leuk klein bergplaatsje, ver
scholen leunend tegen het Teutobur-
gerwald. Het is een van die Duitke
stadjes waar de tijd schijnt te zijn stil
blijven staan. Maar dat is maar de
buitenkant. Als u door het plaatsje
loopt merkt u al heel snel dat er ook
een modern Tecklenburg is: leuke
winkels, goede horecabedrijven waar
een smakelijk maal nog betaalbaar is
gebleven en vriendelijke bewoners die
er aan gewend zijn dat speciaal dag
jesmensen zich tussen hun woningen
komen ophouden.
Tecklenburg, hoe komt u er? U moet
de grens over en dan rijdt u in de rich
ting Osnabrück. Na enkele tientallen
kilometers ziet u al de borden. Het
land is dan nog vlak maar kort voor
Tecklenburg gaat u klimmen. Stelt u
geen klein-Zwitserland voor, de in
1226 gestichtte plaats ligt hoog maar
problemen om Tecklenburg te berei
ken zijn er beslist niet. Als u dit najaar
nog gaat zult u merken dat Tecklen
burg in feeststemming is, logisch,
want het 750-jarig bestaan wordt net
-gevierd. Het lijkt alsof de „vakwerk"
huizen een extra beurt gekregen heb
ben, ze staan nóg sierlijker in het stad
je, dat midden tussen de woonstraten
allerlei bezienswaardigheden heeft,
die gewoon aardig zijn om te bekijken.
Daar is in de eerste plaats de oude
stad met de historische markt, het ba
stion, de ruïne van de burcht, er staat,
helemaal verborgen in het groen, een
gedenktoren, opgericht ter ere van een
stadsbewoner die in zijn tijd zich inge
spannen heeft om de heksenverbran
dingen te stoppen. In de zomermaan
den worden er voorstellingen gegeven
in het openlucht theater. Er zijn bron
nen en er is het bos.
En dat is zeker niet het minst aantrek
kelijke van een bezoek aan Tecklen
burg. U kunt er bijzonder goed rela
xen in een gezonde omgeving het
stadje is een Kurort en dus leent
een bezoek er aan zich uitstekend voor
een romantisch-sportief weekend.
Eerst maakt u de rit er heen, zoekt een
onderkomen in een van de hotelletjes,
spreekt de Westfaalse tafel aan en dan
staat u de volgende ochtend vroeg op.
De auto laat u thuis en te voet trekt
de bergachtige bossen in. Uren kunt u
dwalen. Het is een uitgelezen manier
om na een drukke werkweek tot rust te
komen. De gezondheid ademt u met
volle teugen in, de bomen worden in
hun najaarstooi op hun mooist. Bene
den ziet u het stadje liggen en u kunt
tijden achtereen lopen zonder iemand
tegen te komen. Het verstandigst doet
u door voordat u van start gaat eerst
even bij het Toeristenbureau in het
centrum langs te gaan, daar kan men
u verschillende indeeën voor „Wande-
rungen" aan de hand doen. Die wan
deltochten zijn over uiteenlopende
trajekten uitgezet, welke u ook kiest, u
zult zich altijd verlustigen in een stuk
ongerepte natuur, dat, hoewel het ver
houdingsgewijs dicht bij huis ligt, toch
heel anders is dan wat het gemiddelde
vlakke Nederlandse landschap biedt.
Weer terug in het standje moet u zeker
even langs gaan bij het Krummacher-
haus. Friedrich Adolf Krummacher,
in 1767 in Tecklenburg geboren, was
een dichter van parabels, die professor
werd, dominee was en veel heeft ge
schreven. Zijn huis is typisch voor de
architectuur van toen. Bezoek ook
eens de Evangelische Kerk, die met
tussenpozen in twee eeuwen gebouwd
werd en de R.K. Kerk met een fraai
beeld van de engel Michael. Er is ook
een streekmuseum, een Bismarktoren
en er zijn tal van woningen en boer
derijen die om een foto vragen. Want
dat moet men in ieder geval doen bij
een weekeindje Tecklenburg: filmca
mera of fototoestel meenemen. De ruï
ne van de oude burcht met het beeld
van de godin Minerva is een van de
geëigende onderwerpen voor een ge
slaagde opname. Het aantrekkelijkste
van Tecklenburg is echter dat het
plaatsje niets pretendeert, men hoeft
er niets, alle bezichtigingen zijn in een
snel tempo te maken en wie er hele
maal niet van houdt terug te bladeren
in de historie komt in de gezellige sfeer
van dit oude stadje toch „tot zijn
recht". Een goede raad, derhalve aan
ieder die zich in deze weken de vraag
stelt hoe het najaar eens te onderbre
ken: rijd naar Tecklenburg. Een wee
keind aan de zoom van het Teutobur-
gerwald kan heel romantisch zijn en in
elk geval verfrissend. En de kosten
kunnen natuurlijk binnen de perken
blijven.
Stenen spreken van de lange historie van het 75-eeuw oude stadje.
Harmonisch contrast van oud en nieuw, woningen van toen en eigentijdse hoog
bouw.
Midden in de stad een oude boerderij, een van die typische voorbeelden van stijl
volle vakwerkbouw.
Overal in het stadje treft men schilderachtige plaatsen aan. Hier de fontein bij de
Markt, waar deze jeugdige toerist stille aandacht voor opbrengt.
