een zinvol kado voor uw kind Wereld-delen en u steunt tegelijk hetNovib- ontwikkelings werk Boventoon De legendarische en viervoudig Olympisch kampioen Jesse Owens deed op het hoogte punt van zijn sportloopbaan de volgende uispraak: „Als je eenmaal aan atletiek begint, kun je er niet meer mee ophouden". Een soort verslaving dus. Vraag een willekeurige atleet wat hij er nu aan vindt om rondjes te lopen en hij zal zijn schouders ophalen en zeggen: „Het is lekker om je helemaal leeg te lopen, de pijngrens te doorbreken". Doe je zelf niet aan atle tiek dan zal je zo'n uit spraak nooit begrijpen. In elk geval bewijzen hon derdduizenden jogger s/trimmers over de hele wereld dat het een kick is om kilometers asfalt on der je voeten te laten wegglijden. En dan heb ben we het nog niet eens gahad over de technische nummers. Jarenlang trai nen om 1 centimeter ver der of hoger te springen. „Het is een uitdaging, een obsessie",zei onlangs nog een Nederlandse atlete. Gevaarlijk Bestellen bij Novib Wereld-delen is een spannend en leerzaam spel. Jong en oud, van 8 tot 80 jaar, raken hierdoor spelenderwijs vertrouwd met de vele facetten van de internationale ontwikkelingssamenwerking. Spannend, leerzaam tot de laatste ronde •*:w v^v ::xi£x s y>«\. Atletiek is verslavend te houden. De keerzijde van de medaille is dat je wel meestal met interessante mensen te maken hebt die wat verder denken dan de finish lang is. De laatste jaren is er binnen de K.N.A.U. de tendens ont staan om de zaken wat zakelij ker aan te pakken. De franje moet er een beetje vanaf. Met andere woorden als iemand het leuk vind om in clubver band honderd rondjes te lopen moet hij dat doen en hoeft hij niet aan de hand van de trai ner de heilige rondgang te ma ken over de baan om kennis te maken met al dat heerlijks dat de atletieksport te bieden heeft. Vroeger telde- je alleen maar mee als je echt aan atletiek deed, joggers/trimmers en ki lometervreters krijgen echter binnen de K.N.A.U. steeds meer erkenning. De internationals binnen de K.N.A.U., de topatleten dus, voeren echter voor de buiten wacht nog steeds wel de bo ventoon. Het visitekaartje van de Atletiek Unie wordt dan ook met de nodige zorg behan deld. Voor elke discipline zijn trainers aangesteld die weer resorteren onder de trainings coördinator. In het hoogseizoen lijkt het Bondsbureau wel een reisbu reau. Wekelijks reizen atleten met hun trainers en medici naar landen waar je normaal gesproken alleen maar van droomt. Het zijn net zigeuners. In Rome lopen en de volgende dag in Stockholm aan de start verschijnen is dan ook in het geheel geen uitzondering. „Als je eenmaal aan atletiek begint, kun je er niet meer mee ophouden", Jesse Owens had het grootste ge lijk van de wereld toen hij dat in 1936 zei tijdens de Spelen in Berlijn. De alom bekende Pim Muiier voelde het ook zo toen hij in 1870 in Noordwijk een Engelse jongen zag hard hollen in een korte broek zonder kousen. Pim was toen pas vijf jaar, maar de obsessie was al gebo ren. Over de periode tot 1914 is weinig bekend om de simpele reden dat het hele archief in vlammen opging tijdens het bombardement op Rotterdam. Wat we nog wel weten is dat de Atletiek Bond in 1889 sa men ging met de Nederlandse Voetbalbond, een fusie die slechts stand hield tot 1895. De veelzijdige atletiek was te duur in de ogen van de voet balbonzen. Na vijf jaar als Ne derlandse Atletiek Bond door het leven te zijn gegaan, werd de naam in 1901 omgedoopt tot Nederlandse Atletiek Unie. Het Koninklijke mocht er pas in 1917 aan worden toege voegd. Atletiek bedrijven in die be ginjaren was overigens een ge vaarlijke bezigheid. Zo hadden boerenjongens de gewoonte die „idioten" in korte broek met stenen te bekogelen, ter- .wijl het tonen van blote benen in de beginfase als onzedig werd bestempeld. Zo had met name de Amster damse politie er een handje van om deze „streakers" te pakken. Maar alles went en toen de Olympische ploeg naar Lon den vertrok werd de nieuw bakken atletiekploeg veel suc ces toegewenst. Daar iedereen voortdurend zijn eigen individu wil veilig stellen is het met veel laveren het schip (K.N.A.U.) drijvende sporter zijn wil je een beetje kunnen meedraaien in het at- letiek-metier. De atletieksport heet ook de meest ontwikkel de sport te zijn. Allemaal kwa lificaties die het nodige eisen van de atleet zelf ende be stuurder. Daarmee noemen we een groep die vaak in positieve zin onbesproken blijft. Dat ze het altijd slecht doen is genoeg zaam bekend, maar dat ze daarnaast toch een sportbond leiden blijft vaak onbesproken. Bekijken we het bestuursbe leid van de afgelopen tachtig jaar dan valt te constateren dat de bestuurders vaak het oog op de toekomst hadden als het de interne organisatie betrof. Fusies, samenwerkingsverban den en uitbreiding van het Bondsapparaat vormden nooit een probleem. Wat steeds voorop stond en ook nu nog, de K.N.A.U. moet er beter van worden. Een proces dat in al die jaren wel met vallen en opstaan is gegaan. probleem- of opdrachtkaart. Dit kan betekenen, dat men plotseling per vliegtuig een andere route moet nemen. Of dat internationale vergaderin gen belegd moeten worden. Ook moet men soms aan een vergadering van de Verenigde Naties deelnemen. Blokkades moeten uit de weg geruimd worden. En vele ontwikke- lingsvragen zullen beantwoord dienen te worden. Er is maar één methode om dit alles op te lossen: samenwer ken met de andere spelers, net als in de échte ontwikkelings samenwerking. Wereld-delen is uitsluitend verkrijgbaar door het te be stellen via een kort briefje, in een open envelop zonder post zegel, bij: Novib/Gast aan Ta fel, Antwoordnummer 362, 2500 WD Den Haag. Bellen kan ook, vraag naar de afdeling bestellingen, tel. 070- 624081. Het spel, dat u na ongeveer een week in huis zult hebben, kost 42,50 plus 5,50 ver zendkosten. Het débacle was echter niet te overzien. Op elk nummer werd als laatste geëindigd. Na terugkomst heette het dat de voorbereiding onvoldoende was, mede door geldgebrek en dat, zo was de dwingende eis, dit nooit meer mocht voorko men. De bestuurderen in 1908 kon den toen niet bevroeden dat de verbetering van voorbereiding en geld een gebed zonder ein de zou zijn. Want hoewel er veel veran derd is in de afgelopen 72 jaar staan deze twee punten nog steeds hoog op de agenda. Dit alles hangt nauw samen met de popularisering van de atletieksport. Meer leden bete kent immers meer geld en macht, behalve de opleving tij dens de Tweede Wereldoorlog, is het altijd kwakkelen geble ven. Ook de vier gouden me dailles van Fanny Blankers- Koen tijdens de spelen van '48 in Londen bracht niet de rush naar de atletiekbaan waarop was gehoopt. De uitspraak: „Atletiek, is de meoder der sporten" is dan ook niet zozeer van toepassing op het aantal sportbeoefena ren, maar zegt meer over de complexheid van de sport. Je moet namelijk een allround De veelzijdigheid van de atle tiek vergt voortdurend alle in zet, improvisatievermogen en doorzettingsvermogen van hen die een bestuurlijke taak op zich hebben genomen. En dan heb je natuurlijk ook nog te maken met de atleet zelf die nu eenmaal niet uitblinkt als het aankomt op punten als saamhorigheid en meegaand heid. De atleet is in alle opzichten individueel bezig en dat ge drag kan je min of meer door trekken naar de trainer en de bestuurder daar dit vaak zelf oud-aleten zijn. Uniek aan het spel is, dat dit gebaseerd is op het moderne denken over ontwikkelings samenwerking. Vooral door nauw met de andere spelers samen te werken bereikt men zijn doel. Met 'Wereld-delen' heeft No vib/Gast aan Tafel een nieuwe dimensie toegevoegd aan haar voorlichtingswerk. Van vele zijden zijn al positieve reakties op dit nieuwe initiatief ont vangen. Temeer ook, omdat men door Wereld-delen aan te schaffen, tegelijk financiële steun geeft aan het werk van Novib/Gast aan Tafel. Jong en oud gaan op avontuur. Eerst bepaalt het lot of men bewoner van Afrika, Azië of een ander werelddeel wordt. Dan krijgt iedereen een op drachtkaart en gaat op reis over de wereld. Een reuze spannende èn leer zame wereldreis: wie het eerst z'n doel bereikt, mag zich te recht de winnaar noemen. Want onderweg staat iedere speler heel wat te wachten. Zo kan men oplopen tegen een aktiekaart, een routekaart,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1983 | | pagina 9