Vbefbtit#V* ScAfecléih* wl' Rinus Gosens: een leven lang voetbal SWSMC 100 jaar 'Ik mis die stad. De Gorzen, Harga en een bakkie koffie bij de Amstelbron' Colofon WOENSDAG 28 APRIL 2004 PAGINA-3 Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met SVV. Rinus Gosens was linksbinnen in het kampioenselftaLvan 1949 en keerde later twee keer bij zijn club terug als trainer. De pionier en aan hanger van aanvallend voetbal was volgens zijn spelers z'n tijd ver vooruit. Inmiddels is hij alweer 84 jaar, maar de jaren hebben zijn uitgesproken mening onaangetast gelaten. "In de voetballerij lopen veel maffe mensen." De Schiedamse voetballegende geniet tegenwoordig in Eindhoven van een welverdiend pensioen, maar de dagen glijden wel erg langzaam voorbij in 't Hofke 102. Eigenlijk verveelt Rinus Gosens zich 'de pleuris'. Sinds de dood van zijn vrouw, in januari van dit jaar, is eenzaam heid zijn voornaamste metgezel. "Het is een klap geweest waar van ik nog steeds erg veel last heb", zegt hij. "Ineens sta je er alleen voor. Af en toe komt mijn zoon met zijn vrouw en kinderen langs. Dat vind ik mooi, die twee jonge apen. Verder is hier sinds januari niemand anders meer geweest. Niet dat hij op veel bezoek zit te wachten. "Er zijn hier best men sen die met me willen kaarten, maar dat zie ik zelf niet zo zitten. Vaak trek ik me terug. Ik praat niet graag met oude mensen, die zeuren altijd zo erg, Het liefst heb ik contact met jongeren. Daar zit leven in, dat is een wereld van verschil. Heeft te maken met mijn verleden als trainer. Ik heb altijd met jonge voetballers gewerkt en dat mis ik nu. De jeugd van anderen heeft Steeds Verder Vooruit Van harte wens ik SVVSMC De jubileumkrant 100 jaar SVVSMC verschijnt in een oplage van 40.000 exemplaren en wordt huis-aan-huis ver spreid in Schiedam. De uitgave is tot stand gekomen onder verantwoordelijkheid van SVVSMC, in samenwerking met Het Nieuwe Stadsblad. Tekst: Martijn Krabbendam Foto: Peter Molkenboer Eindredactie en vormge ving: Wegener Huis-aan-huiskran- ten. Medewerking werd verleend door: Koos Rost (archivaris SVVSMC) Huib Zandwijk (voor zitter jubileumcommissie), bestuur SVVSMC. mij ook altijd jong gehouden. Ach, hier in Brabant heerst sowieso een andere tijd. Ik ben "er terechtgekomen, omdat ik trainer werd van Eindhoven en geluk met het 100-jarig jubi leum. 100 Jaar is een hele leef tijd en een bijzondere gebeurte nis voor een voetbalvereniging. Slechts een Schiedamse voetbal vereniging is ouder, namelijk Hermes DVS. Een heel verleden heeft de vereniging achter zich met, sportieve hoogtepunten, een verhuizing van Havendijk naar Sportpark Harga, de sup portersvereniging 'Door Weer en Wind', het spelen van betaald voetbal, fusies, verbouwingen, aanleg van een kunstgrasveld etc. SVVSMC is uit fusies ontstaan 'SVV' betekent naar - mijn weten - Steeds Verder Vooruit. SMC is ontstaan uit de fusie van SFC en Martinit. SVVSMC is een prestatiegerichte vereniging met een grote'jeugdafdeling, waar door doorstroming naar hogere elftallen is gewaarborgd. Ook de recreatieve kant wordt niet uit het oog verloren, de trainings avond van de recreanten van de FC Den Bosch. Nadat mijn zoon in de buurt ging wonen en kin deren kreeg, zijn we gebleven. Vond mijn vrouw beter. Het lief ste was ik teruggekeerd naar vereniging wordt als zéér gezel lig ervaren. Ik wens de vereni ging veel succes in de toekomst én steeds verder vooruit. De voorwaarden hiervoor het kwalitatief uitstekende complex met 3 speelvelden, een trainings veld en een verlicht kunstgras veld zijn aanwezig en ook de hulp van vrijwilligers hoeft de vereniging niet te ontberen. J.M. van Vugt, directeur Dienst Sport en Recreatie Schiedam Schiedam. Ik mis die stad, mijn stad. Het liefst stap ik nu op de fiets en rij terug. Schiedam, de Gorzen, Harga en een bakkie koffie bij de Amstelbron. Dat waren nog eens tijden." Denker Rinus Gosens was linksbinnen in het kampioenselftal van SW uit 1949 en schopte het tot een interland voor Nederland B, in Bordeaux tegen Frankrijk. Gosens was de denker van SW, logisch dat hij na zijn actieve car rière trainer zou worden. "Dat wist ik al op jonge leeftijd", zegt hij. "In de jeugd van SW moest ik altijd opdrachten uitvoeren. Doe dit, doe dat, ik werd er hele maal gestoord van. Toen ik er iets van zei, dreigde hij me eruit te gooien. Het enige dat ik wilde was gewoon lekker voetballen. Tot op de dag van vandaag zit ten veel trainers er alleen voor zichzelf. Zo was ik dus niet. Ik had al snel in de gaten dat je als trainer een voetballer nooit echt veel beter kan maken. Je moet zo'n jongen begeleiden. Ik was geen coach die voortdurend aan het woord was. Welnee. Ik wilde mijn spelers aan het denken zet ten, dat ze zelf oplossingen von den voor de problemen in het veld. Wedstrijdbesprekingen duurden bij mij vijf minuten en de tegenstander heb ik nooit geanalyseerd. Mijn elftallen gin gen altijd uit van eigen kracht." Veel strijd en beleving Gosens werd trainer bij GSV uit Gouda, CW Rotterdam, Fortuna Vlaardingen, Eindhoven, Heracles en FC Den Bosch. Twee termijnen was hij werkzaam bij SW. Zijn spelers liepen met hem weg en roepen nu nog steeds dat hij zijn tijd ver vooruit was. In het seizoen 1964/65 promoveer de hij met SW naar de eerste klasse, in 1969 bereikte hij'de eredivisie. Het was in de tijd van de luchtmacht, Aadje Koudijzer en Wout van Meeteren. Gosens: Daar was ik snel uit. Als je twee van dat soort types hebt, pas je de manier van spelen daarop aan. Veel collega's vonden het helemaal niks wat wij deden, maar daar had ik maling aan. Het werkte en het was spectacu lair. Oorlog in de zestien van de tegenstander, met veel strijd en beleving. Volgens mij was het elke thuiswedstrijd druk." Na zijn carrière als trainer ging Gosens aan de slag bij PSV. Hij werd er scout. Wedstrijden bezoekt hij niet meer. Aanvarinkje met het secretari aat. "Een juffrouw belde waar om ik mijn gratis kaarten niet een keer kwam afhalen, want ze lagen daar maar en anders zou zij ze weggeven aan andere mensen. 'Doe maar wat je niet laten kunt', zei ik. Ze bekijken het maar, daarzo." Zo is Gosens, nooit de makkelijkste geweest. "Ik heb nog steeds een gruwelij ke hekel aan bestuurders, omdat veel van die mensen er alleen voor zichzelf zitten. Ze gaan jou beoordelen, terwijl ze zelf niet weten of er lucht in een bal zit. In de voetballerij lopen veel maffe mensen, ledereen denkt dat hij verstand heeft van het spelletje." Uitsmijter Hij ziet er patent uit, 84 jaar alweer, maar nog aardig bij de pinken. Komt door de koffie, benzine voor zijn lichaam, en het onafscheidelijke Camelsigaretje. Toch wil het geheugen niet altijd even goed meewerken. Het kampioenschap van 1949? Het is een film waarin delen ontbre ken. Gosens: "Er is natuurlijk zoveel gebeurd in al die jaren. Verder loop ik er niet mee te koop. Als ik met mensen praat zal ik nooit beginnen over mijn eigen carrière. Dat is een vorm van bescheidenheid. Als ze het weten is het leuk, anders vind het ook prima." Gosens volgt het voetbal nog op de voet. Hij kijkt en leest alles, maar wordt er niet vrolijk van. "Het geld maakt het spel kapot. Veel clubs gaan naar de sode mieter. Zo'n Real Madrid en Chelsea, ik vind 't een schande. Zo veel geld, al die miljoenen. Toen wij met SW in 1949 kam pioen werden, kregen we een uitsmijter. Die kostte 2,50 gul den, een behoorlijk bedrag in de tijd en daarmee waren we zeer tevreden." Genieten valt er ook zo weinig. "Bijna alle clubs spe len zo verdedigend", is Gosens opgevallen. "Ik hou van aanval lers. Jonge jongens maken het nog een beetje aantrekkelijk. Robin van Persie, Arjen Robben en die speler van Ajax, Van der Vaart. Voor hen zet ik mijn tele visie aan. Niet voor die Koreanen van PSV." Het spel laat hem nooit meer los. De oud-speler en trainer in ruste zit nog zo vol met voetbal, dat hij alles van zich af schrijft. Korte gedichten, spreuken, aanteke ningen. Hij draagt voor uit eigen werk: 'Kansen missen voor open doel is erger dan ruzie met je schoonmoeder'. Of: 'Aanvallen zit in de mens, verdedigen moet je leren'. Gosens bewaart alles keurig in mappen. De documen tatie is voor zichzelf en iedereen die erin is geïnteresseerd. "Het is mijn enige manier om het voet bal nog echt te beleven", zegt hij. "En een mooie manier om de dag door te komen. Natuurlijk had ik liever in Schiedam gezeten, maar dat kan niet. SVV volg ik nog via tele tekst. De club zit in mijn hart. Ik hoop dat ik erbij kan zijn, tijdens de receptie voor het honderdjari ge bestaan. Dat voelt dan toch een beetje als thuiskomen. Rinus Gosens, pionier en aanhanger van aanvallend voetbal. J.M. van Vugt

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 2004 | | pagina 35