MÊ0.
I ggr ft M
W* jJ|B|
I I
C.J. van der Klink: „dadelijk wonen wij allemaal weer in Frankrijk".
Klink en zijn Nieuwe Stadsblad begon
in 1971. De Randstad Edities waren
inmiddels opgenomen binnen de Sijt-
hoff Holding er waren nu 25 bladen die
allemaal zeer voorspoedig draaiden.
Van der Klink: „Het is echt niet zo dat
dit de moeilijkste tijd voor mij is ge
weest. Ik had een aparte positie in het
geheel. Ik ben tot de laatste dag zelf
standig ondernemer gebleven en ik heb
mij binnen het Sijthoff-verband altijd
brulde: „Izaak, de moderne tijd is niet
tegen te houden". De man vloog op van
schrik...
Het waren vrolijke tijden in Schiedam
die de scheidende Stadsblad oprichter
nog aan het lachen brengen. Het ad-
vertentionele gedeelte, de kurk van het
Nieuwe Stadsblad, liep gestadig. De
vijf bladen hadden een landelijk verte
genwoordiger aangenomen en die
zorgde ervoor dat grote adverteerders,
zoals C. en A en De Bijenkorf in de
krant kwamen.
Binnen het kantoor van Het Nieuwe
Stadsblad was men het bedrijf zeer
toegedaan. Daar zorgde de heer Van
der Klink wel voor. „Je moet niet ver
geten" zegt hij, „dat er diverse jonge
meisjes bij mij werkten met alle pro
blemen van dien aard. Ze zagen je als
een vader en het gebeurde verschillen
de malen dat een huilende moeder en
een radeloze vader op de krant kwa
men om te vragen ot hij hun dochter
niet kon tegenhouden, want die wilde
naar het buitenland of naar een andere
stad in Nederland verhuizen. Een pret
tige sfeer binnen het bedrijf, daar
streefde ik naar. Hierdoor wordt ieder
een optimaal gemotiveerd en dat is de
reden waarom iedereen zo lang bij het
Nieuwe Stadsblad blijft. Het produkt
vaart daar alleen maar wel bij", aldus
de heer Van der Klink. In die dagen
gebeurde het ook diverse malen dat
mevrouw Van der Klink een flinke pan
goulash kookte en deze naar de zaak
meenam. Men at zich het buikje rond,
want ook mevrouw Van der Klink is
altijd zeer nauw bij Het Nieuwe Stads
blad betrokken geweest. De twee reeds
lang volwassen zonen Sjaak en Hans,
waren echter in de beginjaren van het
Stadsblad nog kleuters en hadden hun
moeder nodig. Vandaar dat bij me
vrouw Van der Klink haar gezin als
eerste stond genoteerd. Het echtpaar
heeft nu reden om trots op hun twee
kinderen te zijn. De oudste zoon Sjaak,
die in de Elzas woont, is doktor in de
scheikunde en de jongste, Hans, die in
Schiedam woont is drs. in de economie.
Laatstgenoemde gaat stage lopen in
Florida en gaat dan in Parijs wonen.
„Wij zijn dan weer allemaal bij
elkaar", lacht de heer Van der Klink.
Cor van der Klink's Nieuwe Stadsblad
liep in die dagen al enorm goed. „Het
waren de relaties die het deden", zegt
hij. ,Je had het vertrouwen en dat heb
ik nooit beschaamd. Als Ik maar iets
had verteld aan de journalist die in het
Stadsblad schreef had dat wel de nodi
ge opschudding veroorzaakt maar dan
had ik het vertrouwen beschaamd en
dat stond bij mij voorop".
TEGENWIND
C. J. van der Klink met het eerste
nummer van het Nieuwe Stadsblad.
Liep het advertentioneel in de jaren
rond 1960 enorm, het redaktionele ge
deelte had nogal met wat tegenwind te
kampen. De dagbladjournalisten gin
gen, wellicht jaloers geworden door het
succes, oppositie voeren. Dat kwam er
in feite op neer dat als er een journalist
van het Nieuwe Stadsblad op een pers
conferentie kwam men gezamenlijk
opstapte. Het keerpunt kwam echter
bij Poot Vleeswarenfabriek in Schie
dam. die een persconferentie gaf en
waarbij zich hetzelfde incident afspeel
de. Daar zei de leiding van dit bedrijf:
„heren, Het Nieuwe Stadsblad blijft
zitten, dan gaat u maar weg". De dag
bladjournalisten bleven. Later was het
oud-burgemeester Roelfsema die de
gezamenlijke pers bij elkaar riep en
zei: „heren, u bent bezig aan achter
hoede gevechten. Zaken die de schei
dende Stadsblad oprichter zich nog
haarfijn weet te herinneren.
Zoals het Stadsblad uit die jaren bij het
De heer en mevr. Van der Klink en
een tekening van hun woning in
Frankrijk.
grote Schiedamse publiek, met name
door de journalistieke bijdragen van
Mieke (Woerdenbach-Sens) grote be
kendheid en waardering genoot. Zij
bepaalde toen nog het „redaktionele
gezicht" van het blad grotendeels zelf.
De laatste periode tussen Van der
C. J. van der Klink: „Randstad
Edities was een vondst".
happy gevoeld". Dat waren ook de da
gen dat de Randstad Edities een aantal
berocpsjoumalisten in vaste dienst
aantrok. Een bijzonder gelukkige
greep, zegt de heer Van der Klink.
ONDERZOEK
De heer Van der Klink: „We hebben
kortgeleden een lezersonderzoek ge
houden en daaruit bleek dat met name
de Rijnmondbladen (Schiedam, Vlaar-
dingen en Maassluis) tot de best gele
zen Randstad Edities behoren. Deze
cijfers gelden vooral het laatste jaar.
Mag ik dan zeggen dat ik niet alleen
advertentioneel, maar ook redaktio-
ncel een kerngezond produkt achter
laat dat de concurrentie niet alleen met
andere plaatselijke huis-aan-huisbla-
den, maar ook met de dagbladen
ruimschoots aankan. Mag ik dan een
beetje trots zijn dat wij dat met elkaar
hebben bereikt? Als je nu neemt dat
wij in mei 1976 een verschrikkelijke
treinramp hadden in Schiedam en dat
er dezelfde avond nog een enorme fo
toreportage in onze Rijnmondbladen
stond, iets waar de dagbladen niet aan
konden tippen en dat het zwart van de
mensen stond voor Het Nieuwe Stads
blad op de Broersvest om de krant te
lezen. Wij kunnen veel actueler zijn
dan de dagbladen en ook dat vervult
mij met grote trots", aldus de heer Van
der Klink.
Cor van der Klink en het Nieuwe
Stadsblad, een succesrijke story. Mijn
heer Van der Klink, baas, ouwe, het ga
jou en je lieve vrouw bijzonder goed in
Frankrijk. Als je in Schiedam komt,
vergeet dan nietje eigen Nieuwe Stads
blad te bezoeken, een vader laat zijn
kind immers nooit in de steek.
RUUD VAN HOUWELINGEN
