Politieke Schetsen
Werkloosheid in onze gemeente.
Een prullenboel.
We worden Demokrat|sch.
Een patroon aan den ha*»l.
me dan ook zeer, dat de heer Zoetmulder
van zijn meening geen nadere verklaring
gegeven heeft.
Ook, zegt de heer Zoetmulder, moet men
nooit grond verkoopen, die men kan beschou
wen als de „sleutels" voor de stadsuitbreiding.
Nu vraag ik me af, waar hier de grens ge
trokken moet worden. Ik ben niet bekend
met den juisten omgang van het grondbezit
der gemeente Schiedam, maa.r stel me toch
voor, dat van geen enkel stuk gezegd kan
worden of het al dan niet noodig zal zijn
voor uitbreiding van den bebouwden kom.
Voor eenige jaren bouwde men druk in het
Noorden der stad. Toen lagen ginds de sleu
tels. Nu bouwt men meer in 't Z. W. De
sleutels liggen nu daar. Wie zegt ons of niet,
bij vestiging van nieuwe industrie, b.v. bin
nenkort de Z. O. hoek aan de beurt zal zijn,
wellicht ook straks de gronden aan de over
zijde van de Maas!
Voelt de heer Zoetmulder zelf niet, dat
nu hij toegeeft, dat de „sleutels voor uit
breiding" in handen gehouden moeten worden,
liij feitelijk al verkoop van grond geheel
veroordeeld heeft? Juist in het onherroepelijke
van verkoop ligt het gevaar. Verkochten
grond is men kwijt, en men kan dien alleen
terug krijgen mits men voldoet aan de
eischen, die de nieuwe eigenaar wil stellen.
Ik geloof, dat het nu niet meer noodig is,
in den breede aan te toonen, dat alle ge
redeneer als „geen rekening houden met den
bloei der gemeente," „de toekomst opofferen
aan het heden," „een wissel trekken op de
eeuwigheid," dwaasheid is. Het is onjuist,
dat men door toepassing van het erfpacht
systeem eenig tijdelijk voordeel zou moeten
opofferen om in de toekomst grootere voor
deden te behalen. AVie zich dit verbeeldt,
ziet niet verder dan zijn neus lang is. AVie
zich goed rekenschap geeft van het voor en
tegen, moet tot de ervaring komen, dat men
op 't oogenblik niets zal verliezen en in den
toekomst kans behoudt op groote voordeelen.
Invoering van het erfpacht-systeem is dus
niet alleen een eisch van billijkheid maar ook
een eisch van practische, verstandige poli
tiek. M.
(Wordt vervolgd).
VERBETERING. In 't vorige artikel liet
de zetter mij een ongerijmdheid zeggen, die
ik even wil herstellen. In de 2e kolom
27sten regel van onder staat„in meerdering
gebracht," men leze „in mindering gebracht."
Italië. VII. Om Victor Emanuel, den
jongen koning van Sardinië schaarden zich
de liberalen van Italië, na de mislukte om
wentelingen van 1848. Misschien zou dat
anders zijn geweest, indien de koning zich
zelf met de regeering had bezig gehouden.
Het geluk wilde evenwel dat zijne majesteit
een uitmuntenden bekwamen leider der Sar-
dinische politiek vond in Benzo de Cavour
en zichzelf dus kon wijden aan de jacht en
zijn militaire liefhebberijen.
Eigenaardig is het overigens in ieder op
zicht, dat Sardinië het bronland werd der
Italiaansche vrijheid. Immers het bezit een
zeer aristocratische maatschappij, met scherp-
gescheiden klassen de edelen bijna uitslui
tend in het leger bezigheid zoekende, de
burgers onderworpen aan het gouvernement
en de boeren aan de geestelijkheid. En staat
kundig was de toestand nog zonderlinger
het rijk bestond uit 4 onsamenhangende
stukken, nl. het geheel middeleeuwsche eiland
Sardinië, de kust van Genua met een repu-
dikeinsch-democratische bevolking, Savoye
met een volkomen opperbestuur van adel en
geestelijkheid, en Piémont met een volledige
plattelandsbevolking en slechts één stad,
Turijn, de hofstad. Maar het koninkrijk
Sardinië had dit voor op alle andere Itali-
aansche Staten, dat het niet afhing van
eenige vreemde mogendheid en dat het een
behoorlijk leger had. Onder leiding van een
combinatie als Victor Emanuel en Cavour
was daarmee wel wat te beginnen, vooral
daar zij konden steunen op een grondwet,
die de macht verdeelde tussclxen den koning
en de nog volkomen van de regeering afhan
kelijke groote menigte.
Toen Cavour aan het hoofd der Sardinische
politiek optrad, was de geestelijkheid in vollen
strijd met het gouvernement, omdat dit een
aantal belangrijke voorrechten van de gees
telijkheid had opgeheven, zooals het voorrecht
van eigen kerkelijke rechtbanken te bezitten,
goederen in de doode hand te verwerven,
de kloosters als vrijplaatsen te mogen be
schouwen, enz.De regeering trad kras
op o. a werd de aartsbisschop van Turijn
tot een maand gevangenisschap veroordeeld
wegens opstokerij tegen den koning. Cavour
pakte onmiddellijk de clericale oppositie stevig
aan. De kerkelijke goederen werden aan
geslagen in de belasting, de bezittingen van
de overbodig-gevvorden kerkelijke orden wer
den tot staatseigendom verklaard, en van de
600 kliro-ters werden er 334 opgeheven.
Aldus werd aan de heerschappij der gees
telijken een doodelijke slag toegebracht en
verzekerde het gouvernement zich van de
onderworpenheid der boeren zooals het al
zeker was van die der bmgers.
De hervorming van het leger naar Prui
sisch model deed de resttoen was de ge-
heele bevolking georganiseerd onder de opper-
leiding van den koning en Cavour, en het
eenige gedeelte, dat in oppositie was, de
geestelijkheid, was onmachtig.
Met dit tot een krachtige eenheid ont
wikkelde rijk durfde Cavour toen een stap
verder te gaan en zich te mengen in de
zaken van het overige Italië. Hij stelde
zich in verbinding met de liberalen van het
geheele Schiereiland, maar deze bleken hem
te zwak om alleen met hun hul^ de andere
Italiaansche Staten en Oostenrijk aan te
vallen. Daarom trad hij in onderhandeling
met Napoleon III, met wien hij spoedig tot
overeenstemming kwam Napoleon zou Savoye
en Nizza krijgen en in ruil daarvoor de
Oostenrijkers uit N. Italië helpen verjagen.
AVoensdagavond kwamen de bestuursleden
der drie Kamers van Arbeid, den Branders-
bond, den Bakkersbond en verschillende
arbeiders-vereenigingen, waarbij ook de af-
deeling der S. D. A. P., naar aanleiding van
een schrijven van B. en AV., in de nieuwe
zaal van Musis Sacrum" bijeen, ten einde
een centraal comité te vormen, dat een onder
zoek zal instellen naar de werkloosheid in
deze gemeente.
Na opening door onzen partijgenoot A. God
schalk bracht een der afgevaardigden van de
S. D. A. P. de vraag aan de ordeZal de
vergadering pogingen aan wenden bij B. en
AV., om ook den Bestuurdersbond uit te noo-
digen zitting te nemen in het centraal comité
Na discussie werd dit voorstel met 25 tegen
20 stemmen verworpen.
Een tweede kwestie deed zich voor, toen
in bespreking kwam Op welke wijze zal het
comité zijn onderzoek inrichten Dezelfde
afgevaardigde der S. D. A. P. deed na eenige
discussie het voorstel, dat opnieuw een alge-
meene vergadering der besturen zou worden
belegd, wanneer het comité zijn verslag had
in orde gebracht. Die vergadering zou dan
kunnen beslissen, of het verslag al of niet
gewijzigd h p ?n \V zon worden ingediend.
Ook dit voors pel vöna geen genade bij dp
meerderheid de*" vergadering Het werd even
eens met 25 jen 20 stemmen yerwor^en.
Voor dei bestuurdersbond eept redeji, om
zoo krachti^nogelijk fr<+e/maken tegen
zich noemende arbeiders-organisaties. Er is
heel wat werk aan den winkel
Allen eensgezind opgetreden! Eerst dan
zullen wij resultaat van ons werken hebben.
Het comité heeft als dagelijksch bestuur
gekozen: G. AV. Snel, Voorzitter, onze af-
deelings-secretaris J. Koorengevel, lè Secre
taris en Th. H. J. Mouwens, 2e Secretaris.
AVat een prullenboel zijn die Schiedamsche
dagbladen tochDe ouwe Schiedamsche daalt
steeds meer af tot de gewone exploitatie van
een klein nieuwsblaadje, tracht met iedereen
(behalve met De Mokergoede vrienden te
blijven en is dus als persorgaan volkomen
waardeloos.
En de Nieuwe Schiedamsche? Och, die
doet zoo zijn best, om van tijd tot tijd eens
een hoofdartikel te geven over een beiaiigrijk
onderwerp. Maar dat gaat haar zoo akelig
slecht van de hand. Zou dat nu heusch niet
eens beter kunnen worden De ouwe wil nu
eenmaal niet meer dan nieuwsblaadje. ïijn.
Maar de nieuwe wil nog meedoen als stukje
goede en degelijke katholieke pers. Die dient
dan toch wat beters voort te brengen. Zij
bepaalt zich evenwel tot sehooljongensarti-
kelen liefst met een aantal onbegrijpelijke
domheden erin. zooals het laatste hoofdartikel
van verleden Zondag. Zouden er nu heusch
in Schiedam geen katholieken zijn, bekwaam
genoeg en met genoeg toewijding om ee'ns
goede artikelen in de nieuwe te schrijven,
artikelen waarin op behoorlijke wijze de een
of andere kwestie wordt behandeld en wtjar-
over dus een debat mogelijk is? of wil ïiien
zoo'n debat bij voorkeur vermijden? Voormit,
jongens, voor den dag met wat beters dj an
we tot nu toe te lezen kregen!
AVant, heusch, wat moeten wij nu toMïi
met zoon prullenboel beginnen? Het iszjelo
vervelend, alleen met prullen je te moetbii
bezig houden, en het is net of er in Schier
niet veel anders te vinden is.
Het is komiekig, erg komiekig, m., u het
is waarwe worden warempel democratisch
in Schiedam. AVe gaan van gemeentewege
de werkeloosheid bestrijden. Nu het jegere
vee van de f2800.- voor de markt n vil
gebruik maken, zal de gemeente wutaa^ers
dat ook mager is een beetje opknappen I nl.
de werkeloozen. A^at een vooruitstrevendheid
Rood slaat aan in Schiedam.
Maar nog komiekiger is, dat het hmgste
gezag in de gemeente dit heeft voorg i ld,
het antieke reactionaire gezag. Tom ze
zagen, het prestigehoofd en de prestige! mnen,
dat het komen zou, dat het komen moest,
toen stelden ze zelf die maatregel voor, en
redden daardoor het gezag.
Baas Bremerkamp gaat er van door. De
man heeft dus niet alleen geen succes gjehad
met zijn lamlendige optreden tegenover zija
werklieden. Hij moet er nu ook het bijltje
bij neerleggen, tenminste in Schiedam.
Ook hij heeft bewezen, dat er een groote
leemte in onze wetgeving is ten opzichte
van hei contract tusschen werkgev u ea
werknfeiuer. Een patroon kan de sim "$te
contractbreuk verrichten de wet laa lern
daartoe het volle recht. En daar e veel
teer werkkrachten zijn dan alle patr ons
bij elkaar kunnen gebruiken, en da'' t
»en hoop gewetenlooze patroons zijn, -
er massa's werklieden, die het slachtoffer
zijn van een slechte wetgeving, die alleen
goed is voor de patroons.
't Is jammer, dat men niet met alle pa
troons kan afrekenen zooals hier in Schiëdlam
is afgerekend met Baas Bremerkar1
i
