Luuk
Janny Goppel
en
een
leven tussen honden
katten
en
HET NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 18 - VRIJDAG 3 FEBRUARI 1978
De onverstoorbare dochter van de kater „Night-Boy" die net als haar vader op
weg is naar een internationaal kampioenschap.
Geloven In God? Kom non, dat Is toch een achterhaalde zaak! Wie trapt daar te
genwoordig nog in?
Ja, dit soort uitspraken hoor je nogal eens. Als je kjjkt naar wat wjj als mensen al
lemaal ai niet kumnen en ontdekt hebben, krijg je Indo-daad de Indruk dat we zó
hoog opgeklommen zijn dat we geen God meer nodig hebben. Tenslotte heeft de
wetenschap nog nooit op zo'n hoog peil gestaan, de medische kennis ls enorm
groot, we kannen naar de maan en misschien naar nog wel andere hemellicha
men, bovendien hebben we ontdekt dat niet de aarde, zelfs niet onze zon het mid
delpunt van alles ls, maar dat we maar een nietig onderdeeltje zijn van oneindig
uitgestrekte melkwegstelsels; maar, waar is het einde? We kunnen nagaan welke
diersoorten zoveel miljoen jaar geleden op aarde rondzwierven en zelfs zijn er ge
leerden die beweren aan te kunnen tonen wanneer de eerste mensen op aarde wa
ren. Hoe die daar gekomen zijn, daar is men nog niet over eens: evolutie, een oer-
nevel, of toch het werk van God?
Maar... ondanks al die wetenschap en ontdekkingen heeft de mens nog niet ge
leerd in vrede te leven, niet in het groot en ook niet in het klein. Overal komt on
enigheid, voor die kan variëren van een gewone ruzie tot een grote oorlog.
Zijn we ais mensen dan zo geslaagd? We kunnen niet ontdekken hoe alles begon
nen is, we weten ook niet hoe het allemaal zal aflopen, bovendien kunnen we on
danks al onze kennis nog steeds niet met elkaar leven. MiJJoenen mensen op onze
aarde geloven wel in God, in Jezus Christus die eens zei: ,Jk bot het begin en het
einde", de eerste en de laatste; wj) als mensen zfjn beperkt in de relatief korte tijd
die we leven. Zijn we zelf elgenlJJk niet achterhaald? Laten we er met God's hulp
dan toch iets van proberen te maken!
HANS
Koffiebar „de Goede Haven",
B-K-laan 29 (Voorzaal Jullanakerk),
Schiedam.
Siemens heeft een nieuwe serie kruispuntautomaten ontwikkeld. Moderne
apparatuur waarmee de verkeerstechnici het verkeer op adequate en zeer
veilige manier kunnen regelen. Kern van de nieuwe M-serie is een micro
computer. Iedere automaat beschikt dus over eigen intelligentie. In het ge
heugen van de microcomputer worden de gegevens opgeslagen, die van es
sentieel belang zijn voor een goede verkeersafwikkeling op het desbetref
fende kruispunt.
Zowel met het bekende telex-apparaat ais met de nieuwe M-terminai zijn
de regelspecificaties te wijzigen. Dat kan lokaal of op afstand. De M-ter-
minal werd ontworpen voor-de verkeersingenieur. Met dit kleine en een
voudig bedienbare apparaat kunnen alle nieuwe programmagegevens en
parameters aan de microcomputer worden doorgegeven. De M-terminal is
net zo gemakkelijk te gebruiken als de moderne zakrekenapparaatjes. De
ingetikte gegevens worden digitaal weergegeven, zodat controle mogelijk
is.
Alle programmal zijn in gebruikrestaai geschreven. Veranderingen in de
regelspecificaties kunnen snel en betrouwbaar in de microcomputer wor
den ingevoerd. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van het bekende telex-ap
paraat dat tevens de specificaties kan uitschrijven.
De M-serie is bestemd voor middelgrote tot grote kruispunten. Er is voor
deze serie een diagnose-apparaat beschikbaar, zodat de automaten In een
handomdraai met zeven verschillende testprogramma's op de juiste
werking kunnen worden gecontroleerd.
In Schiedam-West leven Luuk en
Janny Goppel In hun woning tussen
katten en honden. Een leven dat ge
deeld wordt door hun dochtertje Perri-
ne (8 jaar) en dit drietal zou niet anders
meer willen dan dat.
Janny Goppel-v.d. Linden begon vier
jaar geleden haar liefde voor katten ge
stalte te geven met het adopteren van
een huispoes uit een asiel. Nog voor ze
goed was ingeburgerd in de familie,
deden zich symptomen van kattenziek-
te voor en het beestje ging dood. tot
groot verdriet van het bazinnetje. Luuk
Goppel loste de zaak op met het ko
men aandragen met de Perzische kater
Harlandes „Night Boy" die zijn naam
volledig eer aan deed, want hij is zwart
als roet van kop tot staart.
Lid geworden van de Nederlandse Kat
tenfokkersverenigingen, zette Janny
haar troeteldier in op een wedstrijd
show. In de jeugdklasse van zijn ras
behaalde Night Boy" het predikaat:
uitmuntend één, hij was toen 9 maan
den oud. Daarna behaalde deze roet
mop achtereenvolgend alle titels om
mee te kunnen dingen in wedstrijden
voor het Internationaal Groot-kam
pioenschap. Hij verwierf deze titel in
1977 in Kerkrade.
Waar Janny Goppel zich ook is gaan
bezighouden met de fokkerij, kreeg de
kater nageslacht. In haar huis lopen nu
zeven Perzen rond, de een nog mooier
dan de andere. In elke cattery is het
streven nieuwe kleurvariëten te fokken,
zo ook in huize Goppel. Er zijn nu
schildpad, zilver en Bleu Point poezen
en katers en nog steeds wordt gezocht
De honden.
Luuks hart ging echter uit naar een
hond en wat kon zijn vrouw anders
zeggen dan: „koop er dan een, als ie er
is, dan zien we wel verder". Er kwam
geen hond maar twee Herdershonden
namen hun Intrek bij het echtpaar.
Eerst werd zulks een wilde boel en
moesten de poezen worden opgesloten.
Langzaam aan, wenden de dieren aan
elkaar en nu is de onderlinge verstand
houding uitstekend. De honden moe
ten echter op straat geen kat tegenko
men, zegt Janny. Dan gaan ze er fu
rieus achteraan als ze hiervoor de kans
zouden krijgen. Binnenkort komt er
weer uitbreiding in de kattenfamilie,
nu twee poezen in verwachting zijn.
Dan krijgt Janny Goppel weer handen
vol werk. Nu al, is ze per dag drie uur
kwijt aan haar dieren want vooral het
regelmatig kammen van deze langha
ren vergt veel tijd. De katten en hon
den krijgen alleen vlees en vis in natu-
Janny Goppel met haar zilveren
Torty Tabbey die als eenjarige Pers
in Rotterdam tot „The best of the
show" werd uitgeroepen.
ra. Een poging om blikgoed hiervoor te
gebruiken bekwam de poezen niet
goed.
Wat dat allemaal kost? Zeventig gul
den per week. Om deze uitgaven te
compeseren dient de opbrengst van de
jonge katten, die er binnenkort weer
volop komen. Want niet alleen de voe
ding kost veel geld. Er zijn nog andere
onkosten. Reisgeld voor het bezoeken
van shows in binnen- en buitenland,
inentingen en het aanvragen van stam
boomdocumenten enz. Veel geld is er
met zo'n cattery op kleine schaal niet
over te houden. Als ik kiet speel ben ik
al tevreden zo, zegt Janny Goppel, die
haar poezen voor geen goud van de we
reld zou willen missen.
naar echtverbintenissen, waaruit zeld
zame kleurslagen kunnen voortkomen.
Een mooi succes boekte de cattery in
december vorig jaar op de Internatio
nale Katten-Expo in het Rotterdamse
Ahoy.
De zilveren Torty Tabbey, een jaar
oud, werd uitgeroepen tot „The best of
the show" onder de poezen. Ook Luuk
Goppel heeft plezier in al dat poezen-
gedoe. Hij richtte een speciale katten-
kamer in met klimpalen, voorzien van
bordesjes, wat nodig is voor de fokke
rij-
