f Het Nieuwe 4. Familie Hu voelt zich thuis aan Broersvest „Spaghetti koken is een kunst op zich" I eerzijde van fde medaille OOK DE ONDERKANT VAN UW AUTO SCHOON! euro-wash KL RANDSTAD EDITIES Stadsblad NEW PALACE ft "s-Gravelandseweg408 m De Instuif Ziekenomroep werkt ook 4; ouderjaarsnacht Inbraken De Griekse kerstman komt op nieuwaarsdag Nederlandse klant ontdekt slager Akkaya Museum zoekt pleegouders Nieuwe toekomst voor Bondsspaarbank Scheidsrechtereneen hobby met veel gevaren De Vrijheid besluit 1986 met wekelijks met 71 edities IN HEEL ZUID-HOLLAND DINSDAG 23 DECEMBER 1986 NR. 102 38e JAARGANG kantoor: Broersvest 125, Postbus 257, 3100 AG Schiedam, telefoon 010-4732877 oplage 38.845 SCHIEDAM „Wil je een Chinees interviewen? Nou dan wens ik je veel sterkte. Die mensen zijn zo stug en op zichzelf. Bovendien, die spreken toch geen woord Nederlands. Ik zou me de moeite maar besparen." Nee, de reakties op mijn plan om ook deze groep Schie dammers eens aan het woord te laten zijn niet bepaald bemoedigend. Maar als ik informeer bij restaurant An Fong op de Broersvest of er misschien iemand met me wil praten, zijn de heer en mevrouw Hu - de eigenaren - gelijk en thousiast. Of ik wat wil drinken en alsjeblieft nog een keer terug wil komen. Ze begrijpen wat ik bedoel, al leen, hun Nederlands is niet goed genoeg. „Morgen is onze oudste dochter thuis. Die kan je alles vertellen wat je wil weten." Voor de nieuwjaar ri. familie Hu betekent kerstmis in Holland altijd hard werken. In China wordt alleen gevierd en dat valt iedere keer op een andere dag. In 1987 bijvoorbeeld op 29 janua- T.V. DEFEKT? RADIO ABA Videospocialisten Zwerftocht Kitch Vooroordeel SCHIEDAM In het schilderachtige Salemi op het ui terste puntje van Sicilië houdt „Mama Castelli" al zes tien jaar lang een plaatsje vrij aan haar kersttafel voor haar jongste zoon. Maar ook dit keer zal al die moeite tevergeefs zijn. Silvio, eigenaar van Ristorante-Pizzaeria Tosca op het Broersveld heeft het juist in die periode te druk met het verzorgen van zijn eigen gasten. „Gelukkig maar", zegt de import Schiedammer ogen schijnlijk zonder een spoortje weemoed. „Normaal heb ik van heimwee niet zoveel last. Alleen in december - in die maand kun je in de horeca natuurlijk nooit vrijaf nemen - willen mijn gedachten nog wel eens afdwalen. Daarom heb ik er altijd voor gezorgd, dat ik dan kei hard moest werken." Dichterlijk Aanpassingsvermogen ?sVhS Hh Kriebels Silvio en Conny Castelli gaan ieder jaar op familiebezoek in Italië en nemen dan gelijk een aantal traditionele recepten mee terug naar Holland. Modderen pekel hebben een vernie tigende uitwerking op de onderzijde van uw auto. Bij, Eurowash wordt de onderkant automatisch bij iedere wasbeurt onder druk schoongespo- ten. Zodat het agressieve pekel geen kans krijgt! T~—r 3125 BK Schiedam Telefoon 010-437 05 77 Zie advertentie op pagina 2 w Schiedam is net Shanghai" De volgende dag blijkt er in ie der geval één standaard-ver haal over de oosterlingen te kloppen. U Yong glimlacht heel vriendelijk naar me, als ik vraag of haar landgenoten in derdaad zo ondoorgrondelijk zijn, maar geeft geen direkt antwoord. Pas later komt ze er ineens uit zichzelf bedachtzaam formulerend op terug: „Weet u, ik denk dat het vooral voor de oudere generatie opgaat, dat het moeilijk is om daarmee kontakt te leggen. De taalbarrière is daar de voor naamste oorzaak van. Het Ne derlands is voor Chinezen heel moeilijk. De grammatica is zo onlogisch. Als je daarin bent opgegroeid zie je dat niet. Mijn moeder snapt bijvoorbeeld niet waarom de werkwoorden hier verbogen worden. Uitleggen kan ik haar dat ook niet. Het is Wij helpen direkli.'l Telefoon 4260778-4733961 of 01899-15874 Groenelaan 95 Yorkoop-tnmil-fieptntie Ook voorn wasmachines en koelkteten gewoon zo. Alleen, probeer dat - als je toch al hard werken moet - maar eens aan te leren. Zorgvuldig vertaalt ze, wat ze vertelt voor haar vader, die er bij is komen zitten en helpt met de feiten. Zélf moet ze zo af en toe even naar de juiste Chinese woorden zoeken: net als haar jongere broer en zuster denkt en voelt ze zich Hol lands. Op twee-jarige leeftijd verhuis de U Yong samen met haar moeder vanuit het dorpje Weng Cho, vlakbij Shanghai, naar Brabant. Daar, in Eindho ven om precies te zijn, had haar vader na een lange zwerf tocht via onder meer Parijs - een vaste betrekking gevonden als ober kelner. Korte tijd later al kon hij een eigen zaak be ginnen in Geldrop. Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan: toen de kans zich voordeed om in Schiedam een restaurant over te nemen, hoefde de heer Hu daar geen moment over na te denken. Precies op eerste kerstdag 1980 werd An Fong op de Broers vest geopend. „Het was of ik thuiskwam. Dit is een havenstad net als Shang hai. De sfeer ervan is overal ter wereld hetzelfde." Niet zon der trots vertelt de eigenaar, dat hij het hele interieur zelf heeft ontworpen. Het meest op vallend is een grote houten boog met daarin een vogel en een draak uitgesheden, het symbool van voorspoed en ge luk in China. Ondanks de rode lantaarntjes boven de tafels, de vele beel den in uitsparingen langs de muur en de bedrukte tafel kleedjes ademt het restaurant zeker zoveel serene rust als een geheel eigentijdse witte Hol landse eetgelegenheid. Je voelt het An Fong is echt, namaak en valse kitch zijn er uit den boze. „Toch is onze menukaart, net zoals overigens in alle Chinese restaurants aangepast aan de Hollandse smaak," vertelt U Yong, die zelf alle verhuizin gen bewonderenswaardig ge makkelijk doorstaan heeft. Ze is inmiddels zeventien en zit (zonder doubleren) in zes VWO op het Spieringshoeklyceum. „Heel langzaamaan zie je daar overigens nu verandering in komen. Misschien hebt u wel gelezen, dat in Utrecht vier Chinese meesterkoks restau ranthouders hier weer de tra ditionele gerechten leren klaarmaken. Mijn vader is één van degenen, die aan die cursus deelnemen. We kunnen daardoor onze kaart uitbreiden met een aan tal echte specialiteiten en die vinden steeds meer aftrek. Nee pa, je hoeft er de folders niet bij te pakken, ik heb het alle maal al verteld." Maar voor het eerst tijdens het gesprek is de heer Hu niet te stuiten. Glunderend en in heel helder Nederlands zegt hij in eens waar het hem om gaat: „Mijn dochter heeft straks haar diploma en moet verder leren op de universiteit. Ik ben twin tig jaar kok geweest en nog Silvio is met kerst nooit op Sicilië Was dat vroeger voor Silvio de enige manier om de feestdagen door te komen, sinds hij twee jaar geleden samen met zijn (Schiedams/Ambonese) vrouw Conny in de brandersstad voor zichzelf begon, is het er alle maal makkelijker op gewor den. Vooral waarschijnlijk omdat Silvio van zijn zaak, midden in het centrum, een eigen zonnig eiland heeft weten te maken. Bienvenuto roept hij vanuit de keuken als je binnenstapt. De zuidelijke gastvrijheid, vrolijk heid en kruidige geuren ko men je al tegemoet op de drem pel. Zijn menukaart is opge steld in het Nederlands, maar wél heel dichterlijk van taalge bruik. Welk ander restaurant vermeldt tenslotte dat de ge rechten tongstrelend zijn van smaak? „Maar waar je echt aan kan merken, dat ik een pure Ita liaan ben en niet één overgoten met een Hollands sausje, is aan de spaghetti, die ik serveer," zegt hij zelf. „De kunst om die lekker knapperig, al dente noe men wij dat, op tafel te krijgen, heb je niet zo één, twee, drie aangeleerd. Niet alleen het ko ken, maar ook het eten ervan is een kunst op zich. Als je het klein snijdt met een mes, wordt de smaak melig. Je hoort het te draaien met een vork op een lepel. Even een handigheidje, dat wel." Hoe lieflijk zijn geboortedorp er ook uitziet, al op heel jeugdi ge leeftijd had Silvio het niet weg te branden verlangen om meer van de wereld te leren kennen. Gewapend met een klein kof fertje, maar een groot aanpas singsvermogen en optimisme verliet hij rond zijn zeventien de verjaardag huis en haard om zijn geluk elders te beproe ven: „Na wat omzwervingen kon ik in Turijn een baan krij gen als kelner. Je denkt na tuurlijk ook in Italië. Maar het ligt 1800 kilometer van mijn eiland vandaan, het is daar heel anders. Ik denk dat ik wat te snel op stap was gegaan, want ineens begon ik mijn fa milie verschrikkelijk te mis sen." Impulsief als altijd aarzelde Sil vio niet en stapte gelijk op de trein terug naar Salemi. Een definitieve bestemming had hij nog niet gevonden, wél een vak met toekomst dat hem op het lijf was geschreven. En ge lukkig kreeg hij eenmaal thuis, toch de kans zich daar verder in te ontplooien. Een bof, noemt hij het zelf, dat hij werd aangenomen bij de „Village Touristique", het neusje van de zalm onder de Siciliaanse hotelaccommodaties. Maar zijn collega's zullen hem niet voor niets al gauw de bij naam Speedy hebben gegeven voor zijn snelle manier van werken. Zeven maanden per jaar was het daar zwoegen voor niet veel meer dan gratis maaltij den en een karig loontje. Geen ramp voor Silvio, want zijn s wm? baas gaf hem óók de gelegen heid om een schat aan ervaring op te doen: „We werden regel matig uitgeleend aan top-res- taurants door heel Europa heen om bij te leren. Zo heb ik in Zwitserland bijvoorbeeld de kunst van het flamberen goed onder de knie gekregen." Aan dit toch geregelde bestaan kwam abrupt een einde. Silvio werd als uitzendkracht naar Engeland gestuurd en kreeg, nog op het vliegveld ineens weer de kriebels: „Het was no vember en zo koud en mistig. Ik sprak inmiddels vloeiend Duits en Frans erbij, maar zelfs de mensen van de informatie desk konden alleen maar krib big ,,I don't understand" roe pen. Ter plekke besloot ik mijn ontslag te nemen. Ik ben niet eens van het vliegveld afge weest. Ik had preceis genoeg geld bij me om tot Holland te komen. Daar wilde ik even snel de te rugreis naar Sicilië bij elkaar verdienen. Nee, ik was niet bang dat dat niet zou lukken. In mijn vak kun je altijd aan de slag. Rond de feestdagen heb ik bij Chalet Suisse gewerkt in Rot terdam en vandaaruit bij Leo nardo da Vinei op de Coolsin- gel. Daar had ik het zo naar mijn zin, dat ik ongemerkt bleef hangen. Heel onverwacht deed de gelegenheid zich voor hier in Schiedam een zaak over te nemen. En daardoor is dat „even" nu waarschijnlijk dus voorgoed geworden. Want een eigen be drijf, daar kun je waar ook ter wereld een stuk van jezelf in leggen. Ik denk, dat ik daar uiteindelijk naar op zoek was." Voor 1987 heeft Silvio één gro te wens: de taal van zijn nieu we vaderland eens echt onder de knie te krijgen. Door al het harde werken heeft hij daar voor tot nu toe nog geen tijd gehad. „Maar ach", zegt hij glimlachend bij het afscheid, „dat kapotte Nederlands van mij heeft ook z'n voordelen. Va bene, roep ik, als mijn klanten de deur uitgaan. „Ja, mooie be nen hè," krijg ik dan te horen. Die humor, dat is nog wel even wennen." SCHIEDAM De Stichting de Instuif houdt op tweede kerst dag én op nieuwjaarsdag een open avond. Als gasten worden op één januari twee medewer kers van de Pats-Boem-Show verwacht. De avonden worden gehouden in zaal Irene, Nieuwe Haven 154, vanaf 20.30 uur. Toegang vijf gulden. De tussenliggende zondagen is de Instuif gesloten. niet uitgeleerd. Als je ergens steeds aan iets nieuws kan be ginnen, dan zit je op de juiste plek." En vlak voor ik wegga wordt er nog een vooroordeel ontze nuwd. Ietwat aarzelend neem ik de kop koffie aan, die me wordt aangeboden. Chinezen hebben toch de naam alleen thee te kunnen zetten? Nou het „bakkie" in Ah Nong is espres so en smaakt voortreffelijk. SCHIEDAM Tijdens gesteld JÉr de jaarwisseling zal de Ziekenomroep Schiedam voor de 16e achtereenvol- gende maal het populaire groetenprogramma uit- y zenden voor luisteraars in het Schielandzieken- huis. Gezellige muziek, die hopelijk afgewisseld JC wordt met telefoontjes van de mensen thuis. Op deze avond worden familieleden, vrienden <v4 en kennissen van de pa- jLf tiënten in de gelegenheid om hun beste JÉr wensen, al dan niet rechtstreeks, over te ïw brengen via de telefoon, W die voor deze gebeurtenis is uitgebreid tot de vol- ^4 gende drie nummers: 010- 4260000; 010-4269053; 010- 4730474. De studio is oudejaarsa- vond bereikbaar tussen 21.30 en 00.30 uur. Op an- dere avonden is de studio zv voor verzoekjes te berei- ken via het gewone num- li! mer: 010-4260000. SCHIEDAM Op een kwade zomerdag van dit jaar werd Schiedam ineens wereldnieuws. De bomaanslag op het Turk- se café op de Parkweg haalde met vette koppen de voorpagi- na's van bijna alle kranten. Een bekend plaatselijk journalist - op vakantie in Israël - zag tot zijn verbijstering zelfs in „The j Jeruzalem Póst" de naam van commissaris Van de Hengel 5 opduiken. „Jammer, dat er nu zo over onze stad geschreven moet wor- den. Er wordt hier juist zoveel gedaan voor de buitenlanders. Maar ja, als er iets leuks gebeurt, dan zie je de pers niet. Die ft komt alleen af op grote rampen," vonden een aantal bestuur- deren en andere grootheden van de Brandersstad toch wat 5 r verbitterd. Geen wonder misschien: 1986 was toch eigenlijk hét jaar van de grote Schiedam-promotie. 4 Daarom is „Het Nieuwe Stadsblad" voor het Kerstnummer ft op bezoek gegaan bij een aantal import Schiedammers die hier juist dankzij hun eigen cultuur een goed bestaan hebben 5 weten op te bouwen. Zélf zijn ze dan ook allemaal meer dan ft tevreden. Alleen als je goed kijkt, schuilt er toch een klein f. addertje onder het gras. De meeste „Hollandse" restaurants f schromen er niet voor,om voor een diner op de feestdagen jf :ver boven de honderd gulden te vragen. Maar, dat een acht 1 gangen kerstmenu bij de Chinees slechts 32,50 kost. Zijn ft collega's uit Griekenland en Italië zitten daar niet ver boven. J Niet dat er geen bijzondere gerechten worden geserveerd. Juist die landen staan bekend om hun uitgebreide eetcultuur, i Dure ingrediënten en zorgvuldige tijdrovende bereidingswij- 4 zen horen bij de buitenlandse keuken. Zélf blijven ze vrij lakoniek onder deze tegenstelling: „Neder- f inlanders zijn nu eenmaal gewend bij ons niet veel meer dan f" tien, vijftien gulden te betalen. Als ik meer zou vragen, kreeg ik geen klant meer binnen." «Toch lijkt ook daar langzaamaan verandering in te komen. Op hun kaart met pizzaatjes, loempiaatjes en andere bekende lekkernijen prijken stilletjes aan steeds meer traditionele, pure gerechten uit hun vaderland. Allemaal hopen ze dat aantal komend jaar weer aanzienlijk uit te kunnen breiden. SCHIEDAM In het afgelo pen weekend werd er twee maal ingebroken op het Bach- plein. Van een flat op de zesde verdieping werd de voordeur opengetrapt en het hele huis doorzocht en overhoop ge haald. De bewoners misten na inventarisatie een foto-toestel, geld in diverse valuta en siera den. De totale waarde ervan is nog niet bekend. Bij hun bovenburen verschaf ten de inbrekers zich toegang met behulp van een valse sleu tel. Daar werden giro-betaal kaarten weggehaald én een be drag van 100 gulden. V

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1986 | | pagina 1