'Tolerantiedrempel komt steeds lager te liggen'
Hans de Rover
bepaalt nu zelf
de opstelling
P
P=
mm
'Het is een uitdaging een
eens toonaangevende vereniging
een positieve impuls te geven'
Amateurvoetbal '97-'98
SC
Door Sander Sonnemans
Een scheidsrechter die in zijn ge
zicht wordt geslagen door een
speler. Een jeugdwedstrijd van B-
junioren in Vlaardingen die volle
dig uit de hand loopt en een
grensrechter die tijdens een voet
balwedstrijd op een van de
Schiedamse velden met een bier
fles op zijn hoofd wordt geslagen.
Het is slechts een greep uit trieste
voorvallen die zich de laatste ja
ren op en rond de voetbalvelden
in het Waterweggebied hebben af
gespeeld. Mishandelingen waar
van aangifte werd gedaan bij de
politie. Hoewel het geweld binnen
de krijtlijnen de laatste jaren al
leen maar toe lijkt te nemen, is
het aantal aangiften daarvan in
dit gebied nauwelijks gestegen.
Dat blijkt uit cijfers van de politie.
In 1992, waar het onderzoek start
te, meldde zich in Hoek van Hol
land en Maassluis niemand op het
politiebureau met bewust op het
voetbalveld toegebrachte verwon
dingen. In zowel Vlaardingen als
Schiedam werd het gehele jaar
slechts éénmaal aangifte gedaan.
De jaren daarop is een lichte toe
name waarneembaar. Hoek van
Holland blijft kennelijk lange tijd
verschoond van aggressiviteit tij
dens het voetbal, want pas in het
jaar 1995 wordt daar op het bureau
voor het eerst een melding van
mishandeling geregistreerd.
Vlaardingen zit dan al op drie ge
vallen, Maassluis en Schiedam
zijn nog blijven steken op één ge
welddadige uitbarsting. Dit jaar is
het aantal aangiften verder geste
gen, maar excessen üjken zich
niet te hebben voorgedaan. In
Hoek van Holland staat men weer
op nul, in Maassluis is eenmaal
aangifte gedaan van mishande
ling, Vlaardingen kende drie ge
vallen en in Schiedam vielen vol
gens de computer viermaal klap
pen op een voetbalveld.
In de meeste gevallen werden de
geweldsdelicten door spelers en/
of begeleiders van twee tegen
elkaar spelende voetbalploegen
gepleegd. In een enkel geval ont
stond er onder de douche een
knokpartij. Afgelopen jaar werd
een jeugdtrainer door een boze
vader van een speler op zijn ge
zicht getimmerd en twee jaar ge
leden werd er op een voetbalveld
zelfs met een mes gezwaaid en
kreeg een slachtoffer drie kopsto
ten.
„Een gebrek aan acceptatie,"
luidt het oordeel van Willem van
Ravens, scheidsrechter, bestuurs
lid van WK en hoofdagent in
Hoek van Holland, die samen met
Theo de Vree (inspecteur in Vlaar
dingen en jeugdtrainer bij For-
tuna) en Leo Verhaas (inspecteur
en scheidsrechter) het onderzoek
naar de toename van het geweld
deed. „De tolerantiedrempel, je
gens elkaar en jegens de scheids
rechter, komt steeds lager te lig
gen. We raden iedereen die wordt
mishandeld en twee tanden er
uit geslagen is zware mishande
ling daarvan aangifte te doen.
De politie gaat dan achter de da
der aan, verhoort hem en maakt
proces-verbaal op. Dat gaat naar
de officier van justitie en die on
derneemt, afhankelijk van het
toegebrachte letsel, verdere stap
pen. Er wordt dus daadwerkelijk
iets mee gedaan. Een kopstoot,
vuistslag of vechtpartij? Altijd
aangifte doen."
Excelsior'20 is verleden tijd voor Hans de Rover. Bij Hermes DVS gaat hij even ambitieus aan de slag om de club een treetje hoger op
de voetballadder te brengen. Foto Peter Moikenboer
Door Ton de Leede
Komend seizoen mag Hans de Ro
ver de opstelling bij vierdeklasser
Hermes DVS volledig zelf bepa
len. Bij Excelsior'20, zijn vorige
broodheer, moest de Barendrech-
ter persé de volgens het beleids
plan bepaalde 4-3-3 opstelling in
het veld brengen. Ondanks goede
resultaten kwam De Rover hal
verwege het vorige seizoen met
het voetbalbestuur dermate in
conflict dat hij verzocht om con
tractontbinding. Met hem stapte
meteen een groot aantal selectie
spelers op waardoor Excelsior'20
wederom zonder prijzen in de
vierde klasse bleef hangen.
„Ik ben geboren en getogen bij
EDS," start De Rover een mono
loog, „waar ik vanaf mijn zesde tot
m'n negentiende jaar heb gevoet
bald. Toen moest ik een keuze
maken, want ik gaf drie avonden
in de week training aan de jeugd,
trainde zelf twee avonden en ik
moest in de avonduren studeren.
Dat liep dus spaak. Je werk kan je
niet opzeggen, dus ik koos voor
het trainerschap. Als voetballer
was ik geen hoogvlieger en om
nou op zondagochtend om half
tien te gaan voetballen, zag ik niet
zo zitten. Ik was op mijn vijftien
de begonnen als trainer, dat be
viel me en daarom ging ik de ge
bruikelijke cursussen volgen."
„Bij EDS dachten ze dat ik daar
de rest van mijn leven wel zou
blijven. Ze zagen me geloof ik ook
al zitting nemen in het bestuur. Ik
koos er echter voor om jeugdtrai
ner te worden bij HOV tot ik de
kans kreeg om bij Zwart Wit'28
aan de slag te komen. Daar heb ik
zeven jaar gezeten, vier jaar als
jeugdtrainer van zowat alle jeugd-
alftallen en de laatste driejaar als
trainer van het tweede en derde
elftal en van het team onder 23
jaar. Toen kreeg ik het idee dat ik
ergens als hoofdtrainer aan de
gang wilde. Dat werd Excelsior'20
omdat het een jonge en ambitieu
ze trainer wilde hebben. De doel
stelling was om binnen twee jaar
te promoveren én om van het aan
wezige talent een team te maken.
Dat ontbrak eraan in de ogen van
het bestuur. Ik kreeg ook mee dat
er een beleidsplan lag waarin om
schreven stond hoe er gespeeld
moest worden. Ik heb dat gelezen
en direct aan Ed van der Roer, de
toenmalige technisch coördina
tor, gevraagd wat het belangrijk
ste was: mooi voetbal, altijd uit
gaande van 4-3-3 of een team sme
den en binnen twee seizoenen
promoveren. Hij vertelde mij ook
dat promotie centraal stond en dat
het van ondergeschikt belang was
op welke wijze dat gebeurde. Mijn
conclusie was: promoveren is
noodzaak, ik moet zorgen voor
een eenheid en er voor gaan."
Onvrede
„In mijn eerste seizoen ging het
zeker niet slecht maar redden we
het helaas niet in de nacompeti-
tie. Ook het afgelopen seizoen
draaiden we bovenin mee. We
hadden net van Ursus gewonnen
toen ik van het bestuur te horen
kreeg dat mijn contract niet werd
verlengd. De onvrede over het
technisch beleid, dat al jaren
broeide, escaleerde. De proble
men ontstonden over de uitvoe
ring van het 4-3-3 systeem. Op een
gegeven moment kregen we elke
wedstrijd twee of drie doelpunten
tegen. Ik koos voor meer defen
sieve zekerheid zonder dat het
Excelsior-gezicht werd verloo
chend. Zo haalde ik Luuk van
Troost naar achteren en mochten
we niet meer als blinden gaan
aanvallen. Wat ik deed mocht niet
in de ogen van meneer Van der
Roer. Zo moest ik op de helft van
de tegenstander blijven spelen
ook al had de spelersgroep daar
niet de kwaliteiten voor. De spe
lers kozen mijn kant, gingen in
staking en voor mij viel niet meer
te werken. Ik verzocht om ontbin
ding van mijn contract omdat ik:
geen elftal meer had. Ook de be-s
geleiding, waarmee ik uitstekend
samenwerkte, staakte mee. Half
maart was het dus exit. Ik kan
werkelijk boekdelen volschrijven
over de zeker niet fraaie werkwij
ze van Ed van der Roer en hulp
trainer Ronald Buyt, maar daar
heb ik geen behoefte aan. Ex
celsior'20 is gewoon een fijne club
met wat foute mensen aan het be
wind."
„In januari had ik gehoord dat
mijn contract niet werd verlengd
en begin februari was ik al rond
met Hermes DVS. Berry Janse,
voetbal-coördinator bij Hermes,
kende mij nog van Zwart Wit'28
en bracht mij in contact met Her
mes. De club met zijn hele histo
rie sprak mij meteen aan. Voor
mij is het een uitdaging om een
eens toonaangevende vereniging
een positieve impuls te geven en
het te laten terugkeren naar een
hoger niveau. Binnen drie jaar
willen we tweedeklasser zijn. Ber
ry Janse gaf een positief verhaal
en vergeleek Hermes met een sla
pende reus, die in potentie tot
heel veel in staat is. Hij zei ook dat
een hoop mensen die zich eerst
van de vereniging hadden afge
wend, weer terugkeren, dat de
'ouwe' Hermes-mensen weer en
thousiast worden. Zo wordt Ro
bert Jagt elftalleider en wordt
Ruud Bakker mijn assistent-trai
ner. Edwin Bakker zal waar
schijnlijk de keepers gaan trainen
en Wim van der Gaag wordt leider
van het tweede elftal, dat Herman
Wink als trainer krijgt."
„Hermes is jarenlang een vreem
delingenlegioen geweest. Nu zijn
er naast zes jongens van Ex
celsior'20, échte Hermes-jongens
teruggekomen zoals René Grim-
mius, Edwin Hazebroek, Peter
Dröge, Michael van der Gaag, Jor-
di van Baarle, Dennis Dekker
red.), Lloyd Dickmoet en Harry
Vlasveld. Deze spelers zijn door
Beriy Janse en mijzelf benaderd.
Over geld hebben we het niet ge
had, daar weet ik niks van. Wel
over een optimaal randgebeuren:
een gezellig avondje, een chinees-
je, een ontbijtje. Ze voelden ook
dat er bij Hermes weer iets begon
te leven en hapten toe."
„Ik moet niet promoveren, we ho
pen er wel op, ik ga ervoor. Ik
moet met aantrekkelijk voetbal
en goede trainingen de beleving
terugbrengen in het eerste en
tweede elftal. Ook hier ligt een be
leidsplan maar ik bepaal zelf de
speelwijze. Je kan wel zeggen 4-3-
3, maar dat is toch afhankelijk van
het spelersmateriaal. Je kijkt naar
watje in huis hebt en bepaalt dan
hoe je voetbalt. Dat is het grote
verschil met Excelsior'20. Daar is
het beleidsplan een doel en niet
zoals bij Hermes een middel om
tot een doel te komen."
RW
j
