Schiedamsch Sociaaldemocratisch Weekblad. No. 5. Zaterdag 30 Maart 1901. Ie Jaargang. Bericht. Yan onze vroede Vaderen. FEUILLETON. Één dag vrij. ABONNEMENTSPRIJS: 13 cent per kwartaal I r bi) vooruitbetaling. franco per post 20 cent1 J 3 Losse nummers 1 cent. Den abonné's buiten Schiedam wordt verzocht 't abonnementsgeld voor het eerste kwartaal per postwissel zoo spoedig mogelijk te zenden. Schiedam, 26 Maart 1901. Vanmiddag zijn we druk aan den slag geweest. We derfden daarbij bet gezelschap van de ïïeeren Loopuyt, Kranen en Klein. Alleen eerstgenoemde had bericht gezonden, verhinderd te zijn. Ik zal maar weer eens zoo hier en daar een greep doen, in de hoop, dat ik niet buiten de orde ga, want ik heb na m'n vorig verslag, gehad, dat ik bang geworden ben. :t Drukst hebben we 't gehad over den verkoop van de perceelen grond aan 1'. W. Blanken. Laat ik maar vast zeggen, dat hij ze niet gekregen heeft, waar ik heel blij om ben. Niet omdat ik nu Blanken dat voordeeltje" niet gun, maar ik gun het de gemeente nog meer. Zooals ik zei, er is heel wat over te doen geweest. De oppositie kwam voornamelijk van de heeren Gouka, Honnerlage Grete en van der Vlies. Deze heeren wierpen het er allen op, dat ze den prijs te laag vonden. De heer v. d. Vlies stelde zelfs voor wel te verkoopen maar voor 't eene perceel inplaats van f 3.f 4.te vragen. De heer Gouka wou nu die verkoop weigeren en afwachten of Blanken later meer zou bieden. De heer Honnerlage Grete vroeg rondweg waarom de grond niet in erfpacht gegeven werd. Daar had je de poppen aan 't dansen. Hoe Naar het Fransch van 5) PAUL RENAUDIN. Ik verzeker je niets, jij weet niet wat je van die losbollen te wachten hebt. Als zoo'n brute je te pakken krijgtMaar wie weet, toen je nog jonger was, moedertje En stoeiend haalde hij haar hoofd tegen zich aan. Waarom niet? plaagde zij Wordt je soms jaloerschen als belooning voor z'n liefkoozing gaf ze hem een ferme tik op z'n wang. Leon, waar is je zuster? vroeg Louise aan een der jongens. Deze hadden't erg druk met knikkers. ,„'k Weet-nie", zei de ander eindelijk. Is ze al lang weg? Bureau van Administratie en Redaktie Xoordvest 12. moesten B. en W. daar ;iu uitkomen? Even de hoofden bij elkaar gestoken en dan met een paar luchtsprongen en een salto mortale De voorzitter zou 't zaakje klaren. Zie hier zijn argumenten. Het stukje grónd, zei hij, dat hier bedoeld werd, diende om een ander stuk, dat reeds te voren verkocht was af te ronden.'t Eerste stuk was verkocht, dus nu dat 2e stukje ook maar verkoopen. Niet waar lezer? dat klopt. Maar de con sequentie is, dat wanneer je een keer een fout begaan hebt je een tweede keer dezelfde fout weer moet maken. Maar, zegt de voorzitter, zoodra we eens een heele nieuwe partij grond gaan aanspreken, dan zullen we voorsteller doen om dien grond in erfpacht te geven. Nu weten personen, die hier grond willen koopen precies wat hun te doen staat. Je gaat naar den eigenaar n het stuk grond, dat ligt naast 't geen je wilt koopen. Je draagt hem op het te koopen. B. en W. zullen niet weigeren, want de kooper vraagt een stuk, gelegen naast 't geen hij al heeft. Je buurman koopt het dus voor je, tegen een spotprijsje. Yoor z'n moeite wordt hij wel beloond, samen deelen. En je bent op een leuke manier aan je grond gekomen. Dat zou 't gevolg zijn van de mooie plannen van B. en W. Een speculatie in gronden op groote schaal. De voorzitter zei nog meer. Erfpacht, zeit-ie, is een lastig ding, daar kan je maar niet zoo in 't algemeen over praten. Elk geval moet je afzonderlijk bekijken. Nu moet ik eerst even opmerken, dat geen der raadsleden in 't algemeen erfpacht bepleit had. Ze hadden het alleen beschouwd in verband met dit geval. Waarvoor dan die opmerking. Of was hij soms bestemd voor de „publieke tribune"? Hoogere politiek van 'k Geloof wel 'k Weet-nie Nou, jij dan Piet,toen ik wakker werd, was ze al weg Ik heb 't wel gezien, ik sliep niet. Er kwam een groote jongen opeen fiets voorbij, daar En ze zeiden elkaar goeden dag. Ik geloof dat ze kennis aan 'm heeft. Zei ik 't niet, bromde Laurent. Wacht maar meisje,als je terug komt. Kom nou, vadertje, suste Louise, maak je maar niet ongerust. Ik weet, wat ik aan haar heb, ze is wijs genoeg. Ze lag nog altijd tegen hem aan met haar arm om z'n hals en met de andere vatte ze z'n kin en zag hem in de oogen„Nu, daar wordt je weer jong van! He? Kom, men is toch maar niet in eens oud. Men kan nog wel goed weer krijgen. Herinner jij je niet, hoe we een oogenblikje op een aardige wijze van de overige bruiloftsgasten waren afgeraakt? Zij wilden ons niet inden steek laten, omdat zij er te veel schik in ADYERTENTIËN: 5 cent per regel. Bij abonnement belangrijke korting. den burgervader? Wat nu de kwestie zelf betreft, kunnen voorstanders van erfpacht geen bezwaar er tegen hebben, dat elk geval op zich zelf beschouwd wordt. Als 't juist beschouwd wordt, kan 't resultaat niet twijfel achtig zijn. Maar 't komt. aan op de wijze van beschouwing. Int.usschen verzuimde de voorzitter maar even om ook maar een enkel argument tegen erfpacht aan te voeren of een argument er vóór te ontzenuwen. Dit is nu wel ver klaarbaar want de woorden en de toon moesten redden wat de argumenten niet konden. Enfin, de zaak is van de baan. Te zijner tijd zullen we er wel weer op terug komen. Het tweede gewichtige punt was de missive van B. en W. waarbij zij mededeelen, dat zij meenen nog geen voorstellen te moeten doen om te voorzien in kleeding en voeding van schoolkinderen. Zij word aangenomen voor kennisgeving. De missive ziet er heel gewichtig uit, met aanhaling van wetsartikelen en verwijzing naar rapporten enz. Toen nu deze aangenomen was voor kennisgeving stelde de heer Gouka voor f 250.uit te trekken om wanneer de behoefte zich voordeed, daarin te kunnen voorzien. Dit standpunt was zuiver. B. en W. zeggen: „De behoefte bestaat nog niet." Goed, zegt de heer Gouka, zij kan er komen, en als we al niet van te voren een post op de begrooting brengen, kunnen we niet aan school voeding en -kleeding beginnen. 't Bleek nu, dat de heer van Westendorp 't met zijn medeleden van 't Dagelijksch Be stuur niet eens was. Deze heer deelde de meening van den heer Gouka. De heer Gouka had al aangetoond hoe vreemd B. en W. uit de officieële rapporten hun gevolgtrekkingen maakten. Het schoolhoofd Brouwer meldt dat hem geval len lekend zijn van schoolverzuim door gebrek aan hadden, ons te plagen, maar dat verveelde jou, en later mij ook, totdat wij een paadje vonden, dat wij vlug insloegen, terwijl de anderen hun weg in tegenovergestelde rich ting voortzetten. Het is waar, dat is ook al heel lang geleden De kleine witte wolkjes liepen altijd door tusschen het zachte wit van den hemel. Zachte, bedwelmende geuren stegen uit het gras op. En zij praatten over het verledene, zochten eikaars handen, terwijl zij hun ge dachten, tusschen de omhelzingen door, ver heten teruggaan. Hun zielen werden opgevroolijkt, in dit uur, dat zoo vlug ontrukt was aan de tegen strijdigheid der wereldsche zaken. (Wordt vervolgd.) DE MOKEB. rnnt t cf"TPolrq on (Jol* Op TïllüCp

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1901 | | pagina 1