Voorstel tot integratie
van ambulancediensten
Fototentoonstelling:
soms simpel, soms bizar
Vlaardingen en Schiedam
Bruids en avond
japonnen
Super
zonnebrillen
modehuis
m
HET NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 22 - WOENSDAG 11 JULI 1979
Werk van Paul de Mooijer, zonder titel.
Tot en met 22 juli is in het Stedelijk Museum van Schiedam de tentoonstelling
Aspecten hedendaagse fotografie" te zien. De tiel geeft ai. aan dat hier sprake is
van een gevarieerde expositie, waar niet een, maar meerdere visies op de fotogra
fie in beeld worden gebracht. Bij de indeling heeft men een scheiding gemaakt
tussen fotografie als middel en fotografie als doel, maar wie de tentoonstelling
meteen bezoek vereert zal moeten vaststellen dat een dergelijke scheiding maken
erg moeilijk is.
De bezoeker zal konstateren dat zelfs
de kunstenaar zich er niet altijd aan
gehouden heeft en soms beide vormen
door elkaar gebruikt. De foto's van
Paul de Nooijer zijn daar een goed
voorbeeld van. Bij sommige fotografen
is de zaak wat gemakkelijker te onder
scheiden. Zoals bij Ad van Denderen,
een in 1943 in Zeist geboren fotograaf,
die o? deze tentoonstelling vertegen
woordigd is met een serie gevangenis
foto's, gemaakt on de Huizen van Be
waring I en II te Amsterdam, in op
dracht van het gemeentearchief.
INDRINGEND
De beelden uit Van Denderens camera
zijn bijzonder indringend en vertellen
op een sombere wijze van het gevange
nisleven. Zo is er een opname van een
tafel die vol wasknijpers ligt. Links in
beeld komt een hand die de knijpers op
een kaart steekt; de gevangene die dit
werk verricht is zelf niet te zien. Wel
ligt naast de hand een pakje zware
shag: in één simpele foto is de sleur van
de zinloosheid van het gevangenisleven
uitgebeeld.
Een al oudere man, gezeten op zijn
brits, met in zijn hand een pannetje ge
vangeniskost en achter zich aan de cel
muur plaatjes van wulpse vrouwen, le
vert hetzelfde resultaat op.
Fascinerend zijn ook de toto s van Paul
den Hollander, die een soort surrealis
me schept met zijn beelden van verla
ten boulevards, mensen op de rug ge
zien en 'n lege horizont die doen denk
en aan de schilderijen van Margritte.
Theoretische gaat het allemaal toe bij
hen die de fotografie als middel ge
bruiken. Hier staat men oog in oog met
het werk van kunstenaars die niet lan
ger concrete afbeeldingen leveren van
de wereld om hen heen ernaar die zich
verdiepen in vraagstukken als: wat be
tekenen begrippen als „tijd en ruimte",
wat gebeurt er als iemand ergens naar
kijkt en wat is nu eigenlijk echt, dat
wat je nu op een plaatje ziet of een
stukje papier waar het plaatje op zit?
SERIES
Om deze vraagstukken te benaderen,
hebben de kunstenaars gebruik ge
maakt van de serie-fotografie een
goed voorbeeld daarvan is het werk van
Hans Eijkelboom, die je telkens op een
vaste plaats in een stad ziet staan, hon
derd dagen achtereen op verschillende
tijdstippen. De straat blijft hetzelfde,
soms regent het, soms schijnt de zon,
en telkens lopen er andere mensen
langs hem heen. De serie die daar di
rect onder is geplakt, toont dezelfde
persoon, maar dan in „het dagelijks
Het college van B en W van Vlaardingen hebben het Schiedamse stadsbe
stuur medegedeeld, in principe te hebben besloten toe te werken naar een
integratie van de ambulancediensten. Vlaardingen wil daarbij de uit
gangspunten hanteren die zijn opgesteld door de direkteur van decentrale
personeelsdienst. Een van deze uitgangspunten is dat bij een samengaan
van de beide ambulancediensten de efficiency verhoogd zal worden.
De aanwezige bezetting kan beter
benut worden bij een groter verzor
gingsgebied. Uit tellingen van ritten
is gebleken dat voor een groter ver
zorgingsgebied kan worden volstaan
met een kleiner aantal parate ploe
gen dan wanneer twee ambulance
diensten onafhankelijk opereren.
Door een samengaan van beide
diensten zal het overwerk sterk ver
minderen. Bovendien kan met een
vol-kontinu rooster gedraaid wor
den, waarin een reserveploeg is op
genomen.
In de uitgangspunten wordt ook
aandacht besteed aan de positie van
het personeel. Gaan debeide dien
sten samen, dan lijkt een volledige
integratie noodzakelijk. De aard van
de dienst brengt met zich mee dat de
werksfeer gevoelig is, en dat ver
schillen in rechtspositie en beloning
een belangrijke rol kunnen spelen
bij het functioneren van de dienst.
Aangezien een geintegreerde dienst
te klein is om een personeelsfunctio
naris in dienst te hebben, wordt
voorgesteld de ambulancediensten
onder te brengen in een samenwer-
kingsregeling met een eigen rechts
positie, waarbij een van beide ge
meenten „centrum-gemeente"
wordt, belast met het personeels en
organisatiebeleid. Een andere moge
lijkheid is een samenwerkingsrege-
ling waarbij het gehele personeel
ondergebracht w
ordt bij de centrum gemeente.
Hoewel deze voor?tellen in feite ver
der gaan dan het verzoek van Schie
dam dat in eerste instantie een
ruimtelijke concentratie beoogde,
zal het Vlaardingse verzoek om in
Schiedam tot een zelfde principe be
sluit tekomen, weinig bezwaren ont
moeten. Ook Schiedam wenst tot
een zwaardere gemeenschappelijke
regeling voor de GG'en GD-en te ko
men.
Voorgesteld is een stuurgroep in te
stellen die direkt verantwoordelijk
wordt voor de uitvoering van het be
sluit tot integratie, en die alle beno
digde stappen daartoe kan nemen.
Deze stuurgroep kan eventueel
werkgroepen instellen om deelas
pecten uit te werken, bijvoorbeeld
betreffende de behuizing, de rechts
positie van het personeel en het op
stellen van de roosters. De stuur
groep en de werkgroepen kunnen
worden opgeheven wanneer de inte
gratie van beide ambulancediensten
een feit is.
Jaar na jaar dezelfde zonnebril dragen
en u krijgt al snel het etiket „démodé"
opgeplakt. Want zonnebrillen zijn te
genwoordig duidelijk een onderdeel
van de mode. De grote brillenfabri-
kanten volgen de modecapriolen dan
ook op de voet. Maar toch blijft voor
hen de optische kwaliteit hoofdzaak,
want een slechte bril kan oogbederf,
hoofdpijn en allerlei andere ellende
veroorzaken. Let dus goed op wanneer
u een zonnebril koopt dat deze niet al
léén modieus is.
De grote gekleurde monturen zijn nog
steeds „in". Gelukkig maar want ze
geven een veel wijdere blik. De glazen
zijn in een enorme keus aan tinten ver
krijgbaar: van de klassieke bruine, via
groene naar blauwe en violette varia
ties. Nieuw zijn de super sunmatic gla
zen. Sunmatic glazen worden geleide-
OOK IN GROTERE MATEN
Speciale Bruidskamer
BROERSVEST 109
SCHIEDAM TEL: 267416
donderdagavond tot 21 00 uur geopend
RUIME PARKEERGELEGENHEID
lijk donkerder naarmate het licht
scheller wordt en omgekeerd.
De super sunmatic glazen passen zich
ook aan de lichtintensiteit aan, met dit
verschil dat zij (Jat binnen de 30 secon
den kunnen doen. Vanuit de helle zon
op straat een wat sombere winkel bin
nenstappen biedt dus geen enkel pro
bleem meer.
Rands tadedrties, wekelijks
in 700.000brievenbussen
leven": bij de deur van zijn huis, geze-
ten in de woonkamer, kijkend uit het H
raam of bezig met het rangschikken
van een fotoserie. De registratie van Eén van Ad van Denderens gevangenisfoto's, gemaakt in huizen van bewaring in
deze feiten levert stof tot nadenken; Amsterdam,
hetzelfde is trouwens'het geval met het
werk van Nikolaus Urban, die zich
heeft afgevraagd wat er voor effect -<Épr" |gl|
ontstaat als iemand een emmer melk
over de vloer uitstort en vervolgens op Af» .MiÊÊÉÈÊk. Umm 8
zijn buik gaat liggen om de melk op te - j J|k
likken. Nikolaus Urban is afkomstig
uit Hongarije, waar hij begon als
avantgardeschrijver. In 1969 verliet hij 1||
zijn land, vestigde zich in Oostenrijk,
schreef niet langer, maar werd beel- LMt
dend kunstenaar en kwam in 1974 W
naar Holland. Van hem is ook de serie W
foto's die een hand laat zien waaraan fr
telkens één vinger ontbreekt: een spel- ik,
letje met het waarnemingsvermogen ty^ÊIKm^SSÊÊÊSSÊSm^
van de toeschouwer.
BIZAR
De tentoonstelling levert vele bizarre
beelden. Ergens hangt een foto van een
man die bezig is een strook gras, uitge
strekt op een strijkplank, glad te
strijken. Al rondwandelend komt men
tot de ontdekking dat fotografie onein
dig veel meer mogelijkheden biedt dan
de geijkte kiekjes en plaatjes uit de
studio en uit vakantieland. Maar dat is
ook een van de redenen waarom deze
expositie is opgezet: streven naar een
konfrontatie met de verschillende be
naderingswijzen van fotografie. De ex
positie, die tot 23 juli te bezichtigen is,
kwam mede tot stand dankzij de me
dewerking van galerie Fioiet uit Am
sterdam en Galerie De Appel, eveneens
uit Amsterdam.
Honderd dagen achtereen stond Hans Eijkelboom op een bepaalde plaats in de
Arnhemse binnenstad. Van deze situatie liet hij iedere dag een foto maken. Daar
naast maakte een fotografe iedere dag op een willekeurig moment een foto van
hem, thuis.
