SIS km
Stichting Roparun steunt hospice Calando
Kijken naar
de Roparun
Q
Bekendheid Roparun
kan nog veel beter
Verjaardag leidt tot Havenloodsteam
9 i o
loods
WEEK 18
18 - 1019
Toen in 1992 dertien teams van
start gingen in de Roparun
konden zij niet vermoeden dat
de estafetteloop jaren later nog
steeds zou bestaan. Het was
tenslotte een geintje, dat en
passant ook nog wat op moest
brengen voor het goede doel.
Woensdag 12 mei vertekt de
achtste editie van de Roparun
voor het eerst vanaf de
Coolsingel. De monstertocht is
uitgegroeid tot een van de
grootste sportieve evenementen
uit de regio en levert ook nog
eens miljoenen op voor een
beter leven voor kankerpatiën
ten en hun familie.
Terwijl al vooruit wordt gekeken
tjaar Roparun nummer tien in
2001. is de langste non-stop esta
fetteloop ter wereld 'groot' gewor
den. In het begin liepen een stel
avonturiers van Euromast naar
Eiffeltoren, het drukke Parijse ver
keer met gevaar voor eigen leven
trotserend. Tegenwoordig is voor
iedere meter die gelopen wordt
toestemming nodig en gekregen.
In 1992 werd nog niet eens
gedacht om toestemming te vra
gen om door Parijs te mogen
lopen, nu is de medewerking van
de autoriteiten onontbeerlijk
geworden Dankzij het succesvolle
verloop de afgelopen jaren én het
aanstekelijke enthousiasme van de
organisatoren, zeggen steeds meer
burgemeesters hun medewerking
toe. In Noord-Frankrijk worden
spontaan gemeentehuizen openge
steld om de organisatie van dienst
te kunnen zijn. En dit jaar krijgt
het evenement voor het eerst de
Rotterdamse uitstraling die het
verdient. Een start bij de Euromast
zit er niet meer in, maar daar is een
droomstart voor in de plaats geko
men. Voordat bij Ahoy' de herstart
van de eerste lopers van de ver
schillende teams plaatsvindt,
schiet burgemeester Ivo Opstelten
alle lopers weg vanaf de
Coolsingel. In een lang lint trek
ken de lopers van het recordaantal
van 127 teams naar Rotterdam-
Zuid. waarbij dit jaar ook een team
door De Havenloods gesponsord
wordt. En behalve de financiële
bijdrage van De havenloods is er
ook een aanzienlijke redactionele
bijdrage. In deze krant worden
verschillende aspecten van de loop
belicht. De Roparun is gegroeid en
daardoor ook veranderd. Een ding
is echter alle jaren gelijk gebleven:
het doel. Eensgezind lopen de
leden van al die teams voor een
Het klinkt zo deftig. De
Stichting Roparun zet zich in
voor de palliatieve zorg voor
kankerpatiënten. Maar het
gebruik van deftige woorden
leidt nog wel eens tot misver
standen. Natuurlijk bij bui
tenstaanders, maar zelfs bij
leden van sommige teams. Alle
reden om ieder jaar opnieuw
aan te geven welke projecten
worden gesteund.
De Stichting Roparun steunt in
principe vormen van zorg aan
kankerpatiënten die op een ande
re manier niet worden gefinan
cierd. Het gaat dus nadrukkelijk
niet om onderzoek naar kanker of
de medische verzorging van kan
kerpatiënten. Waar het wel om
gaat zijn veelal zaken die op de
een of andere manier de kwaliteit
van leven van kakerpatienten en
hun familie verbeteren.
De opbrengst van de monsteresta
fette van Rotterdam naar Parijs
zal ten goede komen aan onder
andere hel 'Roparun fonds' van
het Spohia Kinderziekenhuis, de
aanschaf van communicatie
apparatuur voor mobiele teams
ten behoeve van palliatieve zorg
verlening aan terminale patiënten
van het Dr Daniel Den Hoed-zie
kenhuis. Diezelfde kliniek wordt
met Roparun-geld tevens in de
gelegenheid gesteld om voor de
afdeling Langdurig Zieken een
grootbeeldtelevisie (inclusief
video-recorders, twee spelcom
puters, een internetaansluiting,
een krantenabonnement en een
leuke bibliotheek) te kopen.
Voorts gaat er een bedrag naar het
Sociaal fonds voor Patiënten van
datzelfde Dr Daniel Den Hoed-
ziekenhuis. Ziekenhuis
Walcheren zal met de
Roparunbijdrage in staat worden
gesteld om een chirurgisch instru
ment voor de behandeling van
borstkanker aan te schaffen. De
Vereniging Ouders. Kinderen en
Kanker krijgt met Roparun-geld
de kans om de Dagboek Agenda
in herdruk te laten nemen.
Association du Lendit krijgt gel
delijke ondersteuning met betrek
king tot haar hospice voor kinde
ren. Ondersteuning van diverse
projecten staan het in Parijs
gevestigde Hopital Necker en
Ziekenhuis Andre Gregoire in
Montreuil te wachten. Het in het
Amsterdamse Emma-ziekenhuis
bivakkerende Emma TV mag
rekenen op een bijdrage waarmee
men tot apparatuurvervanging
kan overgaan. Voor Verpleeghuis
Antonius in Rotterdam komt een
piano ten behoeve van de
muziektherapie. Theater
Kameleon tenslotte wordt in staat
gesteld om in diverse ziekenhui
zen in het land twintig kinder
voorstellingen te geven.
Nieuw project
Ook de stichting Palliatieve Zorg
Dirksland mag rekenen op spon
sorgeld van de Roparunners, zo
werd onlangs met enige bombarie
bekend gemaakt. De PZD draagt
zorg voor hospice Calando waar
ongeneeslijk zieke patiënten die
niet lang meer te leven hebben en
voor wie een curatieve behande
ling geen zin meer heeft deskun
dige hulp krijgen.
Soms worden er patiënten tijde
lijk opgenomen voor het bestrij
den van symptomen zoals pijn en
angst, soms ter ontlasting van de
familie die daardoor even 'op
adem' kan komen. Ook zijn er
plannen om een mobiel team
ondersteuning te laten bieden in
de thuissituatie. Voor de bekosti
ging van haar zorg is Calando
grotendeels aangewezen op gif
ten. Sinds kort betalen ook enke
le zorgverzekeraars een deel van
de kosten. Bij de overheid heeft
men inmiddels subsidie aange
vraagd.
De steun van de Stichting
Roparun is zeer welkom om de
continuiteit van Calando te ver
sterken en bestaat uit de verwer
ving van twee woningen en het
voor tien jaar gratis beschikbaar
stellen daarvan. Tevens heeft de
Stichting Roparun het voornemen
om de exploitatiekosten van de
hospice voor haar rekening te
nemen. Door deze donatie en de
reeds aanwezige budgetten is het
voortbestaan van Calando voor
een periode van tien jaar gegaran
deerd.
verbetering van de zorg aan kan
kerpatiënten. Zorg waarvoor van
uit de reguliere gezondheidszorg
onvoldoende of geen budget is. En
dat wordt ook dit jaar weeer
gesymboliseerd tijdens de promo
tieloop door Rotterdam, waarbij
nog altijd langs de dr. Daniel den
Hoedkliniek gelopen wordt.
Tijdens het eindfeest, dat dit jaar
niet meer in de Energiehal, maar in
Ahoy' gehouden wordt, wordt
bekend gemaakt wat de inspannin
gen van de leden van in totaal 127
Roparunteams hebben opgebracht.
door DICK SNIJDERS
Burgemeester Ivo Opstelten
schiet op woensdag 12 mei de
lopers om 13.00 uur weg van de
Coolsingel voor de promotietoer.
In een langgerekt en kleurrijk lint
trekken de lopers dan via de
Erasmusbrug naar Ahoy'. Op die
route is uiteraard volop gelegen
heid om bekende en onbekende
lopers een hart, onder de riem te
steken voor de meer dan vijfhon
derd kilometer die komen gaan.
Voordat de lopers, ergens tussen
donderdagavond 13 mei rond
22.00 uur en vrijdagmiddag 14
mei 15.00 uur, aankomen in Parijs
is er in de regio nog volop gele
genheid de dan nog frisse lopers
aan te moedigen. Dit jaar wordt
om tot een afstand van ruim 515
kilometer te komen een rondje
gelopen via Oude Tonge.
Uitgaande van een gemiddelde
snelheid op het eerste gedeelte
uiteenlopend van 12 tot 18 kilo
meter per uur kunnen supporters
zelf uitrekenen hoe laat ze voor
hun team langs de kant moeten
gaan staan.
Na het vertrek vanaf Ahoy' om
15.00 uur, gaan de lopers via
Maasdijk (15,8 km), Westmaas
(16,4 km) en Klaaswaal (17,4 km)
richting Numansdorp (21 km).
Via de Haringvlietbrug wordt
daarna op Oude Tonge (43,9 km)
afgekoerst. Om tenslotte via
Steenbergen en Bergen op Zoom
de regio en Nederland te verlaten.
Maar wie op de valreep nog net
een groot feest in Nederland mee
wil maken, rijdt naar Ossendrecht
(94,1 km), waar de lopers een
groots onthaal gegeven wordt en
waar het ook voor het publiek een
feestelijke gebeurtenis dreigt wor
den.
Deze bijlage verschijnt bij alle
edities van De Havenloods
tekstbijdragen:
Jan Timmeren Dick Snijders
samenstelling en eindredactie:
Dick Snijders
Coördinatie aquisitie: Edwin van
Daalen
'Wij waren het meest ongeor
ganiseerde team dat je je voor
kunt stellen,' grijnst Thea van
Noord als zij terugdenkt aan de
deelname aan de allereerste
Roparun. Na de weddenschap
van haar man Peter was er een
intensieve tijd voor voorberei
ding, waarbij Peter en Thea
ieder weekend het parcours
gingen verkennen. Uiteindelijk
werd met dertien teams werd
gestart. 'Voor ons werd het een
bizarre tocht waarbij we geluk
kig toch nog als een-na-laatste
binnen kwamen.'
Als initiatiefnemer van de eerste
Roparun is Peter van der Noord de
afgelopen jaren uitgegroeid tot een
soort boegbeeld van het evene
ment. Hij dankte daaraan zelfs een
nominatie voor de titel van
'Rotterdammer van het jaar'.
Maar op de achtergrond is zijn
vrouw Thea nog veel meer uren
bezig met de voorbereidingen.
Na haar ervaringen in het eerste
jaar mag dat gerust een klein won
der genoemd worden. Niet alleen
vanwege alle voorbereidingen die
die loop al had gekost, maar ook
vanwege haar plotselinge sportie
ve inspanningen. 'Moet je je voor
stellen, wij hadden toen een man
die met de lopers mee zou fietsen.
Ik zie 'm nog in Antwerpen uit de
Annatunnel komen met een waas
voor z'n ogen. 'Ik doe het niet
meer,' kwam er alleen nog maar
uit, waarna hij uitgeput in de bus
plaats nam.' Vervolgens was het
aan Thea van der Noord om als
een van de twee fietsers Parijs te
halen.
Diepe kast
De estafetteloop van Rotterdam
naar Parijs was nooit bedoeld om
tot een jaarlijks evenement uit te
groeien. 'Alleen hadden we na die
eerste keer wel zoiets van 'we
doen het nog een keer, maar dan
goed', legt de Vlaardingse uit.
'Wel besloten we het goede doel
dat we de eerste keer aan de loop
gekoppeld hadden er aan te blijven
verbinden. Voor de zorg die wij
aan kankerpatiënten willen geven
is eenvoudig geen budget. Het
doel was bij de eerste loop nooit
het begin, maar vanaf de tweede
Roparun is dat bovenaan blijven
staan.'
Na die tweede keer konden Peter
en Thea van der Noord niet meer
terug. Vonden zij zelf en vonden
vooral de deelnemers van de 24
teams die in 1993 meededen. De
diepe kast in hun flatje werd tot
'kantoor' omgetoverd, waar Thea -
nadat zij haar baan opgezegd had1
de hele dag te vinden was. 'Met
als gevolg dat we geen priveleven
meer overhielden,' weet Thea nog
al te goed. 'Uiteindelijk ging dat
gewoon niet meer.
Noodgedwongen hebben we toen
een kantoorruimte gehuurd en zelf
heel snel een geheim telefoon
nummer genomen.'
Sfeertje
Al acht jaar lang draait de
Stichting Roparun op vrijwilli
gers. Naast het echtpaar Van der
Noord zijn er nog zo'n 35 het hele
jaar met de estafetteloop bezig.
Daarnaast zijn er bij de loop zelf
zoveel vrijwilligers betrokken dat
het nauwelijks meer mogelijk is
om persoonlijk contact te onder
houden. 'Toch lukt het ons om dat
aparte sfeertje van de Roparun te
bewaren,' is Thea's stellige over
tuiging. 'We werken keihard om
dat gevoel erin te houden en
gezien het geringe verloop onder
de vrijwilligers lukt dat ook. Want
het is echt geen vakantie. Het is
gewoon keihard werken, niet sla
pen en je volledig inzetten.'
De groei van de Roparun is iets
dat Van der Noord slechts zijde
lings zorgen baart. 'We bekijken
ieder jaar opnieuw wat nog moge
lijk is. Uitgangspunt is dat het
beheersbaar moet blijven. Daarbij
hopen we natuurlijk steeds zoveel
mogelijk geld binnen te krijgen,
maar het moet ook gewoon leuk
blijven. Zolang de teams elkaar
onderweg blijven helpen, weten
wij waarvoor we het doen.'
jrpG
door DICK SNIJDERS
Lopers van de Roparun denken dat de loop een overbekend feno
meen is. In Nederland, maar ook ver daarbuiten. In de praktijk
blijkt het met die bekendheid nog wel eens tegen te vallen. 'Als je
het achter het kantoor van de Roparun in Vlaardingen aan de men
sen vraagt, blijken er opvallend veel helemaal niets over de loop te
kunnen vertellen,' vertelt Rein Lander die het Roparun promoteam
afgelopen najaar nieuw leven inblies.
Bij lopers uit de regio behoeft de Roparun ondertussen niet zoveel
introductie meer. Velen kennen wel iemand uit de vereniging, uit
de familie of uit de kennissenkring die de afgelopen jaren zelf tot
de deelnemers behoorde. Als ze zelf de loop al niet eens hebben
volbracht.
Maar ook het lopersvolkje kijkt vaak niet verder dan de activitei
ten op sportief gebied in de eigen regio. Nu de Stichting Roparun
steeds meer doelen in andere delen van het land ondersteunt, blijkt
in die omgeving nog onvoeldoende bekend. 'Het is jammer als er
uit de omgeving van zo'n instelling helemaal geen teams deelne
men,' vindt Rein Lander. 'En daar proberen we met ons loopteam
verandering in te brengen.'
Het Roparun loopteam bestaat op het moment uit een tiental
lopers, in leeftijd variërend van 18 tot 60 jaar. In Roparunkleding
proberen zij bekendheid te geven aan de estafetteloop. 'Bij de
wedstrijden die wij aandoen proberen we met zes of zeven lopers
aanwezig te zijn,' benadrukt Lander. 'Als we ergens heen gaan
moeten we natuurlijk wel een beetje opvallen. Dat doen we bij
wedstrijden in de regio, zoals in het ZuiderSterloopcircuit, maar
tegenwoordig ook ver buiten de regio. Bijvoorbeeld in Almere en
's Heerenbergh. We zorgen dat er altijd informatie op papier aan
wezig is, maar we worden ook veel aangesproken.'
Wie in de Roparun zelf op zoek gaat naar het team, kan lang zoe
ken. Een groot deel van de lopers is echter wel te vinden op de
route. 'Via verschillende teams hebben de lopers kennis gemaakt
met de Roparun en zijn zodoende enthousiast geworden. Mogelijk
dat er ooit nog een Roparunteam komt dat ook echt deelneemt aan
de Roparun zelf, maar vooralsnog zijn we vooral bezig met het
geven van meer bekendheid aan de Roparun. En dat is ook vol
gendjaar nog nodig.'
Rein Lander zou Rein Lander niet zijn als hij daar niet al de plan
nen voor klaar had. In zijn visie worden verschillende loopevene
menten in het land dan bezocht door een team dat bestaat uit
Roparunlopers en promotiemedewerkers.
door JAN J TIMMER
Stel je voor: je zit gezellig aan
een gebakje te knabbelen op
een verjaardag en een van de
aanwezigen begint over zijn
ambitie om met het terplekke
aanwezige gezelschap deel te
nemen aan de Roparun 1999.
De kans dat je je verslikt in je
zoete lekkernij is in een derge
lijk geval bijzonder groot. In
Hoogvliet echter 'hapten' de
vrienden en vriendinnen met
graagte toe, werden plannen
gesmeed en een sponsor
gezocht. Ruim baan voor het
Havenloodsteam!
'Een van onze vrienden vertelde
tijdens dat verjaardagsfeestje
enthousiast over zijn deelname an
de Roparun van 1998,' vertelt
Danielle Vitscher. 'Die geestdrift
sloeg binnen de kortste keren over.
Voor we het wisten zaten we alle
maal in het complot. Vervolgens
maakten we een afspraak om alle
zaken rond onze deelname op een
rijtje te zetten. Duidelijk werd bij
die gelegenheid dat we qua sport-
achtergrond een zeer gemeleerd
gezelschap vormden. Sommige
teamleden beschikten over enige
atletiek-ervaring. anderen abso
luut niet. We zijn daarom maar
snel een aantal zaken gaan organi
seren.
Zo kwamen we in contact met
onze hoofdsponsor De
Havenloods en regelden we de
zaken rond de co-sponsoring.
Verder planden we een trainings
schema en de acties rondom onze
deelname aan de Roparun 1999.
Vooral op het gebied van de
Roparun-loterij hebben we ons
beste beentje voorgezet. Inmiddels
hebben we meer dan 2500 loten
verkocht. Ook heeft ons team een
aantal scholen in Rotterdam en
omgeving aangeschreven met de
vraag of men mee wil helpen onze
Roparun-opbrengst te verhogen.
De school met de hoogste score
komt in het bezit van een compu
ter, geschonken door onze co-
sponsor Issue Information
Technology.'
Het Havenloodsteam beleefde
onlangs zijn 'generale repetitie'
tijdens een sportief uitstapje naar
Biddinghuizen, alwaar in estafet
tevorm een fikse duurloop werd
uitgevoerd. 'Dat liep letterlijk en
figuurlijk uitstekend,' blikt
Danielle Vitscher -als coördinatri
ce aan het team verbonden- tevre
den terug. -'Spijtig is alleen dat er
van onze negen teamleden een af
moet vallen. Er mogen immers
maar acht mensen meedoen aan de
Roparun.
We gaan er eerlijk om loten. Nee,
leuk is dat niet, maar het kan niet
anders. Degene die afvalt krijgt
overigens wel een andere functie
binnen de Roparun-ploeg. Er is
namelijk in begeleidende zin
genoeg werk te doen.'
De Havenloods-formatie neemt
naast de atleten, twee fysiothera
peuten, een kok, twee fietsers,
twee toeringcarchauffeurs (zij
besturen de door Farm Frites
beschikbaar gestelde bus van wiel-
renster Leontien van Moorsel) en
een kok mee. 'Het belooft een uit
puttende happening te worden.
Een evenement bovendien dat
ongetwijfeld een onuitwisbare
indruk zal gaan maken,' weet
Danielle Vitscher al bij voorbaat.
'Het meest indrukwekkende
moment, zo heb ik me laten vertel
len, vindt plaats wanneer je met de
Roparunkaravaan langs het Dr.
Daniel den Hoed-ziekenhuis trekt
en je al die mensen voor de ramen
ziet staan. Dat zal wel kippenvel
worden, schat ik zo in. En het
levert tevens het extra besef op
voor wie je met z'n allen in touw
bent. Wij zien het dan ook als een
enorm voorrecht dat wij deel kun
nen nemen aan deze Roparun.'
Pa rij
Miljoenen voor beter leven kankerpatiënten
Tachtig uur per week werken
voor 'dat sfeertje in de Roparun'
in
Thea van der Noord
foto FOTODIENSTSIJTHOFF PERS
.- .o.-y.
Hel Roparunloopteam
Wekelijks
Wekeiifte
VVekeüH
Het Havenloodsteam: deelname aan de Roparun is een voorrecht
foto: JANSSEN 8, DE KIEVITH
