I
I
I
I
I
GESCHIEDENIS
VAN DE SINGELKERK
WAT BIEDEN WE U
WAT KIEST U
WE VIEREN KERSTMIS
DE GLIMLACH
Eerste kommunie vieringen in
1981
HET NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 22 VRIJDAG 28 NOVEMBER 1980
j
binnenstadskerk
uitgave voor de Rooms Katholieke binnenstadsparochie St. Liduina O. L. Vr. Rozenkrans, Schiedam - v-??
Redaktie-adres: Rotterdamsedijk 320, Schiedam. Telefoon 263095
Op 24 september 1917 had Pastoor Lange-
wen tijdens een vergadering van het
Kerkbestuur „goed nieuws, zeer goed
nieuws zelfs". Hij had namelijk een niet
onaanzienlijke som geld gekregen om daar
voor electrisch licht in de kerk te laten aan
leggen. Deze gift was afkomstig van Marie
Wenneker, die al reeds zoveel aan onze kerk
had geschonken.
In de eerste plaats moest dit bedrag dienen
voor de aanleg van de lichtleidingen en de
lampen, maar de pastoor hoopte, dat er nog
iets zou overblijven om ook het orgel te
electrificeren.
Een zekere heer Willemse werd uitgenodigd
een offerte voor de kosten uit te brengen.
Deze werden begroot op 6.500,een be
drag dat ongeveer 2.500,— hoger was dan
de ontvangen schenking.
Omdat de kosten van aanleg hoger waren
dan de schenking begaf de Pastoor zich met
lood in de schoenen naar de edele geefster.
Maar deze stelde hem spoedig gerust met de
woorden: „Nu ik eenmaal begonnen ben,
wil ik ook de zaak voleinden", en het ont
brekende werd hem toegezegd.
In de kronieken komen wij hierover de vol
gende volzin tegen, welke wij graag willen
weergeven:
„Een woord van dank en hulde is hier zeker
niet misplaatst voor haar, die reeds meer
malen zich offervaardig toonde jegens onze
kerk en op waarlijk vorstelijke wijze met
milde hand de beurs opende ter eere van
God en tot opluistering van Zijn huis. Dat
zij nog lang moge leven tot heil onzer kerk
is voorzeker ons aller wensch".
Op 2 mei 1918 is het dan zover.
Marie Wenneker is uitgenodigd op de ver
gadering van het Kerkbestuur. Na het ge
bruiken van de thee, begeeft het gezelschap
zich naar de kerk, waar de geheel voltooide
electrische verlichting is ontstoken.
Na terugkomst in de vergaderzaal dankt de
Pastoor haar in welgekozen bewoordingen
voor datgene wat zij opnieuw voor Gods
huis heeft gedaan.
Bij monde van de Kerkmeester Zoetmulder
dankt het Kerkbestuur haar eveneens zeer
hartelijk.
Achteraf blijken de totale kosten van aan
leg 7.000,— te hebben bedragen. In de an
nalen staan nog twee toevoegingen in een
ander handschrift, namelijk:
ook de electrische verlichting om het
Mariabeeld is geschonken door Mej.
Wenneker
de lichtkronen zijn geschonken door de
parochie bij gelegenheid van het 40-jarig
priesterfeest van Pastoor Langewen.
Tijdens een vergadering in juli 1918 werd
de wens uitgesproken dat men op de toren
graag een haan geplaatst zag. In september
1918 deelt de Pastoor mede, dat de nieuwe
koperen haan reeds in bewerking is en dat
hij binnenkort wel zal worden geplaatst.
Volgens de nieuwe Codex moest Pastoor
Langewen in 1919 aftreden, maar door een
goedgunstige beschikking mocht hij blijven
tot na de viering van zijn gouden priester
feest in maart 1920. De parochie maakte
zich reeds op om dit feest met grote luister
te vieren.
Doch de mens wikt, God beschikt.
Op vrijdag 24 oktober 1919, 's morgens om
09.30 uur, toen niemand aanwezig was,
overleed hij plotseling in de pastorie.
De verslagenheid was groot in parochie
toen men vernam, dat de geliefde herder
was gestorven.
Hij was 36 jaar aan de Singelkerk verbon
den geweest, de eerste 13 jaar als rector,
daarna 23 jaar als pastoor.
In die tijd had hij ontzettend veel voor kerk
en parochie gedaan.
Geen andere priester heeft tot heden dit re
cord van 36 jaar geëvenaard.
C. H. van der Zant.
Wis en waarachtig zullen die er zijn: de eer
ste kommunie-vieringen. Ieder jaar een
feestelijk gebeuren in gezin en familie; ook
in de parochie.
Zo iets ingrijpends vraagt om een goede
voorbereiding. Hier en daar (Sint Jan-Aloy-
siusgroep en de Sint Jozefgroep) is er al een
begin gemaakt met voorbereidingen. De
daar bekende ouders krijgen binnenkort
een bericht hierover. Ook de ouders van de
kinderen van de Catharinagroep zullen we
benaderen. Ouders die hun kinderen elders
op school laten gaan en die toch mee willen
doen, worden nu verzocht zich te melden -
liefst schriftelijk - bij de commissie pasto
rale zorg. Adres: Singel 104. Dan kunnen
wij u uitnodigen.
VIER WEEKENDS ADVENT
koorzang
advent 1: 29-30 november:
zaterdag 19.00 parochiekerk: Creedsingers
zondag 9.15 parochiekerk: I.H.D. grego
riaans, 10.45 Liduinakapel: Valeriuskoor
advent 2: 6-7 december:
zondag 9.15
parochiekerk: I.H.D. gregoriaans, 10.45
uur: Liduinakapel: Creedsingers
advent 3: 13-14 december:
zaterdag 17.30 Liduinakapel: Valeriuskoor
zondag 10.45 Liduinakapel: I.H.D. grego
riaans
advent 4: 20-21 december:
zondag 9.15 parochiekerk: I.H.D. grego
riaans
zondag 12.00 parochiekerk: Gastkoor „Se-
nectute" met liederen en motetten
parochianen en gasten, u zult er zelf een
mooie eredienst aan beleven als u deze
dienst meemaakt; bovendien laat u door uw
komst in deze diensten uw waardering blij
ken voor de koor-medewerking aan de li
turgie en dat zal de koren helpen hun taak
te blijven vervullen. Verder: als u mee wilt
komen zingen, dan bent u welkom.
De liturgie van kerstmis staat nu ook om
schreven, maar biedt verschillende moge
lijkheden: zo is het leven van de kerk.
Daar zijn de mogelijkheden van wat meer
oudere kerkmuzikale medewerking van het
koor I.H.D.
maar ook van de eigentijdse gezangen van
het koor Valerius, dat vooral put uit de ei
gen schat van psalmteksten en de moderne
componisten van kerkmuziek.
En van de Creedsingers, die vaak be
staande melodieën van teksten voorzien en
de zang aanpassen aan hedendaagse moge
lijkheden.
Iedere viering brengt een eigen sfeer mee.
De commissie Pastorale Zorg probeert de
goede sfeer waarmee we kerstmis kunnen
vieren aan te grijpen en aan de kerkgangers
aan te bieden, vooral een litrugie die niet
zozeer dreigt te blijven hangen in „vroeger"
maar die ook „kerst wil vieren" voor nü en
voor de toekomst.
Zo zijn we gekomen tot de opstelling, die u
elders in de rubriek: Wat bieden we u -
wat kiest u, elders op deze pagina kunt aan
treffen en uitknippen.
Kerstmis
25 december
Kerstavond
24 december
Iln de parochiekerk: Singel 106.
19.00 uur een viering ingesteld op ouders
Imet kinderen (spel en vrijheid). Hierbij is
geen koor, we zingen samen nederlandse
liederen.
121.30 uur een wat meer traditionele eucha
ristieviering met medewerking van de ko-
ren I.H.D. (heren) en Jubilatio (dames); de
vaste gezangen zijn: latijn-meerstemmig.
I Verder vele kerstliederen in verschillende
talen.
24.00 uur een wat soberder maar toch zeer
I feestelijke viering met medewerking van
het Valeriuskoor waarbij veel volkszang;
ook nieuwe kerstliederen met begeleiding
aan de vleugel.
In de kapel St. Liduina (parochiedienst):
21.30 uur een themadienst met medewer
king van de Creedsingers: Gods Zoon is
mens geworden. Is dat geen mysterie? Ieder
jaar opnieuw een kerstvieren geplaatst in
het heden.
In de parochiekerk:
10.30 uur de enige eucharistieviering van I
deze dag. Het herenkoor I.H.D. zet zich bij
zonder in om een feestelijke mis te zingen.
Eenieder zal in deze dienst een waardevolle I
kerstviering vinden. Moge dit een volle kerk
zijn!
In de kapel St. Liduina:
10.45 uur een feestelijke eucharistieviering I
(de enige op deze dag) met medewerking I
van het koor Valerius ook hier geldt: wie uit
deze wijk liever niet in de avonduren gaat
treft hier een fijne kerstviering aan met I
veel koor- en volkszang in de moedertaal.
Tweede Kerstdag
vrijdag 26 december
In de parochiekerk alleen een H. Mis om I
10.30 uur en in de kapel St. Liduina een vie- I
ring om 10.45 uur.
N.B. deze gegevens zullen in het kort her
haald worden in een extra uitgave over
Kerstmis, uit te geven door alle parochies
^van Schiedam op 19 december.
De jonge mensen van de Creedsingers heb
ben mij een thema bezorgd voor dit week
end.
Ik mag dit thema kort en krachtig samen
vatten onder het woord en begrip „Glim
lach".
Hoewel in leeftijd ver vooruitlopend op
mijn assistenten, die dit thema hebben uit
gedacht, wil ik mij gaarne bij dit thema
aansluiten.
We vonden elkaar.
Ik moet dan trachten, de religieuse diepte
van dit fenomeen aan te geven.
De glimlach is een waarnemingsapparaat
voor een gelovige levenservaring.
Ik weet maar al te zeer hoe verschillend dit
leven wordt beoordeeld.
De T.V. bracht ons deze week het verhaal
van een jonge Belgische dichter. Zijn taal
vertolkte een bijna overgrote gevoeligheid
voor de droevenis in dit leven.
Hij maakte dan ook een einde aan zijn nog
zo jonge leven.
Hij viel over de steen des aanstoots. Hij
vond de dood.
Paus Pius XII verkondigde in zijn eerste
boodschap het mensenleven als een spelen
voor Gods aangezicht.
Spelen moet een glimlach opwekken.
Spelen moet blijdschap geven.
Spelen moet geen spelbederf opleveren.
Spelen voor Gods aangezicht laat je soms
over stenen vallen, zelfs over de grafsteen
van een dierbare, maar je moet blijven
glimlachen.
Achter de steen waarover je struikelt staan
Gods uitgestrekte armen en handen. God
kan van stenen brood maken.
Ons geloof vraagt om het leven te aanvaar
den als een geschenk.
Het leven is een geschenk van God en van
je ouders.
God gaf ons het leven om zijn liefde en hart
met ons te delen.
God gaf ons een verstand om Zijn liefde te
leren begrijpen.
Je dankt je leven aan de liefde van je ou
ders.
Het leven is een geschenk, want wat liefde
geeft is kosteloos.
Een geschenk is gratis, liefde is niet te koop.
Een geschenk brengt je een glimlach op het
gelaat.
Geschenken in materiële of geestelijke zin
als uiting van dankbaarheid doen je soms
méér dan wat je zelf hebt kunnen kopen.
Dankbaarheid voor het leven, en wat je in
het leven ontmoet hebt, lokt soms een glim
lach uit.
Een glimlach is echter geen schaterlach.
Een schaterlach hoor je bij de vele uitingen
van feestvreugde in onze welvaartswereld.
De vierders zijn soms uitgelaten, en dan is
alle leed tijdelijk vergeten.
De glimlach sluit meestal het leed niet uit.
Een glimlach kan tranen tot parels maken.
Dat is het vakmanschap van de mens, die
waarachtig kan troosten.
En wie heeft als ik ooit ervaren, hoe over
het gelaat van een pijnlijk gestorven mens
plotseling een glimlach valt?
Het drukt toch iets uit van een vrede, die
iets hemels laat verstaan.
Peinzend en schrijvend over de glimlach
verschijnt op mijn t.v. apparaat een jonge
verpleegster.
Zij had in ons land gewerkt maar was via
de diaconie van haar kerk naar Suriname
uitgezonden.
Ze is nu verzorgster van lichamelijk en
tegelijk geestelijk gehandicapten kinderen.
Zij vertelde:
Deze kinderen kunnen niet spreken, maar
na veel geduld uiten zijn hun dankbaarheid
met een glimlach.
En dat doet mij veel meer goed, dande vele
woorden van dank, waarmee mij in ons va
derland mensen bedanken, als zij uit het
ziekenhuis ontslagen werden.
Christendom goed verstaan, blijft ondanks
alles, vragen om een glimlach.
J. A. L. Laurent
Titulair pastoor.
De 3 wijzen uit het oosten komen het Kind aanbidden.
(Uit het museum San Marco te Florence door Fra Angelico).
