Recreatie, bekijk het eens van de groene en zonnige kant Rijnmond, 16 gemeenten sterk, ook juffer en buffer in 't groen. m Recreatieschap Oude Waas 1 W inrichtingsplan Nieuwe ^uVderl f^a^n^Craaljeyeld fo.v. BarenürecHt 75% sub van Net Pin van C.R.1, BIJ BOSJES Nu werden we tijdens dat hele 30 km. lange fietsgetrappel, door des kundigen als" bijv. het hoofd-recrea- tie van Rijnmond, de heer De Vries, reeds om de oren geslagen met het begrip en vooral de betekenis van „groen beboste bufferzones tussen de Rijnmondse stedenranden en in dustriekernen". Maar hier bij 't Waaltje zie je pas goed wat die recreatieplanners daar eigenlijk mee bedoelen en er mee voor hebben: d&t zijn nu de leuke dingen voor die Rijnmondse mensen. Het Rijk, CRM danwel Staatsbos beheer wordt door dezulken, die recreatiesmaakmakers van Rijn mond in het bijzonder, graag be sprongen. Lieflijker gezegd, als reddende engel te hulp geroepen om bijstand, niet in de laatste plaats financiële, te verlenen. Met name Staatsbosbeheer schijnt no gal scheutig te zijn als het om de aanleg van een bos her en der gaat. Maar het moet allemaal planmatig en planologisch wel goed in elkaar steken en vooral haalbaar zijn voordat onontbeerlijke financiële bronnen worden aangeboord. Staatsbosbeheer is er goed voor, de recreatiepot wordt er weinig armer van en de mensen zien het graag groeien en bloeien. Zo is bijv. het Streversbos een nieuwe pijl op de boog van hen die ons en de natuur lief hebben. En zo vormen de plannen van het nu al zo aantrekkelijke Waaltje nieuwe mo gelijkheden. Een nieuwe buffer- zöne met het bekende oeverloze vertier dat men er zelf bij bedenken, kan. Dit alles in een bijna para dijselijke zetting. Goed, er is dus, als het geld er voor over de brug komt, nog heel wat meer van te maken. En van het slib van een te verbreden en uit te bag geren water als dat bij 't Waaltje, maak je dan, zo werd en passant verteld, bijvoorbeeld weer een ge luidswal elders. Ook al weer om de kwaliteit van het recreatieve be staan te verhogen. Helaas, verder niet te lang verwijld bij 't Waaltje, want de fiets wachtte weer om het Recreatieschap Oude Maas te doorklieven en te ontdek ken. Door ons clubje benaderd en bin nengetrokken via Heerjansdam, met aan de overkant Puttershoek, via Heinenoordt met aan de andere kant van de Maas Oud Beijerland, via Rhoon naar Portugaal. In die rechthoek en strook aan weerskanten van de Oude Maas speelt zich ambitieus stuk recrea tie af. FIETSPAD 58 Via het nieuwe provinciale fiets pad 58: „een droom van een pad en een cadeautje van het recreatie schap, zoals gekscherend werd ge zegd. Met een vette knipoog naar de staatssecretaris. Een man die zoiets, een indirecte aanslag op zijn geldbuidel, kan waarderen zonder meteen van schrik van zijn fiets te vallen. Voor wie, zoals ik, dit gebied niet kent is het met recht een openba ring. En de trots en glorie tevens van de man die aan het hoofd van dit „schap" staat, de heer Sterkman uit Zwijndrecht. Van huis-uit al een fervent fietser en aktief recreant. Omdat we op dat moment toch „plat" reden en tegelijk door de heer Sterkdam platgepraat werden over zijn geliefde recreatieschap, willen we er hier meteen maar een punt achter zetten. Maar... we komen er op terug, over igens in de wetenschap dat het re creatiegenot,hier eigenlijk met geen pen is te beschrijven. Nochtans! Stel u voor. Stel u voor dat u voor lichter van Rijnmond was. Naar "buiten toe de meest openbare tak van het met zoveel taken en zaken opgezadelde openbaar lichaam Rijnmond. Dan zit je toch mooi met de gebak ken peren als je uitgerekend op een regenachtige dag met de pers uit fietsen moet gaan. Omdat zo'n jaarlijkse, recreatieve persexcursie nu eenmaal vaste prik is. Daarom, het alle deelnemers ver strekte blauwe Rijnmondfietsklep- petje diep af voor dit loffelijke in itiatief, waarvoor thans het nieuwe voorlichtende hoofd, Jan Willem de Boer tekende. Daar trap je dus, met je collega's en een kopgroepje met uitgelezen ge nodigden mooi in. Met ditmaal als eregast CRM's staatssecretaris mr. Wallis de Vries, op wie gedurende deze overigens allerminst verre gende fietsdag aller ogen gericht waren. Want de man die over de grootste recreatiepot gaat waaruit Rekrea- tief Rijnmond putten moet, wilde natuurlijk wel eens met eigen ogen zien wat ze daar in het Rijnmondse allemaal met zijn centen doen en nog willen gaan doen. Nou, hij heeft het geweten, ruim 30 fietskilometers lang. Op een van die laatste mei-dagen die maakte dal ook hij nog wat groter werd dan-ie al kwa status en postuur is. Rijnmond, zestien gemeenten om vattend en toch nog vaak stank voor dank krijgend, wilde zich ook wel eens van z'n mooiste kant laten bewonderen. En dan is het goed ons hele Rijn mondse volkje er via de pers eens bij te,, betrekken en te bepalen, dat er behalve al dat nog wat moeizame bestuurbare en ook politiek moei lijk in de hand te houden openbare lichaam, toch echt nog leuke dingen voor een miljoen Rijnmondse men sen worden gedaan. En dat alle maal vanuit het Rijnmond-Recrea tiehuis aan het Rotterdamse Vaste land. Uitgerekend op de dag waarop de „provincie" met haar afdeling mi lieu en „giftoernee" door de Krim- penerwaard organiseerde. Maar een kniesoor die daar op let en toe valligheden zijn er om samen te lo pen. Je moet de zon, zelfs als het zo'n hele dag regent, toch eens in het water kunnen zien schijnen. Laat Jan en alleman maar gerust weten dat er in al deze portefeuilles welke Rijnmond beheert, die van „recreatie" niet de minst belang rijke is en voor ruim een miljoen Rijnmonderds mogelijk zelfs de be langwekkendste. VELE GEZICHTEN. Het begrip milieu mag dan helaas twee gezichten tonen, eentje boven en eentje ondergronds; op die ene gave en die andere giftige kant van die Januskop mag je je toch niet blind blijven staren. Rijnmond heeft gelukkig vele ge zichten, waarmee je ook vele kan ten uit kunt. En op een van die mooie milieuvriendelijke kanten mochten we dus onze ogen uitkij ken. Zelf zien wat ze daar bij Rijnmond met die „recreatie-pot" allemaal uitvoeren. Dus stap je met al die an dere Pietjes Pelle welgemoed op je trapfiets, in Ridderkerk, voor de eerste etappe. Voor een vijf kilome ter lange tocht langs het Ooster park naar het Waaltje, waarover verderop nog een verhaaltje. Zie je in één oogopslag, dat het bruine vel van moeder aarde al peddelend een steeds groener en scheutiger aanzicht krijgt door de nieuwe aanplant. %-A. Even afstappen en even pose ren voor de „direktiekeet" in het hartje van het Recreatie schap. Tenslotte wilde staats secretaris mr. Wallis de Vries best even weten hoeveel subsi die zijn CRM alleen al in deze „recreatiepot" stopt. En Rijn mondvoorzitter dir. ir. Ad Oele (rechts) draagt er ook zijn steentje toe bij. Dus, die twee recreatietoppers stapten er graag even voor van hun fiets je. De groenpartijen zwellen ziendero gen aan. Er wordt hier veel met snel groeiend hout gewerkt, dat is duidelijk. Je rijdt (toevallig) op met Rijn mondvoorzitter dr. ir. Ad Oele, de big Rijnmondboss zelf dus. Kent je nog goed uit zijn burgemeestertij ke periode in Delft, kortom het rij dende Rijnmondwereldje blijkt dan ineens heel klein. NIEUWE PET Al maken we-em, stug doortrap pend tegen de regen in, met elkaar wel even groter. Gewoon door te fi losoferen over wat de toekomst straks voor Rijnmond mogelijk in petto heeft, als het de status van een van de twee of drie nieuwe Ne derlandse provincies krijgt. Of de huidige Rijnmondvoorzit ter daar al kopzorgen over heeft. Hij: „Nou, even afwachten maar, kopzorgen hebben we nu al, zoals je weet. Maar krijg ik die nieuwe pet op, dan zal ik me daaronder bij •voorbaat zeker geen zorgen over maken". Wordt u dus mogelijk van de ene dag op de andere commissaris van de Koningin, voorspellen we intelli gent, want je kletst wat af in een natte meidag op de fiets. „Ja, zoiets zal het dan wel wor den, als ik Wiegel zo beluister. Maar voor die tijd hebben we riog wel een paar hobbels te nemen". En voorzitter Oele neemt er meteen maar letterlijk eentje, als het Oos terpark in aanleg en wording een wat geaccidenteerdere draai neemt. De wenkende bestuurlijke perspec tieven voor Rijnmond en voor zijn voorzitter laten we verder maar wijselijk in de schoot van moeder aarde. Een vette knipoog van de staatssecretaris voor onze fotograaf, vanaf het zadel. Zijn secondant op deze fietstocht door het recreatieschap de „Oude Maas" is hier de heer Sterkenburg, de beste wegwijzer die men zich in dit „schap" maar denken kan. „BUITENSTEDELIJK' Daar wil mijn ploegmakker voor dit eerste verkennende traject het ei- geólijk tóch liever over hebben, over die aarde en wat er mee te doen. De Rijnmondpet wordt der halve wat vaster op het hoofd gezet en Oele gaat naar een hogere ver snelling als hij gerichter dan ooit babbelt over „ons integratieplan Buitenstedelijke Recreatie". Hij veert en leeft zelfs zichtbaar op als hij de ontwikkeling van de openluchtrecreatie aanroert. Zo te horen berijdt hij nu een van zijn stokpaardjes, tussen de twee wielen door. En we rijden bij het ronddraaien van de pedalen het rijtje van elf even snel met hem door, wetend ook hoezeer hij er zelf aan hecht; Westelijk Voorne, Kruiningergors, Brielse Maas, Bernisse, Haringvliet, Oude Maas, Krimpenerwaard, Hit- landbos, Rottemeren, Lickebaert en Midden Delfland. Dit elfprojectenplan zit dus in of is direct grenzend aan het Rijnmond gebied. Rijnmond, we hoorden het deze dag nog in vele toonaarden uit an dere monden, zoekt het daarbij be halve in het overnemen van of het deelnemen aan bestaande projec ten, zoals met de Brielse Maas, ook in uitvoering van het intregratie- plan door de aanleg van nieuwe. „Fietspad, dus niet brommen", dok niet als je in een late mei-regen door de recreatieve lanen van Rijn mond pedaleert. Rechts, op kop, de staatssecretaris van CRM, die van doortrappoen weet. Na 12 km. fietsen even een busstop en een beetje op drogen en bekomen van de al die weggetrapte kilo meters door een overigens ideaal landschap waarin het, zonder iets betere weersomstandigheden, goed toeven is. BERNISSE We zouden er die dag nog menig maal tegenop fietsen; het ambi tieuze plan rond de Bernisse, een oud, tot sloot verslibt riviertje, in het kader van de ruilverkaveling op Voorne-Putten verbreed tot vijftig meter. Met aan weerszijden ervan een ge bied van 350 ha. voor recreatieve doeleinden, al aardig uit de verf en van de grond gekomen. De heer Oele haakt er graag op in, doet uit de doeken hoe zulks dan in de praktijk en dus door de jaren heen werkt: „Zoals hier, waar we nu zo druile rig doorheenfietsen, de aanleg van het 60 hectare omspannende gebied van dit grote Oosterpark bij Rid derkerk de aanzet vormde tot een groter gebied op IJsselmonde. Maar kijk die stoet paarden daar eens heel wat minder landerig dan wij nu, door die malse weiden dra ven, buiten het programma om hoor, niet planmatig. Da's nog eens puur natuur". 't WAALTJE De eerste etaj^e van 5 km. fietsge- not langs en door het Oosterpark mondde uit in een stop bij de over- stapbus ter hoogte van 't Waaltje. Maak me sterk dat de Rijnmond voorzitter hiermee een van zijn sterke troeven uitspeelde. Op de rondrit door het Recreatiepark Oude Maas nè dan en nè het impo sante recreatiebad in de Johanna- polder onder de rook van zijn woonplaats Rhoon, waarover we nog komen te spreken. Hoezeer ik deze pastorale land schappen, weidelijke gebieden, pol ders met bossen in aanleg, doorsne den door goed gebaande dus be gaanbare fietspaden ook weet te waarderen, toevallig ben ik verzot, zo niet bezeten door oevers. Want waar oevers zijn moet water kabbelen, nietwaar. En bij water begint bij mij toevallig de recreatie pas goed. Zoals anderen weer hun eigen recreatieve voorkeuren zullen hebben. Maar je zult maar verzot zijn op het toeven langs of op het water. Welaan dan, nu even omgekeken naar wat in de wandeling 't Waaltje wordt genoemd. Spreek echter liever niet kleinerend over die oude, afgesloten rivierarm on der Heerjansdam van weleer, waar natuurzoekers en buitenspelers nu met open armen worden ontvan gen. Evenals de beoefenaren van de kleine watersport, de sportvis sers voor wie vele roeibootjes keu rig afgemeerd liggen en waarvan de Belgen allang lucht hebben ge kregen. Kun je nagaan!

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1980 | | pagina 42