HANS TEXTIEL
Geen schrik
voor Pleun Strik
Prijsvraag
„Ik neem soms teveel hooi op mijn vork"
„Uit mijn mond zal je
nooit kritiek op NAC horen"
1HÏ TAPIJTMEESTER
SVV-EINDHOVEN/SVV-NAC
Eindstand
Ontkennen
Zonder risico
Grijze haren
Clausule
Bob Maaskant:
De Tapijtmeester Jan Jongebreur
Dr. Kuyperkade 4, Maassluis - Tapijt
Zuidvliet 10-11, Maassluis - Gordijnen
Telefoon 01899-12161
HET NIEUWE STADSBLAD - VRIJDAG 18 APRIL 1986
Door Norbert
Kleinherenbrink
inleveren
SCHIEDAM: Koemarkt 1 en Hof van Spaland 44
Vlaardingen: Dr. Wiardl Beckmanssingel 67
Maassluis: Winkelcentrum Koningshoek
Eindstand
Prijsvraag
svv 15 adres-
postcode:
woonplaats:
telefoonnr:
Zaterdagavond komen twee oude bekenden elkaar op
Sportpark Harga tegen. Jo Jansen (gehurkt) en Dick Buitelaar
(klap eens in de handjes) kennen elkaar nog uit hun tijd bij
NAC, waar het duo de technische staf vormde. Inmiddels is
Jansen, na een tijdje op non-actief te hebben gestaan, weer
aan de stag bij Eindhoven, dat de laatste tijd verrassend goed
presteert. Samen met technisch directeur (of gewoon tech
nisch adviseur) Pieun Strik heeft hij van de ploeg, die vorig
seizoen onder trainer Ad Versiuys nog zo troosteloos onder
aan in de eerste divisie stond, een elftal gesmeed, dat zeker
niet meer onderschat mag worden. SVV ziet deze wedstrijd
op de zaterdagavond als een goede opwarmer voor de klap
per tegen NAC (woensdag). SVV—Eindhoven telt niet mee
voor de vierde periode, SVV—NAC uiteraard wel.
Emmen viel te temmen. Dat is gebleken. Dan
moet de Eindhovense ploeg van Pleun Strik ook
aan een nederlaag zijn te helpen.
Tapijtmeester Jan Jongebreur hoopt daar vurig
op. Zelf wil de Tapijtmeester alléén maar in de
hoogste regionen van de tapijt- en gordijnen
verkopers zitten.Dat bewijzen we elke week
opnieuw. De beste en goedkoopste op het gebied
van tapijt en gordijnen. En tegen SVV zeggen we:
geen schrik voor Strik.
SCHIEDAM Wijnand Riet
dijk uit de Prins Hendrik
straat 122 in Vlaardingen was
de gelukkige winnaar van de
waardebon van honderd gul
den. Hij had vorige week de
uitslag van de wedstrijd SVV
Emmen (2-1) samen met
nog een aantal anderen goed
voorspeld.
Doe ook mee aan onze leuke
prijsvraag. Voorspel de juiste
uitslag van SVV Eindhoven
en SVV NAC. Gebruik de
bon die op deze pagina is af
gedrukt. Vermeld naast uw
naam, uw adres, postcode,
SVV-Eindhoven (zaterdag 19 april)
t j
SVV-NAC (woensdag 23 april)
Mulder heeft een stok
achter de deur nodig
woonplaats en telefoonnum
mer. Doe de bon in gesloten
envelop, zet in de linkerbo
venhoek prijsvraag 15 en le
ver hem in uiterlijk zaterdag
19 april (om 16.30 uur) in bj
één van de vier filialen van
Hans Textiel in Schiedam,
Vlaardingen en Maassluis. Ui
teraard is er een winnaar van
de wedstrijd tegen Eindhoven
én tegen NAC. De waarde
bon van honderd gulden
wordt verloot onder die in
zenders die de uitslag goed
hebben voorspeld van SVV
Eindhoven en/of SVV
NAC.
SVV Eindhoven
Eindstand:
SVV NAC
BREDA Voor de derde
keer neemt Bob Maaskant
dadelijk afscheid bij NAC.
Pijn in het hart zal hij dit keer
niet hebben, warlt zo zegt hij,
„daarvoor is de laatste
maanden hier in Breda teveel
gebeurd". In totaal heeft
Maaskant er ruim negen jaar
bij de Brabantse club opzit
ten. „Mijn voetbaltoekomst is
nog een tikje onzeker", zegt
de 48-jarige Rotterdammer.
„Het is niet uitgesloten, dat
ik het volgende seizoen weer
bij een Betaald Voetbal Or
ganisatie aan het werk ben,
maar dan nog alleen als ma
nager. Mocht het helemaal
niet lukken, dan is er nog
niets aan de hand, want
sinds twee jaar ben ik in het
bezit van een officiële licentie
als wedstrijdmakelaar van de
Europese Voetbalbond. In re
latief korte tijd heb ik iets in
dat wereldje kunnen opbou
wen en ik ga er de komende
jaren dan ook beslist mee
door, maar het valt prima te
combineren met een functie
als manager".
Maaskant, die onder meer bij
Excelsior,' Slikkerveer, SVV,
Holland Sport en Go Ahead
Eagles op de loonlijst stond,
had eigenlijk nog een jaar te
goed van zijn driejarige con
tract, maar in onderling over
leg is besloten er dit seizoen
al een punt achter te zetten.
„Ook bij NAC worden de fi
nanciële mogelijkheden klei
ner", legt hij uit. „Het volgen
de seizoen is er geen plaats
meer voor een trainer én een
technisch directeur. Mij werd
dan ook gevraagd of ik weer
als veldtrainer kon gaan
functioneren, maar dat is mij
na twee operaties aan de
knie veel te link. De doktoren
hebben mij het eveneens,
sterk afgeraden. Voor beide
partijen was het daarom be
ter om tot ontbinding van het
contract over te gaan. Tot en.
met de wedstrijd tegen Hel
mond Sport had ik de techni
sche eindverantwoording,
daarna heeft Frans Vermeu
len de zaak op mijn voorstel
overgenomen. Afgelopen
dinsdag heeft hij van de
KNVB offiqjeel dispensatie
gekregen om het seizoen af
te maken. Ik blijf tot juni be
schikbaar voor de technische
staf en voor het bestuur.
Waar nodig spring ik bij. Ver
der doe ik nog de gehele
voorbereiding op het komen-
de seizoen. In feite ben ik de
laatste maanden nog even
manager van NAC".
Maaskant wil geenszins ont-*
kennen dat er de nodige pro
blemen zijn geweest, maar
het woord ruzie vindt hij veel
en veel te groot. „Natuurlijk,
er was op bepaalde punten
een verschil van mening met
het bestuur. Als technisch di
recteur heb je nu eenmaal
weinig grip op een bestuur,
omdat je geen bestuursfunc
tie hebt. Je hebt de eindver
antwoording over het totale
Mike Small, de Bredase hoop in bange dagen, zal een zwa
re dobber worden voor de SVV-defensie. Rechts Graeme
Rutjes.
Bob Maaskant: „De ruif waaruit je zolang hebt gegeten,
daarin moet je niet spugen".
technische gebeuren, maar
over en in het bestuur heb je
niets te vertellen. Maar nog
maals, zoals de zaak zich nu
heeft ontwikkeld, is allemaal
van tevoren in goed overleg
doorgesproken. Ik heb nog
steeds een prima relatie met
Frans Vermeulen, die zich te
recht heeft gedistantieerd
van het hele gedoen. Uit mijn
mond zal je ook nooit scher
pe kritiek op de vereniging
NAC horen. De ruif waar je
zolang uit hebt gegeten, daar
moet je niet in spugen, vind
ik".
Nog niet zo gek lang geleden
(twee jaar om precies te zijn)
was Maaskant nog de held
van Breda. In januari '84
werd hij als coördinator bin
nengehaald en mede door
zijn prima contacten in de
voerballerij wist hij NAC aan
zienlijk te versterken. Als
NAC-kenner bij uitstek kreeg
hij alle neuzen weer in de
juiste richting en dat had nog
in hetzelfde seizoen de terug
keer naar de eredivisie tot
gevolg. Lang kon Maaskant
echter niet van het succes
genieten. Dat ene seizoen op
het hoogste platform werd
een totale mislukking, waar
door NAC nu weer vrij ano
niem voor Bredase begrippen
in de eerste divisie rondhup
pelt.
„Het werken bij NAC is in de
loop der jaren een stuk moei
lijker geworden", spreekt
Maaskant uit ondervinding.
„Vooral de inbreng en de in
vloed van de sponsors is een
stuk groter geworden. Ik ver
gelijk Breda wel eens met
Amsterdam. Ook bij Ajax heb
je een heel intensief randge-
beuren. Zolang de resultaten
goed zijn, hoor je geen kik,
maar als er één keer wordt
verloren, heb je de poppen
aan het dansen. De hele ach
terban gaat zich ermee be
moeien. Dit seizoen was het
eigenlijk de bedoeling om
rustig enkele jonge spelers in
te passen. Promoveren was
zeker niet het uitgangspunt.
Ondanks de jeugdige leeftijd
van veel spelers, waren de
resultaten bemoedigend.
Vlak voor de winterstop werd
er zelfs nog even drie keer
achter elkaar gewonnen.
Toch bleef het onrustig rond
Nac. Mike Small werd aange
trokken, waar ik natuurlijk
best blij mee was, maar het
betekende wel, dat de ver
wachtingen weer aardig wer
den opgeschroefd. Het be
stuur trok ook nog Toon Ne
lemans aan, waardoor er van
bouwen aan een nieuwe
ploeg niets meer terecht
kwam. Er moest immers plot
seling op korte termijn ge
presteerd worden. Dat je niet
zomaar een winnend elftal
kunt kopen, bewijzen de uit
slagen van de laatste maand.
Drie keer werd er op rij verlo
ren. Ik hoop voor NAC, dat er
nog een periodetitel in het
vat zit, maar nog een keer
promoveren en vervolgens
weer degraderen, zou een re
gelrechte ramp zijn".
Vanaf de tribune gezien,
straalt Mulder inderdaad die
bezieling en intense beleving
uit. Zijn rushes zijn impone
rend, zijn persoonlijke duels
vaak op de grens van het
toelaatbare. Toch zit er een
merkwaardig contrast in zijn
immer fanatieke speelwijze.
Hij heeft het publiek soms
nog niet op de banken met
een aansprekende actie, of
hij verspeelt de bal dermate
lullig en onnodig, dat ieder
een zich in goed fatsoen af
vraagt waar in hemelsnaam
zijn verstand zit. Grijze haren
heeft trainer Buitelaar aan
zijn terrier op links overge
houden.
„Soms neem ik teveel hooi
op mijn vork", beaamt Mul
der. „Ik wil de mensen op de
tribune zoveel mogelijk laten
zien, ze betalen niet voor
niets. Zeker op de momenten
dat het niet draait bij ons,
loop ik me op te vreten en ga
ik dingen doen, die geheel
buiten mijn mogelijkheden
liggen. Tegen Helmond Sport
en Volendam maakte ik twee
blunders waaruit prompt
twee doelpunten voortkwa
men. Die twee situaties zie ik
nog steeds glashelder voor
me en elke keer als ik er aan
denk, word ik er weer ziek
van. Eigenlijk wil ik er niet
eens meer over praten, want
ik weet donders goed wat er
fout ging. Ik trek me dat
enorm aan".
De manier waarop hij die
laatste woorden zegt, laat
ook het laatste restje twijfel
omtrent zijn instelling als
sneeuw voor de zon verdwij
nen. Hij méént het inder
daad.
Tegen Emmen, maar ook te
gen Cambuur en Willem 2,
Jan Mulder en Dick Buitelaar houden elkaar op de been.
„Ik heb zijn kritiek zeker niet naast me neergelegd", zegt Mulder. Links Mark Wotte.
men Klaar ben je als je
Dick Buitelaar heet.
„Maar", ruimt de pas 25 ge
worden Mulder direct een
opkomend misverstand uit
de weg, „als het over voet
bal gaat, ben ik bloedse
rieus. Heel mijn leven draait
om voetbal. Dat zou je mis
schien op het eerste gezicht
niet van mij zeggen, maar
toch is het zo. Ik ben er
veel, soms wel eens teveel
mee bezig. Neem bijvoor
beeld die serie nederlagen
van de laatste tijd. Dat vreet
aan me. 's Maandags als ik
de kranten lees, ben ik er
nog ziek van. Zelfs op
woensdag als de VI (Voetbal
International, red.) in de bus
ligt en ik lees onze uitslag
en al die cijfertjes dan ben
ik weer even niet te genie
ten. Om één uur begin ik
dan te lezen en om vijf over
één ligt dat blad al in de
prullenmand".
ontpopte Mulder, die na bles
sures aan zijn rug en knie nu
pas weer helemaal fit is, zich
in feite voor het eerst bij SVV
als een echte, sober spelen
de, vleugelverdediger. Draai
en en kappen op eigen helft
was er niet meer bij, in voor
komende gevallen werd de
bal rustig en zonder risico op
doelman Henk Dirven terug
gelegd. Na anderhalf jaar
schelden, tieren en soms een
schouderklopje lijkt Buitelaar
dan eindelijk zijn zin te heb
ben gekregen.
„Zeker na al die nederlagen
ben ik gaan beseffen, dat
een positief resultaat voorop
dient te staan. Het mooie
komt dan vanzelf wel. In die
wedstrijd tegen Emmen wilde
ik bij die 0—1 stand bij wijze
van spreken naar voren vlie
gen, maar ik heb me bewust
ingehouden. Ik voel me dan
weliswaar geremd, want ik
heb conditie genoeg om tel
kens die afstand tussen aan
val en verdediging te over
bruggen, maar ik heb het
even aangekeken. Toen het
eenmaal 21 voor ons was,
moest ik natuurlijk helemaal
aan de linkerkant blijven han
gen. Ik heb daar nog steeds
problemen mee, ik wil het
publiek blijven boeien, maar
ik ga steeds beter inzien dat
het niet anders kan.
Uiteraard heb ik al die kritiek
van Buitelaar ook niet zo
maar naast me neergelegd.
Die man had gewoon volko
men gelijk. Hij staat hier ook
niet voor de lol. Hij heeft
goed begrepen dat ik een
stok achter de deur nodig
heb. Wat ik ook soms voor
moois op de training laat
zien, bijna altijd volgt wel zijn
commentaar in de trant van:
„en nou weer gewoon doen,
hè Jan? Een beetje leiding
kan ik best gebruiken, zeker
van iemand die het zelf waar
maakt. Vorig jaar kon ik me
optrekken aan Leen (War-
naar, red.) en nu aan Hans
Loovens. Het is echt vreselijk
jammer, dat juist hij in deze
belangrijke fase van de com
petitie is uitgeschakeld".
Als het aan Mulder ligt, komt
er aan zijn verblijf in Schie
dam nog lang geen einde.
Natuurlijk is hij ambitieus,
maar hij beseft dat er eerst
heel goed gepresteerd dient
te worden, wil er een (eredivi
sie) club voor hem bij voorzit-
terMartin de Jager op de
stoep staan. „Ik heb een
clausule in mijn contract, dat
ik voor een gelimiteerde
transfersom eventueel bij
SVV weg mag, maar na dit
seizoen, wat mij betreft dui
delijk minder dan het vorige,
zullen er weinig clubs voor
mij in de rij staan. Ik heb het
overigens prima naar mijn zin
hier en als ik op dezelfde
voorwaarden voor twee jaar
kan bijtekenen, doe ik dat
beslist. Ik heb veel te danken
aan Hans van Heelsbergen.
Hij heeft me gekocht van Tel
star en gaf me werk als
chauffeur. Ik word heus niet
ontzien op de zaak, ik doe
gewoon mijn werk. Dat bete
kent elke dag om zes uur op.
Dat gaat niet in je koude kle
ren zitten, maar daar heeft
iedereen wel eens last van.
Ik hoop dat we in de vierde
periode een rol van betekenis
gaan spelen. Ik voel dat het
leeft in de groep, ledereen
beseft dat we bepaalde ver
plichtingen hebben ten op
zichte van het publiek en de
trainer. Die hebben we im
mers al genoeg laten vallen".
SCHIEDAM Jan Mulder,
SVV's meer dan robuuste
linksback, heeft een showele
ment in zijn spel niet van een
vreemde. Sinds jaar en dag
trekt de geboren en getogen
Hoogvlieter op met erkende
deugnieten als Mario Been
en Frankie Schinkels. „Wij
zien overal de gein van in",
zegt Jan met die typische
brutale oogopslag. „We zijn
altijd bezig om de boel een
beetje in de maling te ne-
Jan Melder heeft zich bij één van zijn capriolen weer eens vastgelopen. „Resultaat staat nu
voorop, het mooie komt vanzelf wel", aldus de boezemvriend van Mario Been.
