Schiedamsch Sociaaldemocratisch Weekblad n onze vroede Vaderen Beriehi aan de Posfaboiitees. Mo. 44. Zaterdag 27 December 1902. 2e Jaargang. ABONNEMENTSPRIJS: 13 cent per kwartaal Uj vooruitbetalin franco per post 20 cent J Losse nummers 1 cent. KU1UBAU van ADMI1M8TBATIE e« REOiKTIE: WCORDVEST 12. 3 cent per regel langrijke korting. ADVERTENT IE N: Bij abonnement be- Stukken voor 't eerstvolgend nummer moeten uiterlijk Woensdag a.s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn. Den abonnees buiten Schiedam wordt ver zocht, het abonnementsgeld voor het loopende kwartaal, 25 cent, zoo spoedig mogelijk per postwissel toe te zenden. DE ADMINISTRATIE. 23 December 1902. Een zitting in de Kerstweek. En een „christelijke" meerderheid. Maar de echte christelijkekerststemming ontbrak. Men hoorde geld rammelen. Zwarte demons vleermuisden door de raadzaal, vertegenwoordigers van het inhaligste kapitalisme. Een programma met 23 nummers, de belangrijkste natuurlijk achteraan. Die worden in zoo'n geval met den franschen slag afge handeld. De zeer groote uitgebreidheid van het programma en de zeer kleine uitge strektheid onzer ruimte noodzaken ons wel, dezen keer onze stof over 2 nummers te ver- deelen. Wij zullen ons thans bepalen tot de onderwerpen met toelichting, en komen dan de volgende week op de beraadslagingen en stemmingen nader terug. 1) -* Vóór alles moeten wij er onze groote ver bazing over uitspreken, dat de adviezen van B. en W. over de verschillende onderwerpen zoo laat verschijnen. Zóó laat, dat de buiten den raad staande personen, wie die adviezen aangaan, niet meer de gelegenheid hebben, een tegenadvies daartegenover te stellen. Indien B. en W. werkelijk een zuivere behan deling der opgekomen kwesties willen, dan ligt het voor de hand, dat zij zich niet aan ééne zijde maar aan verschillende zijden om inlichting wenden. Dat nu gebeurt al nooit. Men houdt er zoogenaamde autoriteiten op na, die er meestal al even weinig van weten als B. en W. zelf, en men vergenoegt er zich mee, bij hen om inlichtingen te gaan. Op grond van die inlichtingen stellen B. en W. hun advies op. En in plaats van nu dat advies zóó tijdig publiek te maken, dat de belanghebbenden het kunnen aanvallen en verbeteren en bestrijden, komt de publiek- making op het allerlaatste oogenblik De raadsleden, die zelden een behoorlijke studie der te behandelen onderwerpen maken, door gaans ook niet kunnen maken, moeten dan op zulk een advies besluiten Dat is nu bijv. het geval met het advies van B. en W. op het adres van de Markt- comnrissie en op dat van de Scliiedamsche afdeeling der S. D. A. P. Ook een ander verschijnsel wekt telkens weer onze groote verbazing op. Er gaat bijna geen raadszitting voorbij, of er wordt iets veranderd of gewijzigd in de een of andere verordening. Nu heeft de burgervader dat eenige zittingen terug wel als iets heel natuur lijks openlijk gezegd „de raad kan immers in iedere vergadering hl iedere verordening wijzigen wat bij wil". Maar welk een stelsel loosheid ligt daarin en welk een bewijs van allerslechtste voorbereiding. Nu is dit laatste v el iets gewoons in Schiedam. Het is nog i. iet lang geleden, dat de heer de Groot met 2 andere raadsleden een voorstel deed over een reeds veelvuldig behandeld onderwerp en per slot van rekening tegen zijn eigen voorstel stemde. Dit is de ernst bespottelijk gemaakt. Maar zulk een wijze van handelen moet zoo kras mogelijk worden afgekeurd. Of moet ook die uit onbekwaamheid en onvermogen worden verklaard Doch ter zake. Beginnen wij met liet be langrijkste. De Schiedainscke afdeeling der S. D. A. P. heelt gevraagd om beschikbaarstelling van cokes voor minvermogenden voor lageren prijs. Waar gaan nu B. en W. om advies? Bij de commissie vau bijstand in het beheer dei- gasfabriek en drinkwaterleiding Een menscli met gezond verstand zou gedacht hebben, dat B. en W. de pas-ont bonden commissie voor werkeloosheid zou uitgenoodigd hebben, hun zoo spoedig mogelijk een opgave te verstrekken van het aantal families waar kou wordt geleden door vol strekt onvermogen om brandstof of voldoende brandstof te koopen. En tevens zou men hebben kunnen verwachten, dat B. en W ook de vakvereenigingen en het armbestuur om advies zouden hebben gevraagd. Want dan hadden B. en W. ten minste eenigszins een overzicht gehad over het tekort in brandstof bij de armste proletariërs, en dan hadden B. en W., hun plicht ken nende, kunnen nagaan, of de gemeente niet in de gelegenheid is, aan dat tekort tegemoet te komen of een einde te maken, door cokes zeer goedkoop beschikbaar te stellen voor onvermogenden. Hebben B. en W. niet begrepen, dat dit de aangewezen weg was Of hebben zij het niet aangedurfd, gegevens te verzamelen over de vreeseljjke ellende, die hier geleden wordt In elk geval, zij hebben dezen eenigen goeden weg niet bewandeld. Reeds daardoor raakten zij uit het spoor. De bovengenoemde commissie van bijstand liet ze heelemaal omslaan. Want die maakte er een „zaakje" van. Die redeneerde aidus: „Cokes is een vrij handelsproduct en moet dus tot den hoogst mogelijken prijs van de hand worden gezet." Och kom! De commissie staat hier niet bij maar leelijk naast de kwestie. De gemeentegasfabriek verschaft gas aan de gemeentenaren (volgens het zuivere beginsel dat de gemeente de bedrijven moet exploi- teeren, die in 't belang der geheele gemeente zijn); de gemeente houdt dus de vcdle vrije beschikking over alle productie der gasfabriek, ook over de cokesen indien het nu blijkt, dat de gemeente die cokes noodig heeft, om de ellende van de armsten onder haar te verlichten, dan neemt zij die daarvoor, dan is zij verplicht die daartoe te gebruiken. Zóó had de commissie moeten redeneeren. En zij had daar dan bij kunnen voegen, dat de exploitatie der gasfabriek cokesuitdeeling of verlaging der cokesprijs volkomen toelaat het batig saldo zou daardoor eenvoudig een beetje verminderen, meer niet. En daar het doel der gemeente-exploitatie niet is, winst te maken, kan men dus zonder wroeging de bestaande winst iets verminderen. Maar de commissie durfde onze afdeeling toch ook niet heelemaal nul op het rekwest te geven. En B. en W. durfden dat ook niet. Daarom zijn draai genomen. Men kan zich niet voorstellen, hoeveel al die autoriteiten voor die armen gevoelen. En nu de socialisten hun de gelegenheid verschaffen door dat adres, om die liefde voor het proletariaat te toonen (tevoren hadden zij daar niet veel last van nu stellen zij voor, goedkooper coker ver krijgbaar te stellen voor,de minver mogenden misvoorde armbesturen. Die kunnen het dan aan de minvermogenden geven zonder willekeur en bevoorrechting (waar B. en W. zoo bang voor zijn, als de minvermogenden de cokes direkt aan de gasfabriek konden halen O ja, men wil de minvermogenden wèl helpen, maar door middel van de liefdadigheid. In al zijn hondschheid en gemeenheid komt hier de uitbuitersgeest van het kapitalisme weer voor den dag. Het leven van den pro letariër vastgesnoerd aan de arbeidsexploi- tatie van het kapitaal en aan de zelfverheffing van de gehandschoende liefdadigheid. Wij weten niet, wat meer tegen de borst stuit, de onbekwaamheid die uit dergelijke met veel gewicht gegeven adviezen spreekt, of de onbeschaamdheid van het zich als medelijdend aanstellend kapitalisme. De verordening voor de gemeentereiniging zal op advies van B. en W. ook worden gewijzigd. Het tijdelijk personeel is vast per soneel geworden. De tijdelijke dienstjaren zullen voor pensioen meetellen. Dat klinkt prachtig. Maar de mooi-schij- nende bedoeling wordt door een zeer groote leelijkheid ontsierd. Hebben B. en W en de gemeentereiniginscommissie daaraan weer niet gedacht, of is dit met opzet vergeten DE MOKER

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1902 | | pagina 1