Schiedammer rijdt in Polen alternatieve elfstedentocht I ySportief bekeken Polikliniek is nu patiëntvriendelijk" mmmmm Snoephuis Pico Raadsels rond lijk onder tribune Nederlands grootste slaapkamerspecialist zit ook bij in de buurt: mm STICHTING EUROPA KINDERHULP Afgewezen 1 HET NIEUWE STADSBLAD - WOENSDAG 27 FEBRUARI 1985 PAGINA 19 Tekst en foto's Peter Tetteroo Koppen dicht" Op de vuist Wie zijn het?" *■4 Schiedammer Jaap Lanser in aktie. Tevreden HVK kampioen Bouquet gaat door Openingswedstrijd Handbal UVG Het dameselftal van de handbalvereniging Kethel dat kampioen is geworden in de zaalhandbalcompetitie van de afdelings eerste klasse. Staand v.l.n.r. Theo van de Water (trainer), Jenny Ruys, Els van Hassel, Ellen van Veen, Marion Heydra, Carman in 't Veld en Fenny Bijl. Zittend v.l.n.r. Anita Kerkhof, Miranda van de Ven, Jolanda Fransen, Yvon Janssen en José Leeuwen. Zaalvoetbal Valerius gelijk SCHIEDAM Patiënt vriendelijk is in. De be zoeker van de polikliniek van het Schielandzieken- huis aan de Burg. Knap- pertlaan zal dat vanaf donderdag 28 februari met eigen ogen kunnen vaststellen. BLEISWIJK Hoefweg 137 SLIEDRECHT LEID SCHEND AM R DAM/ CAPELLE Leeghwaterstraat 237b Winkelcentrum "Leidsenhage" Lvlantsebaan 4 'n bredere slaapkamerkeus is er niet. In de 24 («ar van haar bestaan koppelde stjchtlngi Europa Kinderhulp zo'b 32.000 lieverdje*' tut binnen- en buitenland aan Nederland** gastgezinnen. 0* laatste jaren beweegt hei aantal WestdWt*d7nr*irise, Engelse en Nederlandse j jongens en meisjes, die via de stichting in Nederland op vakantie gaan, zich rond de drieduizend. Meubelpromenade ÉAÉÉÜI ÉÉMHttÉl* ÉMÉHÉMaHM GRIZYCKO, POLEN De Alternatieve Elfstedentocht verleden week in Polen, ging bepaald niet over rozen, laat staan glij-ijs. De (toen nog) on zekere tocht in Friesland, zorgde ervoor dat op het aller laatste moment pas definitief besloten werd het gebeuren in Polen door te laten gaan. Na een volle dag reizen (het passeren van de Oostduitse en de Poolse grens bezorgde de reizigers een oponthoud van acht uur) kreeg de Hollandse groep te horen dat de Elfste dentocht in Friesland defini tief doorging. Ontreddering, paniek, teleurstelling. Maar het grootste deel van de groep zette door en arriveerde 's a- vonds laat in het merengebied vlakbij de Russische grens, om twee dagen later de monsterrit te gaan schaatsen. Onder de deelnemers Jaap Lanser uit Schiedam. Je kunt de gure kou bijna zien als je door de ramen van de bus naar buiten kijkt. Een eind verderop staat nog één auto. Er zit een man in; hij wacht al uren. Verder is er niets. De Poolse grens, dinsdagmorgen, vijf uur. Af en toe komt er een doua nier uit één van de smalle, twintig meter-lange alumini um barakken naar de voorste bus toe. Er moeten formulie ren ingevuld worden, er moet in de bagage gekeken worden. En ondertussen tikt de tijd als maar door. De reizigers zijn moe. Ze zijn nu al bijna twintig uur onder weg en weten op geen stukken na, hoe laat ze op de plaats van bestemming aan zullen ko men. Misschen staan ze hier nog wel uren. Maar uiteindelijk komt er dan toch schot in. Het smalle hek gaat open en de eerste bus mag vertrekken, het koude Poolse landschap in. Na een tocht over smalle besneeuwde we gen wordt het hotel Neptun Szczecin bereikt. Het was de bedoeling dat men daar de nacht zou hebben doorge bracht; nu kan er alleen nog ontbeten worden. Naast Pools brood met vreemde thee krij gen ze daar ook nog een mede deling, die als een koude dou che overkomt. Een Nederlan der, die reeds in het hotel aan wezig was, komt de eetzaal binnen rennen. „Koppen dicht en luisteren", schreeuwt hij, „die heeft teveel gezopen", wordt er gemompeld. „De Elf stedentocht gaat definitief door", vervolgt de man. „Dus wat doen we, gaan we...", „wie ben jij eigenlijk?", vraagt één van de verbaasde reisleiders. „Ik heb gisteravond opdracht gekregen van Fiolet, jullie baas, om dit bericht aan jullie door te geven. De hele nacht heb ik op jullie zitten wachten, ik wilde zelfs nog een helicop ter huren om te gaan zoeken". Schaatsers dringen zich op, be grijpen er niets van, kunnen het niet geloven, willen het niet geloven. Er ontstaat een gigantische chaos, iedereen schreeuwt door elkaar heen. De Poolse dienstmeisjes staan stil in een hoek, het potje ver se koffie nog in de hand. „Een vliegtuig, we moeten een vliegtuig hebben", wordt er geroepen. „Hoe laat gaat de eerstvolgende trein?" De berichtgever (een persfoto graaf) wordt intussen de eet zaal uitgewerkt door een paar van de aanwezigen. Op de gang dreigt men met hem op de vuist te gaan. Hij blijft schelden op reisbureau Arca na, dat hij constant aanduidt als Arcade. De reisleiders wor den er niet warm of koud van. Wel hebben zij handenvol werk om orde in de puinhoop te scheppen. Het hotelperso neel rent heen en weer om in het Hollands, Duits en Engels geschreeuwde wensen te ver vullen. Uiteindelijk wordt er geregeld, dat er een bus met een flinke dertig man aan boord terug zal gaan naar Ne derland. Na 22 uur zitten mo gen ze er nogeens de hele te rugweg tegenaan, voor ze op de schaats kunnen. De rest neemt het zekere voor het on zekere en gaat de tocht in Po len rijden. Het is donderdagmorgen half zeven. In ganzepas komen de schaatsers op hun ijzers de kleedkamer uit. 's Nachts heeft het nog ge sneeuwd, maar de 25 km-lange baan is een uur geleden nog geveegd. Een half uur later verdringen de deelnemers zich achter het startlint. De Nederlandse am bassadeur zal het startsein los sen. Daar moet hij nog ver draaid snel mee zijn, anders zijn de eerste enthousiastelin gen al weg. Maar dan mogen ze: 118 paar schaatsen hakken in het ijs, op weg naar de witte horizon. De organisatoren en het publiek lopen wat heen en weer om warm te blijven. Het vriest hard. Later op de dag komt de zon en het wordt uit stekend schaatsweer. De baan is minder: echt werkijs. Als de schaatsers teveel „voorover" rijden, blijven ze met de pun ten van hun ijzers in het ijs steken. Er zouden er die dag nog heel wat afhaken om ge desillusioneerd en met kapotte schaatsen in het kleedhok te verdwijnen. Binnen een uur worden de koplopers in de verte weer zichtbaar. Het zijn er twee. Ie dereen tuurt (al dan niet met verrekijker) naar het duo om te zien wie het zijn. „Zie je al wat?" „Wedden dat het mijn man is!" „Wie zijn het?" Het blijken twee Polen, die vijftig km mee zouden rijden. Alles wat een bontmuts op heeft, juicht en jubelt, triomf kreten slakend in die onver staanbare taal. De eerste reacties van de deel nemers zijn wisselend, als ze met een laag ijs op hun kleren bij de stempelpost aankomen. Ze zijn het er in ieder geval over eens, dat de verzorging overal uitstekend is. In een moordend tempo gaat het verder. Rond 3 uur wordt Eindelijk weer een Elfste den toch t, h eel Nederlan d op z'n kop. Er was echter ook een Alternatieve Elf stedentocht in Polen, die door al het Friese geweld totaal geen aandacht meer kreeg. Maar ook daar wa ren heel wat Zuid-Hollan ders om hun beste schaats je voor te zetten. Peter Tetteroo reisde met 250 schaatsers mee het Oost blok in. reikhalzend naar de koplopers uitgekeken, die zullen gaan fi nishen. Dan worden drie stip pen in de verte zichtbaar. Het publiek juicht, in het Hollands of in het Pools, 't maakt niet uit. De sprint. Eén van de drie valt tweehonderd meter voor de streep. De 19-jarige Peter de Boer uit Edam gaat als eer ste over de finish. Hij kan het zelf niet geloven. Omstanders houden hem overeind. ^,,Een m'n moeder dacht nog wel dat ik het niet eens uit zou rijden!" Jaap Lanser uit Schiedam was één van de velen die de avond na de tocht met een tevreden gevoel naar z'n hotel terug keerde. Na een tegenvallend proefrondje de dag ervoor reed hij de Alternatieve Elf stedentocht donderdag toch op zijn gemak uit. „Woensdag viel de toestand van het ijs iedereen een beetje tegen", vertelt de 48-jarige Lanser, die technicus is aan de TH in Delft. „Maar donderdag leek het ijs een stuk beter. Dê eerste twee rondes vielen evenwel nog steeds niet mee, vooral nadat ik een paar keer stevig tegen het ijs was ge klapt. Toen zag ik het niet mee zo zitten om nog zes ron des van 25 kilometer te moe ten rijden. Maar het ging ei genlijk steeds beter. De laatste rondes vloog ik over de baan en ging schaatsers, die mij eer der hadden ingehaald, weer voorbij. Toen ik finishte, had ik het idee dat ik nog wel uren door had kunnen gaan. Daar naast had ik tijdens de tocht ook helemaal geen last van de kou, terwijl ik de dag ervoor na één ronde al een bevroren vinger had." SCHIEDAM Snoeplustigen met heimwee naar vroeger tij den, SCHIEDAM De politie heeft nog geen steekhoudende aanwijzingen omtrent de doodsoorzaak van een 18-jari- ge Schiedammer, wiens lijk zaterdagmiddag werd gevon den onder de tribune van de voetbalvereniging DHS. Direkt nadat spelende kinde ren het ontzielde lichaam had den ontdekt en de politie was gewaarschuwd, werd de omge ving afgezet, waarna een uit gebreid onderzoek op gang kwam. Alle sporen die licht op deze zaak kunnen werpen, werden veilig gesteld. Sectie op de stoffelijke resten in het gerechtelijk laborato rium heeft volgens de politie geen uitsluitsel gebracht. De definitieve uitslag van het on derzoek kan wellicht meer klaarheid scheppen, maar die resultaten zijn pas over enige tijd bekend. De politie vond geen aanlei ding om direkt van een mis drijf te spreken. Mogelijk is er sprake van een natuurlijke dood, aldus de recherche. De dames van de handbalver eniging Kethel hebben in de afdelings eerste klase het kam pioenschap behaald en promo veren het volgend seizoen naar de regionale divisie. De ploeg van trainer Theo van de Water won zondag met 185 van het Rozenburgse Indus. Binnen een kwartier had WK al een 60 voorsprong genomen en ging het toen wat te gemakkelijk opnemen. De ruststand werd 72. In het tweede bedrijf duurde het ruim twintig minuten voordat HVK weer goed los kwam en uiteindelijk de wedstrijd af sloot met een ruim 185 over winning. Het herenteam van HVK heeft het niet kunnen klaren tegen Eros en moesten met een 1218 nederlaag genoe gen nemen. In de eerste helft kon de ploeg uit Kethel het nog aardig bijhouden, maar na de rust was Eros duidelijk de betere ploeg. Via een 68 stand bij de rust werd een 1218 eindstand bereikt. Harry Bouquet en het bestuur van de voetbalvereniging Ke thel (WK) zijn overeengeko men dat de in Vlaardingen woonachtige trainer ook het volgende seizoen bij de zater dag afdelingsclub blijft. Bouquet die dit seizoen voor het eerst werkzaam is bij WK heeft het goed naar zijn zin. Hij is met enkele jeugdige spe lers in de selectie begonnen en wil dit zeker het volgend sei zoen uitbreiden en trachten WK naar hogere regionen te loodsen. In de finale voor het zaalvoet balkampioenschap van Schie dam, vorig jaar, kwamen PPSC en VVK tegen elkaar uit in een zinderende wed strijd die uiteindelijk door PPSC is gewonnen. In de achtste aflevering van dit kampioenschap, dat op 30 april van start gaat, is dit niet mogelijk omdat beide teams in dezelfde poule zijn ingedeeld. De organiserende vereniging VVK heeft nu als openings wedstrijd vastgesteld de wed strijd tussen de finalisten van vorig jaar, PPSC en VVK. Zowel de dames als de heren van de handbalvereniging UVG kwamen zondag uit te gen het Rotterdamse Actief. De dames, die de eerste wed strijd thuis hadden verloren, speelden erg zenuwachtig. Toch kon de Schiedamse ploeg met een voorsprong van 57 gaan rusten. Deze voorsprong was vooral te danken aan het goede spel van de hoek- en cirkelspeelsters, waarvan Carin Dulfer de ab solute uitblinkster was. In de tweede helft kon Actief steeds bijblijven, maar UVG wist toch uiteindelijk met een 1214 overwinning uit Rot terdam terug te komen. De heren van UVG hebben het zich wel erg moeilijk ge maakt om nog mee te blijven doen voor het kampioenschap. Tegen het laaggeplaatste Ac tief hebben zij onnodig een kostbaar punt verspeeld. Veer tig minuten lang speelde UVG de tegenstander van het veld, maar als zo vaak in dit sei zoen, bleek het team geen ech te eenheid te zijn. In de laatste minuten van de wedstrijd zagen zij een com fortabele voorsprong van drie doelpunten verloren gaan en wisten maar ternauwernood een 2121 eindstand te berei ken. De achterstand op koploper WIK bedraagt nu twee punten en met de wedstrijden tegen Treffers en WIK nog voor de boeg, lijkt het een onmogelijke opgaaf voor het team van trai ner Leo Schlarmann om nog een beslissingswedstrijd te for- De uitslagen van de maandag avond in de sporthal Margriet gespeelde wedstrijden voor de zaalvoetbalcompetitie zijn: DHS—SPSV 7—1, HBSSSchiedam 65, Olym pus—RFC 2—7, GAS—HVO 2—2, SVV—Sparta 2—2, SVDPWBlijdorp (dames) 08 en DRZLeonidas (da mes) 03. In de handbalcompetitie heeft het herenteam van Valerius een verdienstelijk gelijkspel behaald. De Schiedammers kwamen goed uit de startblok ken en wisten zelfs een 30 voorsprong te nemen voordat Helius kon tegenscoren. Na aanvallen over en weer kwam Valerius toch met 62 voor maar ging toen verdedi gend nogal eens in de fout waardoor Helius tot een 85 stand wist te komen bij de rust. In het tweede bedrijf werd het zelfs 88. Daarna vielen de doelpunten aan bei de zijden zodat een 1717 eindstand werd bereikt. kunnen in Snoephuis loogstraat 143 I hart ophalen. Ulevellen, zuur- Pico op de Hoogstraat 143 hun en kaneelstokken en wijn- gums, alles wat in geen winkel meer geen jaren geproefd kon worden, is daar te koop. Zelfs je kinderen met een stui ver of een dubbeltje naar bin nen sturen, om een snoepje te kopen kan daar nog. Natuur lijk ligt al het lekkers niet meer voor het grijpen zoals in lang vervlogen tijden, maar keurig achter glas. Maar zelf verlekkerd uitzoeken kan nog altijd. Overigens zijn ook alle andere zoetigheden in Pico te koop: Belgische bonbons, per pond, maar ook per ons en desge wenst in mooie geschenkver pakking, Verkade biscuits en repen chocolat. Schepjes, wandelstokken en kop en schotels boordevol snoep maken deze zaak tot een waar kinder-cadeau-paradijs. Snoephuis Pico levert altijd zo goed mogelijke kwaliteit. De wijngums van Basset en de ecnte goeie Engelse drop. Toch wordt bij de inkoop sterk op de prijs gelet. „Als je een stel kinderen hebt, moet snoep betaalbaar blijven", zegt eige naresse C. de Jong. „Zo ver koop ik bijvoorbeeld prima hopjes, niet van Rademakers te onderscheiden, maar wel voor bijna de helft van de prijs". Op maandag is Snoephuis Pico gesloten en verder de normale winkeltijden geopend. SCHIEDAM In de Schie damse theaters is het ko mend weekeinde (1 en 2 maart) alles cabaret wat de klok slaat. De Teerstoof zet de reeks kleinkunst-voor- stellingen voort met een op treden van Cabaret Boeme rang op vrijdag- en zaterdag avond. Het programma van dit in 1983 opgerichte gezelschap heet „Ik vind van wel" en evenals in hun eerste produk- Het „spoedprogramma patiënt vriendelijkheid" is op die dag althans voor wat de polikli niek betreft dan juist voltooid, wat te merken is aan o.a. ver nieuwd meubilair, zachte vloerbedekking en frisse verf op wanden en deuren. De glazen tussenwanden tus sen poli-gangen en de oude centrale wachtruimte zijn ver wijderd en de vergrote wacht kamer die daardoor is ontstaan wordt door de trotse zieken- huisdirektie wel vergeleken met een „marktplein met stal letjes" (de afzonderlijke poli klinieken). De vernieuwingen beginnen al meteen bij de ingang, waar de tie („Het is niet aan ons") pro beren de drie leden van Boe merang een evenwicht te vin den tussen boodschap en amu sement. Thema: mensen ver wachten iets van het leven. Maar zijn die verwachtingen niet gauw te hooggespannen? Zaterdag 2 maart staat Youp van 't Hek in het Passagethea ter met „Verlopen en verla ten", het programma waarmee hij al in talloze zalen grote suc cessen boekte. Waarom werden al die kinderen naar een gastgezin geloodst? Bij wijze van 'n goedkoop reisburo? Beslist niet; Stichting Europa Kinderhulp wil veel meer. De meeste kinderen, die via Leger des Hei Is, Rode Kruis of soortgelijke organisaties worden uitgezonden, leven in dermate trieste omstandigheden wat behuizing, gezin of omgeving betreft, dat een éénmalige vakantie de enige vakantie in hun jonge leven zal zijn. Natuurlijk, een wat meer duurzame band met een gastgezin kan hun kijk op andere mogelijkheden in het leven zodanig veranderen, dat ze zich boven hun omgeving uit kunnen tillen. Veel van de gastouders zien die behoefte ook in, getuige het grote aantal jongens en meisjes dat elk jaar opnieuw weer in hetzelfde gezin wordt uitgenodigd. deuren nu elektrisch open, en dicht schuiven. Rolstoelers hebben wat makkelijker toe gang door de gelijkvloers ge maakte entree. De renovatie houdt echter niet op bij materiële aanpassingen. Alle medewerkers van de poli kliniek gaan een cursus „pu blieksgericht handelen" vol gen met als doel de wachttij den tot een minimum te be perken. Een patiëntvriendelijke poli kliniek is volgens de direktie de eerste stap op weg naar een patiëntvriendelijk ziekenhuis. De kliniek kreeg echter voor rang omdat op deze afdeling de drukte blijft toenemen. De renovatie van het totale ziekenhuis zal nog enige tijd op zich laten wachten. Voor het onderbrengen van het voormalige Nolet en het voor malige Gemeenteziekenhuis, op één lokatie, de doelstelling van de fusie van enkele jaren geleden, heeft de rijksoverheid het aangevraagde geld nog niet beschikbaar gesteld. DIEMEN Slijb olie mahonie slaapkamers TEKORT Waar schort het dan het meeste aan? Soms is er geen geld of is het huis klein en slecht, of zijn er grote problemen tussen de gezinsleden; een gemeenschappelijk aanwijsbaar tekort ligt toch vaak in het gebrek aan warmte, genegenheid en aandacht. De leeftijd van de kinderen, die naar een gastgezin gaan, varieert van zes tot twaalf jaar. Er wordt niet gelet op huidskleur, geloof of Ie ven so vertuiging. Sociale werkers ter plaatse, die de omstandigheden terdege kennen, wijzen de kinderen aan, die het dringendst voor uitzendig in aanmerking komen. Ze zijn verzekerd tegen ziektekosten en wettelijke aansprakelijkheid. De kinderen komen per groep aan tussen 29 juni en 29 juli en blijven vanaf die datum ongeveer 3V2 week in een gastgezin. Lang genoeg om een kind een fijne vakantie te bezorgen; kort genoeg om te voorkomen dat het kind zich zó thuis gaat voelen, dat er (eenmaal weer op de eigen plek) grote aanpassings moeilijkheden volgen. Mocht u geïnteresseerd zijn en als gastgezin willen g*an funktioneren, dan kunt u terecht bij de volgende adressen: mevr. T. v.d. Stuijs,. Boskoop, tel. 01727-4137 en mevr. Swart, Papendrecht, tel. 078-153840. Gehoord in de omgeving van het VVV-Kantoor tijdens de inschrijvings- drukte voor de 11- stedentocht: 'Heb jij je startbewijs als te pakken 'Nee, ik mag niet meedoen. Je mag niet achter een stoel meeschaatsen, zeggen ze.' RANDSTAD-EDITIES 'TOPPERS TELEFOON 070 - 19 02 24 Postb. 5825, 2280 HV Rijswijk

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1985 | | pagina 19