Indonesië vandaag
Van Schiphol naar Jakarta
Van Jakarta naar Bali
Van Bali naar Singapore
Van Singapore naar Schiphol
DE SNELLE VLIET"
WAS ER VOOR U...
EN GEEFT U ALLE
GEWENSTE INLICHTINGEN
efe snelle wiiet
door Ruud van
WmBÈStë P
internationaal reisbureau en tDuringcarbedrijf
Rotterdamsedijk 425-427 Tel. 260720 5
4
nen
HET NIEUWE STADSBLAD PAGINA 18 VRIJDAG 24 JUNI 1977
Een vakantie als
een ontdekkingsreis
Vandaag publiceren we het tweede
deel van de bevindingen van onze
redacteur Ruud van Houwelingen
in Indonesië.
BOGOR
Twee dagen Jakarta is meer dan vol
doende, daarom met de bus naar Bo-
gor, het voormalige Buitenzorg op de
weg naar Bandung. In Indonesië wil
men graag toeristen ontvangen, toch
zal men er ook iets tegenover moeten
zetten. Bijvoorbeeld bussen met „air
conditioning" met de hoge temperatu
ren is het geen pretje in de bus te zit
ten. Ook zal men iets moeten doen aan
de scholing van de gidsen. Zij beginnen
altijd bijzonder rap, maar zwijgen na
enkele uren.
Goed, in de broeihete bus dus richting
Bogor, de schitterende plantentuin met
een vegetatie die men nergens in de
wereld tegenkomt. De tuin is overigens
Dit gebouwtje behoorde vroeger tot de
woonoorden van de gouverneur gene
raal. Het is nu het archief in Jakarta.
alleen maar op zaterdag, zondag en
nationale feestdagen voor het publiek
geopend. Een gids uit Bogor zei dat er
anders teveel vernielingen zouden wor
den aangericht. Orchideeën bij de vleet
in een kas en de confrontatie met een
schoolklas leerlingen uit Bandung. Als
afscheid werd zelfs een lied gezongen,
maar dat was weer niet zo vleiend voor
de Nederlanders. Het gaat over de ver
woesting van Bandung tijdens een po
litionele aktie. Als wraak stichtte toen
de bevolking zelf ook brand. Het lied
wordt nog dagelijks gezongen.
Na Bogor en het paleis van president
Socharto, die daar overigens vrijwel
nooit is, het paleis was vroeger ook de
zomerresidentie van de gouverneur-ge
neraal, op weg naar Bandung n\et een
nachtstop in Sukabomi vlak bij de
Wijnkoopsbaai. Hier het imposante
Samudra Bachhotel dat één nadeel
heeft namelijk dat het volkomen uit de
route ligt. Dat weet men zelf ook wel,
gezien de grote welkomsleuzen aan de
Nederlandse groep. Ook 's avonds is
het daar wat men pleegt te zeggen een
dooie bedoening, maar men gaat ten
slotte niet naar Indonesië om 's avonds
de bloemetjes buiten te zetten.
Daar is men 's avonds veel te moe voor!
De volgende dag weer precies dezelfde
route terug naar Bandung en opnieuw
in een bus die men hier naar de
schroothoop zou brengen. Dus klot
send (10 uur in de bus) naar Bandung
en het hotel Savoy Homann. Dit hotel
is het merkwaardigste dat wij tijdens
ons verblijf in Indonesië hebben ge
zien. Het ademt nog volkomen de sfeer
uit van het koloniale verleden met een
imposante zit onder de baldakijnen, op
iedere etage twee djongos oude stijl die
vrijwel vlogen als men ze riep. Het ho
tel dus voor personen die vroeger in In
donesië hebben gewoond met een ma
nager die vloekt als een papegaai, die
door een zeeman mee naar huis is ge
nomen en met een staf die voor een
groot deel door Nederlanders wordt
bezet. De jongere generatie zal het heel
wat moeilijker hebben met dit hotel.
Goed de kamers zijn imposant en de
badkamers zo mogelijk nog imposan
ter, maar het hotel heeft geen „air
conditioning" en howel Bandung be
paalt niet tot de warmste steden van
Indonesië kan worden gerekend, is sla
pen daar een warme bezigheid.
EREVELD
Bandung, ook de stad van het ereveld
Pandu. Rijen eindeloze witte kruizen
met Nederlandse namen die tijdens de
Japanse bezetting of de twee politione
le aktie's van na 1940-1945 zijn omge
komen. Even stilstaan bij deze brok
vaderlandse historie, waarbij men leef
tijden ziet van rond de 20 jaar. Het is
om koud van te worden. Een ereveld
dat voortreffelijk wordt onderhouden.
Overigens, tourperators voelen kenne
lijk niet veel voor een bezoek aan een
ereveld. Zij verschuilen zich achter het
gezegde: het programma is toch al zo
overladen. Een nietszeggend argu
ment Als men in Indonesië is dient
men een bezoek te brengen bij voor
keur aan Mentung Puloe, het grote er
eveld bij Jarkata.
JOGYAKARTA
De volgende dag ruim 12 uur in dezelf
de hete bus van Bandung naar
Yogyakarta, de plaats met grote histo
rie. Plaats van verblijf: Mutiara hotel
in hartje stad, een hotel dat als eenvou
dig staat geboekt, maar deze benade
ling ruimschoots kan doorstaan. Eerst
natuurlijk via Lembang en de nog
steeds werkende vulkaan. Zo gauw als
je de bus uitstapt een horde jeugdige
verkopers die je van alles proberen te
verkopen. Van poppen tot aanzicht-
kaarten waarbij het afdingen het be
langrijkste gegeven is.
Na Lembang nog een stop midden in
een dorpje. Merkwaardig toch dat je
als groep Nederlanders wordt aan
gestaard al ben je een stel wezens uit
een andere wereld. Met steenkolen-En
gels en handjevol snoep voor de kinde
ren wordt de communicatie onderhou
den.
De zomerresidentie van de vroegere gouverneur generaal, het vroegere Buiten
zorg, nu Bogor. Het paleis dient als paleis voor de president van Indonesië Soe-
harto, die er overigens zelden in verblijft.
Eindelijk dan Yogjakarta, stad met
grote historie. Bezoeken aan een ander
hotel, want het zijn tenslotte reisagen
ten en die moeten weten waar men zijn
gasten onderbrengt en dan naar het
paleis van Sultan Hamengko Buwona
IX. Heintje voor ingewijdenen, de hui
dige vice-president van Indonesië. Hij
is dus vrijwel nooit in zijn paleis maar
in Jakarta. De sultan is een Leidse
meester in de rechten studie-genoot
van Koningin Juliana die elkaar dan
ook aanspreken als Hein en Juul. Het
Nederlandse vorstenhuis staat trou
wens toch in hoog aanzien in de kraton
(paleis) van de sultan. Een vloeiend
Nederlands sprekende gids spreekt als
hij het over koningin Juliana heeft, di
verse malen de zin uit „onze eerbiedig
de koningin"...
In de Kraton eeuwenoude historie
waar zelfs in 1977 aparte vrouwen- en
mannenverblijven zijn, waar ook de
vier vrouwen van de sultan wonen en
Schitterend landschap.
Schoolkinderen uit Bandung in Bogor.
Het imposante Sahid Jaja hotel in Jakarta.
INDONESIE..? Daar kunnen we over meepraten!
