Nederlanders kunnen zich meten met de besten tijdens internationale Camel Trophy-selectie
CAMEL TROPHY '98
I
ÜM I
1040
door DICK SNIJDERS
"W% ussen en Amerikanen, Grieken en Turken,
Schiedammers en Vlaardingers. Camel Trophy smeedt
M. m. banden die op de politieke - of sociale kaart onmogelijk
lijken. Dat merkte Rob Visser, geboren Vlaardinger, sinds kort
Schiedammer en buitensportinstructeur bij Tiekamp, tijdens
de internationale selecties in Zweden. En hij gaat daar nog veel
meer van merken, want in augustus vertegenwoordigt hij
Nederland tydens de 19e Camel Trophy samen met Joost
Staiidt.
Opvallend degelijk was de selec
tieprocedure die dit jaar aan de
Nederlandse deelname aan de in
ternationale selecties bij het
Zweedse
Are voor
afging.
Tijdens
niet min
der dan
drie inten
sieve trai
ning- en
selectier
onden
werd het aantal kandidaten tot vier
teruggebracht. Wat betreft de
Nederlandse Stichting Camel
Trophy moet het dan ook maar
weer eens gebeuren: een goede
eindklassering voor Nederland bij
het evenement.
Hoewel de opzet van de Camel
Trophy, die de deelnemers dit jaar
naar Vuurland leidt, niet meer te
vergelijken is met het konvooirij
den door onherbergzame oorden,
lijkt Nederland te smachten naar
nieuw succes. Toen Nederland in
1983 (Zaïre) en 1990 (Siberië) alle
andere landen in het eindklasse
ment voor wist te blijven, werd de
uitslag nog bepaald aan de hand
van totaalscore van zware beproe
vingen op pleisterplaatsen. Als op
5 augustus een groot aantal gele
Landrovers bij de Chileense
hoofdstad Santiago vertrekt, is het
de tocht zelf die de uitslag bepaalt.
Ieder team kan zijn eigen trophy
rijden en bepaalt steeds opnieuw
welk doel het volgende zal zijn.
Het klassement wordt opgemaakt
door te registreren welke doelen
door de teams worden bereikt.
Moeilijk te bereiken doelen leve
ren meer punten op dan makkelijk
te bereiken doelen, terwijl ook de
volgorde van de teams die een
punt aandoen van invloed is op de
score.
Eind april komen kandidaten van
negentien teams per vliegtuig naar
Östersund om bij Are aan de selec
ties deel te kunnen nemen. Zelfs
de Zweden zelf komen aan op de
bescheiden luchthaven, alleen de
Nederlanders bereiken hun doel
per auto. "Straks in Argentinië en
Chili zitten de teamleden drie we-
5r
ken samen in een auto", motiveert
Camel Trophy-voorzitter Philip de
Wulf. "Voor ons is het dan ook
heel belangrijk om te weten dat we
een team
uitzen
den dat
het ook al
die tijd
samen
uithoudt.
Het leek
me daar
om een
goed idee
om ook de reis naar Zweden bij de
selectie te betrekken. Van de reis
naar Zweden hebben we een beet
je een mini Camel Trophy ge
maakt, een reis zoals die ook door
Patagonië gemaakt zal worden,
een tocht van een Landrover
Freelander, gevolgd door een
Landrover Defender."
Wintersport
Voor het eerst
wordt dit jaar een
'witte' Camel
Trophy gereden.
In het winterse
augustusland-
schap van het
zuidelijk half
rond worden
plaatsen aange
daan die alleen
met ski's, snow
boards of
sneeuwrackets
bereikbaar zijn.
Waar bij de
Nederlandse
selecties in
Snowworld in
Zoetermeer en
in het Franse Les Arcs al
ruim aandacht besteed was aan de
wintersportervaring en -vaardig
heid van de kandidaten, werd ook
voor de internationale selectie een
sneeuwlocatie gezocht. Met Joost
Staüdt. Frank Schrijvers en Arne
Nuys is het aan Rob Visser om nog
geen honderd kilometer ten zuiden
van de poolcirkel uit gaan maken
welke twee het Nederlands team
gaan vormen.
Hoewel eikaars concurrenten ont
poppen de Nederlanders zich veel
meer als een groep vrienden die
gezamenlijk een aantal heel bij
zondere uitdagingen aangaan.
"Wie kan nou zeggen dat hij dat
ooit heeft meegemaakt", roept een
razendenthousiaste Arne Nuys aan
het begin van het selectiedeel van
het programma. "Op één dag met
een terreinwagen rijden op een be
vroren meer en mountainbiken,
terwijl je een dag eerder met je ka
jak in het wilde water bent omge
gaan."
Nieuwe ervaringen
Rijden op een ijsmeer is maar één
van de nieuwe ervaringen voor de
Nederlanders, ook met het win-
chen, het gebruik van de lier op de
auto, hebben ze nog niet eerder er
varing opgedaan. Of wat te denken
van rijden op een sneeuwscooter
en -een wat pijnlijker onderwerp-
navigatie met behulp van GPS. het
satelliet plaatsbepalingssysteem.
Met dat laatste is ook gelijk de be
langrijk
ste tekortkoming van Joost, Arne,
Frank en Rob genoemd. Waar de
vier zich op de meeste selectieon
derdelen kunnen meten met de
besten, is en blijft het gebruik van
GPS onder de maat. "Dat is wel
een beetje hun eigen schuld", vindt
Philip de Wulf. "Wij hebben er
niet mee geoefend, maar we heb
ben ze wel in de gelegenheid ge
steld om zelf te oefenen. Als ze dat
vervolgens niet doen, is dat hun
fout."
Een andere tekortkoming wordt
door alle 76 andere kandidaten ge
deeld. Hoewel bij Joost Staüdt dis
cutabel, laat de organisatie alle
tachtig kandidaten zakken voor het
EHBO-onderdeel. Op dat gebied
moet voor augustus nog heel wat
gebeuren.
Kracht
Opvallend goed scoren de
Nederlanders tijder* de onderde
len waarbij behalve fysieke kracht
ook initiatief en vindingrijkheid
een rol spelen. Waar twee van de
Nederlanders tijdens de trainings-
dagen omgingen in snel stromend
water, komen tijdens de selectie-
dagen de andere twee aan de beurt.
Maar Rob en Frank lijken geen
kou te voelen en van alle nattig
heid trekken ze zich al helemaal
niets aan. Het parcours wordt nog
een keer afgelegd en nu gaat het
goed. En snel. Tot de Nederlanders
vlak voor de eindstreep een andere
richting kiezen om eerst een deel
nemer van de Canarische eilanden
uit het water halen. Dat is Camel
Trophy nog veel meer dan het be
halen van een hoge klassering; sa
men met de andere teams je doel
bereiken. Juist bij de fysieke on
derdelen was de laatste jaren wei
nig succes voor Nederland wegge
legd. Nu worden opdrachten ruim
binnen de tijd voltooid en laten de
vier bij een groot aantal onderde
len bewondering wekkende scores
noteren. Geoefend mountainbiker
Arne Nuys laat alle deelnemers op
de fiets met een straatlengte achter
zich en bij drie van de vier
Nederlanders moet Alex van Delft,
de Vlaardingse deelnemer uit 1996
en jurylid in Zweden, steeds weer
onder een bewonderend 'heel
goed' een uitslag op zijn lijst bij
schrijven. Alleen Joost Staüdt
blijft fysiek wat achter, maar die
weet dan ook alleen dankzij een
stevige antibioticakuur zijn ziekte
min of meer de baas te blijven en
het eind van de eerste en tweede
selectiedag te halen.
Tegenslag
De laatste volle dag op en rond
Favikens Egendom moeten de
Nederlanders de nodige tegen
slagen verwerken.
Opnieuw blijkt het werken met
GPS een zwak onderdeel en tij
dens een mountainbiketocht waar
bij dat navigatiesysteem gebruikt
moet worden breekt ook nog eens
de ketting van Rob Visser. Als hij
samen met Frank Schrijvers veel
eerder dan gepland terugkomt zon
der de opdracht uitgevoerd te heb
ben, staat zijn gezicht dan ook op
onweer. "Tja, dat was wel een
beetje waardeloos", klinkt het
voorzichtig uit de mond van
Frank. De pechvogel zelf is veel
minder voorzichtig. Dat 'beetje'
wordt uit Frank's bewering weg
gehaald om met duidelijke kracht
termen te worden onderstreept.
Lang stilstaan bij een tegenslag is
er echter niet bij tijdens de selec
ties, want steeds dient een volgend
onderdeel zich aan. Het laatste
echte onderdeel in dit geval. Op en
langs het water moet een groot
aantal gemarkeerde punten gevon
den worden zonder de kajak te
verlaten. "Daar moeten we ge
woon voor gaan", vermant Rob
zich.
Nederlands feest
De laatste avond voordat de teams
bekend gemaakt worden is het
feest, het feest van de kandidaten.
In dit geval een feest met een na
drukkelijk Nederlands tintje. Want
Joost heeft een grote stapel cd's
mee, zodat een spetterende disco
show kan worden voorgeschoteld.
Onderbroken door een groot
kampvuur en een nog veel groter
vuurwerk, wordt tot in de kleine
uurtjes gedanst op de klanken van
de Groningse student. Maar aan al
le feesten komt een eind. In dit ge
val zeker voor de helft van de kan
didaten. Voor hen zit in principe
het Camel Trophy-avontuur er op.
Alleen onvoorziene omstandighe
den kan hen uiteindelijk nog een
plaatsje in het team bezorgen. Dat
geldt bijvoorbeeld voor de twee
Spaanse kandidaten, die hun vrou
welijke medekandidaten tot het
eerste volledig vrouwelijke Camel
Trophy-team gebombardeerd zien
worden. Maar ook bij Nederland
liggen blijdschap en verdriet dicht
bij elkaar. Niet in de laatste plaats
omdat de keuze zelden zo moeilijk
was als dit jaar. Terwijl Arne Nuys
zijn tranen de vrije loop laat en
Frank Schrijvers op zijn eigen ma
nier de teleurstelling probeert te
verwerken, gaat het feest voor Rob
Visser en Joost Staüdt verder.
Als de spanning van Rob's gezicht
is weggevallen, kan hij eindelijk
echt gaan denken aan het evene
ment. "Het is fantastisch", durft hij
nu te roepen. En hoewel hij zich
zijn uitverkiezing nog niet hele
maal lijkt te realisering, kijkt hij
toch al een beetje vooruit naar het
evenement, dat dit jaar zijn eind
bestemming kent in Ushuaia, de
meest zuidelijke stad ter wereld.
"Wat mij betreft
gaan we er alles
aan doen om een
goede eindklasse
ring te halen. Met
z'n vieren heb
ben we het hier
goed gedaan.
Hoe dat met z'n
tweeën gaat is
natuurlijk wel
een beetje af
wachten, maar
ik heb er alle
vertrouwen in.
Met de ver
schillende acti
viteiten zit het
wel snor, daar
voor moeten
we gewoon in
conditie zien
te blijven. Als we het werken met
GPS onder de knie weten te krij
gen, komt het straks vooral aan op
het volgen van een goede strate
gie."
Daar zal het inderdaad om gaan
tijdens de reis door het gebied met
een adembenemend mooie natuur.
Tussen 5 en 25 augustus zullen
Rob en Joost die bestemmingen
moeten kiezen, waar zij met hun
vaardigheden snel veel punten
kunnen halen. Maar bovenal
la -
oods
Rob Visser wil scoren voor Nederland tijdens
indrukwekkende reis naar 'Tierra del Fuego'
s g -
«4** ■«-
Ttï
