Opening distributiecentrum
Dirk van den Broeks filosofie:
Con tainer-kettingrail spoort goed
Doe wat aan die files
Dirk van den Broek:
RANDSTAD
EDITIES
Met de bus
Zelfde laken
Amateurisme
IJzer smeden
Niet onderschat
Buiten al
Vondst
Balaman
Rode rozen
iv$n..
Bas van der Heijden's direkteur, de heer P. J. Stuyts bij de Balaman, de krattenhef-
fer, die in één keer vier kratten frisdrank optilt en probleemloos op hun plaats zet.
Zo'n handig systeem maakt dit distributiecentrum mede tot één van de modernste van Europa: een ketting-rail
waarop containers kunnen worden aan- en afgevoerd.
Dirk van den Broek:
Inspelen op bezuinigen.
MÉÉMMÉ!
MMIÜ
MÉÉÜ
Wie dan in een zo zakelijke ruimte als een magazijn
met z'n tienduizenden pakken, dozen, blikken, zakken
en noem maar op, (meters hoog in het gelid) nog een
geanimeerd gezellige en vooral originele openingsre
ceptie houdt, ontbreekt «het niet aan een zekere
schwung.
Op die brand in oktober'80 op het industrieterrein „De
Geer" te Zwijndrecht, ga ik niet verder in. Die regel
rechte ramp is men met inzet van veel krachten („bu-
ren"-hulp) en niet in de laatste plaats gemeentelijke
medewerking en zelfs initiatieven, te boven.
Nu staat daar 6500 m2 magazijn-ruimte, zo efficiënt en
ook fris ogend ingericht, dat er met recht reden was
voor een officiële opening, woensdag 5 september.
Op z'n minst een goede inval: de rij kramen als één
aantrekkelijk drank- en smikkelpad, waar leveran
ciers, fabrikanten en andere relaties van Bas van der
Heijden hun produkten de komende en er weer langs
gaande man aanboden. Van warme piza's en dito
stroopwafels af, via koele vruchtendranken en warme
koffie tot noten toe. En veel er tussen.
De heer P. J. Stuyts, direkteur van Bas van der Heij
den BV, moet minstens twee eigenschappen de zijne
kunnen noemen. Doorzettingsvermogen én fantasie.
Want wie binnen één jaar, nadat een nog bijna nieuw ■■■min»
distributiecentrum totaal werd verwoest op dezelfde
Zwijndrechtse fundamenten een volkomen nieuw ge
bouw kan openen, i^ een aanpakker. IB1II111II11111
RANDSTAD-EDITIES
A
Bij Bas van
loopt he
mei Ank Hovmqh Krayo j
Met „Ter Zake" brengen wij een
rubriek, die zakelijke en/of com
merciële informatie geelt als daar
aktuele aanleidingen voor zijn.
Algemene voorlichting, die in bre
dere zin tot dit terrein gerekend
kan worden, zorgt daarbij voor al-
wisseling.
„Ter Zake" verschijnt als regel in
meer dan èèn Randstad-Editie in
een daartoe geëigend deel van
ons verspreidingsgebied
Op de avond van die geanimeer
de ontvangst, eerste woensdag
van september was er voor alle
personeelsleden van Bas van der
Heijden, die samen 850 man
trouw sterk met „aanhang" op
Stuytseriaanse wijze bij de ope
ning werden betrokken. Met
voor de dames rode rozen toe.
Bezuinigen soms nodig
maar altijd nuttig
De heer Dirk van den Broek
had bij de fleurige opening
van het nieuwe distributiecen
trum wat te zeggen tot de
pers. En als (met zijn welne
men) zo'n super kruidenier
iets kwijt wil is het: oren en
je bloknoot open.
Hij praat snel en gemotiveerd,
Dirk van den Broek. Maar hij
ioet dat wel met de onder
koelde toon van een zaken
man met pit, de als gedele
geerd commissaris van een
viertal vennootschappen
mede die éne parapluie vier
luizend mensen aan het werk
wel graag de puntjes op de
i'tjes zet en ziet.
Het gaat goed én het gaat
soms slecht, hoor je hem zeg
gen en dat diep je dan samen
in een persoonlijk gesprek na
der uit.
Het gaat, naar blijkt, goed met
de groep, die zijn naam draagt:
de Samenwerkende Dirk van
den Broek bedrijven.
Om die eerst maar even op een
rij te zetten: in ons verschij-
ningsgebied zijn dat super-
markts, die onder de naam Bas
van der Heijden samen zo'n
twintig vestigingen vormen in
Randstad-Holland. Met zaken
van 2200 m2 (in Ridderkerk) af
tot kleinere aanlooppunten van
zo'n 100 m2 (in Poortugaal) toe.
En alle metrages er tussen. Dat's
één.
Dan is er de horeca-sector,
waarvoor de naam Dirck Dirckz
is gekozen. Die omvat een zestal
bedrijven, waaronder Treslong
in Hillegom samen, goed voor
3200 zitplaatsen.
Om en nabij dertig slijterijen,
Dirck III genaamd, maken ver
der deel uit van de groep, even-
als de reisorganisatie D-Tours,
waaronder ook Portugal-specia
list Prim Air valt.
En over dit kwartet nu mag hij
zich, economisch gezien (want
daar ging en gaat het hem om)
positief uitlaten.
Neem de reiswereld. Dat is
toch niet overal rozengeur en
maneschijn geblazen, zo weet
je, maar de heer Van den
Broek kan voor het afgelopen
(vakantie)jaar spreken over
een toename voor D-Tours
van elf procent. En dat's geen
kleinigheid.
„Bezuinigen, akkoord, maar
de mensen laten zich niet hun
vakantie ontnemen" is zijn
stellige overtuiging.
„Wel zie je een verschuiving.
Vroeger twee keer per jaar met
het vliegtuig? Dan nu eenmaal
en die tweede keer met de bus.
Ik noem maar een voorbeeld.
Dure hotels? Men let echt goed
op de prijzen, gaat vergelijken
en kiest dan tegenwoordig wat
bij het budget past of neemt een
bungalow, dan wel apparte
ment", is een ander facet.
Daarnaast wordt de interesse
voor touringcar-reizen steeds
groter, weet hij uit ervaring.
De reden, wil je weten.
Tweevoudig. In de eerste plaats
in het materieel stukken beter
geworden (air-conditioning, een
toilet in de bus, iets te drinken,
noem maar op). Daarnaast zijn
velen, die eerst het vliegtuig na
men, er zich weer van bewust
van geworden dat het best leuk
is onderweg al wat te zien. An
dere sfeer, andere mentaliteit,
andere reisgewoonte.
„De Nederlander is niet bang,
maar wel voorzichtig", zegt de
heer Van den Broek, daarbij
doelend op het geld, dat de door
snee Nederlander voor de va
kantie wil uitgeven. „Waar voor
dat geld dus, ook in dit opzicht
en dat bieden we", stelt hij, je
recht aankijkend.
Hetzelfde laken een pak in de
horeca-sector. Wijn- en menu
kaarten aangepast, niet meer:
het kan niet op jongens, bestel
len maar die fles wijn van veer
tig gulden.
„Kijk en bied je dan binnen de
marge van de financiële moge
lijkheden toch iets acceptabels
aan de uitgaans-tafel, dan hoef
je ook in dit opzicht niet te kla
gen".
De slijterijgen dan, vraag je
door, omdat daar toch over de
hele linie geen hoera-stemming
heerst.
„Klopt, daar zijn die ernome ac
cijnsverhogingen de oorzaak
van. Indien die zich nu eens sta
biliseren en dat wordt wel tijd,
verwacht ik zonder meer een
opleving", durft hij zich optimis
tisch op te stellen.
En tenslotte: de reden waarom
ik in Zwijndrecht was, de su
permarkt, de Bas van der
Heijdens dus.
Ook nu: geen somberheid,
men wil zelfs uitbreiden.
„We hebben met dit nieuwe
magazijn, ruimte, die bere
kend is op expansie. Wat ons
betreft kunnen er hier in de
Randstad binnen een straal
van dertig kilometer van dit
centrale punt zeker nog vijf
supermarkts komen. Vijf
„Bassen" dus.
En dan komt duidelijk om de
hoek kijken, wat de heer Van
den Broek in zijn speech bedoel
de met de opmerking, dat het
ook in de detailhandel helaas
niet overal even best gaat.
„Er zijn zelfs winkelcentra, die
gemakshalve maar geen koop
avond meer houden" weet hij en
dat noemt hij een slechte zaak.
De reden, mijnheer Van den
Broek?
„Ik zie als een van de belang
rijkste oorzaken het amateuris
me, waarmee sommige lieden
bezig zijn geweest met de ver
huur van zaken in de winkel-
concentraties. Ja inderdaad, ik
bedoel met name projectontwik-
keklaars. Men heeft vaak niet
gelet op de kwaliteit van de on
dernemer, met wie men in zee
ging. Dat is één.
Daarnaast hebben verschilende
gemeenten de politiek de plaat
selijke kruidenier voorrang te
verlenen in zo'n winkelcentrum.
Maar dan moet je toch altijd
maar afwachten of zo'n man dat
aan kan. Of hij inderdaad de
trekkersfunktie kan verullen,
die een goede supermarkt in elk'
winkelcentrum heeft.
Waar dat niet het geval is, gaat
het fout, neemt u dat van me
aan. Niet een, twee, drie, dat
glijdt langzaam af, maar is toch
nu al merkbaar", is zijn mening,
Als je hem zo hoort praten,
wordt het je duidelijk, dat hij
die middag dan gelijk maar
het ijzer heeft willen smeden,
daar waar hij denkt dat het
heet is. Dat hij via z'n speech
gemeentebesturen in de ogen
heeft willen kijken als het
gaat om vestigingsbeleid en
dito politiek met betrekking
tot supermarkts in het alge
meen. En uiteraard die van
Bas van der Heijden in het
bijzonder. Dat hij zijn kant
van de medaille heeft willen
laten zien en je voor wilt hou
den.
„Wij verschaffen werk, verslin
den geen energie en hebben de
capaciteit voor een grotere af
zet", zei hij in de microfoon en
tegen de luisterende aanwezi
gen.
Later, samen aan tafel, diept hij
nog eens uit, dat daarbij het as-
pekt van prijsbewust opereren
in dit kader naar zijn gevoel ook
niet onderschat mag worden.
„In Amerika zeggen ze, dat het
voor de armen nodig is prijsbe
wust te zijn en voor de rijken
nuttig. Daar gaan wij ook al
sterk naar toe. En onze bedrij
ven spelen er op in", is de anno
'81 en nog verdere toekomstmu
ziek van een zevenenvijftig-jari
ge, die niet schroomt te zeggen
waar hij zijn inziens op staat. En
die het, dat moet gezegd, zelf
met de eigen handen en vooral
met het eigen hoofd allemaal
(mee) van de grond heeft helpen
zetten.
Op die toekomst drinken we
dan maar een glas beste recep
tie-sherry en het zou Dirk van
den Broek niet zijn, als hij
niet met kleine oogjes achter
z'n bril eerst zou zeggen: eigen
import... en dan: gezondheid.
Buiten al, onderweg naar de
Mandenmakersstraat, waar dit
distributiecentrum staat (één
van de modernste van Europa,
tussen twee belangrijke haken!)
werd je al in de stemming ge
bracht. Grote vrachtwagens met
pijlen er op wezen je reeds van
verre de weg, bij de ingang de
klanken van een draaiorgel „Bei
mir bist du schön" hoorde ik op
het moment van binnenkomst.
maar dat zal een gezellige toe
valstreffer zijn geweest...
Zelfs een antieke brandweerwa
gen stond (symbolisch?) opge
steld.
Binnen frapperen je vooral
zakelijk gezien dan twee
vondsten, i.e. toepassingen.
In de eerste plaats de enorme
lange rails, slingerend door
een deel van het magazijn. Op
die kettingrails worden con
tainerwagens gezet, die dan
automatisch „aan de wandel"
gaan over die lopende ketting.
Geen gesjouw meer, geen
zwaar duwwerk, gewoon on-
tieglijk handig.
„Idee van u, mijnheer Stuyts"
wil je dan wel even van Bas
van der Heijdens direkteur
weten.
„Ja en nee. Voor een distribu
tiecentrum als het onze wel,
ik ken het van de bloemenvei
ling Aalsmeer" hoor je.
Wat ik aan geïnteresseerden ook
kwijt wil is het plaatsen van een
kratten-heffer hier, bekend on
der de naam „Balaman". Dat ap
paraat tilt in één keer vier krat
ten met elk twaalf flessen er in
op en iedere ingewijde weet wat
dat betekent. En bespaart aan
mankracht, én vooral rugklach
ten.
Voeg er het in deels zwart-wit
gehouden kantoor nog aan toe
en u kunt zich de trots van Bas
van der Heijden voorstellen met
zo'n modern distributiecentrum,
van waaruit meer dan twintig
supermarkten en een achttal
slijterijen in deze regio worden
bevoorraad.
Er was veel belangstelling bij de
opening. Ook van gemeentelijke
zijde in de persoon van de bur
gemeester van Papendrecht, de
heer M. Soetendal en de wet
houder van financiën en bedrij
ven te Zwijndrecht, de heer P.
van Namen. Deze sprak ook nog
z'n gelukwensen al speechend
uit, nadat eerst de heer Stuyts
woorden van dank had gespro
ken aan de adressen van hen,
die dat verdienden.
Ook de heer Dirk van den
Broek voerde het woord, waar
we op deze pagina nog even na
der op ingaan
op rails j
werk verschaffen door dit pro
bleem te gaan aanpakken. De
wegen, waar de grootste knel
punten zitten, te gaan verbre
den.
De wegenbouwers zitten om
werk te snakken. Duur geld
voor de import van grondstoffen
zijn we niet kwijt, want we heb
ben het gros van het materiaal
onder handbereik", zo pleit hij
als 't ware voor de aanpak van
een probleem, waar velen in
Zuid-Holland (en ook elders)
mee zitten.
„Wel eens gehoord wat een kilo
meter weg kost, mijnheer Van
den Broek?"
„Nee, geen idee. Maar wellicht
niet zo veel als die files, thans
ondernemers en particulieren
kosten. Trouwens, als de burgers
ook aktiever zouden worden
met: „Niet blij in de rij" en zulk
soort dingen, moeten er toch er
gens ogen open gaan" is een
hoop, die we namens hem in
deze krant verwoorden.
Ingenomen met zo'n efficient,
modern distributiecentrum is de
heer Dirk van den Broek zonder
meèr, maar weinig te spreken is
hij over de aan- en afvoerwegen
in dit stuk Zuid-Holland, want
die zijn, vindt hij, niet op hun
taak berekend.
„De filevorming neemt in ern
stige mate toe. We hebben uitge
rekend, dat er voor het wagen
park van Bas van der Heijden
drieduizend uren verloren gaan
in files.
Dat kost één gulden per minuut
per wagen, dus ga dat maar êens
uitrekenen.
Daarnaast is het energieverspil-
lend, dat stilstaan of bijna niet
rijden en energie is harde valu
ta. Nou, daar zwemt Nederland
niet in.
Een antwoord, dus oplossing?
Dat is volgens de heer Van den
Broek ook een sociaal getinte.
„Wat betalen we niet aan wer
keloosheidsuitkering? Hoeveel
mensen zouden niet graag wer
ken, inplaats van niets om han
den te hebben. Daar ben ik van
overtuigd. Nou, laten we dan
Tenslotte is het ook milieuver
vuilend, al die duizenden, dui
zenden wagens, die maar staan
te ronken, dus te stinken.
Ik vind dat sociale aspekten van
filevorming, waarvan ik me af
vraag of de overheid die vol-'
doende onderkent".
