Gusto muziek is nog
steeds spring
Moet u zaterdag 24 februari maar horen
HET NIEUWE
STADSBLAD
als klankbord voor
koor- en orkestrepetities
Tamboeren
Trompetterkorps
van Gusto" lééft nog...
Tekst: Mieke
W oerdenbagch
De trombone.
HET NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 41 -
WOENSDAG 14 FEBRUAR11979
Gaat u even mee naar hun repetitie?
Muziekvereniging „Gusto" heeft een
nare tijd achter de rug. Het is beslist
niet waar dat zij zijn opgegaan in de
muziekvereniging „Voorwaarts" in
Vlaardingen. Secretaris is Gerard J.
Friedrich, penningmeester is Joop Al-
torf, met zijn vrouw één der oudste le
den qua lidmaatschappen.
Matthijs Dettmeijer is door al de te
genslag die deze mensen van „Gusto"
gekend hebben niet in het minst
ontmoedigd. „Toen we nog op de werf
onderdak hadden is een spaarpotje ge
vormd en daaruit hebben we onze
nieuwe aanpak bekostigd. We draaien
beslist lekker nu, allemaal jonge men
sen. Wat willen we dan nog meer?"
Instructie uit de eigen vereniging door
Gerard Friedrich (tamboers) Berty
Oorschot voor de blazers-trompetters
met assistentie van haar zusje Jolanda,
ze rooien het hier best. Er zijn de laat
ste maanden nieuwe leden geboekt. Als
ze nu ook nog het geluk hebben tijdens
het bondsconcours op 24 mei een prijs
je in de wacht te slepen dan geeft dat
de muzikale burger weer moed. „We
zullen dan weten tot welke introduk-
tieklasse we dan horen", zegt voorzitter
Matthijs Dettmeijer hoopvol.
Rang pang, en dan nu de repetitie, het
cadans erin houden, wordt gezegd.
Een, twee, drie, vier, zet aan. De trom
petten en trombones worden aan de
mond gezet. De piston laat zijn eigen
geluid horen, maar ook de bekkens
worden gehanteerd, de pauken, de
grote trom, en ga zo maar door.
TE GRIEZELIG
Het muziekblad: „Capricio": „Te grie-
Eerst gespannen de bekkens Inge
houden in de aanslag, maar er dan
ook welluidend op losgeslagen.
zelig naar mijn zin", zegt de instruc
teur. Twee jonge trommelaars wagen
geen oog aan de omgeving. De kleinste
is erg ernstig, de grootste knijpt zelfs af
en toe zijn ogen dicht. Daar gaat ken
nelijk iets fout, overdoen dus.
Ironie van het noodlot: de Gusto-para-
de wordt ingezet Kleven hier geen spe
ciale herinneringen aan?
De tamboergroep telt 12 leden, geen
gekke bezetting, een blazersgroep van
7 man, drie vooraf, het tempo vasthou
den, je was helemaal niet van plan het
los te laten.
Dikkedam-dam-dam. Je maakt eigen
lijk wat mee op een repetitieavond! Ai
dat is en heel bekende melodie: „No-
body knows". Blijf daar maar eens stil
bij zitten.
Kan het niet met een 6/8 inslag over, je
trekt je wenkbrauwen in opperste ver
bazing op. Maar niet zeggen dat je er
niets van begrijpt, je wordt er wel een
beetje onrustig van. Of komt dat door
de lente die toch echt wel in aantocht
is. Een stukje solo van koraal. De toon
wordt aangegeven. Niet te hard blazen,
wordt gevraagd. De lage „a" goed
neerzetten asjeblieft. Er worden vier
tellen instructies voor het slagwerk ge
geven. Dat is jammer, het laatste ak
koord klinkt niet zo goed. De trombo
nes doen het over. Tellen asjeblieft!
Een lekkere vlotte mars die Show of
mars. Ie luistert naar de klanken van
de lyra's. Een tikkeltje te enthousiast
hier en daar, daar heeft de instructeur
gelijk in. Dit moet eigenlijk buiten ge-
De trompetten in de welvoorziene kopersectie worden hier
gestoken.
Llrisch op de iyra, dat kan, in een goed samenspel.
kwijt. „Met het concours voor de deur
moeten we een betere balans vinden.
Letten op het accent bijvoorbeeld. We
kunnen met elkaar echt wel goede mu
ziek maken. Maar je moet voor jezelf
weten hoe of je speelt, de dynamiek
en toch blijven de trombones..
de overhand hebben
aanbrengen. Verkoop jezelf", klinkt
het dringend. Voor de tweede maal
koffie drinken. Horen dat er 5 blazers
en 4 tamboers in opleiding zijn. Vijf
eerste stemmen, twee derde, drie der
de, drie trombones. „Een bezetting van
30 spelende leden van dit T.T.K.
„Gusto", niet zo gek. Aan de meisjes
Oorschot heeft men een goede bezet
ting, die dragen hun muziekkennis wel
op anderen over".
Je leert nog wat op deze repetitie, nooit
bij stilgestaan dat een trommelslager,
in dit geval „slaagster" na 16 jaar een
ander instrument moest kiezen dood
gewoon omdat ze last van reuma in
haar schouder kreeg. Nu bespeeltzij de
piston, maar nog liever de trombone.
Wat ben ik dan toch onmuzikaal.
Maar daar leef ik al zo lang mee!
Op 4 oktober dit jaar (Dierendag) vie
ren de tamboers hun zilveren bestaan.
De pistonbespeelster van zojuist is van
de oprichting af bij de „Gusto". Waar
hef overigens heel gewoon is dat je na
de geboorte van je baby op je oude
„muziekstekkie" hier terugkeert.
„We hebben pas voor een 1700,
aan instrumenten besteed", zegt voor
zitter Matthijs Dettmetyer een beetje
trots. Gevorderden betsden 8,les
geld per maand en de leerlingen 6,
per maand. Ais ze lid worden betalen
ze 25,entreegeld en dan krijgen ze
hun leven lang (nou ja wat heet?) nieu
we uniformen. Z(jn ze er erg zuinig op
geweest, dan krijgen ze dat geld later
weer terug, het is eigenljjk ook statie
geld voor Instrumenten.
Als er gezegd wordt: „Aanzetten en de
leden een stap vooruit maken" klinkt
nu het „Lang zal ze leven". Even tevo
ren heeft Jolanda ter gelegenheid van
haar 14e verjaardag getrakteerd. Of de
T.T. „Gusto" ook jonge mensen tot
zijn beschikking heeft.
Met zo'n mot en bord" achter je kun je
wel een gave roffel weggeven.
Weer die Dixieland Medley, kijk die
kleine trommelaar nu eens met zijn
voeten het ritme aangeven, een beetje
61 te enthousiast nu. De instructeur
gaat vlak voor hem staan. Hij kijkt snel
even op, maar gaat dan weer verder.
Vooruit maar: Nobody knows weer.
Around the clock, het „Ella cha, cha,
vooral die „oe-kreet" doet het biest.
„We kunnen nog best nieuwe leden
gebruiken", vertrouwt Matthijs Dett
meijer me onder al deze vrolijke klan
ken toe.
Toch wel een boeiende repetitie, alleen
al door die totale inzet. Nog gauw krijg
je de nieuwe kolbaks te zien, zwart met
een heel apart model, alleen al door die
charmante klep.
OP 24 FEBRUARI
Het T.T. „Gusto* kunt u op zaterdag
24 februari in volle aktie zien in „De
Dukdalf" tijdens een groot carnavals
feest.
„De Gusto mag dan kapot z(Jn", aldus een geëmotioneerde Matthijs Dettme(jer
drie weken geleden, „maar de muziek van de Gusto leeft nog. Komt u eens op on
ze repetitieavond". Drie weken was het weer 's avonds te glad, drie weken moest
ik deze voorzitter teleurstellen, maar maandagavond 12 februari reed ik met hem
mee naar dat houten gebouwtje voor de met planken dichtgeslagen werf Gusto. In
de nabijheid van deze ex-scheepswerf, ligt dan het bolwerk van Gusto's muzie-
kakthiteiten. Met man en macht hebben de mensen van de Gusto-muziek de
handen ineen geslagen en het lokaal opgeknapt. Het is nu een gezellig huis ge
worden, waar men elkaar niet alleen op maandagavond, maar ook donderdag
avond en zaterdag treft. Gusto-muziëk straks 75 jaar en de tamboers 25 jaar.
speeld worden. Je kijkt een beetje be
zorgd naar het plafond. Een lekker
knalnummer zegt de man, die er alles
van weet, maar laat het niet te knal
worden.
Als de tromsolo's bezig zijn trompetten
afeetten, is het verzoek, dat gebeurt
ook. Tamboer en trompetters vormen
met elkaar een goed geheel in deze
„Dixieland Medley". Goed muzikaal
voer. Variaties genoeg deze avond.
Voordat de pauze ingezet wordt moet
de instructeur even een ernstig woord
De tamboerssectie van „Gusto"
geeft hier een lange roffel weg.
