De Schiedamse Clubhuizen, deel 1 Historische band met Kerk steeds losser geworden Jeugdhaven: scheepstypen Clubhuis De Doele: lid voor 'n duppie Clubhuis Zuid: geen daglicht Clubhuis Oost uit as herrezen SCHIEDAM Voor velen is de term „club- en buurt huiswerk" niets meer dan een vage kreet, een uitdruk king uit het jargon van het zo veel omvattende maat schappelijk werk, het op bouwwerk, het sociaal-cul tureel werk. Anders dan deze zo modieus aangeduide collectie „wer kers" zijn de club- en buurt huizen geen verschijnsel van de laatste jaren. Ze hebben een lange tradi tie, en hun oorsprong gaat dikwijls terug naar de tijd dat de kerk meer greep had op het maatschappelijk le ven dan tegenwoordig. t I t j i i j t J c HET NIEUWE STADSBLAD PAGINA 20 VRIJDAG 6 MAART 1981 Men wilde niet langer genoegen ne men met de ruimte in de school aan de Zwartewaalsestraat, waar ook de Bewonersvereniging Zuid zijn onderkomen heeft. „We zijn te lang aan het lijntje gehouden", vonden de clubhuiswerkers in Schiedams zuidelijke stadsdeel. 9 De met klimop begroeide school in de Zwartewaalsestraat, waar zich later Clubhuis Zuid zou vestigen. St. Joris Doele omstreeks 1949 - ook toen al druk bezocht. De man links is Karei Scholten (thans on geveer 75 jaar). Hij was de eerste betaalde sociaal-culturele werker in Schiedam. ruimtegebrek soms is bleek vorige week zaterdag, toen het clubhuis werk Zuid het voormalige GTB ge bouw aan de Dwarsstraat kraakte en eigenmachtig in gebruik nam, uit protest, zoals men zei, tegen een laks beleid van de gemeente. Om het club- en buurthuiswerk eens wat meer op de voorgrond te plaatsen, publiceert Het Nieuwe Stadsblad een serie van drie artike len. Iedere- aflevering neemt een an der facet bij de kop: de historie, de aktiviteiten (anders gezegd, wat er in de clubhuizen te doen is) en ten slotte de knelpunten. De serie is tot stand gekomen door de enthousiaste medewerking van de vi'.f clubhuizen, te weten De Kreek, Clubhuis Zuid, St. Joris Doele, Clubhuis Oost en Jeugdha ven Nieuwland. In deel één komt de afzonderlijke geschiedenis van ie der clubhuis beknopt aan bod. Het pand waarin clubhuis De Doele (aan het Doeleplein) is ge vestigd, is ongeveer 300 jaar oud. Door de eeuwen heen heeft het ver schillende functies gehad. In de 19e eeuw was het een vereni gingsgebouw voor de schutterij, waar het oorspronkelijk ook voor bestemd was. In „De Doele" waren voorts een re- cruteringsbureau gevestigd, een ho tel, een museum en een distributie centrum. In 1948 werd op initiatief van de toenmalige wethouder van onder wijs en sociale zaken een stichting in het leven geroepen die het werk SERIE Door die toenemende belangstele ling heeft het clubhuiswerk be hoefte aan ruimte. Hoe nijpend het Clubhuis St. Joris Doele had in lang vervlogen tijden al dezelfde naam (foto Gemeente archief). worden. De bezoekers kwamen uit heel Schiedam en ook wel uit Vlaardingen en zelfs Rotterdam. Het doel was bereikt als de leden overstapten naar het georganiseerd jeugdwerk: een sportclub of andere vereniging. „De Doele" werd vanaf het begin bevolkt door ongeschoolde jonge ren en op hen werd het programma dan ook afgestemd. Er was een technische afdeling, een bankwer kersafdeling en een timmerafde- ling. Ook de geest vond er voedsel, er bestond een bibliotheek met „ve rantwoorde literatuur". In die tijd werden jongens en meis jes streng gescheiden. Voor beide groepen was een ander program ma. In de jaren zestig veranderde het bezoekersbeeld. Ook elders in de stad kwam het jeugdwerk op gang. „De Doele" hield een nogal selecte groep bezoekers over. Nu zijn het de kinderen van de bezoekers van toen die in „De Doele" te vinden zijn. „De Doele" richt zich op de Oostwijk en heeft met het centrum nauwelijks enige binding. Ook het clubhuiswerk in Zuid ontstaan uit het Sint Francisc De geschiedenis van Jeugdhaven Nieuwland (aan de Albardastraat) is, zeker in het begin, doortrokken van de protestants christelijke ge dachte. Aan het eind van de jaren 50 lagen de plannen klaar voor de bouw van een gereformeerde kerk. Tegelij kertijd ontstond het initiatief voor een jeugdclubhuis in de wijk Nieuwland. Na wat touwtrekken tussen initia tiefnemers, CRM en andere belang hebbenden, werd het gebovw in 1964 (het grenst aan de Magnalia Deikerk) aan de daartoe opgezette stichting overdragen. Het stichtingsbestuur bestond uit leden van de gereformeerde kerk en droeg het clubhuis in hetzelfde jaar over aan de wijk en haar be woners. De doelstelling was toen „werk on der de plaatselijke jeugd die uit evangelisch en pedagogisch oog punt bijzondere zorg behoeft, en daarmee samenhangend gezins- en volwassenenwerk". Men mikte op de jeugd van 4 tot 15 jaar, maar al de eerste dag werd deze leeftijdsgrens overschreden tot 23 jaar. De gevormde leeftijds groepen werden genoemd naar scheepstypen: kano's, punters, kruisers, kotters, loodsen, vuurto rens enzomeer, één en ander om de is Jeugdhavengedachte beter gestalte us te geven. onder de „ongeorganiseerde" jeugd ging aanvatten. Er bestond veel belangstelling voor dit werk. In 1949 stonden er 1200 jongens en meisjes ingeschreven. Er waren twee betaalde krachten en 22 vrijwilligers. Voor een dubbeltje kon iedereen lid Liefdewerk en onderdeel van de Katholieke Stichting Sociaal Cul turele Arbeid (KSCA). (Behalve de clubhuizen Oost, de Kreek en Zuid had de KSCA nog een vierde buurthuis in Schiedam onder de vleugels, namelijk „De Tempel" aan de Overschiesestraat. Deze instelling is enkele jaren gele den opgeheven en daarin huist nu het ontmoetingscentrmm van het werklozenprojekt De Trechter). Clubhuis Zuid bestaat nu een jaar of veertien. De eerste drie jaar bracht men door in een houten keet aan de Maasdijk, tegenover de Gus- tohallen. Dat onderkomen moest men in 1970 verlaten. En daarmee begonnen voor het club en buurthuiswerk in Zuid de huisvestingsproblemen pas goed. Want het volgende onderdak, de Dukdalf, onder de Heilig Hart kerk aan de Rijnstraat, was allesbehalve ideaal.^ Bezoekers moesten een ijzeren trap af om in de kelder te komen, wat vooral voor ouderen en moeders met kleine kinderen een probleem vormde. In de Dukdalf was bijna geen daglicht, de ruimte-indeling liet te wensen over en bovendien lag het onderkomen niet centraal in de wijk. Door de ruimteproblemen ontston den zelfs onderlinge conflicten. Soebatten bij de gemeente on een ander onderkomen hielp niet. Men besloot uit protest de Dukdalf te verlaten, hopend daardoor pressie op de gemeente uit te oefenen. De druk op de gemeente S chiedam is sinds vorige week zater dag weer groter geworden. De eis werd toen kracht bijgezet door een kraakaktie van vrijwilligers en be roepskrachten, die eigenmachtig het voormalige GTB-gebouw aan de Dwarsstraat in gebruik namen. Rustiek: de Lange Haven met op de linkerkade clubhuis De Kreek (foto Gemeente archief). In 1973 werd de kosterswoning bij het clubhuis getrokken. Daar werd een begin gemaakt met het volwas senenwerk. Ook ontstond een peu terspeelzaal. Inmiddels had men drie beroepskrachten. De uitbreiding met het peuterwerk toonde aan dat er meer beroeps krachten nodig waren. Er kwam een vierde bij. Vanaf 1974 kwamen problemen en veranderingen in de wijk steeds dringender boven drijven. Dit werk werd door het team opgepakt. In 1976 werd het bestuur min of meer gedwongen, bij een perso neelswisseling een opbouwwerker aan te stellen in plaats van een so ciaal-cultureel werker. In 1977 wijzigde men de statuten van gereformeerd naar algemeen christelijk. Het huidige clubhuis Oost is voort gekomen uit het Sint Franciscus Liefdewerk, opgezet door gegoede katholieken, in eerste instantie be doeld voor jongens als voortzet ting van de Jozefgezellen maar later ook (in het Francisca Roma- nawerk) voor meisjes. Halverwege de jaren 60 veranderde het karakter: van liefdewerk voor minder bedeelden werd het tot ontspanning voor iedereen. Er kwa men beroepskrachten bij, paters en broeders. In dezelfde periode ontstonden er problemen met de accomodatie aan Vrijwel alle Schiedamse club- en buurthuizen zijn óf uit de katholie ke, óf uit de protestantse kerk voortgekomen. Het club- en buurt huiswerk had zo'n vijftig jaar gele den dan ook een heel wat beslote- ner karakter dan nu. Men krijgt d( indruk dat „zieltjes winnen" inder tijd belangrijker was dan ontspan ning bieden. Ontspanning bieden is mettertijc doel nummer één geworden, zekei nu men meer e meer over vrije /n/ tijd gaat beschikken, tijd die voor een deel wordt doorgebracht in het buurt- of clubhuis.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1981 | | pagina 20