Schiedamsch Sociaaldemocratisch Weekblad No. 41. Zaterdag 6 December 1902. 2e Jaargang. Ergerlijk. ABONNEMENTSPRIJS: 13 cent per kwartaal f Uj voorultbeialmg. franco per post 20 cent Losse nummers 1 cent. WOORDVEST 12. ADVERTENTIËN: 3 cent per regel - Bij abonnement be langrijke kortiag. S'.nkfcen Yoor 't eerstvolgend nummer moeten uiterlijk Woensdag a. s. 's middags 12 uur in het bezit der Redectie zijn. Troelstra gekozen. Het strijdbare proletariaat heeft een goed stnk werk verricht door de verkiezing van Troelstra. Hulde aan onze makkers te Am sterdam III en al hun helpers! Een goed stuk werk is deze verkiezing, omdat het Troelstra is die in de Kamer is gebracht, en omdat ze een roemrijk bewijs is van de steeds stijgende kracht van het georganiseerde proletariaat. Troelstra in de Kamer, dat beteekent ver tienvoudiging van de kracht der dëmokrati- sche oppositie, dat beteekent stelselmatige ontmaskering van de achter christelijke leu zen zich verbergende brandkastmeerderheid, dat beteekent de ontbinding der bourgeois partijen in een demokratisch en een anti- demokratisch element. Beschikkende over een schatrijk dossier, een onvermoeide werkkracht en buitengewone gaven, is hij de aangewe zen man, om de schijnheilige geldzakdienerij der regeerende klassen in al haar naaktheid ten toon te stellen. Zooals hij eens de libera len dwong, te kiezen tusschen de reactie en de demokratie, zal hij nu de clericalen daar toe dwingen. Troelstra gekozen, gekozen tegen alle samenwerkende bourgeoispartijen in uitge zonderd een handvol v ijzinnig-demokraten, dat beteekent de groei van het bewust- wordende proletariaat, dat beteekent de zelf bewuste kracht van een onafhankelijke ar beiderspartij, dat is ook een kaakslag, door het proletariaat gegeven aan den ver rader der demokratie, die zijn oude plunje in de mast hing, dat is ook een donderend antwoord van het verraden proletariaat op de leuterpraatjes van den ten troon gestegen man der kle'ne layden. Als een echo in de bergen weerklinkt dat antwoord door heel Nederland heen, een waarschuwing aan het adres der weifelaars, een bedreiging aan het adres der huichelaars en reactionairen, een overwinningsgeschal na een heet voorpostengevecht voor de over winnende sociaaldemokratie. Aan ons de toekomst, makkersOp, allen, op! wjj kunnen overwinnen, als we maar allen tezamen oprukken! Vader, hoor van den Nieuwen Tjjd 't Huis op de Heide is er aan gewijd. Nog beeft mijn hart van wat 'k hoorde [en zag Vader, ook ons wacht een Betere Dag1) Winterkoude. De winter openbaart nog meer dan de andere jaargetijden al de ellenden van de anarchie van het kapitalisme. En te moeten weten, dat al die ellenden onnoodig zijn, vermeden konden worden, opgeheven konden worden, indien men slechts de kapitalistische anarchie wilde vervangen door de arbeids regeling van de socialistische maatschappij! Wanneer men in dezen tijd zelfs de hard nekkigste verdedigers van ons heerschende maatschappelijk stelsel week ziet worden door hnn menschelpk gevoel, zoodra men hen plaatst voor de naakte feiten van een hemeltergend gebrek, wanneer men ook zulke stelselaars, al is het slechts even, ziel aangegrepen worden door de huivering van een medeschuldig zijn aan al die huisgezin-en- maatschappij-verterende ellende, en men ziet dan tegenover dat oplevende menschelijk gevoel en dat huiveren bij het begrijpen dat ze medeschuldig zijn, hnn egoïstisch voort leven in de voordeelen en voorrechten van een maatschappelijk stelsel, waarvan zij de gruwelijke nadeelen en ellendigheden nooit aan hun lichaam hebben gevoeld, dan komt er een grauwe afschuw over ons, een haat-a'schuw van de geweldige leugenachtig heid in het leven van zulke menschen, de typische vertegenwoordigers van de heele kapitalistische maatschappij. - Het kapitalisme schiep de werkeloosheid zonder het te willen. Toen de werkeloosheid eenmaal ontstaan was, werd ze door het kapitalisme gebruikt, om beheerschers te kunnen worden van de arbeidsmarkt en van de loonen op de arbeidsmarkt. Langzamer hand is deze loontirannie een der zuiverste kenmerken en een der voorname levensvoor waarden van het kapitalisme geworden. Zonder werkeloosheid geen goedkoope arbeids kracht. Zonder goedkoope arbeidskracht geen grove winsten meer. En zonder grove win sten zou het kapitalisme geen kapita lisme meer zijn. Werkeloosheid verschijnt in 2 vormen: als doorloopende werkeloosheid en als tijdelijke werkeloosheid. De eerste komt natuurlijk het geheele jaar door voor, de tweede voorname lijk in den winter. Hun vereenigd verschijnen in de wintermaanden verscherpt de zwarte schaduwen van het kapitalistisch stelsel, maar is ook een voordeel voor de regeerende klassen. Een voordeel, omdat de tijdelijk- werkeloozen, in de barre wintermaanden ge steund door allerlei liefdadigheid, in de maanden-met-werk even afhankelijk van hun patroons als in de maanden-zonder-werk, een klasse van hongerlijdende berusters vormen, die o zulke goede stutten zijn onder het kapitalistische werkeloosheidsgebouw, 's Zo mers dankbaar, dat zij nog werk hebben, 's winters dankbaar, dat er nog liefdadigheid voor hen bestaat, prijzen zij uit vrees voor erger het stelsel dat hen tot zulke zedelooze slavernij verlaagt, hen dwingt in dankbare berusting halfhonger te lijden, halfkonde, halfgebrek. En de doorloopend-werkeloozen, gedwon gen tot bedelen of nog erger, als paria's leven zij in achterbuurten en stegen, over dag de deftige straten doorwandelende als daadzakelijke aanklachten tegen de gansche bourgeoisie. Zij zijn het, die doodvriezen in dezen harden ran wen winter; doodvriezen in Utrecht, in Enkhuizen, in Amsterdam, in Parijs, over heel de „beschaafde" wereld heen doodvriezen hier en daar in zoo groote massa's, dat de politie de opdracht moet krijgen, een bizondere spenrjacht te houden op in afgelegen hoekjes doodgevroren proletariërs. Doodgevroren, jameer uit hun lijden. Verlost uit jaren van de vreeselijkste ellende door den barmhartigen wintervorst. Het moet een zalig oogenblik geweest zijn in hun ver- schoppeiingenieven, toen de groote barmhar tige koude hen ging verdooven, hun het be wustzijn begon te ontnemen, hun de gewaar wording gaf van rust, van kalmte, van geluk. Maatschappij, kapitalisten, hoort ge niet de aanklacht van dien dood door de koude Maar zoo gelukkig zijn niet alle proleta riërs. Er zijn er duizenden, die door koude niet tot geluk, maar tot nog grooter ontbe ringen en nog grooter lijden komen. Koud in huis, koud op straat, koud in bed of op de stroozak, en met honger 's morgens, 's middags, 's avonds en 's nachts. En na den kouden winter schuld, een kleine som, maar reusachtig tegenover zoo kleine inkomsten, en in elk geval een vermeerde raar van zorg en ellende. Dan zoeken naar werk, beleefd vragen om een beetje arbeid. Maar dan ook dankbaar het volle leven ge geven, alle arbeidskracht, den grootsten ar beidsdag en zoo niet, dan geen werk, want er zijn werkkrachten genoegDe zweep van het kapitalisme na de zweep van den winter Jezus zeide tot den rijken jongeling„Ga heen, verkoop al wat ge hebt en geet dat den armen, en volg mij." De christelijke kapitalisten exploiteeren de armen om zich vermogen te verzamelen en volgen den Mammon. Onze oudtante, de Schiedamsche, had Dins dagavond het volgende nieuwtje in haar kolommen „De stadswerker Simon Poot, die van middag bezig was met boomen snoeien aan de Broersvest, zakte door koude bevangen in elkaar. Door zijn collega Krabbendam DE MOKER BtJKEAV T»n AOMIN1STKATIE en BEDAKT1E: 1) Uit D. Troelstra's Meigave, Dinsdagavond ge zongen door het afdeelingskoor.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1902 | | pagina 1