FOSTER PARENTS
Lezen leren in
de medische post
'Ik wil landbouwkundige worden
Dafne en Rob de Jong
maken een wereldreis
kan dat al snel desastreuze ge
volgen hebben', zegt Jacques.
'We krijgen de laatste tijd vragen
vanuit dorpen om te helpen bij
de bouw van goede voedselop
slagplaatsen en omdat het hier
ook om de gezondheid van de
FC's gaat, heeft Pi besloten hier
aan gehoor te geven.'
Verheugd
Foster Parents Plan, dat in Mali
Plan International (Pi) heet, be
gon haar missie om de omstan
digheden voor het arme deel van
de bevolking in Mali te verbete
ren 22 jaar geleden, toen een
grote droogte een hongersnood
veroorzaakte in de regio Banam-
ba, 150 km van de hoofdstad
Bamako, en de hulpverlening op
gang kwam. Toen de ergste
nood geledigd was, besloot Pi
haar hulpverlening om te zetten
in activiteiten die structurele ver
beteringen teweeg zouden bren
gen, met het nobele doel zichzelf
overbodig te maken.
In de 22 jaar dat Pi in Mali actief
is, is er al heel wat werk verzet.
'Het was bijvoorbeeld moeilijk
een dorpshoofd ervan te overtui
gen dat het belangrijk was dat
kinderen werden geselecteerd,
waarbij getracht wordt evenveel
meisjes als jongens te selecteren
en de regel per moeder slechts 1
kind toe te laten. 'Dit kan bete
kenen dat er in een gezin 4 FC's
zijn', licht Jacques toe, 'daar een
man hier 4 vrouwen kan heb
ben'.
'Als iedere man vier vrouwen
mag hebben, zijn er dan wel ge
noeg vrouwen?' is onze vraag en
direct stelt een van de mannen,
na de vertaling, voor dat Dafne
zijn tweede vrouw wordt.
Jacques vervolgt na wat hilari
teit: 'Als het kind in het dorp een
functie heeft om bijvoorbeeld te
helpen op het land of om water
te halen wordt zo'n hele samen
leving ontwricht als je alle kinde
ren uit het arbeidsproces haalt.
We waren dus al blij als per
gezin 1 kind naar school ge
stuurd werd.' Nu zitten er soms
90 kinderen in een klaslokaal en
gaan de kinderen niet meer de
hele week naar school, dit om
meer kinderen de mogelijkheid
te geven te leren'.
Hard leren
De vader van Amadou Doum-
bia vertelt ons hoe verheugd hij
is met ons bezoek. Hij benadrukt
dat dat geldt voor het hele dorp.
Het hele dorp zal zich inzetten
om Amadou te steunen in het
volbrengen van zijn missie.
Amadou gaat naar school en
leert hard, zodat hij en zijn dorp
een bétere toekomst zullen heb
ben.
Geit
Uit het diepst van de harten van
de familie Doumbia zijn we ons
leven lang welkom in het dorp en
als bewijs daarvan moeten we
hun gift, een geit, aannemen.
Van Amadou zelf krijgen we
ook nog een kip als dankbetui
ging. Jacques neemt de giften
namens ons met veel eerbied aan
en vraagt daarna naar de weg,
wat in Mali de manier is om aan
In het dorp gaan we langs een medische post, een centrum
voor gezinsplanning, een alfabetiserings-centrum en een pro
ductie-project. In het kleine kamertje van het centrum voor
gezinsplanning staat een wiegje en liggen een aantal matras
sen op de grond. Drie moeders verzorgen in alle rust vier
zuigelingen. De jongste is drie dagen geleden ter wereld gebracht. In
het lokaaltje van het alfabetiserings-centrum schrijft de lerares
lange zinnen op hel bord. De vrouwen luisteren aandachtig naar de
uitleg van de lerares, maken aantekeningen in hun schriften en
zorgen tegelijkertijd voor hun kroost. Het is de bedoeling dat de
vrouwen de opgedane kennis met de andere vrouwen in hun dorpen
delen. Een voornemen, dat heel wat inzet en doorzettingsvermogen
vergt, maar waar vol toewijding aan gewerkt wordt.
Twee jonge Capellenaren zijn al anderhalfjaar bezig
met hun reis om de wereld. Eerder bezochten Rob en
Dafne de Jong met hun zijspan geheel Zuid-Amerika,
Centraal-Amerika en de Verenigde Staten. Na een
boottocht arriveerden ze in West-Afrika. Hun reisver
haal sturen ze wekelijks per e-mail naar de redactie
van De Havenloods. In Mali bezoeken zij Amadpu
Doumbia, het Foster Parents-kind van de redactie.
Een verslag uit Kolimba (Kati).
'Ik wil landbouwdeskundige
worden', fluistert Amadou
Doumbia, die verlegen zijn
hoofd in zijn armen verbergt.
Vanmorgen kreeg hij te horen
dat hij vandaag niet naar
school mocht en dat hij nette
kleren aan moest trekken.
Amadou is namelijk FC 166-
29710 en hij en het hele dorp
krijgt vandaag bezoek van zijn
Foster Parents (FP5s) uit Neder
land. Het is voor ons net zo'n
openbaring als voor Amadou en
het hele dorp, waar sommige
kinderen voor het eerst van hun
leven een blanke zien. De 11
broertjes en zusjes van Amadou
worden streng op afstand gehou
den.
We vertrekken om 8.00 uur met
de luxe 4-wiel aangedreven auto
uit Bamako op weg naar Ama
dou Doumbia en zijn dorp en
ook om een aantal gerealiseerde
projecten van Pi te bezoeken.
Onze komst is goed voorbereid
en behalve de chauffeur worden
we begeleid door Jacques (spon
sorship manager) en Isa (coördi
nator), die de contacten met de
regio onderhoudt.
Landbouw
Na 3 kwartier over een niet al te
beste onverharde weg gehobbeld
te hebben, staan we dan eindelijk
in Kolimba, het dorp van Ama
dou Doumbia. Het hele dorp
heeft op onze komst gewacht en
de dorpsoudste zit klaar op zijn
zetel om ons welkom te heten.
De tengere man is gekleed in een
ruim T-shirt, dat vol gaten zit en
over een katoenen broek valt,
die net als het T-shirt eens wit
geweest is Op zijn hoofd draagt
hij een klein grof gevlochten
hoofddeksel waaronder zijn
donkerbruine gerimpelde ge
zicht grote waardigheid uit
straalt. De zetel is een van lange
dikke takken gefabriceerd. Zijn
te geven dat we weer gaan ver
trekken.
Maar voordat we afscheid ne
men van Kolimba nemen we een
kijkje in het lege klaslokaal van
de school waar de leraar druk
bezig is een biologie-les voor te
bereiden. Op het schoolbord te
kent hij in mooie kleuren het
bekkengeraamte van de mens.
Links in het lokaal staan de ban
ken voor de 32 leerlingen van de
5e klas en rechts voor de 28
leerlingen van de 6e klas.
Het aantal schoolbankjes in het
lokaal is niet genoeg voor het
aantal kinderen dat morgen
weer naar school zal komen,
maar met z'n drieën in een bank
zitten is in Mali heel gewoon.
Buiten zien we een aantal kapot
te schoolbanken staan en Jac
ques overlegt met de leraar over
de reparatie ervan.
Projecten
Er zijn meerdere projecten in de
omgeving. Dat zien we als we
stoppen bij het piepkleine fa
briekje waar een dieselmotortje
een palmnoten-pers aandrijft.
Buiten slaan de palmnoten-kra-
kers de harde schillen met een
steen kapot, waarna de olie uit
de noten geperst wordt.
Van de olie wordt bruine zeep
gemaakt, voor eigen consumptie
en voor de verkoop. Voordat de
pers het leven van vooral de
vrouwen een stuk makkelijker
maakte, waren ze dagelijks uren
bezig de noten in een grote vijzel
te pletten.
Tijdens onze tocht terug naar
Bamako gilt het geitje achterin
de auto angstig bij iedere hobbel
op de onverharde weg, maar zo
dra we bij het hoofdkantoor
aankomen knabbelt hij vrolijk
aan afgewaaide boomblaadjes.
Jacques zal de dieren verkopen
en de opbrengst terug laten
vloeien naar het dorp. 'Het niet
accepteren van zulke belangrijke
giften heeft in het verleden rela
ties tussen Pi en verschillende
dorpen volledig verwoest', zegt
hij. 'We vragen wel altijd of een
familie zich zo'n gift kan veroor
loven, maar mogen in dit soort
gevallen niet weigeren.'
En toen verscheen er een
vervelend bericht in de
media over een familie
die een bezoek aan hun
Foster Parents-kind had
gebracht. Ze waren teleurgesteld
en plaatsten de organisatie in een
kwaad daglicht. Voor de redactie
van De Havenloods aanleiding om
hun reizende correspondenten te
vragen even(!) langs Mali te rijden
en te kijken hoe het met hun Ama
dou gaat.
zetel is een bed waarop een geite-
vel ligt dat enige comfort moet
bieden. De kleine ruimte onder
het rieten afdak is gevuld met
mensen als het dorpshoofd zijn
welkomstwoord in de lokale taal
Bambaeerden begint.
De begroeting was hartelijk. De
toespraak van het dorpshoofd
wordt na iedere zin door de om
standers met een instemmend
'yee' afgesloten. Dan zwijgt het
dorpshoofd en begint de man
rechts van hem te praten tegen
de jongere man aan zijn zijde,
die daarna op zijn beurt het be
richt doorgeeft aan de vrijwilli
ger die de communicatie tussen
het dorp en de regio coördinator
verzorgt. De vrijwilliger vertaalt
daarop het welkomstwoord in
het Frans, waarna Jacques, onze
begeleider van Mali Plan Inter
national (Pi) het voor ons in het
Engels vertaalt. Ons antwoord
aan de dorpsoudste legt dezelfde
weg af, maar dan in tegenover
gestelde richting. Het duurt dus
geruime tijd voordat we, met de
toestemming van de dorpsoud
ste eindelijk het dorp en het ge
zin van Amadou Doumbia kun
nen bezoeken.
Witte bonen
Het dorp bestaat van de land
bouw, die zich vooral richt op de
teelt van witte bonen, millet (een
soort graan), mals en katoen.
Omdat de landbouwgronden een
paar kilometer bij het dorp van
daan liggen, hebben de dorpelin
gen daar een kleine nederzetting
gebouwd, waar de families ver
blijven. De katoenoogst heeft de
afgelopen weken het hele dorp in
beslag genomen en we zien de
grote balen witte watten klaar
liggen om getransporteerd te
worden. Met de opbrengst van
de katoen worden veelal kleine
ondernemingen gestart, maar
vaak ook wordt van het geld
huizen gebouwd of een bruiloft
betaald.
De bevolking kampt hier gedu
rende de regentijd met een voed
selprobleem. Dit is de periode
dat men volop met het planten
van nieuwe gewassen bezig is en
dus voor voeding zelf nog afhan
kelijk is van de oogst van het
afgelopen jaar.
'Als het dorp het opgeslagen
voedsel niet droog kan houden,
Naam van het kind: Amadou
Doumbia
Foster Child Nr. 166-29710
Location Code: BAA-05
Naam van de moeder: Yiridie Ba-
gayogo
Naam van de vader: Soliba
Doumbia
Land: Mali
Arrondissement: Baguinda
Locatie: Kolimba (Kati)
Vrouwen leren lezen en schrijven
Roh en Dafne in Mali op bezoek bij de familie Doumbia
Zaïra met haar zoontje
AMADOU DOUMBIA
werkt aan een betere toekomst
A mei draagt haar broertje op haar rug
De katoenoogst is goed dit jaar
Amadou Doumbia met zijn neefjes en het dorpshondje
