r
Coördinator Online
Marketing Communicatie
September 2016 naar Rome
Sophie Standaart
"Wat doet een wijkopperwachtmeester bij de Koninklijke Marechaussee? Op het gebied van
openbare orde en veiligheid kunnen medewerkers van alle bedrijven en bezoekers (wegbrengers,
afhalers en passagiers) met hun vraag, klacht of aangifte bij mij terecht. Om op de hoogte te
blijven van wat er dagelijks speelt of de toekomstige ontwikkelingen zijn in een 'wijk' is het
voor een wijkopper van belang om met alle bedrijven goede contacten te hebben en met hen
regelmatig contact te onderhouden. Mijn functie zou je voor een deel kunnen vergelijken met
die van een wijkagent van politie.
Een paar voorbeelden van mijn contacten: Airport Security, autoverhuurbedrijven. Wings hotel,
Luchtvaartpolitie, Brasserie Waalhaven, het Detentiecerrtrum, het kinderdagverblijf of een van
de vele bedrijven in het verzamelgebouw Cornerstone. Ik spreek met hen over de meest uiteen
lopende zaken. Ik geef hen ook allerlei soorten
informatie. Een voorbeeld is, dat ik hen adviseer te
bellen naar 0800-1814 als zij een verdachte situatie
of verdacht persoon opmerken. Of ik bemiddel in
een conflict naar aanleiding van parkeeroverlast
in een straat van het luchthaventerrein. Ook met
medewerkers van de gemeente Rotterdam heb ik
regelmatig contact als bijvoorbeeld een bedrijf een
evenement op de luchthaven wit organiseren. De wijkagenten van politie Midden-Schieland
behoren ook tot de groep van mijn vaste contactpersonen. Wij zijn er om de luchthaven te
bewaken en te beveiligen en welke vorm van criminaliteit dan ook tegen te gaan. Elke werkdag
is weer anders, de zaken en de mensen waarmee ik of mijn collega's te maken krijg, zijn altijd
weer anders. Bijzondere verhalen, bijzondere gebeurtenissen. Deze luchthaven is in de beleving
van veel bezoekers erg gemoedelijk. Dat herken ik wel. Je parkeert dichtbij de terminal. Er is
maar één in- en uitgang van de terminal. Het is allemaal goed overzichtelijk. Mijn collega's en
ik dragen ons steentje bij aan die gemoedelijkheid. En we helpen reizigers met problemen ook,
mijn collega's kunnen een nooddocument verstrekken aan een passagier zodat diegene dan
toch nog zijn vlucht kan halen. En wat ik zelf heel leuk vind: ik help mee met de organisatie van de kinderburendag. Hoe de
wijkopper het 60 jaar geleden deed? Geen idee. Dit is zoals ik het doe. Met plezier en vol overgave op deze mooie luchthaven."
"Deze luchthaven is in
de beleving van veel be
zoekers erg gemoedelijk.
Dat herken ik wel.
Wijkopperwachtmeester
Koninklijke Marechaussee
Augustus 2016 naar Mallorca
Alle Spaanse bestemmingen
Michel Bakker
"Mijn werkdag begint altijd met het bekijken
van alle social media. Ik lees niet alleen wat
er gezegd wordt over Rotterdam The Hague
Airport en de luchtvaartsector, maar ik bekijk
ook waar men zich die dag mee bezig houdt op
social media. Misschien zit er iets bij waar we
op in kunnen springen of waar we die dag wat
extra aandacht aan moeten geven. Leuk is het
om te zien dat er na bijvoorbeeld een rondlei
ding veel complimenten binnen komen. Verder
krijgen we vragen van reizigers of brengers en
ophalers binnen. Hoe laat gaat die-of-die vlucht
wat zijn de regels voor bagage en waar kan ik
het beste parkeren. Samen met een Social Media
bureau zorg ik ervoor dat alle vragen snel en
goed beantwoord worden. Daarnaast ben ik
verantwoordelijk voor alle online activiteiten
van de luchthaven zoals onze campagnes, onze
website, het intranet en onze nieuwsbrieven.
"Het is een klein bedrijf,
waar iedereen elkaar kent
en waar je makkelijk bij
elkaar binnenloopt om
even iets te regelen.
Elke maand gaan er diverse nieuwsbrieven uit
waardoor we met verschillende doelgroepen
contact kunnen houden.
Mijn vak bestond in 1956 natuurlijk nog niet.
Maar wat toen net zo belangrijk was als nu, Is
het persoonlijk contact met onze omgeving,
onze reizigers, onze eigen collega's en onze
partners. Dat is altijd een belangrijk doel van
deze luchthaven geweest: persoonlijk contact.
In 1956 ging dat vooral face to face, nu gaat
dat via moderne communicatiemiddelen,
maar het idee is dus nog steeds hetzelfde. Ik
ben er trots op dat ik voor de luchthaven deze
communicatiemiddelen beheer en vind het leuk
om op deze manier rechtstreeks in contact te
staan met de reizigers en de omgeving.
Ik vind het geweldig om hier te werken. Ik
hoef op feestjes nooit uitte leggen waar ik
werk, iedereen heeft er wel eens van gehoord.
Sterker nog, de meeste mensen hebben hier wel
eens vandaan gevlogen. En Hoewel vliegen heel
gewoon is geworden, blijft het magisch om hier
te werken. Elke ochtend als ik aan kom rijden
hoop ik altijd dat er net een vliegtuig aankomt
of vertrekt, zodat ik hem precies door het
dakraampje over mijn auto zie vliegen. Dat blijf
ik gaaf vinden!
Ik werk hier nu zes jaar, en dat is voor dit
bedrijf pas kort. Maar zo voelt het ook, die
zes jaren zijn echt omgevlogen omdat ik het
prima naar mijn zin heb. Het is een klein
bedrijf, waar iedereen elkaar kent en waar je
makkelijk bij elkaar binnenloopt om even iets
teregelen."
Aad de Haan
wÊÊHl ÜH
79 jaar
Faunabeheerder
September 1971
"Zeker 20 jaar geleden"
naar Londen
"De taak van
een faunabe
heerder is het
voorkomen van
ongelukken. Zo
simpel is het.
Vogels vormen
een groot
gevaar, en door
die te verjagen
leveren wij een
bijdrage aan
de veiligheid
van het vlieg
verkeer. We
werken hier
met z'n drieën
als faunabe
heerder, behal
ve ikzelf ook
mijn dochter
Betty en haar
dochter, dus
mijn kleindoch
ter Jane. Nee, een spreeuw of kieviet kan een vliegtuig niet
zo makkelijk neerhalen, maar een zwerm vogels kan dat
wel. Of een grotere vogel als een gans of een buizerd, die
moet je niet in de straalmotor van een vliegtuig hebben.
Ik heb ongelukken op andere luchthavens in mijn hoofd,
bijvoorbeeld de Herculesramp, die het gevolg waren van
aanvaringen met vogels. Dat willen wij voorkomen. Ik moet
aan de toren durven melden of het veilig is of dat ze 'Stop
Start' tegen de piloot moeten roepen. Je hebt het dan let
terlijk over mensenlevens. Dat staat voorop, de veiligheid
van het vliegverkeer. Maar op twee staat: respect voor de
natuur. Niemand doodt een vogel voor de lol. Ik zoek altijd
naar een balans tussen de belangen van de mens en die van
de vogel, ik ben namelijk ook een echte vogelliefhebber.
In de beginjaren van deze luchthaven was er nog niets.
Toen lieten ze meeuwen nog gewoon op de baan zitten.
Pas na 1977 zijn we begonnen met vogettellingen en pas
halverwege de jaren '80 kwam het besef dat we op profes
sionele wijze werk moesten gaan
maken van verjaging van vogels.
Om vogels te verjagen hebben
wij tegenwoordig verschillende
methoden. We kunnen schieten
met een knal- of gilpatroon. Dat maakt een
heleboel lawaai en daar schrikken ze van. We hebben ook
van veel vogels de angstkreten opgenomen, die kunnen
we via luidsprekers afspelen. Dan vluchten ze, denkend dat
hun soortgenoot in gevaar is. En tenslotte werken we met
veertien roofvogels, slechtvalken en haviken. Als we met
zo'n vogel op de vuist aan komen rijden in onze auto, slaan
ze 150 meter verderop al op de vlucht. Ze weten wat er
komt, vogels zijn namelijk niet dom.
Als ik aan het werk ben, moet ik denken als de vogel die
ik wil verjagen. Waarom staat die blauwe reiger daar, of
waarom vliegt daar een aantal spreeuwen. Als ik dat snap,
kan ik ze ook effectief verjagen. En dat is het mooiste wat
er is, alle vogels tevreden naar een rustige plek én het
vliegtuig veilig geland of vertrokken."
"Respect voor
de natuur.
"Ervoor zorgen
dat iedereen
met een
glimlach op
zijn gezicht
de luchthaven
verlaat."
"Mijn werk bestaat uit alles wat met passagiers op deze
luchthaven te maken heeft. Ik doe de check in, ik help
passagiers met bagage, ik sta op het platform als zij in
stappen. Soms begeleid ik alleenreizende minderjarigen
of help ik een mindervalide reiziger bij het in- of uitstappen.
Het is enorm afwisselend. Het leuke van werken op
Rotterdam The Hague Airport is dat wij hier alles doen: op
een grote luchthaven doe je één aspect van het werk, hier
doen we alles. Dat maakt het werken hier ook zo leuk!
Bijna alle reizigers zijn blij ais ze hier komen. Omdat ze
op vakantie gaan of er net vandaan komen. Maar ook de
zakenmensen zijn vaak blij, die weten: het gaat hier snel,
je hoeft geen kilometers te lopen en ik ben op tijd voor
mijn vergadering in Londen of Berlijn. De sfeer is daardoor
heel relaxed. En die heel enkele keer dat er iemand boos
is, bijvoorbeeld omdat hij te
laat is, of geen paspoort bij
zich heeft, proberen we toch te
helpen. Ons werk is namelijk:
ervoor zorgen dat iedereen met
een glimlach op zijn gezicht
de luchthaven verlaat, ofwel
naar de parkeerplaats ofwel
naar het vliegtuig. Vroeger was
reizen meer bijzonder dan nu.
Reizigers hadden veel betaald
voor een ticket, en het sfeertje
was meer glamorous dan nu. Ze
hadden ook minder stress dan reizigers van nu. Die staan
in de file, of zien op Social Media dat er een vertraging is.
Mensen van nu hebben zoveel baast, ik stel me voor dat
dat in 1956 heel anders ging, toen ging het hele leven ook
nog minder snel dan nu.
Ik heb het erg naar mijn zin op deze luchthaven. Je maakt
zoveel bijzondere dingen mee. ik moest ooit assisteren
bij het instappen in een Cityhopper van KLM, kom ik in
de cabine en zit daar
de kroonprins achter
het stuur. Ook leuk zijn
de beroemdheden die
hier aankomen, acteurs,
zangers, sporters. Of
de supporters bij grote
voetbaltoernooien,
die brengen ook altijd
veel gezelligheid naar
de luchthaven. Al die
mensen, culturen, al die
karakters, het maakt
mijn werk erg leuk. En
vliegtuigen, die vind ik
ook heel mooi. Als klein
meisje wou ik piloot
worden. Nu nog steeds
blijf ik naar vliegtuigen
kijken, geweldig om te
zien.
We hebben hier met de
collega's veel plezier.
Ik heb elke dag als ik
thuiskom wel iets leuks
te vertetien!"
Passagemedewerker Aviapartner
Anna van der Vring
