Prinses Beatrix omringd dc Vorig najaar werd het grootste drinkwaterbedrijf in Nederland, gelegen aan de voet van de Van Brienenoordbrug al officieus in gebruik genomen, maar vorige week vrijdagmiddag was het dan zóver dat het Drinkwater- leidingbedrijf 'Kralingen' ook officieel geopend kon worden. En op uitnodiging van het DWL-bedrijf en het gemeente bestuur van Rotterdam werd de openingshandeling verricht door prinses Beatrix. Vergezeld van haar beminnelijkste glim lach draaide zij een kraantje open, waardoor met grote kracht fontijnen van water werden gespoten in een viertal meters hoge vierkante bakken van doorzichtige plastic. Het applaus klaterde op. "Kralingen" was nu ook officieel in gebruik gesteld en een ieder kan nu een konink lijke slok water drinken, een koninklijke douche nemen of een koninklijke afwas doen. De officiële opening werd bijgewoond door enige honder den genodigden, die werden ontvangen in een gigantisch keurig van vaste vloerbedekking voorziene feesttent, uiteraard rijkelijk voorzien van bij dit soort gelegenheiden tevoor schijn getoverde palmen. Een dag later, zaterdag dus, was het open dag op het DWL-ter- rein voor alle Rotterdammens, die nu wel eens precies wilden weten hoe het voor elkaar gebracht wordt om dag in dag uit dat water uit die kraan te laten lopen. Koninklijke stoet or genodigden, waaronder Welkom van burgemeester Direkteur Kleijwegt VL-direkteur Kleijwegt. Twee emmertjes Geen bad of douche Opening Cabaret Rondleiding Open dag Een stralende Beatrix tussen DWL-man Kleijwegt, burgemeester André van der Louw en commissaris van de koningin Maarten Vrolijk. Officiële opening van drinkwaterbedrijf door prinses Beatrix Door alle mogelijke besognes ver trokken wij laat in vliegende vaart naar de openings-happening rond prinses Beatrix op het DWL-terrein en op de Schaardijk konden wij gelukkig toeval —aanhaken op de koninklijke stoet, die met drie auto's voorbij kwam glijden. Prinsheerlijk reden wij als vierde auto (iets minder mooi en glanzend natuurlijk) in de stoet mee. Dat overkomt ons ook niet iedere dag, dat wij in het kielzog van de koninklijke standaard op karwei gaan! Wij arriveerden dus samen met de prinses en haar begeleiders bij de feesttent, waarin al enige honderden genodigden bijeen waren om de feestelijkheden mee te beleven. Aan de toegangspoort van het DWL-terrein hadden zich een stuk of tien mensen aan de kant van de weg opgesteld om de prinses hartelijk toe te zwaaien en ze bleven zwaaien totdat ook wij waren gepasseerd. Leuk om dat ook eens mee te maken. Zoals gezegd: in de feesttent werd de prinses opgewacht door enige hon derden genodigden, die een heel programma tegoed hadden. Rotterdams burgemeester André van der Louw heette prinses en alle anderen van harte welkom bij bij de opening van het op één na grootste drinkwaterbedrijf van Nederland, want diezelfde dag werd dat herhaaldelijk bewezen - het grootste waterproduktiebedrijf was nu een maal hoog in de lucht te vinden, daar waar het hemelwater vandaan komt. Hij memoreerde het feit, dat er al jarenlang de meest fantastische verhalen de ronden doen over het drinkwater van Rotterdam, dat lang een pittig chloorsmaakje heeft gekend en dat bij tijd en wijle zo zout als zeewater is geweest. Die tijden waren echter achter de rug, want het Rotterdamse drinkwater kan de toets der kritiek met andersoortige waterwinning (uit b.v. de duinen) dan uit de rivier ruimschoots doorstaan. André van der Louw vond wel, dat er met het kostbare drinkwater nogal luxueus werd omgesprongen, want het leidingwater wordt niet alleen gedronken, ook 'de ramen worden ermee gelapt, de tuin wordt ermee besproeid, de wc wordt ermee doorgespoeld etc. etc. In tegenstel ling tot vele plaatsen elders in de wereld, kan dat hier zomaar en daarom is het ook zo'n groot en belangrijk goed. Hij besloot- zijn korte en aardige speech met de hoop uit te spreken, dat de open dag voor het Rotterdamse publiek niet in het water zou vallen. Helaas is dat voor een deel wel gebeurd, maar het hemelwater kun je nu eenmaal niet dwingen. Direkteur Kleijwegt van de Drink waterleiding beklom hierna het spreekgestoelte en onder de spie dende ogen van twee teevee-came ra's, sprak hij ook een welkomst woord. Hij somde ook een aantal indrukwekkende cijfers op, zoals de 45 miljoen kubieke meter drink water die per jaar door het bedrijf „Kralingen" werd geproduceerd en dat was nog maar één derde van de totale produktie, die over tien jaar drinkklaar gemaakt kan worden. Er wordt gewerkt z.g. open bekkens, die liggen op de Bereplaat en in Kralingen en via het hypermoderne zuiveringssysteem, dat hier wordt toegepast is het eindprodukt van prima kwaliteit en doet niet onder voor het zo geroemde duinwater. En daar mochten wij ons gelukkig mee prijzen, want het was nog altijd wel zo, dat maar liefst 1500 miljoen mensen dat is éénderde van de wereldbevolking niet beschikt over schoon water op loopafstand! Hoe gewichtig goed drinkwater wel is blijkt ook uit het droevige feit, dat één op de vier ziekenhuisbedden in de wereld worden bezet door mensen, die infecties hebben opge lopen door slecht drinkwater. Na de heer Kleijwegt stapte professor Burema, oud-direkteur van de G.G. en G.D. en emeritus-hoog leraar aan de Erasmus-universiteit, achter de microfoon en hij hield een zeer geestige causerie over hygiëne en drinkwater onder de titel „Twee èmmertjes water halen". Hij begon met te zeggen, dat voor de stofwisseling van een grote stad drie dingen belangrijk waren: de luchtver ontreiniging, de verwerking van het vloeibaar afval en vooral de drinkwatervoorziening. En van evident belang voor wat betreft het water was: de beschikbare hoeveel heid en de betrouwbaarheid (zuiver heid) van het water. Want hoeveel water is nu genoeg? Twee liter per dag is te weinig en vijfhonderd liter is een luxe. Hij hield een bijzonder komisch referaat over hoe het vroeger, in de Middeleeuwen bv. toeging. Zand was toen het voornaamste reinigings middel. Onzindelijkheid was toen doodgewoon. Er waren krabbertjes tegen de jeuk, veroorzaakt dooi vlooien en luizen en de dames droegen de z.g. vlooienbontjes. Ir zo'n bontje verzamelde zich het ongedierte en dat werd zo nu en dan uitgeklopt. Tegen de stank van hel vervuilde lichaam werden alle moge lijke geurtjes gebruikt. In de tijd van Napoleon werd het allemaal iets zindelijker, want dt rijken bezaten toen wel een badkuif of wastafel en de minder bedeelder huurden zo nu en dan een badkuif en kochten een paar emmertje: water. In de negentiende eeuw werd he weer iets beter. In 1883, op paleis Loo, speelden de kinderen in eer groot zinken bad en lieten daa papieren bootjes in rondvaren. Voor de gewone mensen was he elke zaterdag feest, want dan gini iedereen in de tobbe en werd grondi] schoongeboend. Nu is dat allemaal verleden tijd. He gemiddelde gebruik per dag is. ni 125 liter water en dat kost dan 1 1/ cent per emmer. Denkt u echter niet dat iedereen in Nederland nu maar ongelimiteerd gebruik kan maken van bad of douche, want 10 procent van de Nederlandse bevolking heeft geen bad of douche en in Rotterdam ligt dat gemiddelde zelfs nog hoger n.l. 18 procent. En in de oude wijken van Rotterdam liRt dat percentage zelfs op 26 procent en daarbij staat het Oude Noorden er het slechts voor. In tegenstelling tot een zonderling man, die professor Burema kende, die vier keer per jaar schoon ondergoed aantrok (nodig of niet! doet 70 procent van de Rotterdamse bevolking dit elke dag. Twee maal in de week wordt gemiddeld het haar gewassen en 8 procent van de' mensen doet dit elke dag. Om maar eens een paar van die aardige wetenswaardigheden te ver tellen, die prof. Burema naar voren bracht. Hij haalde ook nog januari 1963 aan, toen het rotterdamse water zo zout was, dat het niet meer gedronken kon worden. Toen moesten er bij de ijlings, o.a. bij het 'leger gecharterde, tankauto's weer (emmertjes water worden gehaald. Na deze zeer geestige toespraak van prof. Burema werd prinses Beatrix uitgenodigd de in onze aanhef al beschreven openingshandeling te verrichten. En dat geschiedde. He* water spatte met veel geraas in de hiertoe opgestelde plastic reservoirs en een ieder keek vol aandacht naar het vrolijk gespetter. Het watergeraas moest daarna een poosje worden gestopt, omdat de cabaretgroep van Jan van Bergen en Henegouwen, waarin naast Jan het meisje Dini Maat van zich deed spreken, voor de vrolijke noot moest zorgen. En dat deden Jan en Dini erg leuk. In mooi plat Rotterdams werden een aantal liedjes en conferences gepresenteerd, die de handen op elkaar brachten. Het tweetal schuwde ook niet pittige kritiek te spuien, o.a. op het ontbreken in veel te veel oude huizen van een behoorlijke douche, terwijl voor diezelfde huizen wel te hoge huren werden gevraagd. De ontboezemingen van een ouderwetse meteropnemer waren heel leuk. Zo'n man werd van alles en nog wat gevraagd, maar zo'n man kon verder ook niks toezeggen of beloven, net zoals de burgemeester, die dus net zo goed meteropnemer, had kunnen worden Jan van Bergen vond het wel een aardig idee voortaan te mogen drinken uit die twee bollen, die „twee alpinopetten van het symplis- tisch verbond" en hij vond het idee helemaal leuk om, in bad zittend te bedenken, dat er dan „water het bad in spat waar Prinses Beatrix de koninklijke hand in had gehad". Een tikkeltje bezorgd nodigde drinkwaterleiding-direkteur Kleij wegt prinses en genodigden uit voor een rondleiding door het bedrijf, want op dat moment goot het bakken uit de hemel, maar o wonder, op datzelfde moment werd de hemelwaterkraan dichtgedraaid en het fameuze oranje-zonnetje brak zelfs door de voortdurend dreigende regenwolken. Dat kwam dus mooi uit. Alle installaties werden vluchtig bezichtigd en in het laboratorium werd enige technische uitleg gegeven over de waterzuivering. In het hoofdgebouw nam een ieder een hapje en een slokje tot zich en dat was dan dat. De open dag voor iedereen op zaterdag viel wel een tikkeltje in het water wat het weer betreft, maar het kon dertien duizend mensen toch niet weerhouden om het DWL- bedrijf „Kralingen" eens uitvoerig te bekijken en in de grote feesttent waren drankjes en versnaperingen genoeg om telkens de inwendige mens te verwennen. Er heerste alom een plezierige stemming en al die duizenden Rotterdammers weten nu precies hoe dat drinkwater wordt gewonnen, gezuiverd en naar hun kraan geleid. SI ES HOFMAN

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1978 | | pagina 16