Verkiezing in district II.
Schiedamsche vrouwen! de
vrouwen van die gedwongen sta
kers hebben kinderen!
De Schiedamsche Courant
en de arbeiders
Arbeiders! iu fabriek en werk
plaats, gedenkt de gedwongen
stakers!
Arbeiders! op u rust een
groote plicht: gedenkt de ge
dwongen stakers!
het tot een uitbarsting. De tsaar wilde de
Poolsche soldaten gebruiken voor een oorlog
tegen de Franschen en Belgen, die een om
wenteling waren begonnen. Het Poolsche
leger werd verzameld. Maar toen het moest
oprukken, verklaarde het alleen tegen den
tsaar te zullen vechten De Rooden namen
het bestuur in handen en zonden alle Euro-
peesche hoven langs om hulp Niemand wilde
iets voor ze doen. Ze moesten alleen hun
zaak uitvechten. Met hun leger van 45,000
man hielden zij zich in 5 veldslagen staande
tegen het Russische leger van 120,000 man.
Maar toen was hun weerstandsvermogen op.
Zij moesten zich overgeven in Warschau.
Een groot aantal mannen week het land uit.
De tsaar stelde een militair schrikbewind
in en ontnam Polen zijn zelfregeering en zelf
standigheid. Paskiewitch werd onderkoning
en regeerde 25 jaar achtereen met de grootste
gestrengheid, te zamen met zijn Russische
ondergeschikten, militaire en burgerlijke
ambtenaren Het recht van vergadering en
vereeniging werd zelfs opgeheven. Een bar-
baarsche censuur werd ingesteld.
Rusland ondervond in dien tijd ook de
hardheid van Nicolaas' bestuur, dat nog tot
1855 voortduurde. Nicolaas was nl. begonnen
aan de onderdrukking en uitroeiing van
iederen West-Europeeschen invloed en de
wering van alle vreemdelingen. Iedere vreem
deling, die in Rusland met toestemming van
den tsaar werd toegelaten, werd onder po
litietoezicht gesteld en bij de geringste ver
denking de grenzen overgezet. Iedere Rus,
die het land wilde verlaten, had daarvoor
toestemming noodig van den tsaar en kon
nooit voor langer dan 5 jaar verlof krijgen
bleef hij langer, dan werden zijn goederen
verbeurd verklaard. Een stelsel van eeuwig-
controleerende en spionneerende ambtenaren
werd ingevoerd, maar bleef zonder resultaat,
omdat de meeste ambtenaren zich door hun
ondergeschikten lieten omkoopen om te zwij
gen. Alleen van t\jd tot tijd hadden er op
groote schaal veroordeelingen en vervolgin
gen plaats, steeds eindigende met de strengste
straffen. Daar ten slotte alle onderdanen
gelijkelijk blootstonden aan de vervolgings
woede van den tsaar, ontstond er op den
duur een lijdelijk verzet tegen hem in geheel
Rusland. Men gehoorzaamde slechts zoover,
als noodig was om niet vervolgd te worden.
De wetten werden zooveel mogelijk over
treden. De ambtenaren deden zoo weinig
mogelijk hun plicht. Het barbaarsche despo
tisme van Nicolaas I werd door zijn onder
danen zelf verzacht omdat het zich richtte
regen hen allen, zonder onderscheid. Zoo
bestond ten slotte alleen in de voorstelling
van den tsaar dat machtige Russische rijk,
dat onderworpen aan zijn wil als een model
van eenheid en uitmuntende organisatie voor
beschikt was voor de overheersching over
geheel Europa.
Nog vóór zijn dood brak een oorlog met
Turkije uit, de zoogenaamde Kruisoorlog,
waarin Rusland schandelijk overwonnen werd.
J. v. L.
De kiesvereeniging „Schiedam" vergadert
op Vrijdag a.s. ter bespreking van de ver
vulling der vacature voor den gemeenteraad
in district II.
Wat de uitslag wezen zal Wij van onzen
kant willen nog even wijzen op de bezwaren,
welke maar altijd worden ingebracht tegen
een werkmans-candidatuur.
Zoo'n werkman, niet waar, wat zon die
kunnen in den Raad, in het gezelschap der
„vroede mannen Maar als 'n werkman
zoo redeneert, bemerkt hjj dan niet, dat hij
zich zelt in 't gezicht slaat Dat de heeren
zoo spreken, is begrijpelijk. De bourgeois
hebben nog steeds het voorrecht, het beste
onderwijs te kunnen genieten, en als de
leden dier klasse dan bemerken, hoe treurig
het er nog uitziet in de hersenen van velen
hunner weionderwezen jongelingschap, dan
trekken zij daaruit het besluit over de vreese-
lijke botheid van arbeiders-hersenen. Maar
'n workman kan zoo niet redeneeren, of hij
toont al heel weinig vertrouwen in het gezond
verstand van z'n eigen klasse. Wij zeggen
-„Je weet niet wat al in zoo'n arbeiders-
kop kan."
Nn is onze candidaat werkman, hij is ook
sociaal-demokraat. Dat woord kan toch
niemand afschrikken, niet waar Dien tijd
hebben we gehad. Ieder weet, dat 'n sociaal-
demokraat leeft, als 'n ander, voor z'n irrouw
en kind zorgt, als 'n ander, dat-i werkt, als
'n ander, kortom, ieder weet, dat-i burgerlijk
fatsoenlijk is. Maar wat de arbeiders nog
altijd niet schijnen te weten, is, dat 'n
sociaal-demokraat zoo iets in zich heeft, dat
hem zwaar weegtdat is het belang van de
werkers. Hij vraagt niet naar Katholiek of
Protestant, hij vraagt
Gaat de arbeidersklasse er mee vooruit:
En dan heeft hij tijd en moeite over, om het
in zijn kop te krijgen, goed, zoodat bij de
heeren kan te woord staan. En als het, om
iets te noemen, de arbeiderswoningen geldt,
zal hij feiten noemen, cijfers toon en, voor
beelden aanhalen. Hij zal getuigen van het
onvoldoende, het ongezonde van volkshuis
vesting, en zijn stem zal nieuw zijn in de
vergaderzaal van de stad, en zij zullen ver
stommen, want iets dergelijks werd nog niet
gehoord vóór dezen. En zijn ijver zal den
weg vinden in begrootingen, en zijn bereke
ningen zullen eenvoudig zijn. Of zijn de be
langen van de arbeiders zoo ingewikkeld?
Kom, kom, we kunnen ze op onze vingers
uittellen
Ja, maar, dat is 'n redeneering, alsof er
alleen arbeiders zijn op de wereld. Zijn er
dan alleen heeren? zouden wij vragen. En
welke belangen werden tot nog toe gediend
Drukt de belasting niet op de arbeiders
Brengen zij niet hun gerechte aandeel op
Bezorgen zij niet de zoete winsten aan het
kapitaal, waarvan weer belasting afgaat
Is dat niet een strooming door een geld-
pomp, die in de arbeidende klasse is ge
slagen En kost niet elke slag met den
zwengel een stuk welvaart van die onderste
laag. Arbeiders-kiezersOp u rust de ver
plichting, de pomp 'n beetje hooger te hij-
schen. Dan blijft er wat meer in die onderste
laag. Maar stuurt liefst wat veel mannetjes,
't werk is zwaar, te zwaar voor één.
Maar één moet de eerste zijn.
Er is Maandagavond 'n strooibiljet ver
schenen van den Schiedamschen Bestuurders-
bond. Dat biljet is gedrukt door 'n eenvoudig
werkman, onder zijn eigen toezicht. En 't
is goed gedrukt, zonder fouten.
Dergelijk biljet is ook afgedrukt in de
Schiedamsche Courant onder toezicht van een
„geachte redactie." Daar is zelfs iemand bij
met mr. vóór zijn naam. Welnu, deze „ge
achte redactie," met ook tallooze graden in
haar edel hart, heeft onder haar hooggeacht
toezicht het biljet laten verschijnen in de
kolommen van haar hooggeacht blad.
Dit biljet was geschreven door 'n heusche-
lijk werkman, die wel het hoofd, maar niet
de centen had, om het woordje mr. vóór z'n
naam te verwerven. Deze werkman, met z'n
door arbeid vereelte vingers, spande zich in,
dwong z'n stijve hand tot het zoo ongewone
werk met de pen.
Hij deed dit met liefde, met toewijding,
met geestdrift voor de rechtvaardige zaak
van zijn kameraden.
Nu is er veel, waarvan „geachte redacties"
geen flauw begrip hebben en er is 'n men-
schelijke aandoening, die nimmer de gegra
dueerde harten van sommige „geachte redac
ties" heeft beroerd.
Wanneer 'n werkmanskind „van school
gaat," van de school moet gaan, op twaalf
jarigen leeftijd, dan is het, om wat mee te
verdienen, of om zoogenaamd een ambacht
te leeren De zekerheid van z'n kennis, z'n
sc/iooZkennis, is even groot als de zekerheid
dat men in de harten van sommige „geachte
redacties" 'n gevoel van welvoegelijkheid zal
aantreffen. Vooral handigheden als zonder
fouten schrijven b.v. gaan spoedig verloren.
In de harde leerschool van uitbuiting, lange
werktijden, karig loon, onvoldoende voeding
en krottige huisvesting is voor het bijhouden
van dergelijke zaken geen gelegenheid. Dat
weten sommige „zeer geachte redacties" zoo
niet. En 'n heerlijk verschijnsel is het, dat
arbeiders, moed, lust, kracht en volharding
bezitten, terwille van hun kameraden zich
de ontzettende inspanning te getroosten, die
voor sommige „zeer geachte redacties" on
begrijpelijk is.
Arbeiders! de „geachte redactie" van de
Schiedamsche Courant drukt het schrijven
van één uwer af met de fouten, die er in
moeten zijn. Denkt maar om uw heerlijke
leerschool. Dat schrijven is nu onbegrijpelijk.
De „geachte redactie" doet dit natuurlijk te
goeder trouw. Zij geeft den arbeiders geen
schop. Zij maakt het geloof van den arbeider
in haar eerlijke bedoelingen niet beschaamd.
Zij zegt niet: „Kijk, zoo benne nou die ar
beiders!" Maar zij hangt te lachen 'n hoogst
ernstige zaak, waaraan honger vast zit,
honger, honger! voor de beesten, die arbei
ders lieeten en fouten schrijven. De „zeer
geachte redactie" van de Schiedamsche Cou
rant is de achting van alle arbeiders waard.
„Kijk, zoo benne juüie nou, arbeiders!"
grijnst de „zeer geachte redactie" van de
Schiedamsche Courant, wijzend met haar zeer
geachten vinger op het ingezonden stuk van
den Schied. Bestuurdersbond. „Stom vee bent
jullie, niemand begrijpt dat stuk." En die
„geachte redactie" doet zoo op een oogeublik,
dat van het hoogste gewicht is voor de ge
dwongen stakers. Het was het oogenblik,
waarop zij bekendheid gaven aan hun zaak
het was het oogenblik, waarop zou inslaan
bij 't publiek, ineens: „Die kerels hebben
gelijk, dat is geen behandeling." De werking
van dat beslissende oogenblik bederft de
„geachte redactie" met een grijns, een lee-
lijken grijns, 'n dierlijken grijns.
Arbeidersdie stakers, die mannen, die
vrouwen, die acht-en-twintig kinderen lijden
honger. Zij lijden honger ook voor uw zaak,
de zaak van den arbeidBoven vertrapping
èn hongerlijden kozen zij hongerlijden alléén.
Steunt de gedwongen stakers en gij steunt
uw eigen zaak. Sterker maakt gij uw positie,
machtig zult gij u toonen, machtig om onrecht
