Van rollen behang a zestig cent
naar complete woninginrichting
'Stadsblad blijft de beste manier om Schiedammers te benaderen'
'Mijn eigen kinderwagens werden onder mijn kont vandaan verkocht'
ADVERTEERDERS VAN HET EERSTE UUR WOENSDAG 6 OKTOBER 1999 40 - 19
Adverteerders tevreden over jarenlange samenwerking
Tom Leusen van De Ooievaar droomt van Kinderwagenmuseum in Schiedam
HET NIEUWE STADSBLAD
SCHIEDAM - Van Meurs begon met behang, karpetten en valt af te leiden aan de leus 'De
marmoleum. Nu, 75 jaar later, verkoopt de zaak die het firma die meer dan een halve
bijvoegsel 'binnenhuisadviseurs' heeft gekregen, exclusieve eeuw tevreden klanten kweekt.'
meubelen en richt men zelfs complete woningen in. Al In 1950 werd de bestaande bouw
vanaf het begin van Het Nieuwe Stadsblad adverteert men op de hoek Oranjestraat/Lange
ook in deze krant: "Er was geen andere krant en nu nog is Nieuwstraat gesloopt en kon
het de krant van Schiedam, daar ga je niet aan voorbij", men een jaar later met nieuw-
aldus F. Molendijk die al 37 jaar bij Van Meurs bouw beginnen. In 1952 werden
binnenhuisadviseurs werkt. de nieuwe panden geopend door
Driekwart eeuw geleden begon
Van Meurs aan Singel 128. Een
winkel voor iedereen was het
toen, waar linoleum, gordijnen
en rollen behang werden ver
kocht. Ook kon men laten behan
gen door de zaak. Molendijk
heeft nog een plakboek met oude
folders en advertenties: "Hier
heb ik een advertentie uit 1950.
Een rol behang kostte toen zestig
cent. Daar moet ik nu om
lachen." De klanten waren er
toen blijkbaar ook blij mee, wat
valt af te leiden aan de leus 'De
firma die meer dan een halve
eeuw tevreden klanten kweekt.'
In 1950 werd de bestaande bouw
op de hoek Oranjestraat/Lange
Nieuwstraat gesloopt en kon
men een jaar later met nieuw
bouw beginnen. In 1952 werden
de nieuwe panden geopend door
de vrouw van toenmalig burge
meester Peek. In dat jaar verhuis
de Van Meurs naar de huidige
locatie: de Oranjestraat 11Eerst
had men in deze straat één pand,
daarna breidde de winkel uit.
"Vanaf de nieuwbouw in deze
straat zitten we hier. Alleen
Argus zit hier ook al zo lang,
vanaf het begin." De andere win
kels die nog wel op een folder
van het tienjarig bestaan van de
straat staan, zoals Albert Heijn
en confectiewinkel Ruseier, zijn
inmiddels verdwenen.
In die tijd na de verhuizing, de
jaren vijftig en zestig, ging Van
Meurs zich meer richten op meu
bels en verlichting. Molendijk:
"Nu zitten we in het topsegment
van de binnenhuiskunst. We
richten complete woningen in,
geven adviezen en leveren de
betere kwaliteit. We kunnen het
complete pakket leveren: bij
voorbeeld ook zonnewering,
Toch zijn we geen megabedrijf,
maar klein met een persoonlijke
klantenbinding."
Zeker niet alleen vanuit Schie
dam komen de klanten naar Van
Meurs binnenhuisadviseurs.
Molendijk: "Sommige Schie
dammers komen niet omdat de
stad slecht bereikbaar is en
omdat er natuurlijk concurrentie
is van Vlaardingen en
Rotterdam. Eigenlijk hebben we
klanten uit de hele regio, zelfs uit
Voorne-Putten." Want hoe goed
de samenwerking met Het
Nieuwe Stadsblad ook is, de
winkel moet het ook van mond-
tot-mond-reclame hebben.
"Mensen zien bijvoorbeeld bij
de buren of bij kennissen hoe
mooi het bij hen is ingericht en
willen dat dan ook."
Door de jaren heen heeft F.
Molendijk wel gemerkt dat men
sen het wonen anders zijn gaan
ervaren. "Ze stellen hogere
eisen. Wonen wordt nu ook heel
erg onder de aandacht gebracht,
bijvoorbeeld met woonprogram-
ma's op tv of woonrubrieken.
Mensen vragen duurdere mer
ken, doordat ze goed worden
voorgelicht. Het is een trend.
Een mooi ingericht huis kan een
inspiratiebron zijn." Molendijk
en zijn collega's bij Van Meurs
vinden het belangrijk dat alles in
een vertrek harmonisch op
elkaar is afgestemd. "De meu
bels moeten zijn geïntegreerd."
De binnenhuisadviseurs hebben
echt liefde voor het vak, vertelt
hij. "Vorige week bijvoorbeeld
hadden we na een grote inrich
ting heel enthousiaste klanten.
Daar doe je het voor." Ook al is
Van Meurs door de jaren heen
veranderd in een exclusieve
woonwinkel, men is altijd bij het
Stadsblad gebleven. "De oprich
ter Van der Klink woonde hier
vroeger om de hoek.
Door hem is de krant groot
geworden. Het Nieuwe
Stadsblad heeft zich bewezen als
een sterke krant en bestaat nog
altijd voor Schiedam.
Tegenwoordig staan we ook wel
in de woonbladen. Maar het
Stadsblad zien wij nog altijd als
de aangewezen weg om bij de
Schiedammer te adverteren."
SCHIEDAM - Het succes van Het Nieuwe Stadsblad is in
de loop der jaren voor een belangrijk deel bepaald door
het Schiedamse bedrijfsleven. De adverterende detaillisten
en bedrijven zorgen immers voor de inkomsten. Derhalve
mogen ook zij niet ontbreken in deze jubileumuitgave. Een
rondje langs enkele winkeliersverenigingen in Schiedam:
'Al sinds het begin van ons win
kelcentrum adverteren we in Het
Nieuwe Stadsblad.' J. Bosman
van Janse Herenmode is namens
winkelcentrum Spaland belast
met de promotie van het centrum
en dus ook met de advertenties.
'Winkelcentrum Spaland bestaat
dit jaar 20 jaar. Het centrum telt
zo'n 50 winkels, waarvan onge
veer 75% is aangesloten bij de
winkeliersvereniging. Dat zegt
iets over de saamhorigheid. Die
loyaliteit vinden we ook terug in
de relatie met Het Nieuwe
Stadsblad. De samenwerking is
prima. Het beperkt zich niet tot
het strikt zakelijke.
Advertentieverkoper Ruud
Spierings denkt ook goed mee in
bijvoorbeeld de promotie van
winkelcentrum Spaland. En dat
was bij zijn voorganger Jan
Groeneveld idem dito. Er is bin
nen de winkeliersvereniging ooit
de vraag gesteld of we met onze
door Chrit Wilshaus
SCHIEDAM - De firma
Van der Vlies aan de
Groenelaan is al drie gene
raties een begrip. Vanuit de
hele regio komen klanten
speciaal naar de Gorzen om
hier schoonmaak- en huis
houdelijke artikelen te
kopen. De kracht zit hem
vooral in het uitgebreide
assortiment dat uit meer
dan 12.000 artikelen
bestaat. 'Bij ons kunnen
mensen nog terecht voor
een pakje waspoeder', aldus
de huidige eigenaar Gerard
van der Vlies.
'De winkel bestaat sinds 1882',
vertelt Gerard van der Vlies.
'Mijn opa begon vanuit het
woonhuis met de verkoop van
zakjes bleek en dergelijke.
Samen met een oom van mij
heeft mijn vader er een echte
advertenties eens naar een ande
re krant moesten, maar het ant
woord was vrijwel unaniem
'nee'. In de regel krijgen we in
Het Nieuwe Stadsblad precies
wat we willen. Bovendien is de
bezorging van de krant in
Schiedam-Noord naar tevreden
heid', aldus de heer Bosman.
'Het Nieuwe Stadsblad wordt
ook heel goed gelezen. Echt
Schiedams nieuws vind je eigen
lijk alleen maar daarin.'
Over de toekomst is de heer
Bosman optimistisch gestemd:
'We hebben in ons winkelcen
trum alles in huis voor zowel de
dagelijkse boodschappen als
voor de luxere aankopen.
Bovendien breidt de wijk zich
uit, waardoor het aantal potentië
le klanten toeneemt.'
De Dam
De winkeliers aan de Dam heb-
winkel van gemaakt, waar in het
begin borstels en bezems werden
verkocht. Die hebben we trou
wens nog steeds in ons assorti
ment zitten. Langzamerhand
kwamen daar steeds meer ver
schillende producten bij.
ben meer een traditionele bin
ding met Het Nieuwe Stadsblad,
zo blijkt uit de woorden van P.
Jongepier van Decokay Van
Loenen. 'Deze winkel bestaat al
zestig jaar en ik werk hier al der
tigjaar. En ik weet niet beter dan
dat er wordt geadverteerd in Het
Nieuwe Stadsblad. Toen ik een
kleine jongen was, kwam
meneer Van der Klink hier al',
vertelt de heer Jongepier. 'Kijk,
de roots van Schiedam liggen
natuurlijk aan de Dam. Dit is de
oudste winkelstraat van
Schiedam. Hetzelfde geldt voor
Het Nieuwe Stadsblad. Dat is
een begrip en blijft de beste
manier om Schiedammers te
benaderen.'
Volgens Jongepier is er in de
loop der jaren wel het één en
ander veranderd. 'Vroeger gin
gen de advertentieverkopers
winkel voor winkel langs om een
advertentie op te halen.
Tegenwoordig wordt door onze
contactman Eric den Breejen
meegedacht over zaken als pro
motie en dergelijke.' Over de
toekomst van de Dam als win
kelstraat maakt de heer
Jongepier zich geen zorgen. 'Als
Momenteel kan de klant bij ons
terecht voor 12.000 verschillen
de schoonmaak- en huishoudelij
ke artikelen.'
'Doordat ons aanbod zo geva
rieerd is, trekken we klanten uit
de hele regio. We worden ook
straks Jan des Bouvrie in de
Korenbeurs zit, heb je een grote
kans dat het centrum zich op
winkelgebied gaat hergroeperen.
De betere winkels gaan zich dan
rond de Korenbeurs en de Dam
concentreren. Dan wordt dit deel
van de stad weer echt het hart.'
Hoogstraat
Die mening wordt gedeeld door
John van Buuren van C'est Bon
en voorzitter van de winkeliers
vereniging Hoogstraat. Ook hij
denkt dat de komst van Jan des
Bouvrie een gunstige uitstraling
zal hebben naar de omliggende
winkelstraten. 'Het zal wel bete
kenen dat de winkels voor de
dagelijkse boodschappen min of
meer uit de Hoogstraat zullen
verdwijnen.' Ook de winkeliers
van de Hoogstraat zijn al vele
jaren vaste adverteerders in Het
Nieuwe Stadsblad. 'We hebben
als winkeliersvereniging, maar
ook als onderdeel van het
Centrummanagement, bewust
gekozen voor Het Nieuwe
Stadsblad', zegt John Van
Buuren. 'Zelf adverteer ik al
ruim 20 jaar in die krant. In 1977
regelmatig gebeld met de vraag
of we zus of zo nog verkopen.
Evenzeer kunnen klanten hier
bijvoorbeeld een nieuwe hand
greep kopen voor de pan, beho
rende bij de pannenset die ze
twintig jaar geleden bij ons
kochten. En dat is in de meeste
andere zaken toch niet meer het
geval: je koopt iets en korte tijd
later is het product al uit de han
del genomen. Laat staan datje er
nog vervangende onderdelen
voor kunt krijgen.'
Waardeloos
Van der Vlies is het volstrekt
oneens met de gedachte dat spul
len maar een bepaald aantal
jaren mee mogen gaan en dan
vervangen moeten worden.
'Neem nou een snelkookpan.
Daarvan kunnen de rubberring
en de smeltzekering het begeven.
Als je deze onderdelen niet kunt
vervangen, vind ik zo'n pan
waardeloos. Die zou ik ook nooit
willen verkopen.'
was het het best gelezen huis-
aan-huisblad en dat is het vol
gens mij nog steeds. Het is ook
de meest serieuze krant, redac
tioneel van een goed niveau. Dat
zeg ik niet alleen als adverteer
der, maar ook als trouw lezer.
Thuis blader ik Het Nieuwe
Stadsblad altijd door vanwege de
vele lokal'e informatie en niet te
vergeten de familieberichten.'
De combinatie van adverteren en
redactie was voor de Hoogstraat
(waartoe ook de winkels aan de
Grote Markt en Koemarkt beho
ren) en het Centrummanagement
ook een belangrijk argument bij
de keuze van het Stadsblad. 'We
hebben een goede deal kunnen
sluiten, onder meer met een
gezamenlijke redactionele pagi
na, waarin we onze activiteiten
en de ontwikkelingen in de bin
nenstad kunnen aankondigen.
Dat is uitstekend geregeld',
meent Van Buuren. die het de
goede kant ziet uitgaan met de
Hoogstraat. 'Langzaamaan komt
het keerpunt in zicht. De nieuwe
bestrating is pas het begin. We
hopen nu de leegstand van win
kelpanden aan te pakken. De
komst van Des Bouvrie zal daar
Het koopgedrag is in de loop der
jaren drastisch veranderd, aldus
Van der Vlies. 'Vroeger schaften
mensen een hele keukenuitzet in
één keer aan. Tegenwoordig
wordt van alles en nog wat bij
elkaar gekocht. Een blauw ver
giet bij een groene weegschaal is
nu heel gewoon geworden.'
Volgens Van der Vlies laten men
sen zich in hun koopgedrag
vooral leiden door het visuele
aspect. 'Waar ze iets leuks zien,
gaan ze naar binnen. Als je dege
lijke spullen verkoopt, zie je ook
dat klanten terug blijven komen.
Met name op zaterdag komen
mensen voor duurzame spullen.
Daarbij willen ze uiteraard goed
geïnformeerd worden en dat is
logisch. Want 300 gulden in één
keer uitgeven voor bijvoorbeeld
een pannenset is een hoop geld.'
Twaalf wassoorten
Wie wil weten welke wassoort
hij het beste voor zijn parket
vloer kan gebruiken, is bij de
zeker aan meewerken.'
Broersvest
De band, die de winkeliers van
de Broersvest met Het Nieuwe
Stadsblad hebben, is een bijzon
dere. Immers, Het Nieuwe Stads
blad is tussen 1949 en 1987 zelf
aan de Broersvest gehuisvest
geweest. 'Ik kan me nog goed
herinneren dat meneer Van der
Klink hier binnenstapte', vertelt
C. Kok, van de gelijknamige
juwelierszaak. 'Ons bedrijf be
staat al sinds 1895, maar vanaf
de oprichting van Het Nieuwe
Stadsblad adverteer ik al daarin.
Schiedammers onder elkaar,
hè?' Juwelier Kok is net als 29
andere winkels aangesloten bij
de winkeliersvereniging
Broersvest. In tegenstelling tot
veel andere winkeliersverenigin
gen wordt het adverteren hier
niet gecoördineerd. 'Nee, iedere
ondernemer adverteert afzonder
lijk en waar hij zelf wil. Maar
verreweg de meeste staan in het
Stadsblad. Alleen bij gezamenlij
ke activiteiten adverteren we als
winkeliersvereniging, zoals nu
met een prijsvraag. Het Nieuwe
firma Van der Vlies eveneens
aan het juiste adres. Van der
Vlies: 'Wij verkopen wel twaalf
verschillende soorten, omdat
elke vloer een andere behande
ling vraagt. We moeten het dus
niet hebben van mensen die naar
een supermarkt gaan waar de
keuze beperkt is en ze maar wat
meenemen om thuis op de vloer
te smeren. Wat ik over boenwas
zei, kan ik bijvoorbeeld ook over
boodschappen wagentjes zeggen:
bij ons kunnen mensen kiezen
uit wel 20 verschillende soorten.
Bovendien zie je dat zaken als
Blokker en Marskramer hun
basisassortiment loslaten. Ze
staan wel met een weegschaal in
een foldertje, maar op is op.'
De grote verscheidenheid aan
artikelen brengt een nog grotere
voorraad met zich mee. 'Soms
vragen mijn vrouw en ik ons wel
eens af of we inderdaad alles op
de plank moeten hebben liggen;
je moet er wel zin in hebben dat
allemaal bij te houden.'
Stadsblad is dan een bewuste
keuze. Naar ons idee wordt die
krant het best gelezen en levert
het voor de adverteerders de
meeste respons. We hebben wel
eens elders geadverteerd, maar
dat is niet bevallen. Ik kan me
nog goed herinneren dat er jaren
geleden in Overschie een kleine
opstand ontstond toen Sijthoff
Pers besloot om Het Nieuwe
Stadsblad daar niet meer te ver
spreiden. Want zelfs daar wilde
men weten wat er in Schiedam te
beleven viel', aldus de heer Kok.
Fons Okkerse van Horn Elektro,
eveneens aan de Broersvest,
beaamt de woorden van de juwe
lier. 'Het Nieuwe Stadsblad is
gewoon een belangrijk medium.
Zowel als burger als als onderne
mer lees ik die krant met belang
stelling om te zien wat er om me
heen gebeurt. Door het puur
lokale karakter is het voor ieder
een heel herkenbaar.'
Broersveld
Geheel in tegenstelling tot de
andere winkeliersverenigingen
in Schiedam, kent winkeliersver
eniging Broersveld geen histori-
Eerlijk advies
'Uit de praktijk weten we dat een
goed en eerlijk advies door klan
ten altijd zeer op prijs wordt
gesteld. Naast een degelijk
advies blijft het belangrijk om
van tijd tot tijd met prijsacties te
komen. Je kunt als winkelier nu
eenmaal niet genoegzaam ach
terover leunen en verwachten dat
het allemaal vanzelf gaat. Je
moet je best blijven doen om
(nieuwe) klanten te trekken.'
Bij Van der Vlies blijven ze de
ontwikkelingen op schoonmaak-
gebied op de voet volgen. 'Het
nieuwste van het nieuwste zijn
de zogenaamde microdoekjes,
die zonder zeep werken en een
groot reinigend vermogen heb
ben. Dat zit hem in de vezels,
vele malen kleiner dan een men
selijk haar, waarvan de doekjes
gemaakt zijn. Een reinigings
middel aan de doekjes toevoegen
zou zelfs averechts werken.
Mensen denken dat ze met een
flinke scheut sop of bleekmiddel
sche en emotionele band met Het
Nieuwe Stadsblad. 'Nee, de
keuze voor Het Nieuwe Stads
blad als advertentiemedium is
voornamelijk een zakelijke
afweging. Daarbij komt dat wij
zijn aangesloten bij het Cen
trummanagement, dat een adver
tentiecontract heeft met Het
Nieuwe Stadsblad', erkent
Patricia Quadt van Le Marché
antiek en woondecoraties. Zij is
voorzitter van de winkeliersver
eniging Broersveld, die 21 leden
telt. 'Maar deze winkeliersver
eniging bestaat in de huidige
vorm ook pas 2Zi jaar. Dan kan
er natuurlijk ook nog geen spra
ke zijn van een historische rela
tie.' De winkeliers van het
Broersveld adverteren niet geza
menlijk, maar afzonderlijk.
'Alleen bij acties en activiteiten
als de antiekmarkt en bijvoor
beeld het WK voetbal, wordt er
wel collectief geadverteerd',
weet mevrouw Quadt.
'Overigens kan ik niet anders
zeggen dan dat de samenwerking
met Het Nieuwe Stadsblad uit
stekend is. De krant is natuurlijk
ook een begrip in Schiedam.
Iedereen kent het en leest het.'
de boel wel schoon krijgen, maar
dat is flauwekul. Bacteriën wor
den op deze manier eigenlijk
alleen maar verplaatst. Groene
zeep is ook nog steeds een goed
schoonmaakmiddel. Om nog
even op die microdoekjes terug
te komen: die gaan het nu hele
maal maken.'
Van der Vlies: 'Ik prijs mij
gelukkig dat we weinig verloop
hebben onder het personeel.
Klanten weten daardoor dat ze
geholpen worden door deskundi
ge krachten. Uiteraard mag ik
zeker mijn vrouw, die zes dagen
per week keihard meewerkt, niet
vergeten een pluim te geven.' Dat
het tegenwoordig allemaal har
der, zakelijker en minder gemoe
delijk is geworden dan vroeger,
vindt Van der Vlies een negatieve
ontwikkeling. 'Het lijkt ook wel
of de mensen minder geduld
hebben dan eerst. Maar ondanks
wat ik net zei, ben ik nog nooit
met tegenzin naar mijn werk
gegaan.'
door
Theo H.B. Schoenmakers
We schrijven 1913. 'Oma'
Leusen-Engeln, de grootmoeder
van de huidige eigenaar Tom
Leusen, heeft ondanks haar vijf
kinderen, vier dochters en een
vijf jaar oude zoon, naar haar
gevoel te weinig om handen. Op
Hoogstraat 140 begint ze een
winkeltje. In knopen, garen en
werkmanskleding. Tot haar
cliëntèle behoren de collega's
van haar man bij de Gusto. 'Opa'
is daar wat je nu bouwkundig
tekenaar zou noemen. Ze ver
koopt handdoeken - toen nog aan
de rol - en ander huishoudelijk
textiel, maar ook korsetten In de
trotste advertentie, linksboven
op de voorpagina van de voor
loper van Het Nieuwe Stadsblad
in 1913, staan vier Nederlandse
vestigingsplaatsen: Alkmaar,
Purmerend, Zaandam,
Schiedam. Het wekt de indruk
van een nieuw filiaal van een
keten, al is het nog net niet
'Parijs, Milaan, Londen,
Amsterdam' van de huidige
designers. Oma wilde indruk
maken en noemde de plaatsen
waar neven en nichten een
nering dreven. In Haarlem vind
je nog steeds Engeln herenkle
ding.
A.G.W.L. Leusen, de laatste
voorletter staat voor de
Schiedamse stadsheilige
Liduina, is de derde generatie die
de inmiddels fors uitgegroeide
winkel drijft. Tussen hem en de
oprichtster in zit Toms vader,
oma's jongste zoon, die de zaak
vlak voor de oorlog overnam. In
1946 geboren verhaalt de huidi
ge baby winkelier, niet uit eigen
herinnering, maar omdat hij de
verhalen honderden keren
gehoord heeft, hoe zijn vader
steeds een kinderwagentje voor
zijn zoon liet maken, om het
zodra zich een koper aandiende,
van de hand te doen: "Ik heb in
minstens zes verschillende kin
derwagens gelegen, die steeds
onder m'n kont vandaan werden
verkocht." Nu koopt hij oude
kinderwagens terug. Op zolder
staan zo'n tweehonderd antieke
en klassieke modellen. Soms
wordt hij gebeld, wanneer bij
voorbeeld een oudere dame naar
een bejaardenhuis gaat, en de
kinderen in de kelder hun vroe
gere kinderwagen aantreffen. Hij
haalt hem graag op en stelt er
ongevraagd een VVV-bon tegen
over. Het is zijn droom een kin
derwagenmuseum te beginnen.
Natuurlijk in Schiedam. Hij
heeft al contacten gehad met de
gemeente om een geschikt pand
te vinden. Veel Schiedammers
weten van zijn verzameling en
dagelijks wordt er meermalen in
de winkel gevraagd om ze hem
kunnen bekijken. De wagens,
sommige nog daterend uit de
vorige eeuw, staan echter opge
stapeld op zolder, soms zelfs op
platen die op de leidingen zijn
gelegd. Bekijken is er helaas niet
bij. Restaureren wil Leusen niet,
alleen schoonmaken. "Je moet
kunnen zien dat 'ie gebruikt is."
Zijn museum moet geen eindelo
ze rij wagentjes worden: "Ik wil
er tafereeltjes van maken, met
badjes, weegschaaltjes en allerlei
andere spullen. Ook die vinden
voorlopig een plaatsje op de
grote zolders, bij de actuele win
kelvoorraad. Sinds de allereerste
werden alle kranten, waarin werd
geadverteerd, ook op zolder
bewaard. Dozen bewijsnum
mers, met de verzendstrook er
nog om.
De Ooievaar is een absoluut
begrip in Schiedam. Minstens
vier generaties baby's lagen in
wagens van eerst Leusen-
Engeln, toen De Ooievaar. Zelfs
als ze naar Spijkenisse of elders
vertrokken zijn, komen oma's
terug naar de zaak waar ooit hun
eigen kinderwagen vandaan
kwam om het traditionele cadeau
voor hun kleinkind te kopen.
Laatst stond een familie met vier
generaties tegelijk in de winkel:
de pasgeboren baby en moeder,
grootmoeder en overgrootmoe
der. "Oma's kopen een degelijke,
traditionele wagen. Maar de
klassieke wagen wordt in snel
tempo verdrongen door de drie
wieler. Jonge ouders willen
tegenwoordig zo'n joggingwa-
gen", zegt Leusen met spijt in
zijn stem. "Ik ben geen arts,
maar ik ben bang dat we over
vijftien, twintig jaar een genera
tie met rugklachten hebben. Ik
ben ervan overtuigd dat het voor
het ruggetje en nekje van de
baby veel beter is wanneer hij of
zij plat ligt, en niet onder een
hoek in die moderne dingen,
waar men ook nog eens veel
meer in schokt en beweegt." Hij
beantwoordt, als vanzelfspre
kend, aan de groeiende vraag,
maar adviseert desgevraagd
altijd tegen een driewieler.
Dinky toys
Toen vader de zaak verliet, werd
deze voortgezet door Tom en zijn
zus Marlène. Men voerde een
assortiment voor baby en kleuter
tot vijf jaar. Maar "een jongetje
van vijf wil niets meer in een
babywinkel komen uitzoeken",
aldus Leusen. Zo dreef de eerste
generatie mondige kinderen
broer en zus, overigens in de
beste verstandhouding, uit
elkaar. Tom bleef in De
Ooievaar, Marlène startte, een
stukje verder op de Hoogstraat,
Carroussel. Tom bedient de
markt voor de 0 tot 1-jarigen,
waarna Marlène het overneemt
tot een jaar of vijf.
Toen zijn zus Caroussel begon
en Tom zijn markt tot de aller
jongsten beperkte, werd alle
speelgoed uitverkocht. De etala
ge stond vol met dinky toys.
tegen de oude prijzen van fl. 2,75
tot 3,25 met daarop tien procent
korting. Er klinkt nog verbazing
door in Leusens stem als hij ver
haalt hoe er plotseling "volwas
sen kerels in de zaak stonden, die
er twintig of dertig tegelijk koch
ten. De paar honderd die nog
over waren, haalde ik uit de eta
lage. De volgende morgen om
negen uur, toen ik de winkel
open deed, stonden er een paar
man voor de deur te wachten en
vroegen waar die autootjes
gebleven waren. Sinsdien verza
mel ik ze zelf. Afgelopen week
einde was ik op een beurs, staat
daar een MG dinky toy, precies
dezelfde die ik voor 3,25 of 3,95
heb verkocht. Vragen ze zes-
honderd-vijf-en-negentig gulden
voor. En ik verzeker je: die wordt
voor zeshonderd verkocht ook."
Aanpalende pandjes werden in
de loop der jaren opgekocht,
waardoor de winkel kon worden
uitgebreid. Sinds 1913 niet uit
het assortiment verdwenen zijn
zuigflessen, slabbetjes en katoe
nen luiers. De revival van een
aantal jaar terug is al weer voor
bij, maar er is nog steeds vraag
naar, al zijn ze tegenwoordig
voorgevormd.
"Je moet ons eigenlijk zien als
een compleet warenhuis, maar
tot dan de leeftijd van 1 jaar,"
aldus Leusen: "We hebben hier
alles: dames- en herenkleding,
een bedden- en meubelafdeling,
transportmiddelen, linnen- en
badgoed. een speelgoedafdeling
en een boekenafdeling."
Adverteren doet Leusen, in
navolging van zijn oma en vader,
nog- steeds frequent in Het
Nieuwe Stadsblad. "Vooral om
de naamsbekendheid te houden.
Het heeft geen zin te adverteren
met speciale weekaanbiedingen.
De markt is zowel in omvang als
in de tijd beperkt. Je koopt een
box, of een kinderwagen, op het
moment dat je hem nodig hebt.
Niet omdat hij met een korting
wordt aangeboden."
r
Het team van Van Meurs binnenhuisadviseurs (rechts F. Molendijk) met een knip-
selboek vol oude advertenties.
begrip
Firma Van der Vlies al meer dan een eeuw een
