Massief hout of fineer: de
keuken doet helemaal mee
Keulse impressies
Kamerbrede aanval voor
tapijt op de vloer
Yes, I have
no
bananos
V"~
Doe 't licht maar aan
-.r
Open vakken en glazen ramen
Terug naar de behaaglijkheid
Hout. Mooi massief hout. Voor
kasten en eetkamers. Voor
slaapkamers en keukens. Zelfs
bij banken en fauteuils met
houten poten en dito armleg-
gers. Het hou(d)t dus niet op...
Dat was de belangrijkste inte-
rieurboodschap op de in janu
ari gehouden meubelbeurs te
Keulen. Met 1444 deelnemers
en 150.000 bezoekers uit 95
landen de belangrijkste mani
festatie op dit gebied.
Denk daarbij niet aan het zwa
re eiken of het blanke grenen
uit eerdere houtperioden.
Kwaliteit
Piet-herstellend
Suggestie
De realisatie van deze woonspeci-
al was in handen van
Redaktie: Ank Hovingh-Krayo
Vormgeving: Herman Olsman
Fotografie:
Ed Dewaerheyt, Hans Keijzer en
Ronald Stam, Sijthoff Pers foto
dienst e.a.
Veel 'gevouwen' glas op
speels te buigen stangen. 'Flo
wer' is de naam, een bosje lam
pen dus. (Licht '88)
Een 'laat maar zien wat je
hebt kast' met veel open vak
ken en plek voor je beeldbuis,
een waaiervormige tafel met
twee 'wangen', die op slimme
manier te vergroten is, speelse
stoelen met een plezierig 'na-ta-
fel-comfort': dat is het moderne
hout-verhaai in beuken van
Bree's New World. De accent-
kleur is zacht smaragdgroen.
Het ontwerp is van Marian Ha
rent.
De sfeer van een ouderwetse winkel krijgt gestalte in de eigen
tijdse keuken. (SieMatic)
Ze roepen met hun kleine laden en open
vakken soms herinneringen op aan
vroegere winkeltjes met 'koloniale wa
ren', zoals dat toen heette. Want in de al
lernieuwste keukens verstoppen we
steeds minder achter de deurtjes. We la
ten gezellig zien wat we gebruiken en in
huis hebben. Tot een blok met messen
toe, zo zagen we op de Keulse Meubel
beurs, waar om de twee jaar de keuken
royaal aandacht krijgt.
Naast de vele lichte houtsoor
ten kom je zelfs fineer van no
ten in de keuken tegen. (Miele)
't Zou bijna eentonig worden, maar ook
hier was het hout, hout en nog eens hout
wat de klok sloeg, massief of in niet van
echt te onderscheiden fineer. En dan heb
ben we het niet over boeren romantiek,
maar over modern vorm gegeven keu
kens, waartoe de lichtere houtsoorten, zo
als berken, elzen, linde en beuken, uitno
digen. Ahorn is in de keuken een trendset
ter, 't allerlaatste nieuws is noten.
Natuurlijk blijven er kleuren, dus gelakte
keukens in de tint, die men zich maar
wenst. Blauw is een nieuwkomer, zonnig
geel en vriendelijk lindegroen: 't kan alle
maal. Over kleuren gesproken: veel van
die 'effen' houten keukens zagen we even
eens met kleurige accenten, met name
groen en blauw, een duo, dat je toch veel
in de meubelsektor tegenkomt.
Opvallend ook de vele glazen ramen bij
keukenkastjes, matglas of helder. De
kombinatie hout met staal wordt bijzonder
veel toegepast, marmer is een blijver.
Hout ook bij verlichting met
achter het rond gebogen mat
glas drie gloeilampen. (Scope-
light)
Elzen, berken, kersen, beuken.
't houdt maar niet op
Het rendez-vous met de natuur
kreeg in Keulen ook gestalte door
het gebruik van zwart witte koeien-
huid ais bekleding, een grapje van
het prestigieuze Zwitserse merk De-
Sede, gebruikt op zowel een origi
nele duositter als een fauteuil.
Vooral de lichtere soorten met de els als kop
loper en kersen als trendsetter, lenen zich
graag voor modernere vormen, soms straks,
soms met een scheut van de nieuwe roman
tiek. Maar vooral met iets van warmte, waar
mee we ons in het eigen huis graag omhullen,
hoe je dat zelf ook interpreteert. „Wohnliches
Wohnen" was er in Keulen de uitdrukking
voor. Zeg: gezelligheid met stijl in niettemin
klare, eenvoudige en lichtere vormen.
t
Hout met een accentkleur past volledig in dat
beeld. Blauw en groen geven daarbij de toon
aan. Luchten en oceanen zijn blauw nou ja,
soms...) dus past die kleur bij de natuurlijke ima
ge van hout. Groen, ook al een natuurtint, zie je
in allerlei variaties en met allerlei benamingen.
Cactusgroen en opaal, linde en smaragd...hoe
ze ook heten, ze zijn prominent aanwezig.
De interesse in natuurlijke produkten en kleuren
gaat zelfs zo ver, dat voor meubels nog weinig
geziene materialen daar in Keulen duidelijk aan
toonden hoe er nog veel meer te gebruiken valt
van wat die natuur ons biedt. Wat dacht u van
bananenbladeren en kokospalm, bamboefineer
en heidebloesem. Mathias Hoffmann, een toon
aangevend Duitse ontwerper en niet de eerste
de beste, ging bijvoorbeeld met die gedroogde
Een materiaalmix van leder, hout
en staal krijgt in deze driebenige
stoel aparte allure. (Benze Collectie)
bananenbladeren aan de slag. Een knusse
stoel en dito bank waren het resultaat.
Het samenspel tussen glas, hout en metaal en
dan met name aluminium, eveneens zorgend
voor een natuurlijk uiterlijk, zag je in vele van de
veertien rijk gevulde hallen op de beurs. Waarbij
over de hele linie kwaliteit de boventoon voer
de. We worden zuiniger met onze spullen, doen
er langer mee en dan mag het best wat meer
kosten als het maar goed is. Dat we, ondanks
het grote aanbod, ook zuinig met hout kunnen
omspringen, gaat Hülsta, een van de grootste
en ook in ons land bekende Duitse meubelfa
brieken, de komende tijd benadrukken, Met
name in het thuisland is er een grootscheepse
aktie op touw gezet om fineer te promoten. Dat
kennen we al jaren en weoerjaren, „maar om
dat je van 1 kubieke meter hout 1 of 2 slaapka
mers maakt en van datzelfde kub in fineer op
spaanplaat 16 stuks, vinden we toch dat we dit
best eens mogen benadrukken", aldus meu
belgigant Hülsta. Furnier heet het overigens in
het Duits.
Andere impressies uit Keulen staan eveneens in
deze woonspecial
Het gebruik van wat de natuur ons in po
sitieve zin kan bieden, gaat zelfs zo ver,
dat er een kuipvormige stoel en dito
bank te zien waren van gedroogde, op
gerolde bananenbladeren, een afval-
produkf. waar bijvoorbeeld in de Filipij-
nen bruggen van werden gemaakt.
B.M.P., dochtermaatschappij van het
toonaangevende Rolf Benz, trok er veel
bekijks mee. Druk ingekocht door de
meubeihande! werd het nog niet...Dus
dat wordt in ons land zoiets als'Yes, I
have no bananos'.
Comfortabel. Behaaglijk, Geluidempend.
Warmte-isolerend. Milieu-ontlastend. Lekker
aan je voeten. Dat zijn de troeven, waarmee
tapijtmakende bedrijven zich (kamer)breed
maken om verloren terrein terug te winnen.
Mocht het 'Holland Tapijtland' jarenlang de
trotse slogan zijn, wat harde vloerbedekking
heet veroverde steeds meer onze huizen. La
minaat, parket, plavuizen, vinyl, marmoleum:
zij bleken voor menigeen de smaakmakers
op de vloer ten koste van tapijt.
Daartegen heeft met name Wyers, het grootste
bedrijf op dit gebied in ons land, de aanval geo
pend, met lef het voortouw nemend. 'Wij zijn er
van overtuigd, dat Nederland lekker wil leven en
daar hoort tapijt bij' zegt communicatiemanager
Hans van Boven, zijn pleidooi met veel (adver-
tentionele) akties onderstrepend.
Niek van Elsland van Holland Haag, veertig jaar
in het vak: „ons land wordt weer tapijt-minded,
dat staat voor mij vast. Zoiets vloeit gewoon
voort uit de golfbeweging, die er altijd is en altijd
zal zijn ook. Een plotselinge tapijtpiek verwacht
ik niet, een kentering wel".
En waarmee willen de tapijtpromoters ons over
de streep halen? Met een voortreffelijke kwaliteit
syntehtiscche garens. Worden niet vuil, zijn
anti-statisch en, 't nieuwste, zijn pletherstellend.
Met andere woorden: de krulletjes van bijvoor
beeld frisé laten zich niet plat dukken en komen
ook op veel belopen plaatsen weer goed over
eind. De multicolors en vooral aardetinten zijn
daarbij dominant. Hart onder de riem bij deze
aktie: de zo begeerde Designprijs van Rotter
dam, goed voor 40.000 gulden, ging februari
naar van kunstvezel gemaakt blauw tapijt.
Bij Holland Haag in gesprek met Niek van Els-
land, zagen we daar ook wol in een lichte modi-
sche écrutint, met ergens de image, die aan co-
cos en sisal kleeft. Natuur op de vloer dus en dat
in roomwit. De oudere garde krijgt daarbij mis
schien visioenen over berber, voor de huidige
jongere generatie past zo'n kleur volkomen in
het plaatje van de ecologische invalshoek.
Frappant ook gewolkt vinyl, dat kwa dessin aan
linoleum doet denken, plus strokenparket, maar
dan met houtdelen en noesten er geraffineerd
in. Een fotoprint van echt parket bleek het, zo
wel donker als licht, om de suggestie van een
houten vloer in huis te kunnen halen, ook al is
die dan van vinyl. Inderdaad, een harde vloer
bedekking, maar je kunt als bedrijf tenslotte niet
alles op één paard zetten..
Tijdloos en door de materiaal
keus (brons, messing of zwart)
passend bij veel interieurs, is
deze uplighter met verstelbare
leeslamp, plus links een tafel
lamp. (Steinhauer)
Met 'Terug naar de behaaglijk
heid' opende Wyers de aanval, on
dersteund door Scotchgard-behan-
deld Intertest tapijt.
Massief
was er in alle
toonaarden
op de beurs
in Keulen.
Hülsta knipoogt
met de serie
Ontano, waarvan
wij bij interieur
verzorging
Speksnijder te
Bergambacht een
opname maakten,
twee kanten uit;
richting semi
klassiek ?n semi
modern.
Van 'lappenlamp'
tot gevouwen glas
Gordijn als ongebleekt pitjeska-
toen...natuurlijker hebben we het
niet voor de ramen, zo zagen we
(onder tweede van rechts) bij Hol
land Haag. Vooral kombinatiestof-
fen in dezelfde kleurschakeringen,
waarbij het ene gordijn een dessin
heeft en een andere mondriaanach-
tige blokken, doen het leuk dit voor
jaar, zo hoorden we van Holland
Haags Niek van Elsland.
Wie van nostal
gische decora
tie houdt ziet
lampen met uil
tjes of eenden
in Italiaans ke
ramiek.
Vier voile lappen, te draperen over onbrand
bare glastissue. (Asint)
Grapje op een van de laatste toonaan
gevende verlichtingsbeurzen: de 'lap
penlamp'. Met vier voile doeken in ver
schillende kleuren drapeer je als 't ware
zelf de sfeer, die je je wenst. Zoiets zet
je natuurlijk even op de plaat.
Heel veel gezien bij verlichting is overi
gens 'gevouwen glas', zoals we dat maar
noemen en dat bij alle mogelijke model
len. Ook daar geven we een voorbeeld
van.
Behoudender en tijdloos, zo hoorden we.
bij Steinhauer,
een van de
grootste ver-
lichtingsfabrie-
ken in ons
land, zijn de
witte kappen
met brons,
messing of het
moderner
ogende
chroom.
