Schapen in Beatrix sinds
zaterdag „in hun blootje"
EEN HOORTOESTEL kopen
is een zaak veto vertrouwen
DIJKSHOORN. Beter horen... Beter zien
<WM rólCHT U V/IN DIJKSHOORN?'
Al jaren-eer], vertrouwde naam in Schiedam
Dijkshoorn geeft U betrouwbaar adtfes.
Dijkshoorn komt zonder extra koiten bij U thuis
U wilt zekerheid °/m_
met een hoor
toestel. De l
zekerheid die
dijkshoorn geeft
kunt U,nergens kgpen^JJ
Lange Kerkstraat 13a Schiedam Telefoon 010-262454
HET NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 9 - VRIJDAG 22 JUNI 1979 - 2A
Over bijenkorven gesproken, en over het vlechten van die en andere manden, het
werd allemaal voorgedaan, zodat je het geheel uit die ambachtelijke handen zag
groeien.
4 3
Schiedam, St. Liduinastraat 1, tel. 010-26 76 49.
Schiedam, Kethel. Hof van Spaland 5, tel. 010-70.17.3Qt
Maassluis, Noord vliet 25, tel. 01899-1.22 88.
Rotterdam. Vierambachtsstraat 73, tel 010-77.25.45.
Aan de overkant van de kinderboerde
rij staat een kraan, waar druk verschil
lende soorten potten honing worden
verkocht en daar kan men ook zien hoe
de imker te werk gaat.
Kinderen krijgen zelf de gelegenheid
van vellen was een kaars te maken, te
rollen van een driehoek, iets wat veel
aftrek vindt. Zoals bij Antonio de Lan
ge (9), Marianne van Dam (6), Therése
van Ressen (8), Pascal Aarts (8),
Tommy Jansen, aanwezig geweest bij
het schapen scheren, en Jacco van Gef-
fen (5). Onder het toeziend oog van zijn
zusje.
Vérs van de vocht, wordt een eindje
verder gesponnen door Willy Reppel
en Amaal Voets. Beiden doen dit zui
ver als hobby. Amaal, in het dagelijks
leven kantoorbediende, vertelt dat zij
bijna een uur doet over het spinnen van
een bol, en is blij dat deze wol steeds
meer in de belangstelling komt.
Willy Reppel onthult dat het fluite-
kruid met zijn witte bloemen een hoge
plant is, vooral te vinden langs de pol
dervaart en op het smalle weggetje
naar het kerkhof in Kethel. Het fluite-
kruid is een belangrijk onderdeel voor
de naturelkleur. „Vorig jaar waren er
12 vachten", zegt ze enthousiast, „en
nu zitten we ook in die buurt".
Ook de demonstratie van de imker en de bijbehorende potjes pure honing gingen
er als koek in tijdens het feest rond de kinderboerderij.
Mi«i®
En zo zag de schapenscheerderskring er van buitenaf bekeken uit.
Het scbapenscheerdersfeest rond de
kinderboerderij in het Beatrixpark
met schaapscheerder Van Dijke op
wie alle ogen gericht zijn.
„We hebben een rapport gestuurd
naar de gemeente over de toekomst van
Kethel Noord. Maar het ligt waar
schijnlijk wel ergens in een laadje",
zegt hij een beetje mismoedig. „De
oude boerderij van Kees Lansbergen
bijvoorbeeld, centraal gelegen, zou
ideaal zijn om de kinderen ot de jonge
ren op de middelbare scholen een beet
je wegwijs te maken met het leven op
een boerderij. Het past uitstekend in
het gebied van Midden-Delfland.
Op Tweede Paasdag is hier op de kin
derboerderij een lammetje geboren,
waarvan wij een buiten gebeuren heb
ben gemaakt Met een kring van kin
deren erom heen. Kinderen moeten
meer van deze dingen meemaken, dan
raken ze vertrouwd met de natuur", is
zijn oordeel.
SPINNEN EN KAARSEN
Temidden van vele belangstellendenwaaronder vooral kinderen, werden zater
dag verschillende schapen (veelal afkomstig uit Kethel) vakkundig door schapen
scheerder C. J. van Dijke (van beroep grafdelver maar dit schapenscheren als
hobby beschouwend) van hun overtollige vacht ontdaan.
De schapen ondergingen dit lijdzaam, soms tegenspartelend. Zelfs een schaap
neemt niet alles en heeft zijn wensen. In haar tegenstand werd een schaap af en
toe bijgestaan door een zwart of wit lammetje. Tot grote vreugde van de jeugd, die
intens bij dit gebeuren was betrokken. Reden genoeg om naar hun mening te vra
gen.
Martien Jansen (7) vindt het erg leuk
om ernaar te kijken, maar Mona Ou-
werkerk (7) vindt het voor het schaap
wel een beetje zielig, want het zal het
nu zo koud hebben, veronderstelt zij.
DESKUNDIG
Marijke Stok (11) heeftdaar niet zoveel
moeite mee en Janny van Willigen, op
de gemeente-cursus geweest, vertelt dat
kleine kinderen geleerd wordt met een
spintolletje te werken.
Zij vindt het plezierig dat er ook lande
lijk veel aandacht aan geschonken
wordt en beschouwt zichzelf als een
„Doe-Het-Zelver".
Als een schaap in zijn blootje wordt af
gegeven, klinkt er spontaan een ap
plaus van de kinderen. Marco van
Dorst (8) en zijn broertje Marty, zijn
één en al bewondering en Mannolito
Lorsheijd (10) vertelt heel deskundig
dat de bruine kant van een schaap aan
de onderkant zit en de lichte kant bo
venop. Eerst wordt de wol gewassen en
dan geverfd.
Tommy Jansen (9) vult aan: „Er moet
wel zout in dat water en dan moet de
wol er twee dagen in blijven staan".
DRIEMANSSCHAP
Piet van Mill, beheerder van de kin
derboerderij met assistentie van Ar
nold van Puffelen en Piet de Jager, een
driemansschap dus, is blij dat het
schapen scheren een echte traditie ge
worden is. „Volgend jaar blijft hel
hoop ik", veronderstelt Piet, „niet al
leen bij deze schaapscheerder^.
Als men naar één schaap gekeken
heeft, vindt men het wel genoeg en wiJ
men wat anders. Ik denk bijvoorbeeld
aan volksdansen, dat zou hier best leuk
zijn.
We hebben hetweer tégen gehad", zegt
hij met een blik op de drassige grond.
„Maar we hebben hier vlakbij het Pan-
nekoekenhuis, de speeltuin.
De schapenscheerder hebben we hier
ook weieens op een woensdag gehad
voor kleuters en leerlingen van lagere
scholen. Eigenlijk zou deze kinder
boerderij veel meer aandacht moeten
hebben", besluit Piet van Mill. „Toen
»het gaas verrot was, heb ik eerst een
gemeenteraadslid in moeten schakelen
voordat er nieuw voor in de plaats
kwam".
HOOIBERG
In het pannekoekhuis „De Vijver",
zegt de heer J. Pannekoek, onderhoud-
sopzichter bij de plantsoenendienst,
dat er in 1953 al plannen bestonden
voor een kinderboerderij in het Bea
trixpark. De watersnood kwam er toen
tussen en alles werd uitgesteld.
Net als Piet van Mill, vindt hij ook dat
de kinderboerderij veel te weinig aan
dacht krijgt. „Hier komen niet alleen
Schiedammers, maar ook mensen van
ver uit de omgeving. Heel veel mensen
ook uit Rotterdam, zoals laatst uit
Kralingen, terwijl ze daar toch het
Kralingse Bos hebben". „Het was voor
mij een grote teleurstelling", gaat hij
verder, „dat er niemand op de gedach
te gekomen is iets van het geld van het
700-jarig bestaan van Schiedam aan de
kinderboerderij te besteden. Ik denk
bijvoorbeeld aan een hooiberg. Dat is
tenminste een tastbaar iets".
Langzaam, maar zeer zeker wordt het wollige schaap van z'n vacht ontdaan.
