Dennis van Eek zoekt de
schijnwerpers bij MW'27
'De Beuk' kan weer van
zijn sigaar genieten
Doelverdediger kan de naam van trainer Mark Nijssen niet meer horen
Amateurvoetbal '97-'98
hadden, ik gewoon in de basis had
gestaan."
Vervolgens keepte Van Eek zijn
wedstrijden in het tweede elftal
en nam daarna bij de hoofdmacht
zijn plaats op de bank in. Hij
wachtte tegen beter weten in op
een nieuwe kans. „De technische
man bij Excelsior, Henk van de
Burg, zei rond de winterstop dat
ze nog niet wisten of Nijssen
mocht blijven. Desondanks kreeg
hij een contractverlenging voor
twee jaar. De spelersgroep en dan
met name de routiniers waren
verbaasd over dit besluit, maar als
je een basisplaats hebt accepteer
je dat soort besüssingen veel
makkelijker. Toch had ik nog
steeds de intentie om te blijven.
Ik blijf geloven dat ik genoeg
kwaliteit heb voor de hoofdklasse,
als ik maar weer een kans zou
krijgen. Nijssen vroeg me half
mei of er veel belangstelling voor
me was van andere clubs. Toen ik
zei dat dat klopte zei hij nog wel
van me te horen. Dat getuigde er
niet van dat hij mij erg graag wil
de behouden. Voor de Westland
Cup speelden we na de competitie
nog tegen Monster. In de rust
stonden we met 3-0 voor en alle
wisselspelers mochten erin, be
halve ik. Ik moest blijven zitten.
Op dat moment knapte er iets in
me. Ik belde het bestuur en Nijs
sen en vertelde dat ik weg zou
gaan. Ze waren verbaasd. Wie
weet keer ik ooit nog terug, maar
niet meer onder Nijssen. Ik
voelde me ook een echte Ex-
celsior-jongen, maar op deze ma
nier had het voor mij echt geen
zin meer."
Bij MW27 hoopt de sluitpost mi
nimaal op een periodetitel. „Ik
weet niet wat ik moet verwachten.
We hebben op papier een goed elf
tal, maar moeten dat natuurlijk
wel waar gaan maken. Ik zie het
wel zitten. Dat ik aanbiedingen
van andere clubs heb laten schie
ten, bewijst wel dat ik er vertrou
wen in heb."
meer jongens die vorig jaar met
Excelsior kampioen geworden
zijn."
De afgelopen competitie begon
veelbelovend voor de jongste telg
uit het voetbalgekke geslacht Van
Eek (zijn broers René en Jos haal
den beiden het profvoetbal). „Ik
had een goed eerste seizoen ach
ter de rug. Excelsior had welis
waar Rob Grauwmeijer binnenge
haald, maar concurrentie heb je
nu eenmaal overal. Daar komt bij
dat ik Robert van den Broecke uit
het eerste had gekeept. Van den
Broecke was min of meer een
standbeeld in Maassluis dus ik
was vol zelfvertrouwen. De voor
bereiding liep voor zowel Grauw
meijer als mij niet echt goed. Nijs
sen gaf toch aan mij de voorkeur.
De competitiestart liep goed en
ook daarna stond ik lekker te kee
pen.
Thuis tegen SHO ging het mis.
We stonden in de rust met 1-2 ach
ter en Nijssen schold me in het
kleedlokaal helemaal stijf. Ik zou
het niveau niet aankunnen en
meer van dat soort opmerkingen.
De tweede helft zat ik uiteraard
niet lekker meer in mijn vel. Na
dat incident praatte ik een aantal
weken niet meer met Nijssen. La
ter is er toch over gesproken,
maar ik voelde dat ik niet het vol
ledige vertrouwen van hem had.
Na acht wedstrijden werd ik ge
passeerd en kreeg Grauwmeijer
zijn kans. Niet dat ik echt slecht
gespeeld had, integendeel. Mijn
laatste wedstrijd in de basis was
tegen Zwart Wit '28 uit. We kre
gen enorm veel kansen maar
slaagden er niet in te scoren. In de
laatste minuut verloren we met 1-
0. Nijssen vertelde me de donder
dag daarop dat ik niet zou spelen.
Het was te onrustig in de ploeg en
we scoorden te weinig. Ik heb
hem nog gevraagd of ik ze er zelf
in moest gaan schieten. Hij zei
zelfs dat als we nog gewonnen
DoorMikosGouka
Dennis van Eek. Tweede doelman
bij Excelsior Maassluis of niet, hij
had het afgelopen seizoen aanbie
dingen op zak van Papendrecht,
Unitas en Rozenburg. Dat kwam
mooi uit, want de sluitpost had
het wel gezien bij de hoofdklas
ser. Toch gaf hij de voorkeur aan
MW27, nota bene een derdeklas
ser. In Maasland wil Van Eek zich
wederom in de schijnwerpers spe
len. De 29-jarige Rotterdammer
betreurt het dat het met Excelsior
Maassluis tot een breuk kwam,
maar de naam Mark Nijssen? Die
kan hij niet meer horen. Voor
Dennis van Eek was één seizoen
onder de van Nieuwenhoorn ge
komen trainer meer dan genoeg.
Hij besloot op te stappen en ver
dedigt dit seizoen het doel van de
Maaslandse club.
„Maassluis is een hele mooie ver
eniging met heel veel mensen op
de juiste plek. Een tweede jaar on
der Nijssen zou voor mij echter
niet goed zijn geweest. Bij
MW27 ga ik weliswaar in de der
de klasse spelen maar trainer Cor
van Hoeven had een zeer goed
verhaal. De club is ambitieus en
ik krijg de kans mijn kwaliteiten
te tonen. Daarnaast lopen er nog
Door Erwin van der Lee
SVDPW, Schoffies Van De Parall
elweg. Jarenlang werden de ini
tialen van de Hargaclub verbas
terd. Maar het is een club van het
volk, de club van de noeste arbei
ders. Wie herinnert zich niet de
verwoestende brand die het club
huis in de as legde? In een record
tijd herrezen de kantine en de
kleedkamers. De dag van de ope
ning was een van de mooiste in
het leven van Joop Beukers, oer-
DPWer en bestuurslid. Met tra
nen in zijn ogen kon hij weer van
zijn sigaar genieten. SVDPW, Sig
aren Vereniging De Prima Werk
ers!? Zeker na de hereniging met
Rob van Vliet lijkt die betiteling
gerechtvaardigd. Kantine en be
stuurskamer zien blauw van de
tevreden uitgeblazen sigaren
rook. Want ook Van Vliet lust wel
een 'stinkstok'. Het gaat SVDPW
voor de wind. Van Vliet, ongedi
plomeerd nota bene, behoedde tot
groot geluk van 'De Beuk'
SVDPW voor degradatie en loods
te de ploeg een jaar later de vierde
klasse in.
„Dertig jaar ken ik Rob van Vliet
al. Nog nooit heb ik met hem sa
mengewerkt. Elke keer zat hij er
gens, tot anderhalf jaar geleden.
Joop Droog was trainer, maar was
te lief voor de groep. Begrijp me
niet verkeerd, want Joop Droog is
een wereldman. Maar die gasten
wilden niet meer. Ik heb Rob er
toen van overtuigd dat slechts één
ploeg zou degraderen en op het
moment dat hij het overnam,
stonden we met drie punten stijf
onderaan. Natuurlijk wist ik dat
er drie uitgingen, maar als ik dat
had verteld had hij het nooit ge
daan. Elf punten achter op de vei
lige vierde plek van onderen,
maar we hebben het wel gered.
Kampioen van de onderste vier
werden we gekscherend ge
noemd. Echt kampioen worden is
natuurlijk nog mooier. In de twin
tig jaar dat ik lid ben van SVDPW
heb ik heel wat te vieren gehad.
Bij DPW is niet veel nodig voor
een feestje. Het is bijna altijd
raak. Toen Rob van Vliet zelf nog
voetbalde, gingen we met dertien
bussen naar Zeist om de Gouden
Plak te veroveren. We werden
kansloos laatste, maar gezellig dat
het was die die dag."
Beukers heeft ook minder leuke
dingen meegemaakt op Harga. De
teloorgang van de zaterdagtak bij
voorbeeld. De vereniging lag bij
na op z'n .gat. „Dat was bijna net
zo erg als de brand, hoewel dat het
ergste was dat mij in mijn leven is
overkomen. Dikke tranen heb ik
toen gehuild. Het was pas voor
een ton verbouwd. De hele sport
wereld kwam kijken en de ge
meente had natuurlijk mooie
woorden, maar daar hebben we
echter weinig van gekregen. Een
paar man zijn dag en nacht bezig
geweest om geld in te zamelen.
We kregen ook veel: tegels voor
de kleedkamers, kratten bier, chi
nees eten, haring. Dertig man zijn
drie maanden bezig geweest om
de kantine en kleedkamers op te
bouwen."
Zelf heb ik nimmer tegen een bal
getrapt, ik heb altijd een kader
functie bekleed. Tegenwoordig
noemen ze me zelfs 'Bobo' of
'Matt Busby'. Technisch directeur
is een mooie titel die Van Vliet
voor mij verzonnen heeft. Hij zegt
zelf dat er geen benaming is voor
wat ik allemaal doe. Soms neem
ik wel eens teveel taken op me,
maar mensen met vragen worden
nu eenmaal steevast naar mij
doorverwezen. Nu ken ik ook veel
mensen, dus komen we altijd wel
uit de problemen. Een voorbeeld.
Er kwam een scheidsrechter niet
opdagen. Willem van Ravens
(VVK; red.) is een goede kennis
van mij, dus een telefoontje was
genoeg. Vijf minuten later kwam
hij met een grote, rooie kop van
het harde fietsen aan om het twee
de te fluiten. Schitterend toch?
Een Balmoralletje (sigaar; red.)
als dank was genoeg. Bij SVDPW
lopen tal van dergelijke figuren.
Zonder hen de club niet draaiend
te houden. Sinds die 'Rooie' (Rob
van Vliet; red.) aan het bewind
staat, heeft de club een opleving
gekregen. Het is alleen maar ge
zelliger geworden. Vorig jaar was
het 's zondags soms zo druk dat de
spelers de kantine niet eens meer
binnen konden komen."
Aanbiedingen kreeg Dennis van Eek het afgelopen seizoen volop. Hij gaf de voorkeur aan MW'27,
nota bene een derdeklasser. In Maasland wil de doelman sportieve wraak nemen op Mark Nijssen.
Foto Peter Molkenboer
Joop Beukers. Het gaat SVDPW voor de wind en dat kan 'Bolle
Beuk'wel bekoren. Foto Peter Molkenboer
