Van éénmans-winkel
naar textielgigant
Jan Zeeman gelijkmatig door
ZAKE
Kettingbotsing
L. Nieuwstraat
Motor
Zo gaat dat
Oudste zoon
Gelijkmatig
Op de man af
Werkgelegenheid
Doet me wat
Paardrijden
Onvergetelijk
Vergeetachtigheid
tweemaal brand
Tamboerkorps WF
behaalt succes
het NIEUWE STADSBLAD PAGINA 41 WOENSDAG 17 JUNI 1981
Jan Zeeman: „Bij bedrijfsover-
9V) WÜIIMfW/l namen moet je gewoon open
miW WUwWwiC en eerlijk de zaken toelichten".
Zal ik u voorgaan...
In negen van de tien gevallen is het een sekretaresse of receptioniste,
die je op deze manier ontvangt en je dan verder doorsluist naar „de
baas", ofwel de top van een bedrijf, waar je een afspraak hebt.
Een moment wachtend bij direkt aangeboden koffie in de hal van het
nog zo nieuwe Zeeman-gebouw (okergeel met bruin oprijzend tussen
het poldergroen van Alphen aan de Rijn) gaat het anders.
Daar komt de heer Jan Zeeman zelf naar je toe, je lift samen met
hem naar de verdieping waar hij z'n direktiekamer heeft, die meer
imponeert door de ruime afmeting dan door een indrukwekkend inte
rieur, en zonder veel poespas ben je direkt plezierig aan het werk. Je
kunt vragen wat je wilt, de antwoorden zijn open en fair.
supers, werden er in Brons
vestigingen 43 Zeeman Textiel-
supers gemaakt, kregen vier
voormalige Brons-winkels de
naam van Gazan op hun gevels
en twee het Vinke-gebeuren
binnen de muren...dat kan bin
nen een paar maanden weer
veranderd zijn.
De ombouw van de Brons-za
ken naar Zeeman- óf andere
winkels, gaat niet alleen in fa
ses, maar wordt ook wel over
wogen met het oog op de
markt in z'n algemeenheid én
plaatselijke vestigingen in het
bijzonder, steeds bekeken.
Je zou wel mal zijn om een
Brons-zaak en een Zeemansu
per, die (om een extreem voor
beeld te noemen) in één straat
zitten beide te handhaven. Dan
ga je toch een andere richting
uit denken en je afvragen: welk
gat zit er er hier in de markt en
waar vullen we dat het beste
mee op, als we het mogen zeg
gen in termen van het simplis
tisch verbond.
Er komt vanzelfsprekend nog
al wat kijken bij een ontwikke
ling, zoals Jan Zeeman die niet
in z'n eentje, dat wil hij na
drukkelijk stellen, maar wel als
motor (en ik ben zo vrij dat zelf
voor mijn rekening te nemen,
red.) heeft bewerkstelligd.
Negen en dertig jaar is Jan
En dat toch met een man, die
aan het hoofd staat van één
van Neerlands grootste textiel
ondernemingen met ruim 270
zaken en 1500 vrouw/man per
soneel.
Geen kleinigheid, zeker niet in
deze tijd, hoofddirektie zijn van
een bedrijf, dat van een één
mans winkel in datzelfde Alp
hen van 1967 af stap voor stap
is uitgegroeid tot de Zeeman
Groep b.v. van nu.
Buiten, dicht bij de hoofdin
gang van het zeer recent in ge
bruik genomen pand de
aanleiding tot m'n bezoek, die
nieuwbouw kun je op een
soort totempaal al zien wie
deel uit maken van de Zeeman
Groep.
Uitgevoerd in de eigen huisstijl
van de verschillende divisies,
zoals ze worden genoemd, zie
je daar die namen op de
speels aandoende paal.
Gazan, Vinke, Brons, Favetex,
naast de naam Zeeman, vor
men ze ook nog met de Vroom
textielwarenhuizen samen die
ene groep.
Nu kunnen we al die filialen
met hun eigen namen wel op
een rijtje gaan zetten, maar
dat is dan het 1981-rijtje.
Want zijn er (om maar een
voorbeeld te noemen) van de
recent overgenomen Brons-za
ken nu nog 113 Brons Textiel
met Ank Hovingh-Krayo
Postbus 167 Delft
Met „Ter Zake" brengen wij een
rubriek, die zakelijke en/of com
merciële informatie geeft als daar
aktuele aanleidingen voor zijn.
Algemene voorlichting, die in bre
dere zin tot dit terrein gerekend
kan worden, zorgt daarbij voor af
wisseling.
„Ter Zake" verschijnt als regel in
meer dan èèn Randstad-Editie in
een daartoe geëigend deel van
ons verspreidingsgebied.
Deze „totem paal" is voor het
nieuwe gebouw van de Zeeman
Groep niet alleen een speelse
blikvanger, maar laat gelijk de
namen zien, die van deze groep
deel uitmaken.
Zeeman en al zullen er jongere
managers groeiend naar zijn,
zo'n pand, zoveel zaken en zo
veel mensen, is dat nog altijd
aan de jonge kant van de veer
tig-
Met wie zit je dan te praten wil
je dan wel even weten.
Met de zoon van een man, die
in IJmuiden één van de eerste
was, die z'n manufacturenwin
kel, waar ook veel bedrijfskle
ding werd verkocht, omzetten
in een textiel supermarkt. En
dat was nog al wat in '61.
Maar je praat vooral met de
oudste zoon van een tien kin
deren tellend gezin. Tussen
twee zussen (één onder en één
boven je) automatisch mee
werkend en aanpakkend in va
ders winkel, wordt je dan wel
een tikkie gevormd. Als jongen
ben je dan in de eerste plaats
het „knechtje" voor de minder
leuke klussen, de „meiden"
staan eerder achter de toon
bank en jij dient toch ergens
ook met een voortouwtje in je
hand, je eigen plek te verover
en.
Zoiets denk je naderhand dan
wel eens, als puber en op
groeiend naar de volwassen
heid realiseer je je later pas
hoe vormend dat geweest kan
zijn. Naast uiteraard de school
opleiding, die je toen volgde.
Nou is Jan Zeeman er de man
niet naar om uitgebreid over
zich zelf te vertellen. Hij zal pu
bliciteit niet uit de weg gaan,
maar zoekt het niet.
Open is hij zeker in al z'n ge
lijkmatigheid en daarom hoor
je ook, hoe hij na voor z'n va
der in Lisse een zaak te heb
ben opgestart en gedreven, hij
in '67 samen met zijn vrouw
Marijke Warburg in Alphen aan
de Rijn begon.
Als het echtpaar Zeeman. Zelf
standig. Zonder verder enige
zakelijke binding met thuis.
Maar wel in de textiel. En voor
al met de wil er in de eerste
plaats in die ene zaak alles van
te maken om vervolgens de
vleugels uit te slaan.
Dat schijnt een Zeeman-trek te
zijn, want een broer van hem
heeft ook een niet onaanzien
lijk aantal zaken, maar beiden
opereren in onderlinge pais en
vree afzonderlijk.
Vijf jaar na zijn stap tot zelf
standigheid ging Jan Zeeman
z'n zakelijke neus achterna en
nam drie vestigingen over van
de firma Snijders.
De ogen open, de markt aan
voelend, wetend wat er speel
de of wat er boven verschillen
de hoofden hing, volgde over
name van de al genoemde an
dere bedrijven.
„Fusies", vormen van samen
werking, overnames, ze heb
ben naast de voornaamste za
kelijke motieven, altijd en
vooral sociaal maatschappelij
ke facetten. En dan bedoel ik
speciaal de mensen met wie je
te maken krijgt. Dat kan soms
gevoelig liggen", vragen we
hem op de man af. Z'n ant
woord is reeël.
„Kijk, als een zaak er aan
dreigt te gaan en jij blaast er
nieuw leven in, dan ben je de
reddende engel. Maar een an
dere keer kun je op emotionele
legenstand stoten. Ik ben dan
gewoon maar eerlijk. Kom met
de cijfers als het moet, zeg
waar het op staat en laat voor
al duidelijk uitkomen waarom
het eigenlijk gaat. Goed lopen
de zaken met een goeden
werkgelegenheid", is zijn reak-
tie.
„En bij dwarsliggers?"
„Er zijn soms mensen en dat
zul je altijd houden, die ziende
blind zijn en optimistisch blij
ven, terwijl er zakelijk geen
voet meer is om op te staan.
Dan is het kiezen of delen.
Maar daar wil ik wel wat aan
toevoegen, er één voorbeeld
uitlichten. Er was bijvoorbeeld
een goed inkoper, die ver
dween. Na een tijdje kwam hij
weer terug. En nu is hij een
goed en motivieerd medewer
ker. Zoiets doet me dan wel
even wat", zegt hij.
Waar ik dan weer bij wil zeg
gen, dat z'n toon, z'n manier
van spreken, er evenwichtig bij
blijft, want Jan Zeeman is, ui
terlijk tenminste, geen man
van uitschieters. Al geloof, of
weet ik stellig, dat je van goe
de huize moet komen om iets
uit z'n hoofd te praten, als dat
er eenmaaj grondig in zit.
„Klopt" geeft hij toe. „Tenzij
de argumenten goed zijn. Maar
die moeten dan inderdaad wel
degelijk zijn onderbouwd, an
ders blijf ik op m'n punten
staan", stelt hij, waarbij z'n
bruine ogen je niet direkt
doordringend maar wel kaars
recht aankijken.
„Nog vrije tijd, mijn heer Zee
man?"
Dat blijkt niet al te veel, maar
wel goed besteed. Met paar
drijden, al jaren, eerst vanaf
zijn trouwen samen met zijn
vrouw, nu met wat vrienden,
gewoon door het groen van
Alphens dreven. Een paar we
ken wintersport met het drie
zonen tellende gezinren dan is
die vrije tijd wel grotendeels
op.
Met hun huis aan de Rijn heeft
het gezin Zeeman het nieuwe
pand, geheel in eigen regie
naar ontwerp van de eigen ar
chitecten, zien bouwen. Met
z'n jongens klom Jan Zeeman
op de vrije zondag dan wel een
het gebouw binnen, meeklim-
mend per in aanbouw zijnde
etage.
Nu is het al weer een week of
wat in bedrijf.
Met een grandioos personeels
feest op Hemelvaartsdag (te
gen de 2000 mensen te gast
en hoe!) werd het onvergetelijk
in gebruik genomen.
Met z'n vijf kantoorlagen,
waarbij voor iedere divisie ei
gen ruimten, het kantoor van
de hoofddirektie, waar niet al
leen de heer Zeeman zetelt,
maar ook mede-direkteur, de
heer A. Dam én z'n 15.000 m2
magazijnruimte in twee lagen,
is het een blikvanger tussen
„centrale" wegen en de spoor
lijn daar in Alphen.
Efficiënt, toch met sfeer, cor
rect ogend, geen overdaad,
wel met een eigen stijl: het is
eigenlijk een gebouw een beet
je als Jan Zeeman zelf.
Maar je past wel op om dat te
zeggen. Het: „zet u dat maar
niet in de krant" ligt bij de
heer Zeeman dan duidelijk
voor de hand. Daarom heb ik
het maar geschrewven en hem,
een beetje inschattend, komt
hij daar vast wel over heen...
SCHIEDAM Bij een binnen
brandje aan het Jac. Urelusplein
is zaterdagmiddag de gehele keu
ken van een woning uitgebrand.
Oorzaak van de brand was de ver
geetachtigheid van de bewoonster.
Zij zette een frituurpan op het
vuur en verliet daarna de keuken.
Later werden de bewoners opge
schrikt door een hevige rookontwik
keling. De vergeten pan had vlam
gevat en de keuken in lichterlaaie
gezet.
De brandweer bluste het vuur met
één hogedrukstraal, waardoor de on
derburen met wateroverlast gecon
fronteerd werden. In het huis waar
de brand uitbrak was men evenwel
verzekerd. De juiste schade is nog
niet bekend.
Brand ontstond zondagmiddag ook
in een woning aan de Nieuwe Maas
straat. De kelder en een gedeelte
van de vloer vatten vlam door een
vergeten sigarettepeuk.
Waarschijnlijk werd deze „vuur
haard" vergeten door de twee man
nen, die 's middags in de kelder be
zig waren een defect aan de riole
ring te herstellen.
Toen dit tweetal de kelder voor een
uurtje verliet moet het vuur zijn ont
staan.
De brandweer was het vuur evenwel
snel meester. Tijdens de blussings-
werkzaamheden viel de moeder van
de 20-jarige hoofdbewoner flauw,
overmand door emoties. Na een kor
te behandeling in het gemeentezie
kenhuis mocht zij weer naar huis.
De bewoners waren tegen brand
verzekerd.
SCHIEDAM Een 37-jarige
Schiedammer die te diep in het
glaasje had gekeken, heeft in de
nacht van zondag op maandag een
flinke ravage aangericht onder
aan de Lange Nieuwstraat gepar
keerde auto's.
Dit voorval vond plaats nagenoeg
onder de ogen van politieagenten in
het hoofdbureau. De man botste met
zijn Mercedes op een auto en nadat
dit voertuig bijna tien meter verder
in de struiken was beland, veroor
zaakte de automobilist een ketting
botsing waarbij nog eens 3 auto's be
schadigd raakten.
Direkt na deze botsing vloog zijn
Mercedes in brand. De man slaagde
erin met eigen middelen het vuur
meester te worden. De brandweer
voltooide het karwei.
Op het hoofdbureau weigerde de
roekeloze man iedere medewerking
aan een alcoholonderzoek. Hij wen
ste noch de blaastest noch de bloed
proef af te leggen.
Wel stelde hij zich onder behande
ling van een GGD-arts, die een flin
ke hoofdwond veroorzaakt door
dat de man met zijn gelaat tegen de
voorruit was geslagen ter plaatse
verbond.
Door 's-mans dolle rit is een scha
de van vele duizenden guldens
ontstaan aan diverse auto's en een
deel van de struiken aan de Lange
Nieuwstraat
SCHIEDAM Op zaterdag 13 juni
heeft het tamboerkorps van de Har
monie Wilton-Fijenoord deelgeno
men aan een Drumbandfestival te
Giessenburg. Dit festival werd geor
ganiseerd door de Drumfanfare „Sa
men spelen sterk", t.g.v. haar derde
lustrum.
Het tamboerkorps had ingeschreven
in de eerste afd.: met de volgende
werken. Lopende Gemertmars van
H. v. Boven en staande Triomf door
Ritmiek van S. Egberts.
De prestatie werd door een zeer des
kundige jury, bestaande uit de heren
K. v. Dijk, C. Kulk, J. Wassenaar, al
len van de Marinierskapel, als volgt
beoordeeld.
Een totaal van 210 1/2 punt was een
fraaie eerste prijs voor het tamboer
korps.
Voor de beste Tamboermaitre van
het gehele festival was een fraaie bo
kaal beschikbaar gesteld. Tamboer
maitre Jan Rissema werd na de
prijsuitreiking, door de wethouder
Van Uiessenburg verzoent bij hem te
komen.
Hij maakte bekend dat de tamboer
maitre van Wilton-Fijenoord door de
jury als te zijn de beste van het gehe
le festival was aangewezen. Hij over
handigde aan deze maitre de daar
voor bestemde bokaal, welke een
persoonlijke prijs betekende. Zijn be
oordeling van alle juryleden was een
9. Dit sukses is mede te danken aan
de nieuwe instrukteur J. W. Bis-
schops die hiermede heeft bewezen,
dat hij met zijn vakkennis de tam
boers op een hoog peil weet te bren
gen.
