Schiedamsch Sociaaldemocratisch Weekblad
LrPrpo™t j
No 8.
Zaterdag 19 April 1902.
2e Jaargang.
Kindervoeding.
Steunt de uitgestotenen
te Enschedé!
Klassenstrijd in België.
sw£^e;
I
ABONNEMENTSPRIJS:
Losse nummers 1 cent.
BUREAU vau
ADMINISTRATIE en REDAKTIE
NOORDVEST 12.
ADVERTENTIËN:
3 cent per regel. Bij abonnement be
langrijke korting.
Stokken voor 't eerstvolgend nummer moeten uiterlijk Woensdag a. s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn.
Onze Raad heeft het voorstel van B. en W.,
f250.uit te trekken voor kindervoeding
en -kleeding, verworpen. In de Maart-zitting
van 1901 meenden B. en W. daaromtrent
nog geen voorstellen te moeten doen. We
kunnen dus vooruitgang constateeren.
Maar de christelijke meerderheid is op
de ketting gesprongen. Gelukkig, je zou
haast vergeten, dat-i er was. 't Gaat nu
alles zoo fijn in onze gemeente, maar dat
was immers door de christelijke heeren voor
speld hij de verkiezingen. En dan kinder
voedingWat 'n gekheid! Waar is dat
nou goed voor? Als dat regel werd, waar
bleef dan de liefdadigheid. En waar bleven
dan de menschen, die dezelve deugd beoe
fenen? De dominees ei de pastoors en de
weldadigheidscommissies, enfin, al die hand
havers van de bestaande wanorde Ze zou
den zjjnherders zonder staf', opzichters
zonder zweep, hoe zouden zij dan de schaap-
kens hoeden En hoe zouden zij de afge
dwaalde dwingen, om weer te keeren tot
de kudde Maar de heeren zeggen dat niet,
ze zeggenLieve menschen, wij hebben een
beginsel, een Uegin*ei zie je, en dat beginsel
isDe gemeenschap heeft het recht, een
zwerm van zijn leden te laten doodhongeren,
en een klein hoopje te laten zwelgen tot
overzat-wordens toe. Of het christelijk is
Daartegenover staat een ander beginsel
De gemeenschap heeft de plicht, de zaken
zóó te regelen, dat niemand verhongeren kan.
Maar dat is sociaal-democratisch, dus on
christelijk, dus uit den booze.
Een zekere X. heeft zich omhangen met
het kleed van een boetprediker en vertoont
zich in die laatste qualiteit in de Schied.
Courant.
Menschen, menschen, ik schrei tranen als
ik de achterbuurten doorwandel, maar van
gemeentewege mijn tranen laten drogen
Neen, duizendmaal neende particuliere
liefdadigheid kan ze niet drogen, want zie,
nóg steeds ween ikmaar laat ze maar
hongeren, och, laat ze maar hongeren, want
ik bezweer u staatssocialisme, afgrijselijk,
dat in de toekomst is veel verschrikkelijker
dan doodhongerende kinderen vlak bij u.
Nu f 250.voor schoolvoeding, maar in
Rotterdam werd al f 10.000 gevraagd. Wel
zeker, boetpreekerige K. als f 10.000 noodig
zjjn, moeten die er komen. Want, m'n lieve X.
X., die voor niemand onder doet in erbarming
met hongere schoolkinderen (Schied. Cour.),
denk eens even, of niet de eerste taak van
het nu levend geslacht is, te zorgen voor het
geslacht, dat volgen zal Welke reden van
bestaan zou anders b.v. het bestaan van
meneer X. hebben Nou schijnt meneer X.
nog niet zoo getrapt en geranseld te zijn
door de ellenden der tijden als een deel der
arbeiders. Slapte en werkeloosheid schijnen
in zijn ambacht niet te bestaan.
Maar, goeie X., als werkeloosheid zich
enorm uitbreidt in tijden van crisis, hebt ge
dan ooit gezien, dat de liefdadigheid óók
zulke onmetelijke afmetingen aanneemt
Neen, niet waar Denk maar eens aan je
achterbuurtwandelingen. Daarom zijn er een
massa arbeiders, die wèl getrapt en geranseld
worden door groote ellenden, en de gemeen
schap, die zulke afgrijselijke toestanden te
voorschijn roept heeft de plicht, de gevolgen
ervan onschadelijk te maken.
Die goeie X. heeft een hartgrondigen af
keer van Kainsleer: „Ben ik mijn broeders
hoeder?" Maar z'n familie schijnt machtig
klein te zijn.
X. profeteert ten slotte„De ontnuchte
ring zal eenmaal groot ca verschrikkelijk
zijnAan 't end van den weg naar 't
staatssocialisme, vat-je Christiania geeft
elk jaar van 15 Oct. tot 1 Mei 1200 kronen
(f 800.—) per dag uit aan kindervoeding.
Zürich gaf dezen winter 57000 francs voor
dat doel. Daar wonen allemaal van die
groote en verschrikkelijk ontnuchterde men
schen. 't Is een vreeselijke toestand daar.
Wat zou die X. daar kunnen huilen over
staatssocialisme, maar goddank niet over
hongerende kinderen. We zullen die X. nog
wel eens 'n stootje geven.
Nou zullen we den edelachtbaren heer
P. Jansen nog even bij z'n nek van z'n
raadsheerlijken zetel lichten, in figuurlijken
zin. D'r is geen gevaar bijde man is
doodmak, hij spartelt geen eens.
Arbeiders, dat is 'n man met 'n blanke
ziel. 't Is een man van een heel ander
maaksel dan jullie, as je 't soms niet weet.
Maar hij weet 't zelf drommels goed. Kijk,
redeneert die manik heb kinderendaar
hoop ik wat goeds van te maken, 'k Heb
gelukkig eten en drinken voor ze, ik kan
ze laten leeren wat ik wil, en ik heb het
voor hen over óók, kortom, ik gevoel vol
komen de verantwoordelijkheid tegenover de
kleine wezens, die eens groot zullen zjjn en
dan verantwoording kunnen vragen van 't
geen ik voor hen was en wat ik voor hen
deed.
Maar die arbeiders, die niet eens te vreten
hebben voor hun kinderen waarom zorgen
ze niet voor kaptaal in de wieg wat doen
die? Willen die óók iets van hun kinderen
probeeren te maken, zouden die ook waken
voor hun opvoeding, zouden die zich nog
vader gevoelen? En de arbeiders vrouwen
Zouden die zich moed,er voelen van hunkin
deren? Kun je begrijpen. Die arbeiders met
hun vrouwen zijn 'n soort dieren, die alleen
maar begrip hebben van iets, wat voordeel
voor hen is. As 't er nou kindervoeding is,
dan denken die arbeiders-dierenHa, we
kunnen 'n voordeeltje hebben van onze kin
deren, as we ze thuis houden, kunnen we er
wat van trekken. Zeker, de arbeiders-vrouwen
brengen met smart haar kinderen voort, om
er wal van te kunnen trekken.
Als er toch maar heeren in den Raad
zitten, hè, dan hebben de arbeidérs hun zin.
Die vertegenwoordigen de arbeiders zoo goed.
En dan liefst nog een lid van de christelijke
bezuinigingsmeerderheid.
Zoo'n bewering is schandelijk, 't Is een
slag in 't aangezicht van de geheele arbei
dersklasse. In 't aangezicht van de vrouwen,
die moeder zijn, in dat van de mannen, die
vader zijn, en wanneer die klasse zich met
groote woorden als: aanranding van gods
dienst enz., laat ophitsen tegen de sociaal
democraten, moet ze eens onderzoeken, of
ooit één sociaal-democraat zóó de menschen-
waarde van den arbeider trapt en bezoedelt,
als een zich noemende christen dat doet.
De Belgische Arbeiderspartij voert sinds
jaren een steeds algemeener wordenden
strijd tegen de overheersching der clericalen,
die (evenals thans ook in Nederland) zijn
opgetreden als buitengewone beschermers
van het kapitalistische stelsel. Bijbel en
wierookvat worden ook daar misbruikt om
het heerschende maatschappelijk stelsel te
helpen handhaven. Maar in België laten
de arbeiders zich niet meer bedotten. Zij zijn
ongeveer allen tot het inzicht gekomen dat
hun belangen in lijnrechten strijd en niet te
vereenigen zijn met het door de geestelijkheid
gepatroniseerde kapitalisme. Zij hebben zich
aaneengesloten tot reuzensterke groepen.
En nu hebben zjj opnieuw den strijd aange
bonden met het kapitalistisch stelsel, zooals
het vertegenwoordigd wordt door de clericalen.
Of zij den strijd nu winnen zullen Late*
wij hun een goeden afloop toewenschenhun
moed en hun energie verdienen de overwin
ning. En als wij kunnen, laten wij hen dan
helpen. Ook zij zijn strijders voor ons heilig
ideaal.
Hier volgt het manifest, dat uitgevaardigd
is door het secretariaat van de Belgische
Arbeiderspartij en door het Uitvoerend Inter
nationaal Socialistisch Bureau
„Verleden jaar, omstreeks denzelfden tijd,
DE MOKER
