Hans Schinkel levert twee talenten af
Prijsvraag
E
lYSS TEXTIEL
m
SVV-TELSTAR
Eindstand
Oorlog
Wonderwel
Verbazing
Paul Oschner
Mandekker
HET NIEUWE STADSBLAD - VRIJDAG 9 MEI 1986
ADVERTENTIE
PAGINA 11
Door Norbert
Kleinherenbrink
SCHIEDAM Voor
Coen van de Hoeven
en Paul Oschner bre
ken spannende tijden
aan. Beide „young
sters" hebben zich na
de winterstop na
drukkelijk bij trainer
Dick Buitelaar aange
meld en hebben al
menig wedstrijdje in
de SVV-basis weg.
Over een week, als de
contractbesprekingen
pas echt goed losbar
sten, hopen de twee
amateurs een aanbie
ding van Martin de
Jager, de voorzitter
van het betaalde
voetbal, onder de
neus geschoven te
krijgen. Zeker weten,
dat doe je nooit in de
voetballerij, maar op
grond van de tot nu
toe geleverde presta
ties zal er voor het
duo best wel iets in
het vat zitten.
WMWMM
SCHIEDAM Op
het moment dat u
deze SVV-pagina on
der ogen krijgt, is de
uitslag van het crucia
le duel tussen Vitesse
en SVV waarschijn
lijk al bekend. Bij on
verhoopte winst en bij
een keurige deling
zijn de Schiedammers
nog volop in de race
voor de vierde perio
de, bij treurig verlies
moeten de volgelin
gen van trainer Dick
Buitelaar in de stand
een stapje terug doen,
maar kunnen door
een zege op Telstar
(zaterdag op Harga,
aanvang 19.30 uur)
weer enigszins over
eind krabbelen.
wêêêêêêêêêêêêêêêêêêêêêêê!
S
SVV
felstar
Paul Oschner en
Coen van de Hoeven:
volgend seizoen een
contract op Harga?
Coen van de Hoeven (20) is
min of meer op voorspraak
van Chris Treling bij SVV te
recht gekomen. Als geboren
en getogen Delftenaaar
groeide hij als voetballer ui
teraard bij DHC op, ging ver
volgens zijn geluk beproeven
bij ADO, maar mocht daar de
overstap naar FC Den Haag
niet maken. Na één jaar in de
eerste klasse te hebben ge
speeld, was Van de Hoeven
nog steeds vast van plan te
slagen in het profmilieu. Die
Paul Oschner heeft zich na de winterstop een vast plaatst je in SVI/'s basisopstelling ver
schaft. In verdedigend opzicht zit het wel snor met de felle Rotterdammer, in opbouwend en
aanvallend opzicht komt hij nog (iets) tekort. Zelf beseft hij dat als geen ander en daarom zegt
hij: „eerst sober speten en mijn primaire taak uitvoeren. Op de rest dan keihard trainen.
Dick Buitelaar zit
tussen hoop
en vrees
Genoeg mogelijkheden dus
nog voor SVV zo op het ein
de van de competitie, maar
de eerlijkheid gebiedt te zeg
gen, dat de Buitelaar-brigade
verre van grandioos voetbalt.
De vorm van het begin van
het seizoen wordt bij lange
na niet gehaald en dat werd
in het ronduit teleurstellend
duel tegen DS'79 (0-0) nog
eens extra benadrukt.
Normaal gesproken zou de
fraaie score van zes uit drie
de ploeg een groot zelfver
trouwen moeten geven, een
bepaalde flair, die gekoppeld
aan een grote dosis inzet (er
valt immers een vierde perio
de te verdienen!) voor een
wervelend SVV zorgt, maar
niets van dat alles. De Schie
dammers liepen meer tegen
zichzelf dan tegen de Dordte-
naren te voetballen en kwa
men er met een magere 0-0
nog uiterst genadig af.
De schuldigen) is (zijn) moei
lijk aan te wijzen. Ligt het
probleem nu in de verdedi
ging, op het middenveld of in
de aanval? Of draait gewoon
de hele ploeg niet? Buitelaar
wist het na afloop van de
wedstrijd ook niet. Opvallend
was de nauwelijks opgewekte
stemming in de catacomben,
terwijl SVV toch nog met ze
ven uit vier aan kop van de
vierde periode bleef gaan. De
gedachten dwaalden zeker al
af naar Hemelvaartsdag. Zó
spelend hebben we in Arn
hem op Monnikenhuize niets
te zoeken, beseften alle be
trokkenen.
„Ik heb bewust een beetje
oorlog gemaakt binnen de
spelersgroep vlak voor de
wedstrijd", verzuchtte Buite
laar. „Het is niet niks om
Hans Neeskens buiten de
ploeg te houden, maar in dit
geval koos ik voor een voet
ballende (René van Delft) in
plaats van brekende midden
velder. Je zou verwachten
dat zo'n wissel een impuls
voor het elftal zou beteke
nen, want het lef en karakter
en dus de kracht straalde
van de bank af toen we be
gonnen.
Neeskens was getergd, te
recht, maar dan verwacht je
juist van die elf basisspelers
dat ze keihard tekeer gaan.
Ik heb het evenwel niet ge
zien. Het klopte van geen
tip van Treling kwam dan ook
als geroepen.
„De overgang van het eerste
van ADO naar het tweede
van SVV viel me reuze mee",
zegt hij. „Ik draaide meteen
lekker, pikte op z'n tijd een
doelpuntje mee. Ruim een
maand geleden werd ik door
de trainer bij de A-selectie
gehaald, toch een teken dat
je in positieve zin bent opge
vallen.
Tegen Volendam zat ik voor
het eerst op de bank, ik
mocht direct nog een paar
minuten meespelen. Het be
stuur heeft toen contact met
ADO opgenomen, waaruit
dus een proefperiode van
drie wedstrijden voortkwam.
Pas daarna zou SVV de gel
dende vergoeding moeten
betalen, wat inmiddels is ge
beurd.
Tegen Veendam stond ik
voor de eerste keer in de ba
sis. Ik had nergens op gere
kend, pas in de bus hoorde
ik van de trainer dat ik moest
spelen. Ik kreeg direct al een
mooie kans, maar de bal be
landde helaas in het zijnet.
Dat was natuurlijk een prach
tige binnenkomer geweest".
Van de Hoeven leek zich
wonderwel aan het niveau in
de eerste divisie aan te pas
sen. Hij viel op door zijn han
delingssnelheid, zijn sprong
kracht en zijn durf en even
leek hij een blijvertje te wor
den in de Schiedamse frontli
nie. De dramatisch slechte
westrijd tegen Eindhoven
werd evenwel zijn Waterloo.
Van de Hoeven kon weer
plaatsnemen op het bankje in
Coen van de Hoeven en Glenn Sonneville (rechts) staren gebiologeerd naar de (onzichtbare)
bal. In uitwedstrijden werkte het twee spitsen systeem prima, maar op Harga wilde het niet
erg vlotten met het duo. Van de Hoeven werd het slachtoffer en verhuisde (weer) naar de
bank.
de dug out.
„Tot aan het duel tegen
Eindhoven had ik best aardig
gedraaid", zoekt hij naar een
verklaring. „In die bewuste
partij ging het echter fout,
met het hele elftal trouwens.
Ik deelde gewoon mee in de
malaise en miste twee fraaie
kansen.
Een paar dagen later kwam
de trainer naar mij toe. Hij
vertelde dat ik in principe
had voldaan als spits, er ont
brak slechts één ding aan en
dat was scoren. Daarin
moest ik hem natuurlijk gelijk
geven.
Aan de andere kant, het spe
len met twee spitsen dicht te
gen elkaar aan in het cen
trum was voor iedereen
nieuw. Voor Glenn, voor mij
en voor de rest van het elftal.
Zo'n systeem heeft tijd nodig
en kan het beste worden in
gevoerd tijdens een lange oe
fenperiode.
Nu ging het in de uitwedstrij
den eigenlijk best lekker,
maar op Harga liep het een
stuk minder, omdat we dan
steeds zelf het spel moesten
maken. Het buitenom komen
van de middenvelders werd
bemoeilijkt door de kleinere
speelruimte.
De ploeg draaide in ieder ge
val totaal niet en dan krijgt al
snel het nieuwe element in
het spel de schuld toege
schoven. Op zo'n moment
kan je op weinig krediet re
kenen. De trainer wilde weer
met drie spitsen gaan spelen
en zijn keuze voor Glenn in
de punt is niet meer dan lo
gisch als je naar zijn seizoen-
produktie kijkt"
Tegen RBC liet Van de Hoe
ven zien wel degelijk een
scorende spits te zijn (wor
den). Als invaller deponeerde
hij er twee in het mandje en
hield daarmee zijn ploeg in
de race om de vierde perio
de. Tegen PEC Zwolle mocht
hij wederom invallen, maar
kwam ondanks een dot van
een kans niet tot een doel
punt.
Tegen DS'79 bleef Coen tot
verbazing van velen gewoon
in trainingspak, terwijl in feite
de hele voorhoede schreeuw
de om vervanging. Van de
Hoeven houdt zich wijselijk
op de vlakte als die wedstrijd
ter sprake komt.
„De trainer zal daarmee zijn
bedoelingen hebben gehad.
Verder ga ik daar niet op in."
Gelijk heeft-ie. Als aanko
mend contractspeler, hoewel
dat vooral na DS'79 niet
meer zó vanzelfsprekend is,
heb je je maar te schikken in
je lot. Zijn tijd komt nog wel.
Dat geldt in geite ook voor
Paul Oschner, hoewel hij
sinds het duel tegen Willem-2
niet meer uit de basisopstel
ling is verdwenen. Uiteraard
hoopt Oschner eveneens bin
nenkort zijn handtekening te
zetten onder zijn eerste con
tract.
De pas 19-jarige Rotterdam
mer (hij ziet er ouder uit) be
gon zijn loopbaan bij de
Musschen. Stapte even over
naar Feyenoord, maar kreeg
daar ruzie met de jeugdtrai
ner, waardoor hij zich weer
bij zijn oude club aanmeldde.
Oschner speelde vervolgens
een half seizoen in het eerste
elftal van de Musschen (als
zestienjarige!) en dat bleef
voor SVV-scout Feelders niet
onopgemerkt.
Hij werd direct overgeheveld
naar het tweede elftal, waar
na hij dit seizoen als amateur
samen met de enigszins uit
beeld geraakte Marcel Oos-
terdijk aan de A-selectie
werd toegevoegd.
„Ik had een goed seizoen in
het tweede elftal achter de
rug en had best oren naar
het voorstel van het bestuur
om op amateurbasis een
jaartje bij het eerste te rijpen.
Iets leren doe je altijd wel. In
de eerste maanden had ik
het op de training aardig
moeilijk.
Alles ging in een veel hoger
tempo, terwijl ook de sfeer
anders was. Schoot je één
bal verkeerd, kreeg je met
een een grote bek. Daar
moest ik eerst even aan wen
nen. Hans Schinkel (de trai
ner van het tweede elftal,
red.) heeft me toen flink wak
ker geschud.
Ik moest me meer laten gel
den op de training, ik moest
er harder aan trekken. Vanaf
dat moment is het eigenlijk
steeds beter gegaan. Tegen
Willem-2 stond ik plotseling
in de basis en daar ben ik
sindsdien niet meer uit ge
weest."
Paul Oschner is het prototy
pe van een mandekker. Even
klein als Edo Ophof of Jan
Mulder, maar ook even fel en
meedogenloos als het moet.
„Maar," ontzenuwt hij op
voorhand het stigma van
„schopper" na de gele kaart
tegen PEC Zwolle, „ik pro
beer altijd eerst de bal te
spelen. Die overtreding tegen
PEC zag er erger uit dan het
in feite was. Ik raakte de bal,
maar ook zijn been. Moet hij
zijn been maar weg halen."
Geholpen door aanwijzingen
van Henk Salari, Chris Tre
ling en Hans Loovens hield
Oschner zich na zijn debuut
betrekkelijk gemakkelijk op
de been. Zelfs tegen FC Den
Haag, een wedstrijd waar
voor hij knap zenuwachtig
was. Spelen tegen jongens
als Remco Boere en dan voor
zoveel publiek, ja, dat gaat je
als tiener niet in de koude
kleren zitten.
„Na die partij kreeg ik een
compliment van Martin de
Jager voor mijn spel tegen
De Roode," weet hij zich nog
maar al te goed te herinne
ren. „Ik denk ook, dat ik me
in die wedstrijd heb waarge
maakt. Sindsdien kan ik op
het vertrouwen van Buitelaar
rekenen.
Ik heb een goed contact met
hem. Hij heeft tegen mij ge
zegd, dat ik SVV niet als
eindstation moet beschou
wen. Het dient juist over 2
jaar een springplank te zijn
en daaraan klamp ik me vast,
want het betaalde voetbal
betekent veel voor mij.
Verder laat hij mij rustig m'n
gang gaan. „Als je niets
hoort, is het goed, anders
laat ik het je heus wel weten"
zei hij. Na die woorden heb ik
herr^nienriee^s^ho^
SCHIEDAM De uitslagen
van de wedstrijden SVV-PEC
Zwolle (0-3) en SVV-DS'79 0-0)
waren voor iedereen blijkbaar
erg verrassend, want niemand
had de juiste score geraden.
SVV-Telstar geeft u evenwel
een nieuwe kans om in bezit
van een waardebon van hon
derd gulden te komen (te be
steden bij Hans Textiel). Wat
moet u doen? Voorspel de
goede uitslag van het duel
SVV-Telstar. Gebruik de bon
die op deze speciale SVV-pagi-
na is afgedrukt. Vergeet niet
naast uw naam, uw adres,
woonplaats, postcode en tele
foonnummer te vermelden.
Doe de bon in een gesloten
envelop, zet in de linkerboven
hoek prijsvraag 17 en lever
hem uiterlijk zaterdag om
16.30 uur in bij één van de vier
filialen van Hans Textiel in
Schiedam, Vlaardingen en
Maassluis. Uit de goede inzen
dingen wordt dan de winnaar
getrokken. Succes!
inleveren
SCHIEDAM: Koemarkt 1 en Hof van Spaland 44
VLAARDINGEN: Dr. Wiardi Beckmanssingel 67
MAASSLUIS: Winkelcentrum Koningshoek
Prijsvraag naam:
svv 17 adres:
postcode:
woonplaats:
telefoonnr:
Chris Treling wordt fel aangevallen door Wilco van Buuren van PEC Zwolle. „Had Marcel het
karakter van Wilco, dan zou het een hele grote kunnen worden", mijmerde Dick Buitelaar na
afloop van SVV-DS'79 (0-0) in de perskamer.
kanten. In verdedigend op
zicht zat het allemaal wel re
delijk in elkaar, maar opbou
wend en aanvallend bakten
we er helemaal niets van. Ik
had iedereen er wel voor
Neeskens uit kunnen halen.
Het zat volkomen vast".
De Schiedamse afweer bleef
inderdaad zaterdagavond te
gen DS'79 goed overeind en
dat is wel eens anders ge
weest. Doelman Henk Dirven
speelde een puike partij, ter
wijl ook laatste man Chris
Treling, voorstopper Henk
Salari en de beide backs
Mulder en Oschner redelijk Defensie
bleken opgewassen tegen
hun directe tegenstanders.
Alleen, en daar knelde de
voetbalschoen nadrukkelijk,
was er van enige opbouw
geen sprake. Alle ballen kwa
men even hard weer terug,
maar de vraag is of dat lag
aan de slechte dieptepasses
van Treling c.s. of aan het
gebrekkige vrijlopen en aan
nemen van Jan Könemann,
Glenn Sonneville en Marcel
van Buuren, samen vormend
de frontlinie van SVV.
Er was niet veel voetbalin
zicht nodig om de defensie
het voordeel van de twijfel te
gunnen en de drie frontsol
daten met de zwarte Piet op
te zadelen. Niets lukte bij het
toch niet van enig talent ge
speende trio. Van Buuren
slaagde er nauwelijk in de
felle Bertje Bartelings (nota
bene invaller) te passeren,
Glenn Sonneville tobt al wed
strijden lang met een hevige
vormcrisis, werkt weliswaar
hard, maar het rendement
(lees: doelpunten) is laag, ter
wijl voor Jan Könemann het
zelfde geldt. Kortom, armoe
troef vorige week in de tot
voor kort sterkste linie van
de Schiedammers.
Buitelaar: „Ik begin steeds
meer vraagtekens te zetten
achter spelers als Van Buur
en Könemann. Ze kunnen
toch zo goed voetballen vol
gens iedereen? Ze hebben
toch zo'n hoge voetbalintelli
gentie? Nou, ik zie het in ie
der geval veel te weinig. Ik
vind het prima als die gasten
SVV als springplank gebrui
ken, maar te vaak geven ze
niet thuis. Ik geef toe, Jan en
Marcel hebben iets, maar als
er niet keihard wordt ge
werkt, als er geen karakter
wordt getoond, dan valt dat
iets meteen weer weg en blij
ven er twee hele middelmati
ge voetballers over.
De terugval van Glenn vind ik
minder erg, omdat die te ver
wachten was. Ook Peter van
Velzen was aan het einde van
het seizoen volledig opge
brand. Vorig jaar nog bij
DSO, nu in het brandpunt
van de belangstelling en
soms vier keer in de week
spelen. Ja, op een bepaald
moment houdt dan alles op.
Wij hebben echter van die
spelers, die als ze eens een
beetje tegenwind hebben, di
rect spelen alsof ze tegen
een orkaan in lopen te voet
ballen. Aan de andere kant,
hebben ze eens een keer een
briesje in de rug dan spelen
ze meteen de sterren van de
hemel.
IV .ar nogmaals het blijft ho
pen op één, twee goede ac
ties en dat is voor voetbal op
dit niveau natuurlijk veel te
weinig. Ik heb de indruk dat
sommigen onder de noemer
„eeuwig talent" moeten wor
den geplaatst."
Misschien zijn de woorden
van de aangeslagen Buite
laar gisteravond al geloo-
chenstraft tegen Vitesse.
Heeft hij toch zijn zin, maar
hoe groot is dan de garantie
op een goede pot zaterdag
tegen Telstar....?
