JlüRIJNEFKENS*
Alle
Q goed!
PIATEN
DAAGSE
Feest voor krachtpatsers
aan Westfrankelandsedijk
tij zonderrisko\
Een jaar jongerencentrum
Reeks klachten in bewonersblad
Nier Stichting Nederland
Nefkens viert
verkoop eerste
Peugeot 205
De nieuwe Peugeot 205 is 'n auto in de prijsklasse rond 15.000,-. Daarom raden wij alle
rijders van 'n Fiësta, Colt, Ritmo, Golf, Renault, Corolla, Civic, Kadett, etc. aan vanaf
morgen zelf bij ons te komen ervaren wat een auto van die prijs ECHT kan bieden
mmioi-m
k
Nieuwe
Bach-piaten
Vraag een donorcodicil aan bij de
Groot Hertoginnelaan 34,1405 EE Bussum.
Telefoon: 02159-15057.
FOKKERSTRAAT 576, SCHIEDAM
ADRIANALAAN 378, SCHIEBROEK
Telefoon 010-622022/220022
Aktie 'Geef klassiek kado'
voorloper Platentiendaagse
Maand lang
aandacht voor
'klassiek'
mw.
iwmm
mmmm
m mm
SCHIEDAM Met zo min mogelijk geld een zo groot
mogelijke manifestatie organiseren, hoe doe je dat? Jonge
renwerker Kees te Gussinklo heeft het volgende bedacht:
laat de mensen veel zelf doen, en stel enkel de middelen ter
beschikking. Dan komt er toch een aantrekkelijk pro
gramma uit de bus.
SCHIEDAM Schiedam-Zuid vreest in de toekomst erns
tige milieuproblemen. Zeker als bepaalde passages uit de
Rijnmond-nota „Zicht op Zonering" werkelijkheid worden.
In die nota wordt een beeld geschetst van de ontwikkeling
van de industrie de komende jaren. „Daardoor wordt de
wereld op zijn kop gezet", meent de Werkgroep Schiedam
Zuid in de steigers, onderdeel van de bewonersvereniging
in de Gorzen. „De industrie hoeft zich niet meer in te hou
den, en hele woonwijken worden gewoon van de kaart ge
veegd".
Troep
Illlf/IvUlLii
:nTïïv7
De vioolconcerten
Triosonates
Ravel's
pianoconcerten
Wagner-
transcripties
van Liszt
het NIEUWE STADSBLAD - VRIJDAG 30 SEPTEMBER 1983~
PAGINA 16
SCHIEDAM Aan blijde ge
zichten geen gebrek, woensdag
middag bij Peugeot/Talbotdea-
ler Nefkens-Eurodam. Om twee
uur 's middags kon de heer
Koemans de sleuteltjes over
handigen van de eerste in deze
regio verkochte Peugeot 205,
het nieuwe paradepaardje van
het Franse automobielbedrijf.
Kopers waren de heer en me
vrouw De Koning uit Schie
dam.
De 205 werd al in mei 1982 aan
de Franse showrooms geleverd.
Omdat er een geweldige vraag
bleek naar deze auto, die als
grootste pluspunt heeft een ver
bluffende zuinigheid, kon de
produktie voor de Nederlandse
markt pas een jaar later begin
nen.
Vandaar dat Nefkens, officieel
dealer voor Schiedam en Rot
terdam, zijn eerste verkochte
exemplaar eens uitgebreid voor
het voetlicht haalde. Nefkens
verwacht grote belangstelling
voor alle versies van de 205, die
in zijn toonkamers in de 's Gra-
velandsepolder staan te pron
ken.
VDOff W PROEFRIT IN DE
NIEUWE PEUGEOT 205
IGAAT U NAAR NEFKENS
Op 12 oktober gaat voor de derde maal de jaar-
lijkae Platen 10-daagse van start, waarin extra
aandacht wordt gevraagd voor het voorlopig nog
niet uitgestorven fenomeen van de grammofoon
plaat als muziekdrager.
Ondanks de toenemen
de aantrekkingskracht
van de volledig digitale
Compact Disc, die door
de prijs van de afspeel
apparatuur voorlopig
nog wel geen gemeen
goed zal worden, zullen
er in de komende tien,
twintig Jaar nog volop vi-
nylschijven worden ver
vaardigd en die verko
pen de platenmaat
schappijen uiteraard
ook graag.
Met wat akties tracht
men In deze komende
periode het publiek te
bewegen metterdaad
de thuisdiscotheek uit
te breiden.
Zo ontvangt in deze pe
riode iedere platenko
per (bij besteding van
tenminste 25 gulden)
gratis de LP 'Warm aan
bevolen 3' met een
veertiental populaire
nummers die in het re
cente verleden allemaal
hoog scoorden. Dus ook
het veelgehoorde 'Ron
do Russo', uitgevoerd
door de fluitiste Berdien
Stenberg die daarvoor
leentje-buur bij een
klassieke componist als
Mercadante speelde,
staat erop.
Verder komt er op don
derdag 13 oktober weer
een Internationaal Pla-
tengala vanuit de Rot
terdamse Ahoyhal (live
uitgezonden door de
AVRO-televisie) en doet
deze omroep het op 20
oktober nog eens dun
netjes over met een an
derhalf uur durend Na
tionaal Platengala, dat
eveneens in de Ahoyhal
wordt opgenomen. Tij
dens deze laatste hap
pening zullen de nieuw
ingestelde Televizier-
Plaatprijzen worden uit
gereikt.
Dat de stagnerende
economie ook de pla-
tenhandel treft is na
tuurlijk geen nieuwtje.
Een van de problemen
is echter dat in het ver
leden slechte resultaten
in de klassieke sector
goedgemaakt konden
worden door de hoge
opbrengsten van de po
pulaire grammofoonpla
ten, maar dat dit laatste
doordat ook dit
marktsegment door de
recessie aangetast
wordt nu niet meer
mogelijk is.
Dus zullen de klassiek-
liefhebbers zelf voor
hun standje op moeten
komen en is uitbreiding
van deze categorie ui
terst wenselijk. Daarom
doen de platenmaat
schappijen in de maand
voorafgaande aan de
Platen 10-daagse een
poging meer klassieke
platen aan een groter
publiek te verkopen
door er een negental te
gen gereduceerde prijs
(tientje korting) aan te
bieden.
Dit jaar ia het de be
kende schrijver (en
muziekliefhebber)
Maarten 't Hart die de
nog-niet-klassiek-lief-
hebbers over de drem
pel moet helpen.
Er is een speciale LP uit
gebracht, gesneden vol-
8ens het superieure
iMM-systeem, waarop
hij onder de titel 'Muziek
uit vriendschap, liefde
en verdriet van Bach tot
Strauss' zijn persoonlij
ke voorkeuren laat blij
ken, met begeleidende
teksten van de schrijver
op de binnenzijde van
de klaphoes.
In dit album 6,50) treft
men ook een inlegvel
aan met de negen waar
debonnen, waarop de
platen tegen geredu
ceerde prijs verkrijg
baar zijn. Overigens, wie
niet gediend is van de
aanbevelingen van de
heer 't Hart kan de
6,50 in zijn/haar zak
houden, wént de platen
winkels geven voor
19,95 deze negen el
pees ook graag zonder
inlevering van de bon
mee.
Voor velen is klassiek
een 'vies woord', dat
vertaald wordt met 'be
legen', ouderwetse mu
ziek. Waarbij vooral jon
geren gemakshalve ver
geten dat ook hun mu
ziek dikwijls haar wor
tels daarin heeft. Hoe
dikwijls wordt erin de
popmuziek niet terug
gegrepen naar Bach....
'If I had words' is geba
seerd op een thema van
de Franse componist
Salnt-Saöns en in de
film 'All that Jazz' ko
men we muziek uit Vi
valdi's vermaarde viool
concert 'Alia Rustica'
tegen....
Zo zijn er legio voor
beelden te geven, maar
waar het om gaat is dat
alle goede muziek het
waard is ernaar te luis
teren en dat het niet no
dig is er verstand van te
hebben. Muziek moet
niet geanalyseerd wor
den maar ondergaanl
Dat kan met het aange
boden negental uitste
kend) Waarbij het op
valt dat de platenmaat
schappijen bij deze spe
ciale aanbieding voor
namelijk zijn uitgegaan
van 'de solist'. Slechts
één plaat is gewijd aan
het symfonische reper
toire (7e Symfonie van
Beethoven), waarbij
niettemin de naam van
de dirigent het 'm moet
doen, terwijl er ook
maar één koorwerk
wordt aangeboden en
dat in ons land, dat zo
rijk aan koortradities is.
1. wynton Marsalis speelt
trompetconcerten van
Haydn, Hummel en Leopold
Mozart, begeleid door het
National Philharmonic Or
chestra o.l.v. Raymond
Leppard (CBS D 37846).
Deze plaat staat niet voor
niets bovenaan dit lijstje,
want wat deze jonge neger
(op 18 oktober wordt hij 22
jaar) hier laat horen grenst
aan het wonderbaarlijke.
Zijn vader Ellis Is een be
kend jazzpianist en het zal
dus geen verwondering wek
ken dat Wynton ook de jazz-
kant op ging, al speelde hij
op zijn zestiende al met de
New Orleans Philharmonic
zowel het Trompetconcert in
Es van Haydn (waarmee
deze plaat opent) en de so
lopartij In het Tweede Bran-
denburgs Concert van Bach.
Het leek een geslaagde grap
als resultaat van een gewon
nen wedstrijd voor solisten,
maar Wynton, besloot dat
jazz en klassiek best samen
kunnen gaan, bezocht de fa
meuze Juilliard School en
tekende inmiddels een ex
clusief contract bij CBS,
waarin is vastgelegd dat hij
van tijd tot tijd ook klassieke
opnamen kan maken. Drie
jazzplaten staan inmiddels al
op zijn naam.
Wynton Marsalis, die op
deze plaat een geweldige
virtuositeit en muzikaliteit
tentoon spreidt, schittert zo
wel in Haydn's concert
(waarvoor hij zelf de cadens
bij het eerste deel schreef),
als In het 'Concert voor
trompet, twee hoorns, strijk
orkest en continuo' (om pre-
swv
yfjfifr
WIÈÊÊÊÊÊ&
■BVP
i
cles te zijn) van Leopold Mo
zart met smaaktvolle ver
sleringen en het Trompet
concert In Es van Hummel.
De begeleiding kon iets
nauwkeuriger.
2. 'Intermezzo Mueicale':
Michala Petri (blokfluit)
epeelt, begeleid door Han-
ne Patri (clavecimbei) en
David Petri (cello) werkjea
van diverse componisten.
(Philips 6514 324).
De 25-Jarige Deense blok-
flultvirtuoze tracteert de luis
teraar hier, begeleid door
haar moeder en broer, op
een aantal heerlijke muziek
jes, die overigens lang niet
altijd voor de blokfluit ge
schreven waren.
Maar de diverse bewerkin
gen zijn zowel stijl- als
smaakvol en Michala Petri
geeft ze bovendien een zeer
frisse en stuk voor stuk
boelende vertolking mee.
Naar onze mening zijn voor
al de twee 'Rossignol-stuk-
jes' van Francois Couperin
Ie Grand uiterst aantrekke
lijk, maar we kunnen ons
voorstellen dat velen toch
liever 'De vlucht van de
hommel' van Rimski-Korsa-
kov horen. Ook het 'Engels
Nachtegaeltje' van Jacob
van Eljk vormt bijzondere
aardige muziek - Michala
Petri kiest telkens met zorg
een instrument dat qua ka
rakter het best bij het ge
speelde werkje past - en
daar staan dan weer opmer
kelijke items van onze eigen
Frans Bruggen (2 Etudes) en
andere eigentijdse compo
nisten als Henning Christian
sen (Satie auf hoher See) en
Fini Henriques (Dans van de
muggen) tegenover. Alle
maal even ontspannen ge
speeld.
o
3. Ulf Hoelacher speelt het
eerste vioolconcert (in g)
ón de Schotse Fantasie van
Max Bruch, begeleid door
de Bamberger Symphoni-
ker o.l.v. Bruno Weil. (EMI
1467551).
Weer eens een andere, min
der romantiserende benade
ring van Bruch's befaamde
vioolconcert door de man
die in 1978 de 'Deutscher
Schallplattenpreis' kreeg
voor zijn vertolking van de
vioolconcerten van Saint-
Saëns. Natuurlijk, een Shlo-
mo Mintz is op dit terrein
vrijwel niet te kloppen, maar
het resultaat van Hoelscher
met de Bambergers mag er
ook zijn. Waarbij komt, dat
de B-kant van de EMI-uitga-
ve gewijd is aan de te weinig
gehoorde Schotse Fahtasie
voor viool met orkest en
harp, waarin Schotse volks
wijsjes vrijelijk werden toe
gepast.
Hoelschet-voldoet o.i. volle
dig aan Bruch's bedoelingen
In dit fn wezen driedelige
werk, waaraan een inleidend
voorspel en een overrompe
lende finale werden toege
voegd. In het adagio canta
bile verhaalt hij als het ware
van de Schotse bergen en
meren, waarna de Schotse
tradities In het dansante al
legro en het zangerige An
dante sostenuto pas goed
aan bod komen. Heel fijnzin
nig gedaan.
4. Alicia da Larrocha spaalt
samen mat da Wlanar
Symphoniker o.l.v. Uri Sa-
gal de pianoconcerten nr.
19 en 22 van Mozart. (Dac
ca SXDL 7566).
Nr. 19 (KV 459) dateert uit
1784 en is een van de twee
'kroningsconcerten' die Mo
zart In 1790 bij gelegenheid
van de tot-keizer-kroning
van Leopold II In Frankfurt
gespeeld heeft. Opvallend is
het naar franse aard
nogal martiale eerste deel.
De verdeling van de stem
men over de verschillende
instrumentengroepen ver
raadt Mozart's genie. Dat
laatste draagt ook sterk bij
aan de uitdrukkingskracht
van het concert in Es (KV
482), waarvan het boeiende
Andante met zijn variaties In
c-klein natuurlijk het meest
aantrekkelijke deel is. De
vertolking van Alicia de Lar
rocha sluit het best bij dit
concert aan. Ridderlijk en
hoofs van opzet, mist haar
Mozartspel toch het spran
kelende van bijvoorbeeld
een Murray Perahla. Niette
min een opvatting waarvoor
men respect kan hebben. De
Wieners begeleiden zoals
gebruikelijk goed. De balans
tussen orkest en solist is uit
stekend.
5. Dettinger Te Deum van
Handel, uitgevoerd door
het Zuidduitae Madrigaal
koor uit Stuttgart en het
Orkest van de Ludwigsbur-
ger Featepiele onder lei
ding van Wolfgang Gön-
nenwein. Met diverse solis
ten (op het EMI-label Deut
sche Harmonia Mundi 067
1999801).
Handel componeerde dit
oratorium ter gelegenheid
van de overwinning van de
Engelsen (samen met het le
ger van Hannover) op de
Fransen In de slag bij Det-
tingen am Main in 1743. Dat
hij daarmee de ijdelheid van
zijn werkgever, koning Geor
ge II, streelde, ligt natuurlijk
voor de hand. Geen wonder
ook dat het Te Deum bij de
eerste uitvoering voor het
Engelse Hof een enorm suc
ces werd. Maar ook buiten
deze kring sloeg dit oratori
um aan en het is nog altijd
een van de meest geliefde
kerkmuziekwerken die Han
del geschreven heeft.
In mei van dit jaar opende
Wolfgang Gönnerwein met
een uitvoering van dit werk
met veel bijval de Ludwigs-
burger Festspiele. Ook op
de plaat opgenomen In
de Evangelische kerk van
Urach mist dit Te Deum
zijn uitwerking niet, vooral
ook omdat het orkest zich in
positieve zin manifesteert en
het koorwerk zeer verzorgd
is. Ook de solisten mogen er
zijn: de sopraan Krisztina
Laki, de alt Marjana Lipov-
sek, de tenor Manfred Fink
en onze 'eigen' bas John
Bröcheler, die hier heel wat
te doen heeft. De solo-trom
petpartijen worden vertolkt
door Bernard Soustrot.
6. Zevende Symfonie van
Ludwig van Beethoven
door de Wiener Philharmo-
niker o.l.v. Carloa Kleiber
(D.G. 2530 706).
Deze Deutsche Grammop-
hon-opname is niet nieuw,
maar dateert uit 1976. Nu
we gewend zijn aan digitale
opnamen, valt zo'n analoge
toch op door een wat min
der open kinkbeeld en lijkt
het alsof de Wiener Philhar-
monlker, die van huis uit al
tijd al een donker timbre
heeft, achter een gordijn
speelt.
Niettemin is dit een memo
rabele lezing van opera-spe-
clallst Kleiber, die echter
blijk geeft de onderhuidse
spanningen in het eerste
deel (poco sostenuto) onvol
doende aan te voelen. Wat
hij evenwel In het vervolg
van deze Zevende ruim
schoots goed maakt.
7. 'Nocturne': James Gal-
way (fluit) speelt sfeervolle
muziekjes begeleid door
het National Philharmonic
Orcheatra o.l.v. David Me-
aaham (RCA RL 25463).
Zuiver muzikaal gezien vraag
Je je af: wat moet Je eigenlijk
met zo'n 'gehakt-plaat'; alle
maal kleine stukjes van min
of meer beroemde 'klassie
ke' werken (waarbij we ge
makshalve impressionisme
en romantiek op een hoop
vegen). Maar de naam Ja
mes Galway, presentator
van de afgelopen televisie
serie 'Music In time', spreekt
velen aan en als hij op deze
manier kans ziet om een
aantal mensen over die
'klasslek-drempel' heen te
halen, mag dat.
Stukken als 'Claire de lune'
en 'En Bateau' van Debussy
blijken Immer ook veel 'po-
pulair'-luisteraars aan te
trekken en dat geldt natuur
lijk ook voor een sfeervolle
nocturne van Chopin, de
Ochtendstemming van Grleg
uit de Peer Gynt Suite of de
vermaarde 'Médidation' uit
de opera 'Thais' van Masse
net. De fluit is zeer present
opgenomen. Jammer alleen
dat men de snijbeitel tot op
de rand van oversturing
heeft gebracht, hetgeen
sommige elementen de plaat
hoorbaar niet in dank afne-
8. Gidon Kremer speelt het
Vioolconcert van Ludwig
van Beethoven; met de
Moskauer Philharmonie
o.l.v. Waldemar Nelsson.
(Melodia 205.708).
Van deze plaat kunnen we
alleen zeggen dat Gidon
Kremer een begenadigd vio
list is, wiens naam alleen al
in feite garant staat voor een
excellent produkt. Aange
zien Ariola Benelux echter,
uit oogpunt van bezuinigin
gen, geen recensie-exempla
ren meer ter beschikking
wenst te stellen, valt over
deze LP niets naders te mel
den.
9. Thea King speelt de twee
klarinetconcerten van Bar
nard Hendrik Crusell, sa-
man mat het London Sym
phony Orchestra o.l.v. Allun
Francis, (een Hyperion-
Elaat, in ons land uitge-
racht door Sound-Pro
ducts Holland b.v. in Loos-
drecht).
Ook over deze, qua pro
gramma zéér interessante,
plaat weet Randstad Edities
niet veel te melden, vanwege
het feit dat de afname onge
lijke tred heeft gehouden
met de aanvoer bij Sound-
Products. Crusel, geboren in
1775, was een Fin, die niet
alleen virtuoos klarinet
speelde, maar zich ook be
kwaamde In compositie en
orkest-directie. Na zijn stu
die in Parijs ging hij terug
naar Zweden, waar hij na
een succesvolle carrière
in 1838 overleed. Hij maakte
zich in Stockholm ook ver
dienstelijk door een aantal
populaire opera's in het
Zweeds te vertalen.
Wat betreft de werken op
deze plaat kan gezegd wor
den dat het Duitse blad
'Stereophonie'grote waarde
ring had voor de uitvoering
van Thea King, die de con
certen met 'een buigzame
en warme toon' speelde.
Dat programma, ter gelegen
heid van het éénjarig bestaan
van het (randgroep) jongeren
werk in de Gorzen, staat in het
teken van de krachtpatserij.
Op de open dag die Te Gussin
klo en zijn volgelingen organi
seren voor zaterdag 1 oktober
kunnen buurtbewoners die van
„fitness" houden hun hart op
halen. Dat kan tijdens de
krachtsportwedstrijden (o.a. te-
lefoonboekscheuren voor jong
en oud), of bij de onderlinge au-
toduwwedstrijd.
Wiens spieren nog meer kun
nen mannen mag zich vervol
gens inschrijven voor de
kussengevechten. En wie
daarna nog een robbertje wil
worstelen tegen een met geu
rige groene zeep ingesmeerde
tegenstander is welkom.
Voor ontspanning zorgen twee
of drie Schiedamse bands. Mu
ziek komt ook 's avonds ruim
schoots aan bod bij een weds
trijd voor diskjockeys die zullen
strijden om de titel „beste dj
van Zuid". Een disco en een
kampvuur besluiten het feest.
Over het waarom van deze
open dag zegt Kees te Gussin
klo: „Het wordt tijd dat alle be
woners van Zuid zich komen
overtuigen dat wij hier geen
dingen doen die Onze Lieve
Heer verboden heeft. Wij zijn
een prima lopend centrum, het
werk draait als 'n trein, ieder
een heeft het naar zijn zin.
Welke verhalen er ook de
ronde doen er zijn er bij waar
zelfs ik van bibber het is hier
beslist geen rotzooitje".
Wie dit na Kees' "verzekering
nog niet gelooft is vanaf half
twee welkom in het jeugdhonk
aan de voet van de Westfranke
landsedijk, bij zwembad Zuid,
teneinde persoonlijk polshoogte
te nemen.
Héél Schiedam Zuid is uitgeno
digd. Ook zij die sterke staaltjes
liever van een afstamd gade
slaan.
Uit de nota heeft de werkgroep
begrepen dat de overlast die be
drijven veroorzaken, niet te
verminderen is. „Integendeel,
je mag blij zijn als de situatie
blijft zoals die is. Nu al worden
veel woonwijken in Vlaardin-
gen, Maassluis en Rotterdam
zwaar belast door milieuveron
treiniging.
Waar die overlast te groot is,
zou het wonen moeten wijken
voor de industrie. In de praktijk
betekent dit dat er niet meer
grootscheeps gebouwd mag
worden. Hooguit komen er nog
huizen op gaatjes die moeten
worden ingevuld".
Over gif in de wijk kan de be
wonersvereniging Zuid zo lang
zamerhand wel een boek schrij
ven, blijkt uit het jongste num
mer van het verenigingsorgaan.
Ofschoon het veel overlast ver
oorzakende bedrijf Tankerclea-
ning verdwenen is (wegens fail
lissement), zegt de wijk nog
geenszins uit de problemen te
zijn. „In de tanks en in de grond
zit zoveel troep, dat het oprui
men wel enkele miljoenen zal
gaan kosten".
Ook op andere plaatsen in de
wijk zit gif in de grond. Aan het
schoonmaken van het GTB-ter-
rein (Dwarsstraat) wordt welis
waar gewerkt, maar een
nieuwe giftbelt is inmiddels
ontdekt op het Veveo-terrein
aan de Willemskade. Pas on
langs werd dit terrein met een
hek afgesloten.
Uit het onlangs verschenen
jaarverslag van de Dienst Cen
traal Milieubeheer Rijnmond
blijkt ook nog eens dat Schie
dam-Zuid veel last heeft van
stank- en geluidsoverlast.
Van de 40 in het verslag ge
noemde gemeenten is Schiedam
op 4 steden na de ergste klager.
De top vier wordt gevormd
door Rotterdam, Vlaardingen,
Maassluis en Hoek van Holland,
allemaal steden op de Noorde
lijke Waterwegoever. Schie
dam-Zuid springt er overigens
als wijk met de meeste klachten
over het hele Rijnmondgebied
duidelijk bovenuit.
Het BVZB-blad weet nog te
melden dat het met de kwaliteit
van de lucht ook niet best is ge
steld. Zo zou bij Spring Grove,
voorheen wasserij Nijman, een
te hoge concentratie perch-
loorethyleen in de lucht zijn ge
meten, een stof die schadelijk
kan zijn voor het zenuwstelsel.
telefoon 070 -19 02 37
EMI heeft als Plaat-van-de-
maand alle drie vioolconcerten
van Johann Sebastian samenge
bracht, gespeeld door de jonge
Duitse violiste Anne-Sophie Mut
ter (20) en in het concert voor
twee violen Salvatore Accar-
do, die tevens de directie voert
over het Engels Kamer Orkest,
waarin Leslie Pearson de clave-
cimbelpartijen vertolkt.
Mede door de toegepaste DMM-snij-
techniek was het mogelijk om op
één plaatkant, die ongeveer 33 mi
nuten in beslag neemt, zowel het
Concert voor twee violen (BWV
1043) als dat voor één viool in a
(BWV 1041), met goed gevolg een
plaats te geven.
Vergelijking met een oude Philips-
opname van de twee soloconcerten
door hetzelfde orkest onder leiding
van de solist Raymond Leppard,
leert dat het ensemble zich op de
nieuwe plaat sprankelender mani
festeert.
Van het spel van Anne-Sophie
Mutter die in de afgelopen weken
in ons land optrad alleen maar in
positieve zin gesproken worden.
Eerder konden we op de plaat ken
nismaken met haar mogelijkheden
in het derde vioolconcert van Mo
zart, maar op deze Bachplaat on
vergelijkbare grootheden natuurlijk
overtreft ze zo mogelijk zichzelf.
Haar toon is mooi en in haar spel
etaleert ze zowel warmte als leven
digheid, met gevoel voor de poëti
sche elementen. Dit alles stoelt op
een vlekkeloze techniek, zoals ook
blijkt in samenspel met Salvatore
Accardo dat vrijwel naadloos ver
loopt.
Een plaat van grote klasse, die zo
wel de liefhebbers van de hoogste
toppen van de violistiek als de aan
hangers van de grote Bach warm
aanbevolen kan worden. (EMI IC
067-1435201).
Zeker zo interessant is een splin
ternieuwe plaat van CBS (de
'kwartaaltroef'), waarop een
vijftal triosonates van Johann
Sebastian en drie van zijn nako
melingen zijn opgenomen, ge
speeld door grootheden als de
violist Isaac Stern en de even
vermaarde Franse fluitist Jean-
Pierre Rampal.
Twee musici die zich nog wel eens
te buiten willen gaan aan kitsch,
maar hier uiterst serieus (gelukkig
niet té) aan het werk zijn. De Trio
sonate in c (MWV 1079) die afkom
stig is uit het slotdeel van 'Das Mu-
sikalische Opfer' door Bach naar
opgegeven thema's van Frederik de
Grote gecomponeerd is natuur
lijk een oud bekende. Maar dat is
die in G (eveneens vierdelig, BWV
1038) irt veel mindere mate en
daarom doet het deugd dat dit wei
nig gespeelde stuk hier weer eens
op de plaat werd vastgelegd.
Dit geflankeerd door de Triosonate
in G van de 'Hamburger' Bach:
Carl Philipp Emanuel, die in C
(voor fortepiano!) van Johann
Christoph Bach, bekend als de
'Bückeburger' Bach, en tot slot
de tweedelige Triosonate in a
van de eerste van Bach's zonen:
Wilhelm Friedemann.
Op deze plaat geen moeilijkdoenerij
met historische instrumenten, maar
gezonden muzikanteske opvattin
gen, die ook aan de latere Bach's
alle recht doen en tonen dat ook
deze stukken het aanhoren waard
zijn.
Kortom, een plaat met flinke reper-
toirewaarde, die bovendien fijn is
om naar te luisteren. (CBS D37813).
Decca maakte in Montreal een
opname van de twee pianocon
certen van Ravel: dat in G uit
1931 en het korte tijd daarvoor
gereed gekomen Pianoconcert
voor de linker hand in D, dat hij
had geschreven voor de pianist
Paul Wittgenstein, die in de Eer
ste Wereldoorlog zijn rechter
hand verloren had.
Deze laatste speelde het concert tij
dens de première in 1931 in Wenen.
Ravel's geliefde pianiste Marguerite
Long kon het niet spelen, omdat
haar hand er te klein voor was....
De solist Pascal Rogé heeft van
deze 'tekortkoming' in elk geval
geen last, getuige de uitstekende
uitvoering van beide concerten op
deze plaat.
Rogé etaleert bovendien een in
onze ogen volmaakt aanvoelen
van Ravel's bedoelingen en geeft
blij van affiniteit met de jazzy ele
menten in het concert in G. Boven
dien is hij gezegend met een groot
technisch kunnen, zo blijkt hier tel
kens opnieuw.
Daarbij mag hij rekenen op een
vrijwel volmaakte begeleiding van
het Nationaal Orkest van Montreal
onder leiding van Charles Dutoit,
waardoor de spanning er van de
eerste tot de laatste maat wordt in
gehouden. Wat in deze moeilijke
voor hun tijd zeker zeer vooruit
strevende pianoconcerten een
bijzonder grote verdienste kan wor
den genoemd.
Omdat er nog plaatsruimte over
was werd de A-kant van deze plaat
aangevuld met het Menuet Antique
en horen we op het einde van de B-
kant nog het bekende 'Une barque
sur l'océan' en de fanfare voor 1 E-
ventail de Jeanne.
De eerste twee zijn bewerkingen
van 'gewone' pianostukken, de fan
fare is een zeer geslaagde bewer
king van een vierhandig pianostuk.
(Decca SXDL 7592).
verdrongen om de bewerkingen
die 'grootste pianist aller tijden'
tijdens zijn leven maakte van al
lerhande orkeststukken. De een
beweert dat Liszt daardoor als
geen ander heeft bijgedragen tot
de verbeiding van de muziek, ter
wijl puristen er geen goed woord
voor over hebben.
Vóór en tegenstanders hebben
zich sedert het overlijden van
Franz Liszt in 1886 als het, ware
Het gelijk zal wel in het midden
liggen, maar vastgesteld moet wor
den dat de pianowerken die Liszt
maakte in de regel een uitstekend
inzicht verschaften in de construc
tie van het origineel. Ten tweede
dat Liszt zijn slechte naam op dit
gebied eigenlijk te danken heeft
aan minder-vakkundige navolgers,
die bovendien lang niet altijd in het
bezit waren van een goede smaak,
Hoe het ook zij, op een nieuwe uit
gave van Deutsche Grammophon
treft men een zestal zeer interes
sante bewerkingen aan van opera-
muzieken van Liszt's schoonzoon
Wagner, uit 'Tannhauser', Der flie-
gende Hollander', (o.m. het lied van
de spinsters), 'Lohengrin' (Elsa's
droom), 'Tristan und Isolde' (Isol-
dens Liebestod) en het fantasiestuk
'Santo spririto cavaliere' op thema's
uit 'Rienzi'.
Allemaal gespeeld door de bekende
pianist (en dirigent) Daniël Baren-
boim. Een pianist waarmee we in
het verleden, ondanks zijn tech
nisch kunnen, niet altijd wegliepen.
Wat dat betreft komt het op deze
plaat het meeste op de techniek aan
en minder op interpretatie. En wat
Barenboim hier aan techniek de
monstreert is zeker niet gering.
Brede akkoorden, feilloos genomen
snelle passages en oktaafgangen en
wat dies meer zij Liszt gooide
pianistisch gezipn alles in de strijd
als het erom ging Wagner's muziek
te propageren Barenboim heeft
er geen moeite mee.
Een opmerkelijke plaat, die nog wel
eens een vervolg zou kunnen krij
gen, want wat erop staat betreft
nog niet de helft van Liszt's Wag-
ner-transcripties. (DGG 2532 100).
