Van week tot week.
Dr ankbestrij ding.
Uit Ylaardingen.
Steunpenning.
Correspondentie.
Arbeiders, stuurt uw vertegenwoordigers naar den
Raad, om ook dat zaakje in orde te brengen. Intus-
scben zullen wij, om alles loopende te houden, van tijd
tot tijd die Maatschappij in ons blad in „behandeling
nemen.
De onderkruiper is ook zijn loon waard.
Een der voornaamste ziekenfondsen in Rotterdam,
heeft onlangs de doktoren in 't geheim aangeschreven,
toch vooral zulke dure medicijnen niet meer te ver
strekken aan de leden. Ook had men de behandeling
door specialiteiten beperkt. Gelukkig zijn de booze
plannen van 't bestuur aan 't licht gekomen, en is de
verontwaardiging onder de leden groot. Want dit zieken
fonds had bij onze buren een zeer goeden naam. ja met
trots wezen zij er op, dat 't daar nu eens niet „van den
arme" ging. En toch tracht men ze nog te foppen.
Maar 'waar zoo iets plaats heeft in een der best
georganiseerde ziekenfondsen, hoe zal 't dan wel in de
gewone „bos" gaan? Weten de bosklanten wel, hoe
de inwendige dienst in de vereeniging geregeld is. Of
vergenoegen zij zich er mee, hun bosbrief te betalen
en verder in groote dankbaarheid te genieten, wat de
wetenschap, in dienstbetrekking bij het eerzaam bus-
bestuur, hun gelieft voor te zetten.
ScFedam heeft werkelijk eenige vermaardheid dooi
de inrichting van zijn ziekenbussen. Zij waren, altijd
in de lijst van hun tijd beschouwd, tamelijk democra
tisch ingericht. Maar de tijden zijn veranderd, de
arbeiders willen en kunnen zelf voor hun belangen
zorgen. En wij achten het dan ook hoog tijd, dat
er een Vereeniging kome, coöperatief en naar de
eischen des tijds. De naam „bosklant," die de gedachte
aan de door ons verfoeide liefdadigheid in 't leven roept,
moet er uit. De verzorging der zieken zal er niet min
der door worden.
Half Februari komt de Tweede Kamer weer bijeen
en spoedig komt 't wetsontwerp tot verhooging van den
drankaccijns in behandeling. Werd tot nog toe f 63 op
elk vaatje van 100 kan verdiend, nu hapt 't Christelijk
kabinet er maar eens goed in, door den accijns van
f63 op f70 te brengen. In de couranten wordt er druk
over geschreven en ook verschillende vereenigingen laten
zich niet onbetuigd. En 't is teekenend, dat allen, die vóór
afschaffing of tegen misbruik zijn zich beslist tegen
't nieuwe wetsontwerp verklaren, en met aanhalingen
nit „Ons Program" brengt men Kuyper leelijk in 't nauw.
„De Nederlander" echter, het Christelijk orgaan van
Jonkheer de Savornin Lohman, den baas van de remmers
in de Kamer, kan zich er wel mede vereenigen, 't Is
geen wonderAls de brandkast maar gesloten kan
blijven, wat maalt men dan om Ons Program of zoo iets.
Met een kleine variatie op Schaper's uitdrukking zeggen
zijWij hebben maling aan Programs, Ordonnantiën
enzals de centen maar in de la kunnen blijven.
Er is behalve Engeland, geen land ter wereld, waai
de borrel zoo ferm uitgedronken kan worden als hier.
Want men betaalt er toch voor, niet waar, dubbel en
dwars. Er wordt frisch op gedronken, en dit zal niet
verminderen, als de Christelijke Regeering nog meer
belang in de klare moet gaan stellen.
Maar de brandkast blijft dicht, niet waar.
Ja, die zal in de Kamer, als van ouds weer beschermd
worden door Bijbel en Wierookvat. Maar wederom
zullen onze mannen er op mokeren, zjj zullen laten
hooren hoe vol zij is. En al weerstaat zij nog onze
slagen, de tijd komt, dat zij verpletterd wordt en haar
rijken inhoud tot zegen van allen strekt.
Werken wij daartoe mede
Steeds voorwaarts! De Schiedamsche Be-
stuurdersbond, een van de oudste kinderen van de S. D.
A. P., gaat langzaam maar zeker voorwaarts. Nu weer
heeft de vereeniging van Branders- en Distellateurs-
knechts zich bij 'm aangesloten, wat een niet onbelang
rijke versterking beteekent, zoowel finantieel als moreel.
Wie zijn nu aan de beurt? Schiedamsche arbeiders
denkt er aan. In vereeniging ligt uw eenigste kracht
Onderwijszorg. De school in de Gorzen onder
gaat aan den gevel een verbouwing, 't Is mogelijk dat
die verbouwing noodig is. Maar waarom dat vreeselijke
geklop en gehamer niet in een vacantietijd kan gebeu
ren, is ons niet recht duidelijk. Het kan niet anders of
't onderwijs aan die school moet er onder lijden. We
hoorden dan ook al van enkele klassen, die maar naar
huis gestuurd werden, van leeren kon toch niks komen.
Hebben de autoriteiten nu nog niet genoeg leergeld be
taald met die gasketel-geschiedenis Moet de demorali
satie van toen nu nog eens dunnetjes worden overgedaan?
De noodkreet der bourgeoisie 'k Kreeg
een circulaire thuis, netjes gevouwen in een onbeschreven
couvert, die 'k nog best gebruiken kan, en waarin ik
zoowaar genoemd werd: „Waarde Stadgenooten er
onder stonden mannen met klinkende namen, 'k Was
erg blij, zoo familair behandeld te worden door zulke
hooge oom s. Waarde StadgenootDa's zoo vertrou
welijk, zoo vriendschappelijk hè! Ik voelde me werkelijk
gevleid en begon me heusch al heel wat te verbeelden.
Toen mijn eerste blijdschap wat bekoeld was en ik ge
noeg gekeken had naar dat amicale opschrift, ben ik
't ding gaan lezen, 't Was een noodkreet! Een nood
kreet van het bestuur van de Officieren-Vereeniging.
Komt er geen hulp in den vorm van leden of dona
teurs, dan-moeten-zij-de-Vereeniging-ontbinden. Tot hun
grooten spijt. Natuurlijk, 't zou mij ook spijtenEn 'k
wou, da'k de heeren helpen kon. Maar 'k kan heusch
geen tientje per jaar missen, anders, 'k had 't graag
over voor menschen, die zoo vriendelijk zijn, me „Waarde
Stadgenoot" te noemen. Intusschen, veel succes, mijn
waarden-!
Van een arme kiesvereeniging. Recht,
Plicht en Orde, de beroemde Katholieke Kiesvereeniging,
heeft een schuld van f 235,09Vs.
1902 ivas een jaar van kalme rust na de periode
van harden strijdAldus de heer Ed. Beukers, secre
taris van R. P. en O. En dan toch een tekort over
1902 van f 122,3373Ra, ra, hoe kan datZe zullen
nou de kas eens gaan spekken, en willen dat vooral
doen door nieuwe leden te werven. Ze zullen daarom
lezingen gaan houden. Ga je gang maar jongens Als
je 't maar niet te veel in 't openbaar doet en maar
flink op die socialen afgeeft, win je misschien wel wat
leden. We vinden het anders een treurig teeken voor
een politieke partij als een tekort in de kas ze op 't
denkbeeld moet brengen om propaganda te gaan maken,
't Getuigt niet van veel bezieling en idealisme. De aan
drang om de heerlijke Roomsch Katholieke politiek te
verkondigen is zoo realistisch mogelijk.
Met de trekschuit. De neutrale gemeente
werklieden vereeniging „Ons Belang" schijnt nog bij
voorkeur met de trekschuit te reizen. Op Dinsdagavond
27 Januari zou zij 2 uren zitting houden in Patrimonium
tot het verstrekken van inlichtingen enz. inzake de
Ongevallenwet. De vangst zal niet groot zijn, denken
wjj. De Schiedamsche Bestuurdersbond is de neutrale
heeren al lang voor en heeft al meer dan een week
iederen avond van 7—10 uur zitting gehouden. Die
neutralen 't Zijn toch zulke vluggerds
Die heerlijke branderijen. Naar men ons
mededeelde is er hier in de stad een welbekende bran
derij, waar op de derde verdieping een stoommachine
staat te stompen en te steunen, dat men telkens zich
in angstige verwondering afvraagt„komt-ie er nog niet
door?" De vloer schijnt absoluut niet berekend te zijn
om op den duur die drukking te kunnen verdragen.
De „ouwe tijers" worden er echter maar aan gewaagd.
Men vertelde er ons bij, dat schoonmaken in deze bran
derij tot de zeer groote zeldzaamheden behoort, zoodat
alles zoo glibberig en vet is, dat blijven staan een
kunststuk wordt. Om de heerlijke inrichting te volmaken
zijn de muren in plaats van gewit, gekoolteerd. Da's
goedkooper en duurt langer, nietwaar Of daardoor de
drankkolen nog somberder, nog droeviger aanzien krijgen,
dat is niet erg. 'tls toch maar om enkele uren daags
te doen, niet? Gelukkige menschen toch die branders
knechts
Een toontje lager! De „N. S. C." is kwaad.
Niet op ons, maav op de liberalen, die harteloos,
egoïstisch en cynisch zijn. Er is een liberaal die zegt
„Doe toch vooral niet te veel om ziekten en oorlogen
onder de Javanen tegen te gaan, want anders komt er
zooveel van dat goedje." Dit nu vindt de „N. S. C."
niet zeer christelijk, wat we met haar eens zijn. Maar
laat de vertoornde redactie zich eens afvragen wat de
Christenen hebben gedaan om ziekte en oorlog te voor
komen, of te bestrijden 't Is al een bedroevend beetje.
En zoolang men in deze zelf niet zonder zonden is,
zou een meer bescheiden toon niet kwalijk passen.
Ben woord aan de Ouders.
Er heerscht in vele huisgezinnen nog steeds de ge
woonte om bij feestelijke of bijzondere gelegenheden
steeds alcohol te gebruiken. En waa-om Ja, dat is
non iets, dat weten zij zelf nog niet precies. Overal
gebruiken zij het voor. Bij bruiloften en begrafenissen
is het voor opwekking, 's middags voor den eetlust,
's avonds voor gezelligheid, 's winters voor de kou en
's zomers weer voor de warmtein 't kort, 't is overal
goed voor.
Da's non pas goed spul hè, 'tis haast nog beter als
wonderolie, maar zou het nu werkelijk voor al de
bovengenoemde zaken w-T zoo goed zijn? Neen, dat is
het zeker niet. Wel is het goed om menschen onge
lukkig en slecht te maken, het is b.v. uitstekend ge
schikt om menschenlevens te vernietigen en de hersenen
en geestkracht te verzwakken.
Hoeveel menschen zijn er niet door krankzinnig ge
worden en hoeveel misdadigers heeft het niet gekweekt.
Zijn nu al deze menschen alcohol gaan gebruiken met
het voornemen om krankzinnig te worden? of voor dief
en moordenaar te gaan studeeren?
Neen, hoor, dat vast niet. Ze zijn zelfs heel matig
begonnen. Van de meeste is de grondslag van hun
dronkaardsleven zelfs thuis in de ouderlijke woning
gelegd! Maar zijn die ouders dan gek geweest? zult
ge vragen. Neen, dat waren zij niet, maar toch zijn
zij meestal de oorzaak van dit verwoeste leven. Hoe
dikwijls zien wij niet een vader of moeder hun kind
met een lepeltje de suiker onder uit een glaasje jenever
of bier voeren?
En dat gaat dan nog al met een lachend gezicht en
spelenderwijs, hoewel zij toch zeer goed weten, dat jene
ver en bier vergif is. Is zoo iets nu niet vreeselijk, als
men zijn eigen kind met het meeste pleizier zit te ver
geven 't Is wel ruw uitgedrukt, maar toch is het zoo.
Want verschillende professoren en dokters hebben ons
bewezen, dat alcohol een langzaam werkend, maar
zwaar vergif is. (Prof. Stokvis zei o a.„elke droppel
alcohol is hersenvergif.") Als nu zoo'n kind grooter
geworden is en de jongelingsjaren bereikt heeft, is het
hem dan kwalijk te nemen dat hij kroeg in en kroeg
uit loopt om aan zijn drankzucht te voldoen
Neen, zult ge zeggen, feitelijk niet, want zijn eigen
vader en moeder hebben hem als kind reeds geleerd
alcohol te gebruiken. En het vernielingswerk door zijn
ouders begonnen, zet de kroegbaas met den meesten
ijver voort, totdat eindelijk de jonge man gezonken, i
in een poel, waar hij met den besten wil van de wereld
niet meer uit te redden is. Wat een wroeging zullen
de ouders van zoo iemand wel hebben, als zij bedenken
dat zij de oorzaak zijn van het verwoeste leven van
hun kindHadden zij hem steeds gewezen op de scha
delijke gevolgen van bier en sterken drankgebruik en
zelf steeds het voorbeeld gegeven, door nimmer alcohol
houdende dranken te drinken, ik geloof niet dat de
jongeling ooit zoo diep gezonken zou zijn als nu.
Daarom, ouders, verlost u van den drankduivel en
spoort uw familie en kennissen aan om allen het drinken
van alcoholhoudende dranken na te laten, terwille van
ons nageslacht, opdat zij in een maatschappij zonder
kjoeggebi'ul en .alcoholweeën nuchter en gelukkig door
het leven gaan. Want waar is de opmerking van iemand,
dat alcoholgebruik evenals de letter K het begin is van
kommer en het einde van geluk.
Het testament van een dronkaard.
Een d onkaard schreefin zijn testament, vóór hij
door zelfmoord een eind aan zijn leven maakte, het
volgende„Aan mijn kinderen vermaak ik armoede,
stompzinnigheid, ziekelijkheid, een slecht karakter, erG
het bewustzijn, dat hun vader in een dronkaardsgraf valt."
Onze ijsbalk. Eerst een kleine opheldering, wat
dit voor een ding is. Bij vloed loopt, wanneer ej^ijUTj
de Maas gaat, onze haven vol drijfijs. DeM vaart de
pont, grootsche plaatvervangster van een brug over de
haven, niet en je kunt netjes omloopen. Nu wordt er
dan een balk, de ijsbalk, voor geplaatst. De zorg daar
over is aan één van de havenmeesters toevertrouwd,
waarvan we er wel drie hebben. Doch onze Directeur
van gemeentewerklieden vindt, dat ook hij er wel wat
over mag zeggen. En dus, Dinsdagmiddag, de ijsbalk
er voor, zegt hij. De scheepvaart is gestremd, doch
niemand weet het. De havenmeester kwaad, durft geen
tegenbevel geven, en, daar ligt de ijsbalk voor de
sluis, de schepen kunnen dus niet varen maar de roode
lantaarn brandt, als sein, dat de schepen er in kunnen.
Gevolg, een opstopping, een beurtschipper wil er in, een
motor wil er in, er ontstaat verwarring, een half uur
later is de ijsbalk verdwenen. De Directeur der gemeen
tewerken zal zich nooit meer bemoeien met de zaken
van een ander.
Winterervaringen. 't Is koud geweest. De be
ambten der Gemeentewerken met een hoed op, hebben
't kond, de lui met een pet op hebben 't ook koud. Nu
hebben de eersten ongeveer overal meer van, behalve
van de kou, daar profiteeren de laatsten 't meest van.
Doch van de middelen tegen de kou genieten ze niet
zooveel.
Er is op 't zoogenaamde magazijn, veel oud hout,
van die rotte, slechte stukken, maar ook van die mooie,
afgedankte balken. Er wordt verdeeling gehouden. De
gepette krijgen een hoopje van 't eerste. Doch nu gaan
zij zich warm zagen en hakken aan de tweede soort.
En die fijne blokjes, jgist klaar om op 't vuur te gooien.
Die worden naar de hee. en gebracht. Verschil zal er
wezen, al is het in de afgedankte stukjes hout.
Uit Vlaardingen: Bonefaas 5 c.; te veel ontvangen
8 c.Smout '/j c.eendrachtelijke sinaasappel 5 c. - -
Voor den veroordeelden Schutter
Uit Vlaardingen 14 c.
Voor de verkiezing te Middelburg
X 5 c.Y. 25 c.Z. 10 c.P. 50 c.
Het vervolgstuk over België en een aantal andere
stukken moest wegens plaatsgebrek blijven liggen.
