Schiedamsch Sociaaldemocratisch Weekblad.
No. 7.
Zaterdag 13 April 1901.
Ie Jaargang.
TWEEDE BLAD.
Het Congres der 8. D. A. P.
ABONNEMENTSPRIJS:
13 cent per kwartaal l
r bii vooruitbetalmq.
Iranco per post 20 cent I J
Losse nummers 1 cent.
Bureau van. ^Administratie
en Redaktie
IVoordvest 13.
ADVERTENTIEN:
5 cent per regel.
Bij abonnement belangrijke korting.
De beide Paaschdagen zijn voor onze Neder-
landsche sociaal-democraten zeer belangrijk.
De statuten van onze Partij stellen die vast,
tot 't houden van ons jaarlijksch Congres.
Vandaar dat de Paaschdagen voor ons een
tijdpunt zijn, waarheen diegenen onzer, die
de Congressen min of meer geregeld bezoeken,
met opgewekte spanning uitzien.
Want brengt 't congres een langen en
vermoeienden arbeid, tevens gaat er een zoo
opwekkende en bezielende geest van uit, dat
we, inplaats van vermoeid en uitgeput, op
nieuw gesterkt, met nieuwe geestdrift bezield
er vandaan komen.
Zoo ook ditmaal.
We hebben hard gewerkt. De 2e Paasch-
dag was bestemd voor 't Verkiezingscongres.
De gewone zaken, die anders in twee dagen
afgehandeld worden, moesten nu in één dag
afgedaan. Dat wij hierin nagenoeg geslaagd
zijn is zeker voor 't grootste deel te danken
aan de voortreffelijke leiding van onzen partij
voorzitter Henri Polak.
Nu een geregeld verslag te geven van
't verhandelde ligt niet op onzen weg. Zij
die hierin, en terecht, belang stellen, raden
wij aan zich te voorzien van de Nrs van
Woensdag 10 en Donderdag 11 April van
„Het Volk", waarin een uitstekend en uit
voerig verslag is opgenomen. Wij kunnen
niet anders doen dan een kort overzicht geven.
Een goede inzet was de feestelijke bijeen
komst, Zaterdagavond in de groote zaal van
Tivoli. Een goed mannenkoor zong onze heer
lijke strijdliederen, een viertal leden van het
Ütrechtsch stedelijk orkest speelden het
Kaiser-kwartet van HaydnMendels gaf de
toelichting bij lichtbeelden en Troelstra hield
de feestrede.
Dat was ontegenzeggelijk 't glanspunt van
den avond. Het spijt ons werkelijk, deze rede
niet uitvoeriger te kunnen weergeven.
Hij schetste, hoe de sociaal democratie zich
sinds 1847, toen het Kommunistisch Manifest
verscheen, ontwikkelde. In dit Manifest schre
ven de geniale grondvesters der sociaal
democratie de wetenschappelijke wetten van
die ontwikkeling. Er was iets anders noodig,
dan 't wilde geweld, waarin zich tot op dien
tijd de geest tot verzet geuit had. Men be
greep, dat met 't vernielen der stomme ma
chines niets blijvends werd bereikt.
Het proletariaat sloot zich aan bij de
mannen van de wetenschap, die vereeniging
predikten. De „Internationale", de groote bond
der sociaal-democratie ontstond. Maar deze
stierf aan 't anarchisme, dat wantrouwen
en verdeeldheid bracht.
Nu heeft de arbeidersbeweging het anar
chisme overwonnen, al is dit nog niet geheel
verslagen. In 1896, op 't congres te Londen,
leed het anarchisme een verpletterende neder
laag.
Een andere strijd is nog met gewonnen,
nl. die tegen de reactie, tegen de bourgeoisie.
Troelstra gaf een overzicht van die strijd in
de verschillende landen en wees er op hoe
trots verdrukking de sociaal-democratie krach
tig groeitj en hoe, bij niet te ontkennen
nederlagen, de eene overwinning de andere
volgt.
Hij wees op Duitschland, waar 2.000.000
stemmen op onze candidaten werden uitge
bracht, ofschoon Bismarck de socialisten met
de pot met azijn en niet met de stroopkwast na
liep; op Frankrijk, waar de bourgeoisie een
onzer mannen in het ministerie moest opnemen,
om de republiek te handhave i tegenover de
geestelijkheid en de militairen; op België,
waar paleizen verrijzen, door en voor het
volk gebouwd, waar eerstdaags het proleta
riaat een gedeelte van de regeering direct of
indirect in handen zal hebben; op Denemar
ken, waar onlangs 16 zetels in den gemeente
raad van Kopenhagen en 14 zetels in het
Deensche parlement veroverd werden.
Ook hier te lande winnen wij. 't Neder-
landsche proletariaat is lauw. 't Laat zich
gewillig plukken, zoolang net niet gevild
wordt. Dat komt omdat hier de klassenstrijd
inplaats van openlijk aan 't licht te komen
wegkruipt achter de satijnen rokken van be
vallige jonge dames.
Toch wint ook hier de arbeidersbeweging
aan kracht. Coöperatie en vakbeweging groeien
flink op.
De politieke partij is klein. Wij tellen
4000 leden. Hoe nietig is dat cijfer in ver
gelijking met 't ledental der andere partijen.
En toch maken al onze tegenstanders zich
zoo druk over ons. De „Standaard" zegt het
duidelijk: ah sociaal-democraten en Patrimonium-
mannen samenwerktenhebben wij het wel eeus
beleefddat de Patrimoniummannen soc.-dem.
werdenmaar dat soe -dem. Patrimoniummannen
werdendat is nog nooit beleefd.
De openlijke beleiders mogen dan ook wei
nigen zijn, hun aanhang in stilte telt tien
duizenden, en steeds zal zich die uitbreiden.
Onze zaak is zoo schoon en zoo waar, dat
bij goede propaganda telkens vooruitgang
merkbaar moet zijn. Er is maar één partij
die nog het recht heeft optimistisch te zijn, dat
is de onze.
Naast de kunstopvatting, die rns de arbei
ders voorstelt als geraamten, als uitgeputte
wezens, staat er een van den kunstenaar., die
op het sociaal democratisch standpunt staat.
Die zal de arbeidende klasse niet alleen sch-tsen
op die eenzijdige wijze, maar ook als strijder,
met spieren van staal, met opgericht hoofd,
met breed voorhoofd^ met oogen, die schitteren
van durf, geestdrift en moed.
Dat is het beeld van den modernen arbeider.
Tot de aanwezige niet-sociaaldemocraten
zei spr., dat zij zich met moesten laten bang
maken door onze vijanden. Als zij hen trachten
bang te maken is het omdat zij bang zijn
niet voor ons misschien, maar voor hen, ls
ze soc.-dem. zullen zijn. Hij besloot met een
„Leve de Sociaaldemocratie"
Het Congres werd Zondagmorgen om circa
kwart vóór tien door Polak geopend. Wij
hebben opzettelijk bij Troelstra's rede wat
langer stilgestaan, al waren we nog zeer
onvolledig. Wij meenden, dat het voor velen,
die „Het Volk" niet lezen, toch nuttig kon
zijn eenigszins met 't door hem gesprokene
bekend te worden.
Wij streven er steeds naar, in dergelijke
gevallen zooveel mogelijk publiciteit te geven.
Wij zetten ons licht gaarne op een kandelaar,
iets waarin we weer verschillen van anderen,
die liefst al hun moois in besloten vergade
ringen, alleen voor eigen pers toegankelijk,
ten toon spreiden. Wij vreezen geen publi
citeit, integendeel verwachten wij er alles
van, omdat een verstandig, eerlijk arbeider,
wiens hoofd niet door onzuivere f'antazieën
beneveld is, bij grondige kennis, slechts onze
zijde zal kunnen kiezen. Wij hopen dat't geen
wij hier geven, een opwekking moge zijn
't uitvoerige verslag in „Het Volk" te lezen
De nummers zijn nog a 2 cent te krijgen
bij W. v. d. Knaap Grofbaan 21 alhier.
Polak opende met een welkomstgroet en
een woord van dank aan onze Utrechtsche
partij genooten voorde wijze waarop zij zich van
hun taak, de organisatie van het congres,
hebben gekwet-n. Hij herinnerde er voorts
aan, dat onze gelederen was ontvallen de voor
vechter Wilhelm Liebknecht, de soldaat der
revolutie, die 50 jaar lang streed voor de
vrijmaking van den arbeid.
Het Congres verrees van zijn zetels ter eere
zijner nagedachtenis.
Uitvoerig besprak bij daarop den grooten
vooruitgang, dien de sociaaldenwcrarie ovel
de geheele wereld maakt, er op wijzende hoe
alles, wat reactie is samengaat t egen de sociaal
democratie, daarbij alles verloochenende, wat
hun vroeger heilig is geweest. Hij eindigde
met als zijn overtuiging uit te spreken, dat
in Juni, bij de verkiezingen, het proletariaat
zich eensgezind en machtig zou toonen tegen
over de bourgeoisie.
In 't bijzonder bracht hij hulde nog aan
Van Kol, voor de wijze waarop deze strijdt
voor de rechten onzer bruine broeders in de
koloniën, waarmee het Congres door luid en
langdurig applaus instemde.
Wij moeten nu kort zijn over de behandelde
punten.
Besloten werd het volgend Congres te
Groningen te houden Alle voorstellen betrek
kelijk de organisatie der partij werden inge
trokken, nadat door het Partij-Bestuur was
voorgesteld, met Kerstmis een afzonderlijk
DE MOKER
