Schiedamsch Sociaaldemocratisch Weekblad
No, 9.
Zaterdag 26 April 1902.
2e Jaargang.
Dat hebbèn de Socialisten gedaan!
ABONNEMENTSPRIJS:
18 cent per kwartaal
n 1 üi? vooruitbetalmq.
tranco per post 20 cent j J y
Losse nummers 1 cent.
NOORDVEST 12.
ADVERTENTIEN:
3 cent per regel. Bij abonnement be
langrijke korting.
Stokken voor 't eerstïolgend nummer moeten uiterlijk Woensfa? a. s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn.
Bericht.
Ons Meinummer, dat a, s. Woensdag uit
komt, wordt ruim verspreid. Voor adver
teerders een uitstekende gelegenheid, daarin
hun advertenties te plaatsen.
Tot a. s. Maandag worden deze adver
tenties aan ons bureau ingewacht.
De Administratie.
Dat we nu niet precies het uitverkoren
volk zijn och, we weten 't reeds langer
dan vandaag of gisteren.
We voelen het, waarheen we onze schreden
ook richten we hoorei* het, waar we ook
zijnalle mond verkondt het alle blik
geeft 't maar vaak al te duidelijk te ver
staan we worden genadiglijk geduld. Meer
niet.
Maar we hebben het er dan ook naar
gemaakt, dat, is buiten kijf. Vooral vroeger,
in onze prille jeugd, waren we nog al erg
lastig en ondeugend speelden we gruwe
lijk op onze poot, en evenals in iedere buurt
in elke kwajongensstreek welke er wordt
uitgehaald, meestal de hand van denzelfden
bengel kan worden herkend, zoo kon er
vroeger en kan er ook nu nog wel in
alle trucs tegen de bestaande orde en wettige
overheden uitgespeeld, het gemeene karakter,
de patserigheid van het Socialisme worden
uitgehaald.
Toch ging dat vroeger nog wel 'n beetje
gemakkelijker dan nu. Kijk, de wereld zinkt
en verslechtert al meer en meer en waar
vroeger, bij het in 't licht vallen van minder
daarvoor geschikte toestanden, slechts de
toon was aan te geven om de goê gemeenten
in koor te doen uitbarsten: „dat hebben de
socialisten gedaan," zijn er nu warempel al
wezens, die zeggen, dat maar niet op hooger
gezag te willen aannemen, en bewijzen
vragen
Hoe is 't mogelijkAls dat gezegd wordt,
moet 't dan nog bewezen worden ook Dat
is toch wel wat veel gevergd
Kijk 'ns: daar is de geachte bourgeoisie.
Ze heeft landerijen, rivieren, huizen, paarden,
rijtuigen, groenten, vruchten, visschen, pas
teitjes enz. enz., alles wat haar hartje be
geert die is fatsoenlijk, erg fatsoenlijk,
doet niets, heelemaal niets wat niet in den
haak, waar, zoo men zegt, een luchtje aan
is want ze heeft tijd, middelen en ge
legenheid gehad in zich het ideaal der
Natuur van 's menschen schepping ten volle
pracht te ontwikkelen. En zou ze dan niet
ordelijk zijn?
Daar is de zgn. koopmansstand, met minder
landerijtjes, riviertjes, huisjes, enz. enz., kun
nende nog vele harer behoeften bevredigen,
begiftigd nog met vele gunsten der machtige
bourgeoisie, handelende in alles wat de lan
derijen van deze opbrachten schacherend
ter beurze. En zou een verkruidenierde-geest
niet ordelijk zijn
Daar is de derde stand gehoed, gestokt,
besabeld die groote ambtenaarswereld, in
't leven geroepen en gehandhaafd ook al weer
door eerstgenoemde groep, die met lonkjes
en lachjes, strikjes en blikjes haar aan zich
weet te binden, haar grootmoedig de over
geschoten brokken en kliekjes toewerpende, en
wier belangen zij alleen heeft te behartigen
en te bewaken tezaam vormende het orde
stelsel dat kan niet anders dan ordelijk
zijn
En daar de vierde stand die groote schare,
die de landerijen der bourgeoisie mag be
zaaien en bemaaien, haar huizen bouwen,
paarden fokken, rijtuigen maken, groenten
telen, voor haar visse -n mag,.pasteitjes
bakken enz. enz., vuur liatn en haar alleen,
die zelf in krotten of onder den blooten
hemel woont, geen ontspanning geniet, groen
ten, visschen noch pasteitjes heeft te bekau-
wen die voor de rol, welke ze in het
groote maatschappelijke leven vervult, zich
toch eigenlijk nog een benijdenswaardige po
sitie ziet toegewezen heeft die eigenlijk
nog niet de meeste reden ordelijk te zijn?...
Hoe duivelachtig is toch dat Socialisme
met zijn ontevredenheids-theorieHet gaat
zoo goed, zoo lief, zoo ordelijk en nóg is 't
niet goed zou 't anders moeten wezen
Hoe dankbaar zijn we toch dat 't altijd zoo
is geweest en dus wel zal blijven
En gaat het 'ns 'n keer verkeerdvoelen
we 'ns 'n keer dat alles niet zoo is, zooals
het dan wel behoorde te zijndreigt een
koude werkelijkheid een enkele maal de
superioriteit der heilige orde te ondermijnen
't is niet haar schuld zij is rein, heilig, ver
heven en het ontstaan der abnormaliteit,
het oproepen van vloekende misstanden
d&t hebben de Socialisten gedaan
We zullen niet al dien modder, ons toe
geworpen, gaan bekijken. We volstaan gaarne
met de wetenschap, als de bok, met aller
zonden belaan, de woestijn te worden inge
dreven. Waar we, zooals heel eigenaardig
al meer hier is uitgedrukt, groeien als de
baard tegen 't mes in, ons met den dag
krachtiger, en machtiger gevoelen, steeds tot
grooter dingen bekwaam, straks de wereld
veroverend, daar gunnen we onzen tegen
standers gaarne het genot ons hun vuil aan
te smeeren, dragen we gemoedelijk de be
schuldiging der gruwelijkste daden. Want
kraakt er 'n hofrijtuig stoot zich 'n Mi
nister, sterft 'r 'n lid van Tweede Kamer
of Gemeenteraad (al concurreert-i met wijlen
Methusalem) wie anders zou daarvan de
oorzaak zijn dan wij?
We weten 't immers
Maar, arbeiders als ge niet hoorende doof
en ziende blind zijtals ge ©narijen ziet wat
öf we eigenlijk doenals ge ziet hoe schier
alleen die vermaledijde Socialisten altijd en
altijd door op de bres staan, om de belangen van
het vertrapte en uitgebuite volk te verdedigen
tegen de roofzucht en bloeddorst van het
kapitalisme ziet hoe alleen door dat ge
hate volkje uw tyrannen worden in den hoek
gedreven en gedwongen stap voor stap te
naderen, concessies te doen hun een dam
wordt opgeworpen om hun uitbuitingssysteem
in z'n loop te stuiten het schandelijke
gebouw onzer samenleving ziet waggelen op
z'n vermolmde grondvesten en straks ineen-
sR.:en, om door een nieuw, schoon gebouw,
gebaseerd op menschelijkheid en recht te
worden vervangen, waarin alle menschmensch
zal zijn arbeidersvoelt, ziet, erkent
het dan
dat hebben de Socialisten gedaan
Toekomstmuziek
De Nieuwe Schiedamsche Courant is er
ingeloopen. Dat is op zich zelf nu wel niets
bizonders, maar ze doet dat op zoo'n vol
komen ernstige manier, dat je er haast niet
om durft lachen, evenmin als om een kind,
dat de sterren wil gaan opsteken als het de
straatlantaarns ziet opdraaien.
In haar nummer van verleden Zondag heeft
zij nl. weer een hoofdartikel over het Socia
lisme, getiteld„In den socialistischen toe
komststaat". Dat artikel is ontleend aan ie
Temps, die onlangs een artikeltje van den
radicaal Brisson bevatte over den franschen
socialist Allemane. Als men dit leest, dan
begint men feitelijk al te proesteneen cle-
ricaal, die bij een franschen radicaal van het
genre Brisson zijn licht gaat opsteken over
het socialismeMaar het wordt nog mooier:
Brisson vertelt daarin van een gesprek
met Allemane. Dat gesprek wordt met een
echt-Hollandsche dorheid vertaald en met
nog echtere hollandsehe zwaar-op-de-hands-
heid als een doctrinair betoog opgevat. De
N. Sch. Ct. vindt dat gesprek „belangrijk"
zij geeft o. a. dit stukje vertaald gesprek
„Hoe zult gij in den toekomststaat de
woningen verdeelen Op het Champs Elysées
heeft men schoone paleizen en ellendige
krotten in de achterbuurten. Wie zullen de
paleizen krijgen?"
„De grijsaards" was zijn (Allemane's)
antwpord.
„En wie de krotten
„De kinderen".
„Maar als nu eens ouden van dagen en
kinderen tezamen willen wonen
„Dan zal men de verblijven verlaten, zeide
DE MOKER
BVBEAV v*u
ADMINISTKATIE «u REDAKTIE
