Denk er eens over Schoolgeldheffing. Kindervoeding. Uit de Partij. risico een andere kans op voordeel. Bovendien, al werkte de gemeente aanvankelijk met eenige schade, dan nog zou dit geen beletsel zijn zoolang de ingezetenen voordeel en gemak van de tram hebben. Het is waar dat deze risico ten slotte een bezwaar zou kunnen zijn, maar we kunnen veilig aannemen, dat bij goede, zuinige exploitatie, zooals die ook door een gemeente gevoerd kan worden, als bij het gemeentebestuur daartoe de wil is, die risico zéér klein is. Het heele praeadvies spreekt dan ook zeer duidelijk van een sterke vooringenomenheid tegen gemeente-exploitatie. Het is ook moeilijk anders te verwachten van mannen wier ziel is saamgegroeid met kapitalistische ideeën. Het was te verwachten dat hun klassegevoel er hen toe zou drijven alles te doen wat mogelijk is om hun klassegenooten, de toe komstige aandeelhouders der Schiedamsche tram, dit brokje toe te werpen, en dat noemen ze dan steunen van het particulier initiatief. Een mooi woord, maar, arbeiders, laat er u niet door verblinden. Let op! Straks gaat de raad beslissen of al dan niet een troepje geldmannen weer een mooi voordeeltje zal worden bezorgd, of dat wij allen, wij gemeen tenaren zullen deelen, in de schade misschien, zeer waarschijnlijk in het voordeel van deze exploitatie. In ons volgend nummer hopen wij nog eenige punten te bespreken van de voorwaar den voor de concessie, zooals die door B. en W. ontworpen zijn. Iemand schreef 'n paar jaar geleden naar aanleiding van 'n wandeling, die hij met een zeer beschaafde, ontwikkelde dame maakte door ,.Ons Huis'" te Amsterdam, ongeveer de volgende werkwaardige mededeeling„Wij kwamen in de ontspanningszaal, waar twee arbeiders zich bezig hielden met het Schaak spel." De dame: „Hé, kunnen zulke menschen dat ook leeren?" Als ik me wel herinner, knoopte de heer er de opmerking aan vast, dat er bij overigens beschaafde, lieve men schen zulke naiëve denkbeelden bestaan omtrent den arbeider. Dit staaltje is teekenend. Och, „zulke menschen", niet waar? Die nederigen op de aarde, die achterbuurtbewoners, die leden van het pettengild, die ruwe kerels met hun vereelde knuisten, die eenigszins dierlijke verschijningen in het oog van 'n ontwikkelde, die zich de weelde van zachte handjes, een smaakvol toilet kan veroorloven. Wel, wel, zulke menschen zouden kunnen schaken? 't is haast niet te geloovenEn zoo denkt er niet één, zoo denken velen. In hun oog is 'n werkman nog zoo'n soort goedig beest, als je maar slag hebt, met hem om te springen. Dan likt-i de handen en je brengt hem precies, waar je hem hebben wilt. En zou zoo'n man ook mee willen doen aan het maatschappelijk spelKom, kom! Er zijn er, die mogen kiezen, nu ja? Maar wij, de heeren, zullen wel zeggen, wien ze mogen kiezen. En de pastoor en de dominee, die ook. Dat is 'n arbeidersbeschouwing van de bovenste plank. En die is heel gezellig door mekaar gehaspeld met de stelregel, dat „men" alles moet eerbiedigen. Denkt er om, arbeiders, geen enkele oneerbiedige gedachte zelfs mag in u opkomen over onze onverbeterlijke in stellingen. Wat is alles wijs en goed in mekaar gezet. Alle regeerders vaardigen besluiten uit in 't belang van den werkman. Begint maar met de gemeenten. Overal zorg voor de werkloozen, voor bezoldiging der lagere beambten en gemeente-werklieden, voor herhalings- en ambachtsonderwijs, voor school voeding en -kleeding, voor den gezond heidstoestand (prachtige arbeiderswoningen met daarbij behoorend plaveisel) voor keuring van levensmiddelen, voor juiste heffing der gemeentelijke inkomsten. Laat dat ergens iets te wenschen over? Maar daar mogen de arbeiders zich niet mee bemoeien. Dat draait uit op volks sou- ve-rei-ni-teit. dat is 'n machtig groot woord, en daar laten veel arbeiders zich door ver schrikken. Die hebben nog eerbied voor groote woorden óók 't Wil zooveel zeggen, als dat het volk baas zou zijn over z'n eigen zaken. Dat is toch niets, om van te schrikken. Stel je nu eens voor, dat het volk twee duizend jaar aan 't eerbiedigen was gebleven wat 'n gezellige boel zou dat zijn voor de heerendan bestond er bepaald geen „Moker" ook! Maar hoe staat het met die verschrikkelijke souvereiniteitWat zijn de gestelde machten? Laten we weer de gemeente nemen, dat is dicht bij. Art. 13 van de gemeentewet geeft uitdrukkelijk alle macht in haar geheelen omvang aan den gemeenteraad. Wie kiezen die heeren Aangenomen, dat de arbeiders dit doen, zonder adviseurs. Van wie gaat dan de „macht" uit? En wie zouden zoo'n gemeenteraadslid gauw naar huis sturen, als hij de zaken niet goed deed En wie zouden er een ander voor in de plaats zetten? Wie halen dus de macht bij elkaar Die gestelde macht Wel, dat zouden de arbeiders doen. 't Is zoo nu nog niet, want alle arbeiders zijn nog geen kiezers. Als je geen geld op de spaarbank hebt, of niet in een paleis woont va 1 een daalder, of geen examen hebt gedaan, of' geen belasting genoeg betaalt, enfin, als je niet aan alle kanten waarborgen geeft, dat je een door en door fatsoenlijk burger bent, die niet aast op souvereiniteit, dan valt er niets te kiezen voor je. Daarom, arbeiders, als je toch fatsoenlijk bent en voor uw eigen zaken wilt zorgen, komt op voor „Algemeen Kiesrecht." Dan zijn we wel een eind op weg naar die vree- selijke volkssouvereiniteit, maar wie gelooft dan aan de verschrikkelijke dingen, die de een of andere ongeluksprofeet voorspelt? Op school D, vroeger 2e kostelooze school en oudtijds Armenschool geheeten, moesten de kinderen voor één morgenschooltijd hun wekelijksch schoolgeld betalen. Op de open bare school aan de Broersvest, vroeger Tus- schenschool genoemd en nu ook al met een, we weten niet welke, letter van het alphabet aangewezen, hebben de leerlingen 2 school tijden langer onderwijs ontvangen en behoef den zij geen centen mee te brengen. Zonder te willen beweren, dat de ouders der leerlinge - van de laatste inrichting het school geld best kunnen missen, is het toch krui melig, om van menschen, die enkele guldens inkomen hebben, een dubbeltje, 16 cent of meer af te pingelen. In ons strijdprogram (1897) lezen wij punt IV, laatste gedeelte: Kostelooze openstelling van alle inrichtingen van Openbaar Onderwijs met gratis verstrekken van leermiddelenen zoo noodigverpleging der leerlingen. Alle voorwaarden voor ontwikkeling dus gelijk. Wij willen niet, dat op het onderwijs der scholieren uit de bezittende klasse eenige honderden guldens per leerling worden toe gelegd, terwijl het Volkskind bijna niets uit de schatkist profiteert. Zijn niet de prole- tarenkinderen de toekomstigeen hun ouders, de arbeiders, de tegenwoordige voortbrengers, de scheppers der rijkdommen? Door de directeuren is nu subsidie aan de gemeente gevaaagd. B. en W. stellen voor deze gedeeltelijk te vorleenen. Misschien is deze subsidie nu voldoende om mot eenig schipperen in den onhoudbaren toestand een verbetering te brengen, maar of die verbetering afdoende zal zijn is de vraag. Niet alleen wordt op dit oogenblik steeds met tekorten gewerkt, maar de Maria-bewaar- school is zoo ellendig, dat 't eigenlijk schande is dat dit gebouw nog in gebruik is. Ook de salarissen aan beide scholen laten veel te wenschen over. Een en ander is een vrucht van 't hoog geroemde particulier initiatief. Zou 't nu niet eens tijd worden dat de bewaarscholen aan de gemeente overgingen. Op die wijze toch alleen zal op den duur de inrichting eenigszins behoorlijk kunnen zijn. In vele gemeenten, ook in ons land, bestaan reeds gemeentelijke bewaarscholen, en de zorg voor bewaarscholen is toch evengoed gemeente zaak als de zorg voor lager en middelbaar onderwijs! - In Het Volk lezen we in een berichtje over de jongste vergadering van den Groningschen raad het volgende: „De post van f2000 van kindervoeding eu -kleeding werd met groote meerderheid goed gekeurd. Zelfs prof. Reiger stemde voor zoo overtuigend waren de antwoorden der schoolhoofden. Die van de openbare hadden 161, die der bizondere scholen 127 21 kinderen als hulpbehoevend opgegeven. De 127 waren van de katholieken. De beschrij vingen waren hier en daar aandoenlijk, wegens het leed dat er uit sprak." Zouden nu werkelijk de toestanden in Groningen zooveel erger zijn dan hier in Schiedam, waar over 't algemeen de loonen laag zijn en waar de werkeloosheid erger is dan in de meeste andere plaatsen van ons land? Toch is f 250. onzen raad nog te veel. Nee, dan geven ze liever f'100.voor een, medaille voor een zangwedstrijd van „Orpheus" Zou 't nog geen tijd worden een arbeiden-1 afgevaardigde in den raad te kiezen? Kom Schiedammers, wordt eens wakker. Dat de Nuts-bewaarscholen er finantiëel niet zoo heel goed bijstaan is niet onbekend. Onze afdeeling zal Zaterdag 27 April haar 2-jarig bestaan feestelijk herdenken. Diea avond zal een feestelijke bijeenkomst gehouden worden, die toegankelijk zal zijn voor leden der Partij en voor de Schiedamsche abonnés op Het Volk met hun introducés tegen 2£ cent per persoon ter bestrijding der kosten. Eerst zullen verschillende voordrachten ge houden worden en Bergmeyer zal de feestrede! uitspreken. Onder andere zal worden opgevoerd; Het Puntje van Herman Heyermans Jr. Ook 't verdere programma voorspeld een gezellige! avond. Tot slot zal gelegenheid bestaan vooij danslustigen om nogeens met de beenen van de vloer te gaan. Wij hopen dat een talrijke opkomst 't overige zal doen om dit feest goed te doen slagen. Zondag 21 April zal Spiekman zijn voor drachten over vakbeweging voortzetten. Wij sporen elk arbeider aan te zorgen om half elf in 't Volkshuis present te zijn. Te Aardenburg is een afdeeling der Partij opgericht na een redevoering van Reijndorp over de strijd der arbeiders. Nog trad dezelfde spreker op te Oostburg waar weer 6 nieuwe leden toetraden. Hij zal nog spreken te Axel, TerneuzenZaamslag Zuiddorp en Sas van Gent

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1901 | | pagina 2