Prij swinnaars genieten weer van rondvaart door de Rotterdamse haven
AutoTrack.nl
De autosite voor heel Nederland
v
WEEK 25-28CT-7
Elke week een ander beroep in woord en beeld op woensdagavond tussen 21.30 en 22.00 uur bij Stads Radio Rotterdam en op donderdag of vrijdag in deze krant. Foto's: JANSSEN DE KIEVITH
Traditiegetrouw gaat de laatste
aflevering van het seizoen van
de serie 'Werken in
Wereldhaven Roterdam' over
de havenrondvaart. Met het
partyschip Thalassa voeren
vrijdag 8 juni een veertigtal
genodigden door onze wereld
haven. Acht prijswinnaars met
partner, geloot uit de inzendin
gen van de rebus in deze
krant, even zoveel personen via
Stadsradio Rotterdam en een
aantal vertegenwoordigers van
de participerende partijen het
Gemeentelijk Havenbedrijf
Rotterdam (GHR), Wegener
Huis-aanHuiskranten en het
Scheepvaart en Transport
College (STC). Onder het
genot van een uitstekend door
GHR verzorgd hapje en
drankje werd er zo'n vier uur
door de Rotterdamse haven
gevaren.
De administratie van deze krant
heeft bijna overuren moeten maken
om de grote stroom inzendingen van
de rebussen te kunnen verwerken.
Blijkbaar weten de lezers al zoveel
van de beroepen in de Rotterdamse
haven, omdat er onder de vele hon
derden reacties nauwelijks foutieve
inzendingen waren. Mevrouw
Poolstra-Bal had viermaal moeten
insturen om aan boord van de
Thalassa te geraken. Heeft zij asso
ciaties met de Rotterdamse haven?
'Ik ben geboren en getogen in
Rotterdam. Momenteel werk in op
de afdeling Burgerzaken van het
stadhuis. Vroeger heb ik wel in de
haven gewerkt. Zoals dat vroeger
heel gewoon was, ging ik na school
in de haven werken. Want mijn vader
werkte daar ook. Ik ben als steno
typiste op een scheepvaartkantoor
gaan werken. Ik was betrokken bij de
bevoorrading van de schepen. Dat
was een erg leuke tijd. Toen kwamen
de kinderen en ben ik met dat werk
gestopt.' Haar vader is dertig jaar
kraanmachinist geweest in de
Rotterdamse haven. Z'n broers heb
ben nog schepen geladen en gelost.
'Met de balen op de rug lopen sjou
wen. Die goede oude tijd die komt
niet meer!'
Was die tijd vroeger wel zo goed? De
ooms van mevrouw Poolstra zouden
het zeker prettiger gevonden hebben
om onder de huidige omstandighe
den schepen te laden en te lossen.
Jonge mensen rijden nu op handige
vorkheftrucks en bedienen supermo
derne kranen. De administratie van
alle orders en werkstaten gaat alle
maal met behulp van computers. De
jongens en meisjes kunnen nu wer
ken en leren. Die leerdag is een
gewone doordeweekse dag en niet in
de avonduren na het werk. Er zijn
ook dagopleidingen waar de leerlin
gen na vier jaar een diploma helen,
waarmee zij een managementfunctie
in de haven kunnen gaan vervullen.
Die opleidingen zijn zo breed dat er
in de praktijk voldoende kennis is
om zich in welke richting dan ook in
de haven te gaan specialiseren.
Vlotte babbel
Veel deelnemers aan rondvaart voe
ren voor het eerst door de haven.
Opvallend was dat er middenin
Rotterdam zoveel water is en dat er
nog zoveel grote schepen in de haven
liggen. Als je langs de Waalhaven
rijdt heb je er geen idee van hoe
groot die haven eigenlijk is. Wanneer
je dan naast zo'n zeeschip met vier
duizend containers er op ligt, valt de
rondvaartboot in het niet. Aan boord
was ook de auteur van deze serie
Roger Huys. Hij was onze gids en
liet de genodigden met zijn verhaal
de haven zien. Als voorlichter van
het STC stelde ik hem enkele vra
gen. Wekelijks werk ik namelijk met
Roger samen. Het is telkens mijn
taak om iemand te vinden die geïn
terviewd dient te worden. Zo kan hij
steeds verder met de serie. Voor vele
trouwe lezers is Roger een goede
bekende. Hij heeft al weer 119 afle
veringen geschreven voor de reeks
'Werken In Wereldhaven
Rotterdam'.
Roger (47) is freelance havenjourna
list en daarnaast ook nog gids in de
Rotterdamse haven. Dat gidsen doet
hij voor de Stichting Industrieel
Toerisme en tevens voor bedrijven,
die belangrijke gasten of klanten in
Rotterdam ontvangen. Of hij nu met
een touringcar rijdt of met een boot
vaart, maakt hem niet uit. Hij vindt
het even plezierig. Het schrijven van
goed Nederlands heeft Roger geleerd
op de HBO lerarenopleiding. De
journalistiek kwam pas later. Helaas
heeft het onderwijs een goede leraar
aan hem verloren, want Roger zocht
toch een meer avontuurlijk beroep.
Hij werd reisleider en begeleidde
groepen door geheel Europa. Hij
kreeg op den duur z'n voorkeur en
was steeds meer in Parijs. Een stad
die hij nu nog als z'n broekzak kent.
'Begin jaren '90 was ik mijn wilde
haren wat kwijt', zegt Roger met een
brede lach. Tk ben toen eens in
Nederland gaan rondkijken wat ik
met mijn vlotte babbel zou kunnen
doen.'
Het hemd van het lijf
Bij Stadsradio Rotterdam zocht men
iemand voor de nieuwsdienst.
Gewend zijnde aan het praten tegen
groepen, was Roger de aangewezen
persoon om voor de radio te werken.
Deze serie is eigenlijk bij de radio
begonnen. Het waren toen program
ma's van een half uur van het
Gemeentelijk Havenbedrijf
Rotterdam. Z'n collega Wim de
Boek ging op stap in de haven om
bedrijven te bezoeken en met allerlei
mensen te praten. 'Toen Wim op
vakantie ging, heb ik het voor hem
waargenomen. Omdat Wim geen
eigen vervoer had, ben ik eigenlijk
het halfuurtje blijven verzorgen.'
Later wilde het GHR de serie ook in
deze krant hebben. 'Hier kwam mijn
opleiding weer goed van pas. Via een
lange omweg ben ik me toch weer
met de Nederlandse taal bezig gaan
houden. Dat beviel me zo goed, dat
ik m'n baan bij de radio opgezegd
heb en freelance schrijver ben
geworden.'
Schrijven van teksten en de artikelen
voor de serie vormden de hoofdmoot
van zijn werkzaamheden. De serie
begon met het beschrijven van
bedrijven in de Rotterdamse haven.
Drie jaar geleden werd de overstap
naar beroepen gemaakt.
'Nu interview ik mensen, die een
bepaald beroep hebben dat met de
haven te maken heeft. In het begin
best moeilijk, want ik was niet
bekend met de benamingen in de
haven. Als ik het niet weet, dan zul
len veel van mijn lezers dat ook niet
weten. Dus moet ik proberen zoveel
mogelijk de vaktaal te omschrijven.
Zo vraag ik tijdens een interview
vaak dat nu eens anders te vertellen.
Zodat ik het ook begrijp.'
Hoe word je een havenjournalist?
Heel bescheiden zegt Roger: 'Dat
gaat vanzelf. Als je maar veel over de
haven schrijft. Een specialisatie
groeit en daarom vind ik het zo leuk
om deze artikelen te schrijven. Ik
kom bij honderden bedrijven binnen.
Mag in principe de medewerkers het
hemd van het lijf vragen. Zo krijg ik
telkens weer meer inzicht in het rei
len en zeilen in onze wereldhaven.
Het is natuurlijk heel bijzonder om
in de grootste haven van de wereld
dit beroep te mogen uitoefenen.' Wat
gaat de toekomst voor Roger bren
gen? Tk ben nog lang niet uitge
schreven over mensen in de wereld
haven.' Hij is er trots op dat en groot
aantal van zijn artikelen door het
STC gebundeld zijn tot een brochu
re, die nu gebruikt wordt om leerlin
gen die nog moeten gaan kiezen
welk beroep zij later willen gaan uit
oefenen te helpen bij hun keuze. Bij
het gidsen is het erg leuk te merken
dat de mensen er echt iets van opste
ken en met een geheel ander beeld
van de Rotterdamse haven naar huis
gaan.'
Dit was de laatste bijdrage van het
seizoen 2000-2001Prettige vakantie
en tot in september!
Wim Schmitz
Voorlichter Scheepvaart en
Transport College
Wereldhaven Rotterdam is een wekelijkse rubriek in samenwerking met
het Gemeentelijk Havenbedrijf Rotterdam en Stads Radio Rotterdam.
A
STADS
RADIO
Port of
Rotterdam
ujegenGr huls-aan-hulskranten
WERKEN in Wereldhav
Rotterdam
door: ROGER HUYS
Zoek je
de auto
die bij je
past?
IIkCI *1X titUJ iUL'i,
vi u-t_- u. Ljl
