40 JAAR
SHELL
MANNENKOOR
ZATERDAG 25 EI8RUARI 1978
IN Dl DOEilN TE ROTTERDAM
lil!
AANVANG 20 15 UUR
jfam %>mwwfc«w*
Üfe»* «fc* $*#fc
9vm*#4 ï^w» A
-«• £**x$m *#w
H£ï «tt ONÖf» Ü8DIN& VAW RSA
Ks*m&>»
4»
l* tmx- ttwrtfo» **w&
&V<*«
s< &Vrn&
ï08«*»öS8*y$ I, HOU&MS CM» 8» 8*8 S
Fataal is het concert beslist niet straks, maar onze fotograaf zag dit pro
gramma wat slordig aangeplakt. U weet nu precies wat er allemaal gebeu
ren gaat op 25 februari in De Doelen te Rotterdam.
Niet zo scherp dames, jullie kunnen het veel beter.
Kaarten zijn hiervoor verkrijgbaar bij
de bekende adressen en aan de kassa
van „De Doelen" op die avond.
Maar snel terug naar de repetitie. Ze
zitten niet allemaal precies op hun
plaatsen als straks bij het concert.
Ria Borgmeijer vindt dit ergens een
handicap, maar zal er deze week extra
op letten.
„Si puer compu el lula mora retur in
cellula.
Veni, veni, vemas ne memori, ne mo-
mori facias".
Dit, zijn geen amateurs, hun zingen
klinkt bijna professioneel!
„Mandaliet, mandaliet, min geselle
chómet niet".
Inzet van de alten en tenoren.
Nu de beide koren.
„Die „Wafna's" kunnen beter", vraagt
Ria Borgmeijer indringend.
Waaraan gevolg wordt gegeven en dan
zegt ze tevreden: „Jullie waren fanta
stisch mannen. Ik sta er gewoon ver
steld van".
Vóór de pauze klonk het „lam, iam
cendent tristaia" niet naar haar zin.
„Maak van dat „iam" maar een een
„eu". Jullie zijn nu eenmaal Rotter-
dammers en aan die uitspraak is niets
te doen".
Kom, kom, Ria, dat valt echt wel mee!
„Dames: een beetje minder scherp.
Heren: scherper articuleren".
Ik verschuif een beetje onrustig op
mijn stoel. Wat een stemmenmate-
riaal!
„Tempus est iocundum" wordt inge
zet.
Stil luister ik ernaar.
Eerst de mannen.
Hup, meteen wordt overgestapt op „In
Taberna quenando sumus".
Sportief applaus van de dames.
Ja, zo zijn we toevallig ook nog eens
een keer!
Heel zacht wordt het ingezet, dan zwelt
het allengs in toon.
Een goedkeurend gekidk. De eindtoon
van pianist Dik Zevenbergen, die hun
uitstekend begeleid heeft.
„Dames en heren, het gaat fantastisch.
Goedenavond en bedankt!
Een blik op mijn horloge zegt me in
derdaad dat het tien uur is geweest.
Nog nooit is een repetitieavond zo vlug
omgevlogen als op 8 februari!
Ja, Ria Borgmeijer, we kunnen je goed volgen.
Specifieke aandacht voor de partituur.
Glasheldere sopraantjes die bij Ria Borgmeijer zo goed kunnen „stralen".
BcZOR&iNGc'C
TODENS KANT UZ£N:VANQ,pofot>ïy>l)
TEL2.6 5^30-267360 jf
a/A fcANTOORT'JD SAVON&S
Soms moet je er even bij gaan staan of krab je je even op het hoofd.
Succes Shell Mannenkoor. En daarbij
zeg ik één adem: ook het Shell Vrou
wenkoor, al bestaat het dan ook (nog)
Ria Borgmeijer, haar totale inzet
overdragend op beide koren.
