Jonge stemmen als instrument
...als klankbord voor
koor- en orkestrepetities
Een repetitiebezoek aan
KinderkoorJong Begin'
Tekst: Mieke
Woerdenbagch
Tekst: Mieke Woerdenbagch
Foto's: Tim Hielkema
HANDGEBAAR
HET NIEUWE STADSBLAD PAGINA 11 VRIJDAG 31 AUGUSTUS 1979
zou de stad van de vrede zijn, kun je
er komen al ben je ook klein? Is het
ver weg over land, over zee? Is het
er ja of is het er nee?"
Vier coupletjes achter elkaar. Ja, dit
kinderkoor heeft echt leuke stem
metjes, die ten volle benut worden.
Het „Hoe" wordt de „sterren" van
dit koor met veel verve gebracht.
VERZOEKLIED
Ze mogen nu een verzoeklied noe
men. En dat brengt natuurlijk een
geschreeuw van jewelste. De een wil
nu even boven de ander uit.
De heer Kooy kijkt ernaar. Maar
Martin Stroetinga weet wat hij aan
„zijn zangerds" heeft Een tel later
zijn ze dan ook weer rustAg. Vol
overgave zingen ze nu: „Hoog tegen
de bergen van mCEoi Israel planten
wij een wijngaard, 't groeit hier
wonderwel, heija, heija, heija, dans
nu hand in hand, heerlijk zijn de
vruchten van 't beloofde land". Met
handgeklap wordt dat „heija" uit
bundig gebracht. Maar dan wijst de
klok ook kwart voor acht. De diri
gent dankt zijn jonge zangertjes en
dan krijg ik voor het eerst van mijn
leven op een repetitie een spontaan
applaus. En dat is toch ook wel fijn!
Dat „Jong Begin" is echt een fris
koor. En natuurlijk kunnen er nog
nieuwe leden bij. Eeven een tele
foontje naar de heer Kooy of Stroe
tinga (overdag 260760) en het komt
dik in orde. Of u loopt maandag
avond op repetitietijd eens even
binnen in „De Ark".
Alle begin is moeilijk, ook bij het
kinderkoor „Jong Begin", maar dan
staat daar nog altijd een begrijpen
de dirigent voor je...
SLAPPE LACH
Lachebekjes zijn het wel, die van Jong Begin"
Dan klinkt heel ernstig: „Er is een
goede herder, die weidt het schapen
tal".
Heel zuiver het refrein: „Kom dan
tot Hem en luister naar zijn stem".
Of in het „Avondlied" „Heer bij het
scheiden van de dag d/nken wij U
voor hetgeen de dag ons bracht, 't
kwam al van U. Nu de dag wijkt
voor de "nacht vragen wij U: Houd U
over ons de wacht, „blijf bij ons nu".
„Jongens, dat is wel een beetje moei
lijk, dat Hoen we even over". Onze
fotograaf heeft inmiddels zijn plaat
jes geschoten en het colbertjasje
kan nu best uit.
En als er één lacht, schatert zij, tussen het zingen in
De heer C. Kooy weet als pianist van
,Jong Begin" precies de juiste toon én
toets aan te slaan.
Willeke Quartel (11) is al 3 jaar op
het kinderkoor „Jong Begin", dat
elke maandagavond van 7 tot kwart
voor 8 repeteert in „De Ark" aan de
Hargsingel. Maar Robert Winkel (7)
en zijn zusje Marielle beleven dit
evenement pas voor de tweede keer.
En Melemaal nieuw op de repetitie
is deze keer Annemarie Struyk, die
door de jonge dirigent Martin
Stroetinga naar voren wordt ge
haald en een gul applaus krijgt. Een
kinderkoor is natuurlijk wel heel
iets anders dan een koor met vol
wassen mensen, of dan een mu
ziekvereniging met indrukwek
kende instrumenten.
De instrumenten zijn hier hun jonge
stemmen, die vakkundig getest wor
den, voordat men voluit aan het zin
gen gaat. Zo kunt u bijvoorbeeld 9
september naar „Jong Begin" luiste
ren tijdens dé speciale Gezinsdienst
om 5 uur in de Magnalia Deikerk.
Er zijn hier meer meisjes dan jon
gens. Wat dat betreft verschilt het
niets van de grote koren.
Als je de gehele dag op school geze
ten hebt kan je moeilijk erg stil blij
ven zitten of je mond houden. Er is
altijd nog wel iets leuks te vertellen
Martin Stroetinga heeft daal" volle
dig begrip voor. Ook de pianist, de
heer C. Kooy. Als de dirigent als
Zo maakt dirigent Martin Stroetinga
zich breed voor zijn jong zangvolkje.
opening van de avond zegt: „We zijn
er weer. Laat dat eens horen", dan
breken ze zo wat de tent af.
Een handgebaar en ze zijn weer
rust%g. Braaf laten ze het „do-re-mi-
fa-sol-la-si-do" met naklank horen.
„Ee$n paar bromstemmen hoor ik
nog" zegt Martin lakoniek. Om dan
te vervolgen: „Goed zo: twee op éên
tel". Sneller klinkt het nu. De kinde
ren zijn een en al aandacht. Als ze
echter te vroeg inzetten, klaagt de
dirigent: „Even- op mij wachten, an
ders kan ik wel naar huis gaan". En
dan wordt er natuurlijk weer zwaar
gegiecheld! Als het even uit de hand
loopt achteraan, zegt Martin „Heren
achteraan, een beetje kalmer". De
„mini-heren" gnuiven.
„Laat nogeens horen. Niet bang zijn
dat je een fout maakt", moedigt
Martin Stroetinga aan. Monique
krijgt er de slappe lach van. Martin
herhaalt de tekst. „Begeleid ons in 't
verkeer, vragen wij U, breng ons
veilig thuis o Heer, bidden wij U".
En dan denk je in een flits aan al die
ongelukken die dagelijks gebeuren
met kinderen. Staan ze daar weieens
bij stil? Een ander lied wordt inge
zet: „Als je geen liefde hebt voor el
kaar". Luister maar eens:
„Als je geen liefde hebt voor elkaar,
vallen de dromen in duigen, dromen
van vrede worden niet waar, kwaad
is niet om te buigen".
IJLLE STEM
Verschillende solisten laten zich nu
horen. De ene jongen zingt heel
overtuigend „Als je geen antwoord
geeft op verdriet, zullen de tranen
niet drogen. Als je het leed in de we
reld niet ziet, worden Gods woorden
verbogen".
Een ander zet in: „Als je geen oog
hebt voor het gemis, als je geen
brood weet te delen, denk dan aan
Jezus die brood en vis uit liefde
deelde met velen". Een ijle meisjes
stem vervolgt: „Als je geen liefde
hebt voor elkaar, is er geen hoop op
zegen, kinderen maak die liefde toch
waar, schrijf 't op alle wegen!. Een
goede tekst van Hanna Lam op mu
ziek van Wim ter Burg, een lied met
een echte boodschap.
Hé, even moeten ze zich weer onts
pannen. Geroezemoes. De stoelen
worden verscho$en. Eventjes moe
ten zij zich uitleven. „Die papiertjes
hoef je niet meer voor je neus te
houden" zegt Martin Stroetinga, die
het volgende lied aankondigt. La
chen is het weer geblazen. Maar op
dat ene gebaar zijn ze weer muisstil
en klinkt nu met aller inzet: „Waar
Je vinger opsteken mag, ook als de
nood (of de noot) het hoogst is.
Eén handgebaar en ze zijn weer rustig.
