Emoties snel verdwenen na ongeluk
met bus tijdens Zweedse trip
Een enkel traantje werd weggepinkt,
maar de stemming was goed
tekst LEO VAN DER SANDE
foto's HANSKEIJZER
Opgelucht keken de vakan
tiegangers weer rond toen
zij dinsdagavond bij restau
rant Bellevue in het plaats
je Woudenberg in de pro
vincie Utrecht arriveerden.
Vers in het geheugen lag
nog het hachelijke avon
tuur van de vorige dag toen
hun bus in Zweden bij een
ernstig ongeluk betrokken
raakte. Over de ergste
schrik was men inmiddels
heen en druk werd er nog
nagepraat over de goede af
loop. Tijdens het diner dat
daar werd gebruikt was er
nauwelijks meer iets van
het voorval te bemerken.
Snel hulp
Hartelijk welkom
Geen paniek
Frontale botsing voorkomen
Schiphol
HET NIEUWE STADSBLAD PAGINA 27
WOENSDAG 22 OKTOBER 1980
K-
N
Voor de ongedeerd gebleven passagiers aan hun afscheidsdiner begonnen
was er in Woudenberg uiteraard eerst een stormloop op de telefoons om
ook persoonlijk familie en kennissen van de behouden thuiskomst op de
hoogte te stellen.
Ongeveer honderd mensen uit de
Randstad waren zondagmorgen
van het Centraal Station in Rotter
dam vertrokken voor een drie
daagse trip, georganiseerd door
Randstad Edities, naar Zweden.
Na een busreis naar het Duitse
Kiel en een overtocht met een
boot van Stena Line arriveerde
het gezelschap maandagmorgen in
de haven van Göteborg. Met de
bus werd vervolgens een excursie
gemaakt in de omgeving. Nabij het
Zweedse Kungaelv vond het onge
luk plaats. Op een vrij smalle weg
moest de bus uitwijken om een
frontale botsing met een vracht
wagen, die zich op de linker weg
helft bevond, te voorkomen. Bij
deze manoeuvre schoot de bus de
weg af en kwam in een lager gele
gen greppel tot stilstand.
Door de klap die de bus hierbij
maakte, raakte een aantal mensen
gewond en liepen verschillende
passagiers kneuzingen op. Onder
de gewonden bevond zich een
Voorburgse, die in verwachting
was en een gebroken been had op
gelopen.
Vrij snel na het ongeluk waren po
litie, brandweer en ambulances ter
plaatse om de passagiers uit de bus
te halen en bijstand te verlenen.
Ongeveer tien reizigers werden
naar een nabijgelegen ziekenhuis
overgebracht waar de verwondin
gen werden verzorgd. Met uitson
dering van het echtpaar uit Voor
burg waren alle deelnemers van
deze trip dinsdagavond weer be
houden terug in Nederland.
Twaalf gewonden waren die dag
uit voorzorg met het vliegtuig te
ruggebracht, terwijl het overige
deel, na van de ergste schrik beko
men te zijn, de reis vervolgde.
Verwacht werd dat in de loop van
deze week ook de vrouw met het
gebroken been samen met haar
man kan terugkeren naar Neder
land. De vrachtwagenchauffeur,
die na het ongeluk was doorgere
den, kon later op de dag door de
politie worden aangehouden.
Hoewel de stemming bij terugkeer
in Nederland onder de busreizigers
eigenlijk niets meer te wensen
overliet was voor een hartelijk
welkom gezorgd in Woudenberg,
waar een afscheidsdiner op het
programma stond. De heer P. van
Dijk sprak namens Randstad Edi-
De reisgenoten die ongedeerd uit
de bus kwamen, brachten dins
dagavond tijdens hun laatste
programmastop in Woudenberg
een toast uit op buschauffeur
Leendert Oosterhof van Pool
Touringcars uit Amsterdam, we
gens „moed, beleid en trouw":
gewoner gezegd, vanwege zijn
kalmte en kordate optreden na
het kantelen van de bus.
En de heer P. van Dijk bood chauffeur Leendert Oosterhof ook een bos
bloemen aan namens Randstad-Edities voor zijn aandeel in het opvangen
ter plekke.
ties een bemoedigend woord en
overhandigde hierbij de ongeveer
honderd reizigers een bloemetje.
De directeur van Stena Line, de
heer R. Waardenburg, prees het
kordate optreden van de buschauf
feur. De reizigers onderstreepten
dit door een welgemeend applaus.
Ook de heer R. Bakker van de
busonderneming Pooltours sprak
zijn lof uit over de chauffeur. Als
extra attentie kregen de mensen
bovendien een sjaaltje aangeboden.
Een van de passagiers die het on
geluk aan zag komen is de heer H.
van Velzen uit Nootdorp en mede
werker bij de T.H. in Delft.
„Ik zat op de derde stoel en zag
precies wat er gebeurde. Ik riep de
mensen direct toe dat ze zich
moesten vasthouden en blijven zit
ten. Er brak geen enkele paniek
uit. Na het ongeluk zag ik onze
Zweedse gids ergens even in een
hoek van de bus gefrommeld lig
gen. Ik ben in het bezit van een
EHBO-diploma en wist wat mij te
doen stond. De chauffeur zag ik
door een kapot raam naar buiten
kruipen. Een Zweedse vrouw
kwam vragen of er ambulances
nodig warén en ging dat direct re
gelen. Vijf ambulances kwamen
naar ons toe. Wel duurde het even
voordat een dokter bij ons was; pas
in de vierde ambulance kwam die
mee. Ik heb mij voornamelijk ont
fermd over de vrouw die in ver
wachting was en met een gebro
ken been in de gekantelde bus lag.
Ik kon haar geruststellen door te
vertellen dat haar been niets te
maken had met de positie waarin
zij verkeerde. Nadat de dokter was
gearriveerd kreeg zij een injectie
om de ergste pijn te verzachten. In
gebarentaal maakte ik aan de
Zweedse dokter duidelijk wat er
aan de hand was en dat ze in ver
wachting was. Na ongeveer een
uur kwam er een nieuwe bus
waarmee we het programma kon
den vervolgen, ik heb de mensen
nog toegesproken in de bus en ze
bedankt voor het feit dat ze zo
goed meewerkten. Tegen de
chauffeur zei ik dat hij mazzel had
gehad", aldus de heer Van Velzen.
Onder de passagiers bevond zich
nog een tweede EHBO-er, de heer
A. de Swart uit Rotterdam. De
heer De Swart is chef bij de tech
nische afdeling van de RET en
weet hierdoor het nodige van bus-
en af. „Direct na het gebeuren heb
ik het noodluik open gedaan en de
mensen eruit geholpen. De men
sen heb ik gemaand om na het on
geluk stil te blijven zitten omdat
de bus kans liep om verder te kan
telen. We waren met overwegend
oudere mensen, ik heb geholpen
om ze door het luik uit te laten
stappen. De meeste mensen hiel
den zich goed; wel kwam er na af
loop bij een enkeling een huilbui,
maar dat is logisch", vertelt de
heer A. de Swart.
Chauffeur van de verongelukte
bus was Leendert Oosterhof uit
Amstelveen. Op het moment
van het ongeluk reed de andere
bus met passagiers enkele hon
derden meters voor hem. „Ik zag
op een gegeven ogenblik de
vrachtwagen recht op mij afko
men. ik had de keuze voor een
frontale botsing of uitwijken.
De weg waar ik op reed was 4,70
meter terwijl ik zo ongeveer
met mijn bus de helft ben. Ik
maakte noodgedwongen een uit-
wnkmannpiivrp waarhii ik nipf
kon voorkomen in de berm van
de weg te komen. De gevolgen
moeten anders veel erger ge
weest zijn. ik rende nadat ik
door het raam naar buiten was
gekropen direct naar de achter
deur, waar de klap het hardst
aan was gekomen en opende
deze. Goddank zijn ze allemaal
levend thuisgekomen. Ik zit al
heel wat jaartjes achter het
stuur maar een ongeluk had ik
zelf nog nooit meegemaakt. Het
kostte me erg veel moeite om la
ter weer achter het stuur te
kruipen; de mensen gaven me
een applaus waardoor ik de
klap weer gauw te boven was",
vertelt chauffeur Leen, die bij
zonder geprezen werd door al
zijn passagiers.
Na het genot van een drankje
werd begonnen aan het diner
waar ditmaal extra veel aandacht
aan geschonken was. Niets was er
nog te bespeuren van het avon
tuur, dat een dag eerder zich in
Zweden had afgespeeld.
Op dezelfde avond ook, even na
half tien, arriveerde op Schiphol
het toestel met de twaalf gewon
den aan boord. Hier kwamen de
emoties pas goed op de luchthaven
los. Een enkel traantje kon niet
verborgen blijven. Duidelijk wa
ren nog de gevolgen te zien van de
klap die de bus had gemaakt. Ver
schillende mensen liepen in ver
band of hadden pleisters op hun
hoofd. Ook hier werden de men
sen op een toepasselijke wijze ont
vangen door vertegenwoordigers
van Pooltours, Randstad Edities en
Stena Line. In de perskamer vond
hier de ontvangst plaats. Nadat
koffie was gedronken kwamen
hier toch ook enigszins de verha
len los. Een korte toespraak van
de heer Van Dijk van Randstad
Edities deed de ergste emoties ver
geten.
Tijdens de vliegtocht werden deze
mensen vergezeld door een verple
ger van de KLM. Na de ontvangst
keerde ook deze groep huiswaarts.
Vol bewondering waren zij over
de hulp die op gang was gekomen
van de zijde uit Nederland om al
les voor hen zo goed mogelijk te
rocmlon
Nog een beeld uit Woudenberg: de heer P. van Dijk van Randstad-JEdities
h»d voor een ieder bloemetje bij de hand én een troostend woord uite
raard.
Na het natafelen in Woudenberg uiteraard ook even naparaten: hier is
onze redakteur Leo van der Sinde-f midden) in gesprek met een deelneem
ster aan de trip uit Schiedam. Links de direkteur vart Stena Line, de heer
R. Waardenburg, die voot allen nog een aandenken achter de hand had.
