4
Kroniek ener
parochie
Jaarverslag van het secretariaat
van het Parochiebestuur van 1 mei
1977 tot 1 mei 1978.
Mededelingen:
100 JAAR
SINGELKERK
VACATURE BANK
KABOUTERKRING
HET PAROCHIEBESTUUR
VRAAGT:
Gevraagd voor de pastorie:
HET NIEUV.c STADSBLAD PAGINA 6- VRIJDAG 2 JUNI 1978
binnenstadsblad
2 JUNI 1978
Maandelijkse uitgave voor
de Roomskatholieke bin
nenstadsparochie:
Sint Liduina - O. L. Vr.
Rozenkrans, Schiedam.
Redaktie-adres: Rotterdam-
sedijk 234b, Schiedam,
Tel. 26.30.95.
Deze titel van het boek van pater Jacques
Schreurs M.S.C. heb ik reeds in mijn bij
dragen aan het .Binnenstadsblad" van' 8
oktober 1976 en 4 februari 1977 gebruikt als
opschrift.
Deze titel zat dus al in mijn hoofd voordat
de KRO-televisie dit verhaal bracht onder
de naam: „Dagboek van een herdershond".
De qualificatie „herdershond" wees de po
sitie aan waarin de bazige pastoor van toen,
zijn kapelaan Erik Odekerke plaatste. Hij
moest van bepaalde zaken afblijven.
Het zoveelste bewijs, dat er in de kerk veel
veranderd is.
Als ik even benadruk, dat de titel „Kroniek
ener parochie" mij altijd al aangesproken
heeft, dan komt dat vanwege de eigen aard
van een parochie-gebeuren. Het boek van
pater Schreurs laat dat ook beleven.
Tegenover het rustige Limburgse landleven
onder de bedreiging van een opkomende
mijnindustrie staat Erik beschreven als een
evangelische radicalist. Hij had toen al de
P.P.R. kunnen oprichten.
Dat deze kapelaan terwille van de verdui
delijking van die tegenstelling voortdurend
van zijn fiets moest vallen, is wat overdre
ven.
Hij mocht in deze wereld niet thuis zijn.
De verkondiging van het evangelie tot be
roep maken mag om een bijzondere menta
liteit vragen, je moet er toch ook niet min of
meer onnozel voor wezen. Persoonlijk laat
ik mij deze qualificatie niet graag aanme
ten.
Maar ik heb toevallig tijdens mijn pasto
raat een kapelaan gehad en ik heb er nog
een die je beiden niet zonder fiets kunt
denken.
Er bestaat een bijna heilige band tussen
hen en dit bekende Hollandse vervoermid
del. Maar de stunteligheid van Erik is hen
volkomen vreemd.
Hoe schrijf je de kroniek ener parochie?
Dat is: hoe beschrijf je het leven van een
parochie in al zijn elementen.
Wat is een parochie?
Om dit te kunnen beoordelen moet je wel
het nodige onderscheid maken.
Wij spreken wat gemakkelijker over de
kerk.
Bij de vraag naar de kerk, zal onze eerste
gedachte wel uitgaan naar het kerkgebouw
en de verzorging die daar geboden wordt.
Het is en blijft een trefpunt van getrouwen.
We vieren er de liturgie.
Geloof vraagt noodzakelijk om liturgie. Je
zou het de adem van het geloofsleven en
het geloofsgetuigen mogen noemen.
Liturgie maakt het geloof levend en zicht
baar.
Het zal duidelijk zijn, dat zeker onze Katho
lieke liturgie alleen in een kerkgebouw ge
vierd kan worden.
In dit onderdeel van het kerk-zijn past een
jaarverslag van kerkelijke gebeurtenissen
en natuurlijk ook een overzicht van de fi
nanciën.
Deze verslagen zijn U reeds geboden. Ik wil
er enkele cijfers aan toevoegen.
Liturgisch leven mag men ook sacramen
teel leven noemen. Liturgie is vooral ook de
bediening van de sacramenten.
In 1977 zijn in onze kerk 47 kinderen ge
doopt.
Het aantal eerste communiekantjes en vor
melingen weet ik niet precies; maar als ik
dit aantal schat tussen 40 en 50 zit ik er be
slist niet ver naast.
Het aantal huwelijkssluitingen waarbij wij
minstens betrokken waren bedroeg 33.
Wij verleenden onze dienst bij 20 uitvaar
ten.
Bij deze getallen is een kleine vervaging
van parochie-grenzen waar te nemen.
Het toedienen van het sacrament der zie
ken is grotendeels verschoven naar de rec
toren van Nolet en Huize Frankeland.
Het kerkgebouw als plaats van samen
komst vraagt ook naar het kerkbezoek.
Ik denk dat ik de bedoeling begreep van
een deelnemer aan onze ziekendag toen hij
mij vroeg: „Pastoor, hoe gaat het in de pa
rochie?"
Ik heb hem toen geantwoord: „Gaan doet
het altijd; vooruit of achteruit; het lijkt
soms op een springprocessie".
De toeloop naar de kerk wisselt af. Het re
gelmatige bezoek loopt nog steeds wat
achteruit, maar er zijn ook weer van die
momenten, die een volle kerk opleveren.
Gaarne besluit ik dit aspect van de kerk
met een woord van waardering en dank
baarheid aan allen, die op velerlei wijzen
bij de instandhouding 'en verzorging van
ons kerkgebouw en de liturgie betrokken
zijn of waren. In deze zin zitten ze allemaal
in.
Een parochie bestrijkt ook een bepaald ge
bied. Ze heeft plaatselijke grenzen.
Wat kun je doen voor hen, die binnen de
grenzen van een parochie wonen?
We spreken dan over tweerichtingverkecv
Er is een ricutirlg naar de kerk toe; maar
vat stralen >v'i uit naar buiten?
In onze vergaderingen van parochiebestuur
en commissies is dit onderwerp nog al aan
de orde geweest.
Op dit niveau hoort ons sociaal-maat
schappelijk werk thuis. Het bevat het werk
onder bejaarden, het werk van de Zonne
bloem en het jeugdwerk.
Ook het „Binnenstadsblad" geef ik een
plaats in deze ruimte. Het wil immers niet
alleen aan informatie doen, maar ook wat
aan geloofsverkondiging op een wijze, die
ook niet-kerkelijken iets zou kunnen zeg
gen.
Welk resultaat hier wordt geboekt is op
zich nooit te peilen, maar er zijn van tijd tot
tijd wel eens bemoedigingen te horen.
Ook hier een woord van waardering en
dankbaarheid aan hen, die hun activiteiten
op dit baanvak verlenen.
De relatie met zover anderen, die niet in de
genoemde groepen zijn opgenomen, is een
zeer moeilijke.
Nood is er genoeg; vooral geestelijke nood.
Maar of er hier een religieuze achtergrond
aan te pas komt, of liever erkend wordt,
betwijfel ik sterk.
De socialisatie van het leven moet door ons
van harte worden toegejuicht, maar het
heeft de weg naar de kerk niet bevorderd.
We zijn nu beland bij de religie, de zaak
van het geloof. Derde segment!!
Het geloof is het hart en de ziel van de kerk.
Parochie is allereerst geloofsgemeenschap.
Wat kun je daarover zeggen?
Ik kan er niet volledig aan voorbijgaan,
want dan zou mijn verslag geen „Kroniek
ener Parochie" mogen heten.
Leven we in een tijd met een geloofscrisis?
Wanneer men geloof en getrouw kerkbe
zoek aanelkaar verbindt, moet men dit be
vestigen. Deze binding heeft in onze kerk
sterk geleefd. Wie niet langer zijn zondags
plicht vervulde was een ongelovige. De be
trokkene werd als afvallige kerkvijandig.
Men zal dat momenteel niet zo gauw meer
duryen beweren.
De kerk heeft in aantrekkingskracht veel
verloren; zij is niet geheel afgeschreven.
Dat bewijzen Kerstmis en wat minder
Pasen.
Ik heb tot nu toe aan de verleiding kunnen
weerstaan dit slechts te moeten verklaren
uit nostalgie of folklore.
Naast de grote religies vermenigvuldigen
zich „de geloofjes" niet minder dan vroe
ger. Er schijnt toch behoefte aan te zijn.
Sprekend over het geloof als hart van de
kerk, kan ik mij niet beperken tot een jaar
verslag in cijfers.
Er is een sterk verschil in het verstaan van
het geloof ontstaan. Dat heeft zich niet be
perkt tot een jaartal.
Wel valt de grote verandering grotendeels
samen met mijn 10-jarig pastoraat in Schie
dam.
Ik herhaal het nog maar even: het geloof is
het hart van de kerk. Het heeft zich ver
plaatst van de vaststelling van waarheden
die het hele leven precies omschreven en
bepaalden, naar een idealisme dat het
menselijk leven in zijn licht en duister, in
zijn vreugde en verdriet, een weg wil wij
zen. Het is de weg naar het hart.
Geloof is op de eerste plaats geen verkie
zing meer voor je eigen juiste keüze.
Geloof is zoeken naar een brokje geluk en
tevredenheid voor allen.
Geloof werd van een veilig bezit, tot een
moeilijke opdracht.
Geloof is geen weg naar de bevrediging van
je eigen hart in een volledige zekerheid. Ge
loof is juist zoeken vanuit de onbevredigd
heid van je hart naar de zekerheid, die je
kunt vinden in het hart van God. „Ons hart
is onrustig tot het rust in God".
Dit religieuze axioma van Augustinus is
nog altijd geldig.
De geloofsverkondiging in de laatste jaren
beroept zich op het primaat van de liefde.
Onze kinderen worden niet langer gedoopt
om ze van een eeuwig onheil te bevrijden;
ze worden gedoopt in dankbaarheid voor
het wonder en de blijdschap om het leven,
dat niet alleen uit mensen is verwerkt.
De doop erkent, dat ze ook kind van God
zijn.
Jonge mensen die in de kerk hun huwelijk
'willen bevestigen, vragen niet om een juri
dische erkenning van hun verhouding. Ze
vragen niet om een stempel van kerk of
maatschappij op hun verbond; ze vragen
om hulp en begeestering om hun liefde te
kunnen bewaren tot in de trouw tot der
dood.
De „Kroniek ener Parochie" is tegenwoor
dig niet hoofdzakelijk meer het verhaal van
de pastoor en de kapelaan.
Meer dan vroeger wordt het gezin betrok
ken in de geloofsopvoeding.
Langzaam maar zeker komt deze medewer
king op gang.
Kerk en school kunnen in het geloofsonder
richt niet meer zoveel bieden als vroeger.
Dat het gezin zijn bijdrage moet gaan ge
ven., zou wel eens een gunstig verschijnsel
kunnen blijken.
Ook de volwassen-katechese en de bijbel
cursus hebben de geloofsverdieping tot
doel.
De moderne uitleg van de bijbel, die grote
aandacht schenkt aan de beeldtaal, heb ik
als een verrijking ervaren. Daarom hoop ik
tenminste aan de gelqofsverkondiging die
daarop is gebaseerd, voorlopig nog even te
kunnen meedoen.
Ik hoop ook met dit werkstukje en enkele
artikelen in het „Binnenstadsblad", de kro
niek van 10 jaar St. Liduina-Rozenkrans
voldoende te hebben vastgelegd.
(Toespraak, uitgesproken bij gelegenheid
van de parochievergadering op woensdag
17 mei 1978).
J. A. L. Laurent, pastoor.
De scoutinggroep St. Franciscus-Lodewijk
heeft een aantal dames bereid gevonden als
leidster op te gaan treden voor een nieuw
op te richten
(meisjes van 7 t/m 9 jaar)
De bijeenkomsten zullen worden gehouden
op de zaterdagmorgen. U kunt uw doch
tertje opgeven bij
mevr. A. Kars, Poortugaalsestraat 16,
Schiedam, tel.: 730858.
Mej. A. Leermakers, Den Bommelsestraat
52, Schiedam, tel.: 732598 (na 6 uur).
De bijeenkomsten zullen worden gehouden
in het pand van de groep. Lange Haven 11
Wegens plaatsgebrek zullen de jaarversla
gen van de Commissie Pastorale Zorg en
de Commissie Maatschappelijk Welzijn en
de namenlijst van dopelingen en vormelin
gen geplaatst worden in de volgende editie
van het Binnenstadsblad. Deze verschijnt
op 4 augustus a.s.
Dit jaarverslag zal alleen die zaken behan
delen die in de commissies niet aan de orde
zullen komen.
Het contact" met Monumentenzorg is een
hopeloze zaak: wij krijgen zelfs geen ant
woord op onze vraag ons te berichten be
treffende de ontvangst van ons schrijven
tot plaatsing van de Singelkerk op de lijst
voor de Monumenten. De gemeente Schie
dam berichtte dit wel. De kopieën van alle
brieven betreffende bovenstaand verzoek
hebben wij aan de Provinciale Staten doen
toekomen.
De Wilgenburg, een zelfstandig werkende
werkgroep heeft een sluitende exploitatie
en de bezettingsgraad ligt hoog. Het inte
rieur heeft een grondige opknapbeurt ge
had en de keuken is gemoderniseerd.
Contacten naar buiten. Het Parochiebe
stuur vindt het noodzakelijk het contact
met het Dekenaat te verstevigen. Aange
zien een contactpersoon niet te vinden is
hebben wij besloten per toerbeurt de verga
deringen van de Dekenale Adviesraad te
bezoeken. De Dekenale Financiële Com
missie heeft wel een vaste vertegenwoordi
ger.
Werkzaamheden in de Parochie. Aangezien
de heer Melchers en de heer v. Geloven
Schiedam binnenkort gaan verlaten heeft
het P B. hoog nodig aanvulling nodig.
Onze vice-voorzitter zal de zaken van de
voorzitter voorlopig waarnemen. Mevrouw
Zetteler-v. Geloven legt wegens voortzet
ting van haar studie haar taak als notuliste
neer. Gaarne zouden wij ook een vaste ver
tegenwoordiger bij de D.A.R. hebben en ie
mand die de commissie communicatie ge
stalte wil geven. In de commissies is uit
breiding ook wenselijk. Zo u ziet is de in
breng van leken noodzakelijk om de paro
chie te laten functioneren. De meest directe
zorg van het P B. is de pastorie en haar be
woners. Zuster Vermeulen gaat per 1 juli
op bijna 70-jarige leeftijd de pastorie verla
ten, de pastoor heeft te kennen gegeven het
liever wat rustiger aan te gaan doen.
Het jaarlijks rapport van de Bisschoppe
lijke bouw inspecteur geeft een inzicht wat
in de komende jaren aan kerk en gebouwen
zal moeten gebeuren. Zeer noodzakelijk is
het buitenwerk aan kerk, pastorie en Wil
genburg. De omlijsting van enige ramen is
slecht, leiwerk en goten moeten gerepa
reerd. Als dit alles gerealiseerd zou worden
is er een bedrag van ong. 170.000,mee
gemoeid. Een zaak, die het P B. zorgen
baart, maar eigenlijk de gehele parochie
aangaat.
Wij hopen dat dit kort overzicht een inzicht
heeft gegeven van enige algemene zaken in
de parochie.
A. A. Geerdes-Jonker Roelants
secr.
In het jaarverslag van het secretariaat van
het Parochiebestuur kunt u lezen, dat er en
kele bestuursfuncties vacant komen. Ge
vraagd worden een mannelijke of vrouwe
lijke:
1. VOORZITTER. Er wordt eenmaal per
maand vergaderd en wel iedere tweede
maandag van de maand.
2. PENNINGMEESTER. Twee vergade
ringen per maand. Op de eerste maan
dag van de maand met de commissie fi
nanciën, op de tweede maandag van de
maand met het Parochiebestuur.
3. NOTULIST. Het notuleren van de ver
gadering van het Parochiebestuur op de
tweede maandag van de maand en het
uitwerken van de notulen thuis.
4. EEN KONTAKTPERSOON. die vanuit
de Parochieraad de bijeenkomsten van
de Dekenale Adviesraad bijwoont. De
D.A.R. komt ongeveer zesmaal per jaar
bijeen.
5. EEN DAME. die éénmaal in de 14 dagen
een ochtend mee wil helpen de Kerk te
verzorgen.
Steek uw licht niet onder de korenmaat,
wees niet te bescheiden, maar meldt u voor
een van de functies bij de secretaresSfe van
het parochiebestuur, mevrouw A. A. Geer-
des - Jonker Roelants, Willem de Zwijger
laan 31, Schiedam. Tel.: 265807.
voor de verzorging van haar pastores, de
pastoor en de kapelaan:
een dame. die zich zou willen bezighouden
met de dagelijkse gang van zaken in hét
huishouden en desgewenst tevens part-time
mee kan functioneren met pastoraal werk
als bejaarden werk, ziekenbezoek, kerkver-
zorging, enz.
Salariëring volgens regeling van het Bis
dom.
Meer huishoudelijke hulp aanwezig.
Huisvesting mogelijk
Voor verdere inlichtingen en sollicitatie
kunt u zich wenden tot mevr. A. Geerdes-
Jonker Roelants. Willem de Zwijgerlaan 31,
Schiedam. Tel. 010-265807.
voor enige ochtenden en/of middagen per
week nette zelfstandige hulp in de huis
houding.
Aanmelden en inlichtingen aan de Pastorie,
Singel 104, Schiedam. Tel. 268228.
Het jaar 1981 lijkt nog ver, maar het vieren®
van een eeuwfeest is niet iets dat je even in®
een handomdraai organiseert. En gevierd®
gaat het worden: groots! Een week lang zul-
len de inwoners van Schiedam tegen elkaar
J zeggen:
i feest"...
„Kijk de Singelkerk, daar is
Parochianen, schudt uw creatieve geest
wakker.
Overstroom de pastorie met uw ideeën. Een j|
gedenkboek? Optocht? Tekenwedstrijd
j| voor scholieren?...
Wat heeft er allemaal geleefd in de paro-
j§ chie gedurende de afgelopen honderd jaar.
Wellicht kan een markante herinnering uit-
gewerkt worden.
Hoe vieren andere parochies zo'n feest.
Weet u het?
Nogmaals, kom met uw suggesties naar de
pastorie.
Gaarne vóo'r 1 september a.s. Daarna moe
ten de feestcommissies gevormd worden
die de ideeën gaan uitwerken.
S
o®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®
