Meer keus en Bill
'n stuk gezelliger
ZAKE
bsita
Gustav Mahler
PJDFN
Novotel
Schiedam
TAARTEN
FESTIJN
SCHIEDAM SZC-voorzitter l\ico tvoimeijer
Stond enkele jaren geleden niet bepaald te
springen toen hij (wederom) als eerste man
van de Schiedamse Zwem Club werd ge
vraagd. Bij gebrek aan alternatieven nam hij
dan toch de voorzittershamer weer ter hand,
maar echt van harte ging het niet. Een zwak-
tebodje dus. ,,Mijn optreden als voorzitter is
een voortdurend compromis tussen mijn ge
zin, mijn werk (bij de Windmill) en mijn hob
by (SZC)", zegt hij ergens in het gesprek. ,,Ik
beleef er dan ook gemiddeld plezier aan".
„Wordt het plezier min
der", gaat hij rustig en
sotns scherp formulerend
verder, „dan kan ik er be
ter mee ophouden, maar
vooralsnog zie ik daar
geen reden toe. Ik krijg
wel eens het verwijt, dat
ik als voorzitter te weinig
op clubavonden of bij
wedstrijden aanwezig ben,
maar dat doet me niets".
Goede tijden
Problemen
SZC-voorzitter Nico Kolmeijer: „ledereen kan bij ons goed terecht".
Afslanken moeten we. Inkrimpen is zo'n zelf
de hedendaagse uitdrukking. Inleveren mag
ook en wat zou u zeggen van het bekende
stapje terug.
Bas van der Heijden lijkt tegendraads. Want
in de 25 supers, te vinden in Rotterdam en
(wijde) regio, krimpt men helemaal niet in,
maar dijdt men uit.
Koos men vroeger bij deze
ras-discounter uit dertien
soorten „droge soep", nu
staat er een batterij van 79
pakjes van de meest uit
eenlopende merken op
soep-geinteresseerden te
wachten.
Keuze
Waarom?
Ook aan de buitenkant wil dit bedrijf best laten zien zich breed te maken.
Van dertien soorten soep-uit-een-pakje staat er nu een hele batterij klaar voor de
hartige trek vooraf. Voor direkteur Peter Stuyts is het nog maar ee"n voorbeeld van
Bas' toegenomen omvang.
Kritischer
Huisdier
Dók kleding voor de
bruid, de moeder en
de bruidegom.
Non food
liU u
9B!
...kies en hap maar uit zo'n tachtig mogelijkheden uit
een potje.
Warenhuis
De prijsbrekers
van
Dagschotels a 15.25
Gevulde
varkenslende
Duitse biefstuk
Aroz Con Polio
Cotelette Suisse
Spaghetti
Bolognese
California
Stew Beef
Vleesspies
ag I
novotel
MtÉMtÉÉMl
HET NIEUWE STADSBLAD - VRIJDAG 19 APRIL 1985
PAGINA 20
Hoge contributie nekt Zwemclub
Je hebt clubbestuurders die
vier, vijf avonden aan hun
vereniging spenderen. Met
alle respect, maar dat kan
wat mij betreft nooit de be
doeling zijn".
„Echt, ik zou er geen enkel be
zwaar tegen hebben wanneer
er de komende ledenvergade
ring een jong iemand opstaat,
■die het voorzitterschap aan
kan en wil overnemen. Het
wordt zelf misschien wel tijd
voor iemand, die een frisse
wind door de hele vereniging
kan laten waaien. Dat zou
woor SZC waarschijnlijk een
goede zaak zijn, maar zoals ik
het nu kan bekijken, is zo'n fi
guur nog niet voorhanden".
SZC behoort tot de oudere
zwemverenigingen in Neder
land. Werd in 1912 opgericht
en beleefde sindsdien grote
„ups en downs". In de goede
tijden (begin jaren zeventig)
zat SZC bij de top vijf van het
wedstrijdzwemmen en stonden
"er ruim vijfhonderd leden op
•de lijst.
In de mindere tijden (zoals nu
eigenlijk) leefde SZC in een
.betrekkelijke anonimiteit, zon
der veel topzwemmers en zon
der veel leden. Momenteel be
schikt de vereniging over een
bestand van 150 leden, ver
deeld over een zwem- en een
waterpolo-afdeling.
„Het waterpolo is bij ons vrij
wel altijd een constante zaak
geweest", zegt Kolmeijerr (49).
„We hebben zelfs een aantal
seizoenen vlak tegen de top
aangezeten, maar door het
vertrek van enkele spelers zijn
we weer naar ons oude niveau
terug gevallen.
Ik heb begrepen, dat er dit sei
zoen bij de heren weer een
aantal weggaan. Dat is jam
mer, maar je doet er niets aan.
Tegenwoordig heeft iedereen
een auto, waardoor clubs in
Den Haag en Rotterdam ook
interessant zijn voor talentvol
le spelers.
Het wedstrijdzwemmen is de
laatste jaren bij ons een beetje
op de achtergrond geraakt en
met een dergelijke ontwikke
ling zijn we dan ook zeker niet
gelukkig. Het wedstrijdzwem
men is puur afhankelijk van
de aanwezige trainer(s).
Zij kunnen je maken en bre
ken. Kijk, kinderen zijn in
principe altijd enthousiast, die
kan je overal voor motiveren.
SZC heeft echter de pech ge
had, dat de laatste jaren een
trainer aan het roer stond, die
meer recreatief dan prestatief
was ingesteld. Daardoor zijn
we langzaam weggegleden. We
hopen via het aantrekken van
Theo Romeijn, die we wel
moeten delen met VZC, de
boel weer een beetje op te
krikken".
Het bestuur van SZC worstelt
momenteel met twee proble
men. Ten eerste is er een chro
nisch gebrek aan kader, ten
tweede vormt de noodzakelij
ke hoge contributie een rem
op de aanwas nieuwe leden.
„Mijn indruk is, dat de leden
zich steeds meer als pure con
sumenten gaan opstellen. Ze
verwachten als het waren een
bepaalde service van de vere
niging, terwijl ze in feite zélf
de vereniging zijn. De zelf
werkzaamheid wordt hoe lan
ger hoe minder.
Wat betreft de hoge contribu
tie kan ik het volgende zeg
gen. Doordat wij geen elemen
tair zwemmen (het zogenaam
de leszwemmen) in ons pakket
hebben, moeten wij zien rond
te komen van subsidies en van
contributies. Vergeleken met
bijvoorbeeld Vlaardingen zijn
de tarieven in Schiedam
enorm hoog, waardoor het
voor ons geen haalbare kaart
is om het elementaire zwem
men, waarop in de regel rede
lijk wordt verdiend, aan even
tuele nieuwe leden aan te bie
den.
Veel Schiedammers nemen
dan ook de wijk naar Vlaar
dingen en blijven daar dan
ook hangen. Dat is jammer,
want bij ons kunnen ze echt
goed terecht. We zwemmen in
mooie accommodaties, we heb
ben gunstige uren en goede
trainers, dus vanuit dat oog
punt hebben we niets te kla
gen. Alleen de contributie
vormt dan vaak een belemme
rende factor".
Norbert Kleinherenbrink
im Bouwens en Jacquet van Ri
telefoon 070 - 19 02 37
Hoewel niet gezegd kan worden dat
ze ermee overstroomd worden, ko
men toch met de regelmaat van de
klok nieuwe plaatvertolkingen van
Mahler-symfonieën op de platen-
liefhebbers af.
Platen die trouwens doorgaans be
hoorlijk aftrek vinden en dat laat
ste is toch wel enigszins verwon
derlijk, waar veel muziekliefheb
bers - met alle eer voor de symfoni-
cus - er toch wel een beetje tegenop
zien om anderhalf uur of langer ge
concentreerd in de concertzaal er
naar te moeten luisteren, zoals bij
de gigantische Derde, waarvoor de
Achtste en Negende overigens wei
nig weinig voor onderdoen.
Er is trouwens meer aan de hand
met de symfonieën van Mahler: ze
zijn meestal zeer complex, de dyna
mische tegenstellingen zijn groot en
de componist ziet kans heel intense
gedeelten af te wisselen met banali
teiten, waarbij hij graag teruggrijpt
naar zaken uit zijn jeugd. Buiten
dien toont hij een bezetenheid voor
het gebruik van de menselijke
stem, die we regelmatig erin tegen
komen, met als uiterste consequen
tie natuurlijk ,,Das Lied von der
Erde".
Wie muziek niet uitsluitend als
consumptie-artikel ziet en de wer
ken van Mahler aan een nadere be
schouwing onderwerpt - men be
hoeft niet persé de partituur erbij te
halen - komt toch wel voor onver
klaarbaarheden te staan, die niet
zomaar opgelost kunnen worden.
Zelfs wie de intensieve briefwisse
ling volgt, die Mahler met diverse
mensen (o.a. Willem Mengelberg)
onderhield en waarin hij openhar
tig over zijn werk spreekt, en wie
bovendien zijn „Notities" leest, zal
toch maar moeilijk kunnen door
dringen in de psyche van deze man.
Maar het is zeer zeker de moeite
waard om er - na de nieuwe platen
beluisterd te hebben - een studie
van te maken.
Waarbij we er als Nederlander trots
op mogen zijn een grote Mahler-
traditie te kennen. Een traditie
waartoe Mengelberg en het Con
certgebouw Orkest al in 1904 de
aanzet gaven door de Tweede en
Vierde Symfonie op het program
ma te zetten. Overigens gedirigeerd
door de componist zelf.
Een kroonjaar was wel 1920 toen
Mengelberg ter gelegenheid van
zijn zilveren dirigentenjubileum in
de hoofdstad een groots Mahler-
Festival organiseerde, waarop alle
werken van de meester werden uit
gevoerd en waarvoor in de hele
wereld belangstelling bestond.
Mahler was toen al negen jaar dood
en begraven, maar later zetten
Eduard van Beinum en - in onze
dagen - vooral Bernard Haitink de
traditie voort. Waarvan wij nog al
tijd door een schitterende serie
plaatopnamen van Haitink en het
Concertgebouw Orkest de vruchten
mogen plukken.
imm O
BW
Buiten ons land is de laatste jaren
vooral de dirigent Claudio Abbado
met het Chicago Symphony Or
chestra zeer actief. Abbado,is een
man die de grote lijnen trefzeker
weet uit te zetten. Maar ook Lorin
Maazel weet met de Wiener Phil-
harmoniker fraaie resultaten te be
reiken; hij heeft weer meer oog
vbor het detail. En qua klank
schoonheid kan ook Carlo Maria
Giulini er - met de Berliner Phil-
harmoniker - wat van.
Hierna zuhen we naar chronologie
van hun ontstaan de nieuwste uit
gaven, waaronder ook enkele com
pact discs, heel in het kort belich
ten Vooraf willen we opmerken
dat de werken van Mahler in drie
„perioden" ingedeeld kunnen wor
den. Een eerste periode die onge
veer tot de eeuwwisseling loopt en
gekenmerkt wordt door grote
hartstochten en heroiek, in de mu
ziek vaak zeer compact verklankt:
le t/m 3e symfonie en enkele liede
rencycli, waaruit Mahler's voorlief
de voor het volkslied blijkt. In de
tweede periode - tot 1907 - neemt
vooral de gedachte aan de dood een
voorname plaats in en verdiept zich
Mahler's gevoel voor dramatiek, zo
als ook uit de Kindertotenlieder
moge blijken.
In de derde periode krijgt de doods
gedachte steeds meer de overhand,
maar weet de meester tegelijkertijd
een uiterste orkestrale erfijning te
bereiken, zoals men in Das Lied
von der Erde tegenkomt.
De Symfonie nr. 1 in D, die in 1982
al op de plaat was uitgebracht, ver
scheen enige tijd geleden ook op
Compact Disc bij Deutsche Gram-
mophon. Claudio Abbado overdrijft
met zijn Chicago'ers de tempi in dit
vierdelige werk niet en komt tot
een zeer boeiende lezing. Kenmer
kend is reeds de viervoudige bezet
ting van de blazers en de twee pau-
kenstellen. De première was in no
vember 1889 in Budapest onder lei
ding van de componist. Een gede
tailleerde en ruimtelijke opname op
D G. 400 033-2.
De Symfonie nr. 2 in c verscheen
bij CBS in een twee-plaats box. Het
gaat hier om een uitvoering van de
Wiener Philharmoniker onder lei
ding van Lorin Maazel, die werke
lijk als een metronoom dirigeert.
Vocale bijstand is er van de be
roemde mezzosopraan Jessye Nor-
man, die in het slotdeel bovendien
de sopraan Eva Marton en het koor
van de Weense Staatsopera aan
haar zijde heeft.
Eerlijk gezegd sprak het openings-
deel van de „Auferstehung" ons
niet zo aan, maar gaandeweg krijgt
men steeds meer respect voor de di
rigent en zijn orkest, die zeer mee
slepend spelen. Jessye Norman is
natuurlijk onverslaanbaar, al blijft
ons de eerste versie van het Con
certgebouw Orkest onder leiding
van een gedreven Haitink en met
grote namen als Aafje Heynis en
Elly Ameling toch het liefst (CBS
12M 38667).
Van de Vierde Symfonie in G be
reikten ons twee uitvoeringen:
op Philips 412 119-1 staat een uit
voering van het Concertgebouw
Orkest onder leiding van Bernard
Haitink en met medewerking van
de sopraan Roberta Alexander. De
opname werd in oktober '83 in het
Concertgebouw gemaakt;
op CBS IM 39072 treft men een uit
voering aan van de Wiener Phil
harmoniker onder leiding van Lo
rin Ma^el met vocale bijstand van
ene Kathleen Battle.
Geconstateerd moet worden dat
Haitink zichzelf op de Philips-op-
name niet kan verbeteren, vergele
ken met zijn prestaties in de zesti
ger jaren. Hij neemt de tempi rustig
en de donkere sopraan staf voor
haar (kunstige) werk.
Maazel neemt op CBS de bijvoeging
„Ohne Hast" van het tweede deel
wat al te letterlijk, waardoor het
geheel toch wat traag overkomt. De
sopraan zingt goed.
De Zevende Symfonie is weer zui
ver instrumentaal. De splinternieu
we opname van Deutsche Gram-
mophon, die ons op CD 413 773-2
bereikte, klinkt in een wqord fan
tastisch.
Claudio Abbado houdt zich met het
Chicago Symphny Orchestra nage
noeg aan de voorgeschreven tempi
en hij weet zowel de lyrische mo
menten als de intieme nachtelijke
stemmingsbeelden heel trefzeker
en sfeervol te vertolken. De laser
straal doet hier volop zijn zegenrijk
werk.
Tot slot dan „Das Lied von der
Erde", gebaseerd op oude Chinese
gedichten. Twee opnamen liggen
voor:
een splinternieuwe grammofoon
plaat met daarop een gedegen uit
voering van de Berliner Philhar
moniker onder leiding van Carlo
Maria Giulini met als solisten de alt
Brigitte Fassbeander en de tenor
Francisco Araiza (D.G. 413 459-1);
een Decca-CD (414 194-2) met daar
op een werkelijk stokoude opname
van de Wiener Philharmoniker on
der leiding van Bruno Walter. Met
als solisten niemand minder dan
Kathleen Ferrier en Julius Patzak.
De opname is MONO en werd in
1952 in Wenen gemaakt.
MAHLEft
SYMPHONY 2
EVA MARTON
JESSYE NORMAN
Wi€NER PHftHARMOMKFR
LORIN MAAZEL
f*MUB) DAS UED VON DER ERDE
fkrlmPhéammirr Carte (mkm
Geen eerlijke vergelijking dus,
maar....
De uitvoering van de Berliners is
zonder meer goed te noemen. Van
het stemgeluid van Fassbender
moet men houden (of niet) en ook
Araiza krijgt een dikke voldoende.
We hebben echter wel eens een be
tere uitvoering gehoord in een ie#s
recenter verleden dan deze CD on
der Bernstein.
Beter dan die van Walter zullen we
het waarschijnlijk wel nooit meer
beleven. Ondanks de soms tekort
schietende techniek, ondanks hët
starre mono-beeld wordt hier eqjr
zo intens stuk muziek gepresen
teerd, dat je het nauwelijks voor-
mogelijk houdt. Iets wat alleën
maar mogelijk is door een benade
ring van binnen-uit, waarvan Wal
ter - getuige ook zijn Bthoven-Sym-
fonieën, die onlangs door CBS her-
released werden - klaarblijkelijk
het geheim kende.
Waarmee we maar willen zeggen
dat een CD-speler nog zo gek niet
is. Er komen namelijk nog meer
mooie oude opnamen op ons af
en we durven met onze hand op
ons hart te verklaren dat via het
procédé van het re-masteren ver
bluffende resultaten worden be
reikt. Zo verbluffend zelfs, dat
bij vergelijking de oude platen
vaak de mindere zijn van de CD
van datzelfde, oorspronkelijk
analoog opgenomen werk.
Afslanken is er voor Bas niet bij
van nu, waar men vanaf no
vember '83 aan het sleutelen is
geweest om, op één oor na ge
vild, die hele klus te klaren,
voelt, proeft en merkt de ver
andering.
Noem het sfeer. Zie hoe van
één grote, soms wat kaal aan
doende ruimte zo'n super is
veranderd in een zaak, waar
we zonder truttigheid gerust
Baby thuis? En hapje-voor-
-hapje uitgekiende voeding
uit zo'n potje? Mevrouw of
meneer „de kleine" kan het
al dan niet tandeloze mond
je opendoen voor zo'n stuk
of tachtig smaken. En meer
hebben we er niet.
Tandpasta? Er bestaan -echt
bewezen- soorten, die met
fluor of andere „toegevoegde
waarden" prima zijn voor
mond en gebit. De anti-gaat
jes pasta's hebben bij dit be
drijf flink toegeslagen.
„Maar hoe breed we ons voor
de klant ook hebben gemaakt,
met en in ee n ding zijn we de
zelfde gebleven. En dat is de
prijs. Laag dus. Daar zijn wij
bekend om geworden, dat wil
len wij zo houden ook. En dat
altijd gekoppeld aan kwaliteit-
"benadrukt Peter Stuyts, alge
meen direkteur van dit bedrijf
met zijn 1200 werknemers
m/vr.
Drie dingen hebben we er zo
maar uitgekozen hierboven,
maar die assortiments-verbre-
ding geldt ovei de hele linie.
Daar komt nog wat bij. Wie
discounter Bas van der Heij
den vergelijkt met de supers
het woord 'knus' aan durven
verbinden.
Je voelt je er niet (meer) ver
loren. Even brede, maar toch
intiemer aandoende looppa
den, een hoekje zus, een uit
stalling zo, een gesprekje bij
een van de bedieningsafdelin
gen: Bas van der Heijden is
duidelijk veranderd. En ons
inziens niet in z'n nadeel.
Waarom, vragen we Peter
Stuyts, die enthousiast, met ge
paste trots, maar toch met een
gezonde dosis zakelijk inzicht,
ons één van z'n op deze ma
nier vernieuwde zaken laat
zien. In Spijkenisse is dat, in
de nieuwbouwwijk De Akkers,
maar 't had net zo goed ergens
anders kunnen zijn Want de
uitbreiding van dit assortiment
en die sfeer-verandering zijn,
afhankelijk van de beschikba
re ruimte, bij alle 'Bassen' de
zelfde.
„Een suksesformule - en die
hadden wé - kan natuurlijk
aan slijtage onderhevig zijn.
Dit in z'n algemeenheid ge
zegd.
Maar daarnaast is de klant van
nu veel kritischer geworden.
Men heeft soms minder te be
steden, maar ook al is dat be
stedingspatroon in bepaalde si
tuaties niet gewijzigd, dan
vraagt men waar voor z'n
goeie geld. Dat gaven we al,
daar niet van, maar nu bieden-
we keus uit véél, véél meer
waar. Niet vijf, maar weet ik
hoeveel soorten jam. En nu
noem ik zo maar weer wat. En
daarbij kan iedereen springen
hoe lang z'n financiële pols
stok ook maar moge zijn".
Wat je dan en passant ook nog
opvalt is hoeveel er hier voor
het huisdier te krijgen is. Die
hebben 't maar best in ons
goede vaderland, evenals de
billen van de babies, want pa^
pieren luiers zijn er rekken
vol, al naar gelang ook de fi
nanciële 'behoeften'.
Even..
1=8
«IliÉMri
mmnyoci
ZOhVt.H
Ank Hovingh-Krayo
Postbus 5825, 2280 HV Rijswijk
Stuyts: ..Daar komt nog wat
bij. In stadsdelen en vooral in
nieuwe wijken vervult een su
permarkt, en zeker zo'n grote
als de onze, misschien niet wat
we een sociale funktie noe
men, maar een trefpunt ben je
wel. Daar wil men zich thuis
voelen, daar wil men als het
niet op een drukke zaterdag is,
best even een praatje maken
met de slager. Of bij de bloe
men informatie hebben. Daar
wil je oo"k wat verder kijken,
dan je boodschappen-neus lang
is. Door steeds voor de nodige
afwisseling te zorgen, probe
ren wij daar in te voorzien".
We hebben het over wat zo
on-Hollands de 'non-food' sek-
tor heet. Dus de niet-eetbare
zaken. Van tuinstoelen af
(waar het nu de tijd voor is)
tot de pyama in de aanbieding
toe. Serviesgoed en overhem
den, fietsbanden en toilettas-
sen... we gaan het allemaal
niet opnoemen (want wat je
vandaag ziet kan volgende
week wel weer door iets an
ders zijn vervangen!) maar die
afdeling inkoop heeft wel de
oogjes open.
„Daar liggen geen winkel
dochters ofzo, maar leuke, nut
tige of noem maar op dingen.
Heb je ze nodig, dan komt dat
goed uit. Niets bij deze week?
Volgend keer beter" lopen we
er langs met de heer Stuyts,
die uiteraard toch even wijst
op de (lage) prijskaartjes, die
ook hier het kenmerk zijn van
Bas' karakter. Want dit prijs-
-standpunt wordt ook ingeno
men als het om seizoen- dus
aktuele spulletjes gaat, afge
stemd op bepaalde periode of
dagen (Pasen pas, moederdag
straks om maar twee recente
indrukken te geven).
Dat Bas van der Heijden nu
discounter af zou zijn... niet
als we nog steeds naar de
prijzen kijken. Die blijven
recht overeind in de laagte
dan. We'l als we beseffen
hoeveel meer er nu gebeurt
onder dat e'ne supermarkt-
-dak met zo'n zevenhonderd
artikelen erbij. Soms denk
ik wel eens we lijken wel
een warenhuis" blikt Peter
Stuyts om zich heen. En met
hem de klanten, die unan-
miem enthousiast zijn voor
de vertrouwde Bas van der
Heijden nieuwe stijl.
Rotterdam,
Korte Hoogstraat 4.
Tel. 010-126143.
(t.o. de Hema)
voor de week van
20 t/m 26 april 1985
Zaterdag 20 april
Zondag 21 april
Maandag 22 april
Dinsdag 23 april
Woensdag 24 april
Donderdag 25 april
Vrijdag 26 april
rek
Vanaf maandag
22 april een week
lang
Keus uit een keur
van taartsoorten
voor bij de koffie of
als dessert.
ROTTERDAM SCHIEDAM
Hargalaan 2
3118 JA Sc hiedam
Tel 010-713322
