Een nek aan nek race van twee Afghanen
Door Leon Zoeteman
over de bijzondere prestaties van deze hondenfamilie. babbel maken
T entoonstellingen
Rennen
De rensport
Alsof het de normaalste
zaak van de wereld betrof
vertelde Corrie over de
huisdierenfamilie dié de
laatste jaren aan het gezin
Esselink was toegevoegd.
Jachthond
Mooi
Stamboom
Het trotse uiterlijk van de
Afghaan.
Evenals de voordeur, de gang, de kamers en de keuken
is ook de achterkant van de auto beplakt met de Afghanen.
De auto is speciaal ingericht voor de honden
f
De snelle Afghanen van
de familie Esselink-"»-
x4 e wx- fri
v jt-ipi.
kwamen een groot aantal diploma's
en kaarten van de Raad van Be
heer die aangeven hoe een hond
betiteld mag worden. Zonder uit-
zondëfing waren de stukken papier
bestempeld met „uitstekend", „zeer
goed" enz. Dit soort kaarten en de
bekers en medailles zijn echter het
enige dat de familie Esselink na
zo'n tentoonstelling-bezoek mee
naar huis neemt. Een heel soms
wordt er een geldprijs uitgeloofd,
die nooit hoger ligt dan honderd
gulden, aldus Corrie. Hiermee wor
den de mompelende stemmen van
„ze zullen er wel dik geld aan
verdienen, dus resoluut tot zwijger
gebracht
„Het tentoonstellingen bezoek is al
leen voor de aardigheid", zo verze
kerde Corrie ons, „het is gewoon
leuk om Te horen hoe mooi je hond
is". Het is echter niet alleen Olita
die op tentoonstellingen als één van
de mooisten wordt betiteld. Ook
haar twee dochters Alica en Arabei
van 7 maanden mogen er best we
zen. De twee zusjes Zhuzy en Zaidy
van 2 1 2 jaar die de familie Esse
link zich later nog heeft aange
schaft zijn dan nog wel niet zo
mooi als Olita maar slepen toch al
de nodige prijsjes in de wacht.
In het mooie damesgezelschap valt
alleen het poedeltje Zoopie een
beetje uit de toon. Maar die is
tenslotte al twaalf jaar oud en erg
lief. Dat is tenslotte ook heel wat.
Maar zoals we al schreven, de vijf
Afghanen Esselink zijn niet alleen
mooi, ze zijn nog snel ook. Vooral
Olita is een geweldig draafster. iets
dat ze bewezen heeft tijdens de
verschillende rennen waaraan ze
heeft deelgenomen. „We waren zo
met de Afghaanse Windhonden be
zig dat we van lieverlee geïnteres
seerd raakten in alle talenten van
de honden", aldus Corrie. „We gin
gen af en toe eens op de renbanen
kijken en later bekeken we hoe
Olita op de sport reageerde. Som
mige Afghanen zien het namelijk
helemaal niet zitten om op zo'n
baan te gaan rennen en vertikken
het dan ook gewoon om mee te
doen Een typische karaktertrek
van dit soort honden". Olita vond
het echter wel leuk en zo zijn we
dan ook met de rensport begonnen.
Het is een landelijke tendens dat
steeds meer eigenaren van Ooster
se Windhonden de behoefte voelen
hun honden lid te laten worden van
een Windhondenvereniging. De mo
gelijkheden, vooral in de grotere
steden, om de honden ruim baan
te geven zijn in ons land beperkt
en-de renbaan biedt wat dat betreft
een uitstekend alternatief De sport
is geënt op het natuurlijke jachtin
stinct en kent een aantal spelregels.
Volledig op hun gemak nu, hadden
ze zich her en der in de kamer
genesteld, ons gesprek maar matig
geïnteresseerd volgend.
„We zijn nu eenmaal dierenliefheb
bers", zo vertelde Corrie, „en dat
we zoveel honden hebben is ge
woon een gegroeide situatie. We
hadden het poedeltje Zoopie al.
maar aangezien we vaak tentoon
stellingen bezochten raakten we ge
fascineerd door het mooie Afg
haanse Windhondenras. Uiteinde
lijk hebben we na lang wikken en
wegen besloten zo'n hond aan te
schaffen en dat werd uiteindelijk
Olita" Daarbij twee Corrie op één
van de honden die enigzins veront
waardigd opkeek toen zij haar
naam hoorde noemen. Het is niet
vreemd dat de familie Esselink
„weg" is van het Afghaanse wind
hondenras. Nu de dieren niet meer
zoveel aandacht voor ons hadden,
kregen wij de kans om ze een
beetje beter te bekijken. Ook nu
weer viel het ons op wat een prach
tige honden deze Afghanen wel zijn
met hun prachtige zijde-achtige
vacht en hun spitse trotse uiterlijk
De Afghaanse Windhond is naast
mooi echter ook nog erg snel. Zoals
de naam van de hond al laat horen
stamt het dier van de in Afghanis
tan aanwezige berghonden af Ze
worden ook wel Kaboelhond of
Brakazaihondgenoemd en zijn
waarschijnlijk een kruising van de
in dat land ingevoerde windhon
den. De jacht van de Afghaan,
meestal in paren en op het berg-
hert, vaak met de valk, is het voor
naamste werk. Bovendien verricht
hij bewakingsdienst en hoedt hij
vee en schapen. In Europese ge
schriften werd de hond in vroegere
dagen wel eens beschreven, maar
echte bekendheid kreeg het ras pas
na een grote tentoonstelling in Lon
den in 1880. De hond draagt zijn
hoofd naar afkomst, geheven en
trots, een echte oosterse uitdruk
king die dit ras eigen is. De uit
drukking van deze honden is waar
dig, niet toeschietelijk, met een ze
kere doordringende scherpte. De
Afghaan kijkt naar iemand en door
iemand heen
De hele verschijning van de hond
wekt de indruk van kracht, waar
digheid gepaard aan snelheid en
macht.
Begrijpelijk dus dat de familie Es
selink trots is op het bezit van deze
beesten. Temeer omdat de honden
familie die zij in hun bezit hebben
nog een aantal bijzondere talenten
heeft. Olita, de oudste hond (4 1 2
jaar) is namelijk de dochter van de
beroemde vader Gaucho le Khare-
man. Als een echt fotomodel komt
hij voor op tal van folders. Tussen
vloerbedekking, gordijnen en meu
belen worden door hem de aan te
prijzen artikelen nog aantrekkelij
ker gemaakt. Bij het bekijken van
de plaatjes, vraag je je af of je niet
beter in plaats van de kleurige
vloerbedekking zo'n prachtige trot
se en stijlvolle Afghaan aan kan
schaffen. Olita Esselink stamt dus
af van een zeer goede familie. „Wij
wilden geen kapot gefokte hond",
zo zei Corrie, „Daarom hebben we
Olita gekocht omdat die over een
uitstekende stamboom beschikt en
je er zeker van kan zijn dat je een
goede, volwaardige hond hebt Zo'n
stamboom is erg 'belangrijk"
De stamboom wordt uitgegeven
door de Raad van Beheer op Kyno-
logisch Gebied in Nederland of een
andere door de F.C.I. erkende or
ganisatie. De stamboom bevat de
naam van de hond en die van zijn
voorvaders, voorouders tot in de
derde generatie; alsmede het stam
boomnummer, het geslacht, dg
kleur, de datum van geboorte en
de namen van de fokker en eige
naar.
De stamboom hoort bij de hond.
Bij overdracht van de hond moet
de stamboom zonder enige vergoe
ding worden afgestaan. Binnen zes
maanden na geboorte der pups
moeten de stambomen worden aan
gevraagd. Men moet. altijd oppas
sen voor stambomen van niet er
kende organisaties of privé- instel
lingen, daar deze voor de officiële
kynologie van geen enkele waarde
zijn
Wat de stamboom van Olita be
treft zit het echter wel goed. Dit
is duidelijk geworden op het grote
aantal tentoonstellingen dat Olita
samen met de familie Esselink be
zocht heeft. Het resultaat hiervan
is te zien in de hoek van de kamer,
waar tal van medailles, bekers en
vaantjes prijken.
In de schoenendoos die Corrie spe
ciaal voor ons opdiepte uit een kast
